Toxic relatie help
Ik weet niet zo goed waar te beginnen. Ik zoek hulp, steun, iemand die kan helpen. Ik heb niemand meer, geen vrienden of vriendinnen en vertrouwen in de mensen is weg. Als ik eindelijk de durf heb mijn hart een beetje te luchten bij iemand, horen ze mijn hulpvraag niet. Ik zit al 8 jaar in een toxic relatie. Mentale mishandeling, maar ook fysiek. Ik zit gevangen en zoek een uitweg, maar weet niet hoe. Naar de buitenwereld toe lijkt hij voor mensen alsof hij een super partner is voor mij en weet hij alles zo te verdraaien en in controle te houden dat mensen het niet kunnen zien. Hij hangt de betrokken partner uit. Werkt niet, zit altijd op mijn lip. Doet alsof ik een depressie heb door dingen van buitenaf. Niemand die ziet dat dit is door jarenlang dingen die mij en de kindjes zijn aangedaan door hem. Hij zegt zelfs dat hij niet werkt omdat hij niet kan werken vanwege mij, dat ik zijn hulp nodig heb en ik kwam er zelfs achter dat hij zich als mijn mantelzorger uitgeeft. Alles, alles wordt uit handen gepakt, van geldzaken tot een boterham maken, hij neemt controle en dit doet hij zo subtiel waardoor alles voor mij steeds lastiger wordt. Ga ik hier tegenin, dan weet hij het zo te brengen alsof ik het niet kan. Hij kan dingen zeggen/omdraaien om mij te verwarren. Heel langzaam na al die jaren verzwakt het je, m’n eigen ik is weg, weet niet meer wat ik wil en leuk vind. En hoewel ik zie wat hij met mij doet en echt hard vecht iedere dag, lijk ik steeds zwakker en afgevlakte te worden. Iedere dag pijn, iedere dag schreeuwen, geen enkel volwassen gesprek te voeren met hem. Alles is een aanval voor hem. Wanneer ik voor mijzelf (of mijn kindjes) opkom, wordt ik uitgescholden, vernederd, gebruikt mijn woorden tegen mij en probeert dingen te verdraaien richting mij, dreigt met mij alleen te laten en loopt om het minste weg en smijt dan met spullen, maakt spullen kapot en komt dan even later heel lief met sorry en een kopje thee het “goed praten”. Ik ben door de jaren heen vernederd, uitgescholden, geslagen, gewurgd, vrienden weggejaagd, gezorgd voor afstand tussen familie, baan verloren (hij stalkte mij haast op mijn werk). Ik was ooit een sterke en zelfverzekerde vrouw, die nooit gedacht had hierin te belanden en geen uitweg te zien. Ik voel mij extreem eenzaam in mijn verdriet. Ik wil vluchten, maar hij heeft mij zo gevangen gezet. M’n kindjes zijn mijn alles en hoewel ik besef dat zij het juiste voorbeeld horen te hebben, wil ik ze geen pijn doen. Ook m’n kindjes pakt hij vaak bij mij weg en claimt ze, neemt mijn moederrol uit handen. Hij maakt ze afhankelijk van hem, wat het voor mij moeilijker maakt. Ik wil ze geen pijn doen. En hij weet (hij is slim en goed in woorden) bij uit elkaar gaan alles zo te draaien hij fantastisch voor de dag komt, hij bouwt dit nu al jaren op. Niemand weet hoe hij echt is en hij is een meester dit te verbergen. Ik blijf ook om mijn kinderen te beschermen, want als ik er ben, dan kan ik ze beschermen en de juiste liefde geven, dit doe ik dit uit alle macht die ik heb, al mijn energie (enige energie). Hij is slim genoeg om de kinderen bij zich te krijgen als ik weg zou gaan bij hem, en het idee dat hij m’n kindjes aandoet wat hij mij aandoet zonder dat ze beschermd worden, maakt ook dat ik blijf.
