Relaties Relaties

Relaties

Tinder voor dummies


De tweede date is geweest en hij is nog steeds leuk. Vindt zo'n etentje toch wel weer spannend, ben er ook nooit zo heel goed in bedacht ik me halverwege, maar hij blijft me geweldig vinden.
Merk dat ik iets minder hard van stapel loop, in het verleden een fikse misstap begaan en ben nog best wel aan het scannen op rode vlaggen bij hem en checken of mijn intuïtie nu wel klopt. Heeft tijd nodig en dat weet hij.
Waar ik voor mezelf nog niet helemaal uit ben is dat hij kanker heeft. Al jong gekregen, een poos rustig geweest en nu een kleine uitzaaiing waarbij de behandeling goed aanslaat.
Ik vind dit een soort van spannend, mijn relaties zijn altijd ingewikkeld geweest en op deze manier zou dit ook weer ingewikkeld kunnen worden.
Aan de andere kant heb ik ook mijn rugzak(je) en kan een ieder ander ook volgende week wat overkomen. Toch ben ik er nog niet helemaal uit voor mezelf.
Oh, en hij wil wel heel snel weer afspreken, dus oefening in grenzen aangeven 
Maar bovenal wel heel leuk en genieten 

Ben zelf sinds een korte tijd ook actief op Tinder.
En ik heb zelfs, om mijn kansen te vergroten, zelfs een Gold-abonnement genomen.
Tot dusver zet het nog geen zoden aan de dijk.
En ik heb zelfs wel spijt hiervan.
Ik merk dat ik best wel teleurgesteld ben.
Heb veel last van eenzaamheid en voel weinig tot geen aansluiting.
Ook heb ik veel moeite om vrouwen te begrijpen.
Dit heeft ook met mijn autisme (ASS) te maken.
Heb me daarom ook nog bij Capido aangemeld.
Daar is echter veel minder aanbod.

Ice schreef op 09-06-2022 om 16:55:

Nu ik zo tegen de 40 begin aan te lopen 'hoeft' het voor mij ook steeds minder lijkt het wel. Maar misschien is dat eerder een noodkreet dan wat anders. Wel beginnen mijn nichtjes mij te vragen waarom ik (nog) alleen ben. Best gênant eigenlijk, vooral als je dan even niet weet wat je moet zeggen

Al die dating apps hebben eerder baat bij je verlies dan je winst, dat is best jammer. Ik vind het dan ook principieel erg lastig om de portemonnee te moeten trekken voor een abonnement of iets zodat je sneller/meer matches hebt. Slaat nergens op eigenlijk, want als je naar de kroeg gaat ben je ook zo 20e kwijt voor één enkele avond en dan heb je vaak nog niks behalve een gezellig avondje.

Denken jullie ook vaak dat je dan geen tijd meer voor jezelf hebt als je een relatie zou hebben? Voelt een beetje alsof ik dan de tijd voor mijn persoonlijke ambities vergooi. Of zou het juist een boost geven op persoonlijk vlak.

15 jaar terug was het allemaal prima. Geen haast, vol met energie en ambitie en vooruitzichten. Nu lijkt het alsof ik 'op moet schieten', en 'je je kans mist' als je ooit nog kinderen wilt. En dan ben ik nog wel een man, met een ietwat betere houdbaarheidsdatum. Nu lijkt het alsof alles echt tegelijk moet, ik pieker er vaak over.

Heb ook nog geen carrière gemaakt, want je wilt, als het ooit nog mocht gebeuren, ook niet je kinderen in armoede laten opgroeien. En hoewel iedereen maar roept dat geld niet belangrijk is, dat is het toch echt wel! Ik kan het ook niet uitstaan dat mensen die minder competent zijn dan mij een best goede baan hebben met bijbehorend salaris. Aan de andere kant, vind ik werken voor een baas ook vreselijk. Ronduit deprimerend. De reden dat ik geen carrière heb gemaakt dus.