Sorry voor het misschien onsamenhangende en lange verhaal met spelfouten. Ik typ dit uit wanhoop met tranen die over m’n wangen rollen. Ik weet geen uitweg. Ik heb gezocht online, maar vind in mijn buurt geen juiste hulp. Ik kwam op dit forum en al is het maar 1 iemand die kan helpen de juiste hulp te vinden iemand met erkenning, iemand om mee te praten, dan is dat goud waard. Want ik weet het niet meer. Gevangen is niet eens het woord, geketend.
oudmaarnognietkoud schreef op 08-01-2025 om 17:21:
Ik word hier zo mies van. Nieuwe forummer, ergens in de nacht een topic aangemaakt en daarna hoor je niets meer van to.
Dat maakt dat ik vaak even wacht met reageren en dat is ook jammer voor de to's die wel eerlijk advies /hun verhaal kwijt willen.
Echt jammer.
In de OP staat dat to zich gevangen voelt, haar partner niet werkt en continu op haar lip zit. Ze heeft niet voor niets dit topic midden in de nacht aangemaakt. Misschien krijgt ze de kans niet om hier te reageren, of heeft ze het wel kunnen lezen en iets met de adviezen kunnen doen, dat laatste hoop ik oprecht!
Als je in de situatie van to zit, dan is reageren niet zo simpel. Ik hoop dat to samen met haar kindjes veilig is, dat vind ik belangrijker dan hier reageren.
Yumi schreef op 08-01-2025 om 19:07:
[..]
In de OP staat dat to zich gevangen voelt, haar partner niet werkt en continu op haar lip zit. Ze heeft niet voor niets dit topic midden in de nacht aangemaakt. Misschien krijgt ze de kans niet om hier te reageren, of heeft ze het wel kunnen lezen en iets met de adviezen kunnen doen, dat laatste hoop ik oprecht!
Als je in de situatie van to zit, dan is reageren niet zo simpel. Ik hoop dat to samen met haar kindjes veilig is, dat vind ik belangrijker dan hier reageren.
Nou ja, dan hoop ik maar dat jij gelijk hebt. Ik heb er weinig vertrouwen in.
Bedankt voor jullie fijne woorden. Het lukt mij niet om veel te reageren, maar ik lees het tussendoor zeker.
Met buitenwereld bedoel ik vooral hoe hij iedereen om zijn vingers weet te wikkelen en mij heel zwak laat lijken. Precies weet hoe hij zich overal uit moet praten.
Momenteel sta ik te trillen, misselijk, emotioneel. Toen ik vroeg of ik even zijn telefoon kon gebruiken voor wifi zag ik dat hij snel, voor wat het leek foto’s verwijderde. Nu weet ik dat hij soms foto’s van vrouwen die hij van internet plukt heeft. Hij weet niet dat ik dat weet. Maar deze x voelde het zo niet goed. Toen hij even naar boven liep heb ik snel in zijn telefoon bij verwijderde berichten gekeken en in eerste instantie leken het weer allemaal verschillende vrouwen, van 1 een gezicht verder geen gezichten maar billen. En toen kwam mijn grootste schrik, allergrootste angst. Eentje die ik echt niet aan zag komen. Mijn eigen dochter stond erbij. Vanaf de achterkant terwijl ze zich uitkleedde. Ik ben in een soort shock. Ik heb overgegeven. Hij denk dat de pizza verkeerd is gevallen. Ik wil dit slim aanpakken, voordat hij bewijs wist. Maar het idee dat hij nog in huis loopt, waar mijn dochter is (zijn stiefdochter die hij al jaren als eigen dochter ziet, dacht ik) Ik begin het te verliezen. Welke stap kan ik nemen? Ik weet niet waar ik naartoe kan. Ik heb geen vrienden meer en familie gaat ook niet. Ik wilde m eerst meteen confronteren, maar dan geef ik hem de kans alles te wissen en er weer iets op te verzinnen.
Ik wil jullie sowieso allemaal bedanken voor jullie antwoorden, die ik even niet allemaal kan beantwoorden, maar lezen doe ik ze zeker.
Heb je echt geen vrienden waar je kunt aankloppen of denk je dat? Je schrijft dat je ze door de jaren met hem bent kwijtgeraakt. Misschien hebben ze gezien dat hij niet goed voor je is en staan ze klaar om je te steunen.