Ik vraag me weleens of ik een te groot ego of trots heb waaruit verschillende 'levensproblemen' ontstaan.

Als iemand aan mij vraagt; waarom ben je nog single, dan zeg ik vaak; waarom zou ik niet single moeten zijn? Maar met kinderen is dat misschien anders, maar ik zou wel uitleggen dat er niets mis is met geen relatie hebben. En misschien dat het niet oké is om het aan iemand te vragen, want soms voel je je wel verplicht om uit te leggen waarom. Terwijl dat niemand aan gaat en mogelijk zelfs pijnlijk is.

En ja, in een relatie heb je vaak minder tijd voor jezelf, maar hoeveel minder ligt aan je relatie/partner/jezelf. Als je superklef bent en alles samen wilt doen, heb je minder tijd voor jezelf. Als je samenwoont, heb je minder tijd voor jezelf. Maar ook daarin kun je een modus vinden waarbij sprake is van tijd samen en tijd voor jezelf.

Inmiddels heb ik Tinder er maar af gegooid.
Het gaf me teveel gevoelens van machteloosheid en frustratie.
Krijg totaal geen respons oid.
Ook al heb ik eens een match.
Toch wordt er niet gereageerd op berichten.
Ben er momenteel wel weer wat klaar mee.

Voel me al erg lang een unhappy single
Ergens heb ik zeer sterk het gevoel dat ik een soort van hechtingsproblematiek lijk te hebben.
Het lukt mij niet om diepere contacten aan te gaan en alles blijft zeer vluchtig en oppervlakkig.
En daarom vind ik Tinder ook wel weer frustrerend.
Het lukt me niet om me te verbinden.
Ook ben ik best wel een onzeker en introvert persoon en ik voel me hierin vrij kwetsbaar.
En ook heb ik een vorm van ASS (autisme), waardoor ik me ook moeilijk in anderen kan verplaatsen.
Ik blijf hierdoor ook in een kwetsbare positie zitten en dat ben ik zo langzamerhand wel beu.
Stilstand is wat dit betreft ook achteruitgang.
Ik heb erg veel moeite om vrouwen te begrijpen en ik blijf maar steeds die afstand en (onzichtbare) muur ervaren.
Dat geeft me ook veel gevoelens van onmacht en eenzaamheid.

Jon76 schreef op 15-06-2022 om 22:39:

Inmiddels heb ik Tinder er maar af gegooid.
Het gaf me teveel gevoelens van machteloosheid en frustratie.
Krijg totaal geen respons oid.
Ook al heb ik eens een match.
Toch wordt er niet gereageerd op berichten.
Ben er momenteel wel weer wat klaar mee.

Voel me al erg lang een unhappy single
Ergens heb ik zeer sterk het gevoel dat ik een soort van hechtingsproblematiek lijk te hebben.
Het lukt mij niet om diepere contacten aan te gaan en alles blijft zeer vluchtig en oppervlakkig.
En daarom vind ik Tinder ook wel weer frustrerend.
Het lukt me niet om me te verbinden.
Ook ben ik best wel een onzeker en introvert persoon en ik voel me hierin vrij kwetsbaar.
En ook heb ik een vorm van ASS (autisme), waardoor ik me ook moeilijk in anderen kan verplaatsen.
Ik blijf hierdoor ook in een kwetsbare positie zitten en dat ben ik zo langzamerhand wel beu.
Stilstand is wat dit betreft ook achteruitgang.
Ik heb erg veel moeite om vrouwen te begrijpen en ik blijf maar steeds die afstand en (onzichtbare) muur ervaren.
Dat geeft me ook veel gevoelens van onmacht en eenzaamheid.

Dat lijkt me toch iets wat je zelf aan moet pakken. Heb je hulp van een therapeut ofzo? Een relatie lost je problemen niet op, dat moet je echt zelf doen. Al dan niet met behulp van een professional. 

ik moet altijd aan het lied ik hou van mij van harrie jekkers denken, staat wel op YouTube!