Ik heb dit ook meegemaakt met een vriendin. Daar was ook verwijdering naar mate de relatie langer duurde. Toen ik lucht kreeg van de mishandeling heb ik haar met kind in huis genomen.
Wellicht dat je eens voorzichtig met iemand kan afspreken. Om te zien of ze je zouden steunen.
Als eerste sla ik aan op de wifi gebruiken. Heb je een eigen telefoon en in hoeverre is die afgeschermd? Kijkt hij weleens in je telefoon? Heb je een eigen email adres?
Dit klinkt inderdaad niet goed en ga aan een vluchtplan werken!
Zijn er momenten op de dag dat je alleen bent? Doe je boodschappen? Werk je? Lig je eerder op bed als hij of juist later?
Zoek naar momenten voor jezelf.
Heb je financiën? Eigen inkomen? Een bankrekening?
Ga voor jezelf een vluchtplan maken.
Wat moet er absoluut mee? Je kinderen, wat geld, telefoon, paspoorten
Wanneer zou je het kunnen doen? Hoe ga je het doen? Bel je een taxi? Stap je op de bus? Heb je een auto? Vergeet het verhaal dat het netjes moet en eerst in gesprek enzo, dat gaat niet werken. Je verdwijnt gewoon. Daarna kan je altijd nog mailen.
En misschien wel het moeilijkste punt, waar kan je heen? Ik heb zelf de ervaring toen ik mensen in vertrouwen nam, ze veel meelevender waren dan ik had gedacht (ze waren behoorlijk uit beeld) maar misschien is een anoniem vlucht adres nog wel beter. Er kwamen tips voorbij.
Kom je weleens bij je huisarts? Vraag die om adressen voor vrouwen opvang. Als je er niet komt, verzin een reden om wel te gaan.
Wat je met die foto's moet... Het liefst wil je die hebben. Hoe oud is je dochter? Wat kan ze zelf vertellen?
Heel veel sterkte. Het lijkt of je in een web zit waar je nooit uit gaat komen, maar echt, het kan wel. Je kunt hier uit komen, er zijn mensen die je willen helpen en je kan weer gelukkig worden.
Hij zal vast moeilijk gaan doen over omgang. Dat zie je dan wel weer. En stel, er is omgang,dan zien ze in ieder geval minstens de helft van de tijd een gezonde ouder en een gezonde omgeving om in op te groeien.
Er is al meer van hetzelfde geschreven zie ik nu. Maar idd veilig thuis, bel die en leg het uit en vraag om hulp.
Maar misschien is je eerste zorg nog wel wanneer je dat kan doen, want het is wel nodig dat je dan even alleen bent en dit soort figuren kunnen non stop op je nek zitten. Kan je iets faken? Dat je je zo depri voelt en dat je daarom gaat wandelen bijvoorbeeld?
Niesje5 schreef op 11-01-2025 om 03:44:
Bedankt voor jullie fijne woorden. Het lukt mij niet om veel te reageren, maar ik lees het tussendoor zeker.
Met buitenwereld bedoel ik vooral hoe hij iedereen om zijn vingers weet te wikkelen en mij heel zwak laat lijken. Precies weet hoe hij zich overal uit moet praten.
Momenteel sta ik te trillen, misselijk, emotioneel. Toen ik vroeg of ik even zijn telefoon kon gebruiken voor wifi zag ik dat hij snel, voor wat het leek foto’s verwijderde. Nu weet ik dat hij soms foto’s van vrouwen die hij van internet plukt heeft. Hij weet niet dat ik dat weet. Maar deze x voelde het zo niet goed. Toen hij even naar boven liep heb ik snel in zijn telefoon bij verwijderde berichten gekeken en in eerste instantie leken het weer allemaal verschillende vrouwen, van 1 een gezicht verder geen gezichten maar billen. En toen kwam mijn grootste schrik, allergrootste angst. Eentje die ik echt niet aan zag komen. Mijn eigen dochter stond erbij. Vanaf de achterkant terwijl ze zich uitkleedde. Ik ben in een soort shock. Ik heb overgegeven. Hij denk dat de pizza verkeerd is gevallen. Ik wil dit slim aanpakken, voordat hij bewijs wist. Maar het idee dat hij nog in huis loopt, waar mijn dochter is (zijn stiefdochter die hij al jaren als eigen dochter ziet, dacht ik) Ik begin het te verliezen. Welke stap kan ik nemen? Ik weet niet waar ik naartoe kan. Ik heb geen vrienden meer en familie gaat ook niet. Ik wilde m eerst meteen confronteren, maar dan geef ik hem de kans alles te wissen en er weer iets op te verzinnen.