Joszy schreef op 16-06-2022 om 06:40:

[..]

Dat lijkt me toch iets wat je zelf aan moet pakken. Heb je hulp van een therapeut ofzo? Een relatie lost je problemen niet op, dat moet je echt zelf doen. Al dan niet met behulp van een professional.

ik moet altijd aan het lied ik hou van mij van harrie jekkers denken, staat wel op YouTube!




Dat is absoluut zo.
Heb zelf momenteel een psychiater en coach.
Toch heb ik het gevoel dat dit (nog) niet voldoende is.
Zou daarom in therapie moeten gaan.
Ook om mijn hechtingsproblematiek te kunnen gaan begrijpen etc.

Jon76 schreef op 16-06-2022 om 09:11:

[..]



Dat is absoluut zo.
Heb zelf momenteel een psychiater en coach.
Toch heb ik het gevoel dat dit (nog) niet voldoende is.
Zou daarom in therapie moeten gaan.
Ook om mijn hechtingsproblematiek te kunnen gaan begrijpen etc.

Verstandig dat je overweegt in therapie te gaan. Ik heb ooit eens een relatie gehad met een jongen waarin ik veel herken in jouw verhaal. Hij was echter wars van alle therapeuten etc.

Eerlijk? Het was heel erg lastig en heel veel aanpassen vanuit mijn kant. Wat ik op zich wel kon voor een bepaalde tijd, maar tot een niet gezonde relatie leidde. 

Werk eerst aan jezelf! Opeens is er dan wel een lief meisje / vrouw wat bij je past.

Evaluna schreef op 16-06-2022 om 10:35:

[..]

Verstandig dat je overweegt in therapie te gaan. Ik heb ooit eens een relatie gehad met een jongen waarin ik veel herken in jouw verhaal. Hij was echter wars van alle therapeuten etc.

Eerlijk? Het was heel erg lastig en heel veel aanpassen vanuit mijn kant. Wat ik op zich wel kon voor een bepaalde tijd, maar tot een niet gezonde relatie leidde.

Werk eerst aan jezelf! Opeens is er dan wel een lief meisje / vrouw wat bij je past.

Gelukkig ben ik niet echt wars van therapeuten oid.
Wel is het belangrijk natuurlijk om een goede klik met je therapeut te hebben.
Zelf heb ik naast ASS (autisme) trouwens ook nog kenmerken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis).
Daardoor vind ik het ook wel lastig om diepgaande contacten aan te kunnen gaan.

Sinds deze week een match met een vrouw die best pushy is. Ze bestookt me met flirterige berichtjes en ik verdrink in je ogen bladiebla.
Ik kan daar wel in mee gaan want tot op zekere hoogte vind ik dat ook leuk, maar op vragen krijg ik niet direct antwoord maar doet ze af met een grap. Misschien is het een maniertje maar moet even bedenken hoe ik haar "enthousiasme" moet temperen
Toevallig ben ik over 3 weken in haar buurt maar op deze manier gaat ons app contact geen 3 weken overleven.

ow zoiets had ik laatst ook, een hoop tekst maar ik werd niets wijzer over de persoon zelf. Ik heb dat toen aangegeven en vervolgens ontving ik enorme lappen tekst die inhoudelijk kon komen van wellicht 95% van de profielen.. zo van: Ik vind communicatie belangrijk in een relatie.. Ja wie zou zeggen van niet? En dan veel van dit soort dingen..

2 weken geleden een leukerd ontmoet via nmlk, hij gaat inmiddels komend weekend ook naar een event waarover we gesproken hadden. Leuk! Kom ik hem net op tinder tegen.. wat die je dan.. normaal like ik bekenden niet, die kunnen me nl ook anders bereiken. Dat geldt dus ook voor hem.. 

Maar ja, stel hij liked me nu wel en ik hem niet... dus toch op like geklikt.. besef ik me nu dat ik zijn profiel helemaal niet gelezen heb.. zucht.. maar goed. 

Verder op tinder: gisteren een heel leuk gesprek, is hij 10 cm kleiner dan ik ben.. zucht.. waarom vraag ik het niet eerst?  Als het niet in het profiel staat en de man zegt het niet zelf zou ik het inmiddels wel moeten weten.. toch vergeet ik het weer!

Milala schreef op 22-06-2022 om 21:21:

2 weken geleden een leukerd ontmoet via nmlk, hij gaat inmiddels komend weekend ook naar een event waarover we gesproken hadden. Leuk! Kom ik hem net op tinder tegen.. wat die je dan.. normaal like ik bekenden niet, die kunnen me nl ook anders bereiken. Dat geldt dus ook voor hem..

Maar ja, stel hij liked me nu wel en ik hem niet... dus toch op like geklikt.. besef ik me nu dat ik zijn profiel helemaal niet gelezen heb.. zucht.. maar goed.

Verder gisteren een heel leuk gesprek, is hij 10 cm kleiner dan ik ben.. zucht.. waarom vraag ik het niet eerst? Als het niet in het profiel staat en de man zegt het niet zelf zou ik het inmiddels wel moeten weten.. toch vergeet ik het weer!

Is lengte dan zo belangrijk? Ik snap dat je een langere man aantrekkelijker vindt maar ik heb toch echt liever een kleine man die verder hartstikke leuk is dan een lange die heel veel andere minpunten heeft! 

Wel leuk dat je hem tegenkomt op Tinder, duidelijk op zoek naar een relatie dus. 
Die lengte, tja, ik zou daar niet zo'n heel groot punt van maken. Perspectief in ieder geval 

Milala schreef op 22-06-2022 om 21:21:

2 weken geleden een leukerd ontmoet via nmlk, hij gaat inmiddels komend weekend ook naar een event waarover we gesproken hadden. Leuk! Kom ik hem net op tinder tegen.. wat die je dan.. normaal like ik bekenden niet, die kunnen me nl ook anders bereiken. Dat geldt dus ook voor hem..

Maar ja, stel hij liked me nu wel en ik hem niet... dus toch op like geklikt.. besef ik me nu dat ik zijn profiel helemaal niet gelezen heb.. zucht.. maar goed.

Verder gisteren een heel leuk gesprek, is hij 10 cm kleiner dan ik ben.. zucht.. waarom vraag ik het niet eerst? Als het niet in het profiel staat en de man zegt het niet zelf zou ik het inmiddels wel moeten weten.. toch vergeet ik het weer!

Maar je had hem toch al in het echt ontmoet en toen had je niet zoiets van, die is te klein? Het is je in ieder geval niet genoeg opgevallen om hem als niet leuk te bestempelen.

Met mijn date gaat het goed, we hebben elkaar een paar keer gezien en het wordt steeds leuker. Heb afgelopen week wel met mezelf in de knoop gezeten, hij zocht best veel contact namelijk en ik merkte dat ik daardoor ontzettend op de rem ging staan en me daar dan weer schuldig over voelde. Ook oud leed wat boven kwam, misschien meer beschadigd dan ik dacht. Ook deze relatie heeft een onzekerheid (hij heeft kanker) en hoe ik dat moet plaatsen, of ik wil ik dat wel? Door al dat gepieker zat ik zoveel in mijn hoofd dat ik eigenlijk niet meer kon voelen of ik hem wel leuk vindt. Echt heel frustrerend.
Toch duidelijk gemaakt dat ik echt eigen tijd nodig heb en hij pikt het goed op. Dit zijn echt leer punten voor mij, maar zo fijn als dat als ik daar mee oefen er ook resultaat is 
Hij is dus heel lief en geduldig, kan alles zeggen en fysiek is het ook gewoon ontzettend fijn. Na veel jaren alleen maar moeder te zijn, is het prettig om me ook echt weer vrouw te voelen.
Dat hij ziek is vind ik nog steeds ingewikkeld, en zo zijn er wel meer dingen, maar na vandaag toch wel een heel fijn gevoel 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.