Ik wil jullie sowieso allemaal bedanken voor jullie antwoorden, die ik even niet allemaal kan beantwoorden, maar lezen doe ik ze zeker.
Als je denkt dat je dochter gevaar loopt, ga dan onmiddellijk met haar weg alsjeblieft.
Maak dat je wegkomt er zijn ook adressen bij jou in de buurt. Daar kijken ze samen met jou of het belangrijk is om verder weg of naar een geheim adres te gaan.
Vind zorg / hulp - OpvangAtlas.nl
Eens met Yumi: weg daar naar de opvang, als je dat kan regelen. (het mooiste zou zijn als je zijn telefoon mee kunt nemen). Intussen: houd je hoofd koel en laat je dochter nooit meer met hem alleen. Heel veel sterkte.
Lexus schreef op 11-01-2025 om 17:11:
Eens met Yumi: weg daar naar de opvang, als je dat kan regelen. (het mooiste zou zijn als je zijn telefoon mee kunt nemen). Intussen: houd je hoofd koel en laat je dochter nooit meer met hem alleen. Heel veel sterkte.
Die hij dan kan traceren?
Zeespiegel schreef op 11-01-2025 om 21:50:
[..]
Die hij dan kan tracere
Nou ja ik zou de mobiel onmiddellijk naar de politie (laten) brengen dan mogen die hem uitlezen en mocht hij hem traceren, dan kunnen ze hem meteen ontvangen. Wat hij doet is namelijk strafbaar.
@ Nieske, je vraagt alweer waar je naartoe kan, maar dat antwoord heb je hier al van schillende mensen gekregen. Nu er sprake lijkt van misbruik, is er des te meer reden om die adviezen snel op te volgen. De veiligheid van jouzelf en je kinderen is veel belangrijker dan het verzamelen van bewijs!
Dus pak je papieren, geld, etc. en meld je nog deze week mèt je kinderen bij een hulpinstantie. Vanuit daar zie je dan wel of je eventueel bij bekenden terecht kan.
Mocht je toch bewijs willen verzamelen, neem dan eerst contact op met de politie om te vragen of het helpend is als jij dat zelf doet en hoe je dat dan het beste kan doen. Wie weet is het verstandiger om het verzamelen van dit soort bewijs aan deskundigen over te laten - zodat er geen twijfel onstaat over wie die foto's op die telefoon heeft gezet?
yette schreef op 12-01-2025 om 08:28:
@ Nieske, je vraagt alweer waar je naartoe kan, maar dat antwoord heb je hier al van schillende mensen gekregen. Nu er sprake lijkt van misbruik, is er des te meer reden om die adviezen snel op te volgen. De veiligheid van jouzelf en je kinderen is veel belangrijker dan het verzamelen van bewijs!
Dus pak je papieren, geld, etc. en meld je nog deze week mèt je kinderen bij een hulpinstantie. Vanuit daar zie je dan wel of je eventueel bij bekenden terecht kan.
Mocht je toch bewijs willen verzamelen, neem dan eerst contact op met de politie om te vragen of het helpend is als jij dat zelf doet en hoe je dat dan het beste kan doen. Wie weet is het verstandiger om het verzamelen van dit soort bewijs aan deskundigen over te laten - zodat er geen twijfel onstaat over wie die foto's op die telefoon heeft gezet?
Ja in tegenstelling tot mij eerdere advies (neem de mobiel mee) is dat misschien wel beter. Ik ging meer uit van: nu meteen gaan.
En inderdaad Nieske, er zijn noodopvang adressen. Zelfs als die vol zitten worden vrouwen vaak nog in het geheim in hotels opgevangen.