Mijn man scheldt mij uit
Hallo,
Als mijn man boos of gefrustreerd wordt om iets, scheldt hij mij vaak uit.
Een voorbeeld van net:
Hij had eten gemaakt en gaf aan dat ik ook wat van bijgerecht x kon pakken. Ik zei dat ik dat niet hoefde. Zijn reactie hierop was 'en dan moet ik zeker alles alleen opeten, kankerwijf!'
Andere scheldwoorden die hij gebruikt zijn 'stom wijf', 'stomme mongool' en 'kutwijf'.
Achteraf spijt het hem en geeft hij aan het niet meer te willen doen. Soms blijft het een tijdje weg, maar het komt tot nu toe ook steeds weer terug.
Ik snap dat dit niet normaal is, maar zo voelt het ondertussen wel...
Scheldt jouw partner je weleens om zo'n grove manier uit?
Peiling
Scheldt jouw partner jou (vaak) uit als hij/zij boos is? (Of andersom)
hoe is je band met de huisarts. Dat is iemand die oordeelvrij met je mee kan denken hierin. Hij kent je partner. Ook kunnen mensen van veilig thuis hier in meedenken. Het doel is niet om je man in kwaad daglicht te zetten, de scheiding aan te vragen en hem aan de schandpaal te nagelen, maar hem te helpen met zijn emotieregulatie, hij moet leren zijn emoties op een juiste manier ventileren. Zodat jullie een liefdevolle relatie aan kunnen gaan.
viaduct schreef op 07-06-2022 om 23:49:
[..]Dat hij mij uitscheldt en zijn collega niet, betekent niet dat hij zjjn collega belangrijker vindt dan mij.
Het lijkt me logisch om dat te denken. Maar waarom kan hij zich dan bij die collega/vriend/familielid wel inhouden en niet bij jou? Voor mij zijn belangrijke mensen diegene bij wie ik de beste kant van mezelf laat zien. Bij mensen die minder voor me betekenen doe ik iets minder mijn best om mijn soms aanwezige valsigheid te verstoppen. Waarom denk je dat het voor jouw vent anders is?
Je man hangt nogal aan de term respect- heeft hij dan meer respect voor al die anderen dan voor jou? Of is het een cultuur-/achtergrond-/opvoedingsding, dat vrouwen minder zijn en je ze daarom uit mag schelden? Omdat je schoonmoeder blijkbaar ook gescheld om haar oren krijgt?
Het is gewoon heel verdrietig om te lezen hoe je hem continue verdedigt terwijl hij degene is die je aanvalt. En dat weet je, want je schaamt je om het te vertellen. Terwijl juist er open over zijn bij mensen die van je houden, je kan helpen om te bepalen wat goed is voor jou.
Misschien was hier eens vragen hoe normaal het is voor jou de eerste stap. Wil je, vooral ook om je kind de goede start mee te geven, ook de tweede stap zetten? Bijvoorbeeld door bij je man aan te geven dit niet meer te willen en elke keer als hij het weer doet, je opstaat en hem achterlaat. Doe dat dan ook.
MMcGonagall schreef op 08-06-2022 om 08:53:
[..]
Dat is wel soort van waar. Ik weet eens dat ik met een groepje familieleden een gesprek had over relaties en geweld. Ik vertelde natuurlijk niet hoe het er bij ons aan toe ging, maar een van de vrouwen zei dat ze twee of drie keer per jaar klappen kreeg als ze ‘het echt te bont had gemaakt.’ Daar gingen we hard tegenin, maar misschien vond ik schelden wel normaler, ik kan dat niet meer terughalen.
Ik heb aantal dames in mijn omgeving, vaak zussen van vriendinnen of moeder van school, waar als het over relaties gaat ik echt soms schrik van wat ze normaal vinden en ook elkaar aanpraten. Denk paar weken terug nog op verjaardag, ene zus tegen de andere, jaloers is goed, dan weet je dat hij echt van je houdt. Tegen een dame die geslagen word en de hele dag gecontroleerd door haar partner.
Mijn vriendin gaat dan meteen los, die is de enige van die 3 die voorbeeld van thuis dus niet als normaal ziet.
Het heeft geen enkel nut om die 'wat zeg je tegen een vriendin' vraag te gaan stellen aan mensen die geen idee hebben wat een leuke normale gezonde relatie is.
Sinds de mijn laatste bericht heb ik de berichten niet grondig gelezen, alleen gescand en ik zie dat de algemene mening is dat je man er iets aan moet doen versus dat jij weg moet gaan.
Ik ben van de eerste mening ten zij je man er niets aan wil doen. Wat gaat er nu concreet gebeuren vanuit je man? Gaat hij naar anger management/ coach/ psycholoog binnen een maand of zo? Of zegt hij er aan te willen werken maar gebeurt er intussen niets behalve dat jij er veel energie in steekt?
Biebel schreef op 08-06-2022 om 09:08:
[..]
Het lijkt me logisch om dat te denken. Maar waarom kan hij zich dan bij die collega/vriend/familielid wel inhouden en niet bij jou? Voor mij zijn belangrijke mensen diegene bij wie ik de beste kant van mezelf laat zien. Bij mensen die minder voor me betekenen doe ik iets minder mijn best om mijn soms aanwezige valsigheid te verstoppen. Waarom denk je dat het voor jouw vent anders is?
Je man hangt nogal aan de term respect- heeft hij dan meer respect voor al die anderen dan voor jou? Of is het een cultuur-/achtergrond-/opvoedingsding, dat vrouwen minder zijn en je ze daarom uit mag schelden? Omdat je schoonmoeder blijkbaar ook gescheld om haar oren krijgt?
Wellicht dat het meer zoiets is al wat kinderen soms hebben. Sommige kinderen zijn braaf en rustig op school en thuis komt de opgekropte spanning er uit in de vorm van negatief gedrag. Dat is dan niet omdat ze de juf belangrijker vinden dan mama, of vanwege een gebrek aan respect. Maar dat komt doordat ze thuis de veiligheid en onvoorwaardelijkheid ervaren waarin ze los kunnen laten. En kinderen hebben nog niet de emotieregulatie om dat dan op een gecontroleerde manier te doen.
Voor mij leest het verhaal van TO zo. Dat partner nog op deze wat basale, kinderlijke manier met zijn emoties omgaat. Wellicht nooit anders geleerd. En dat het van hem uit niet een gebrek aan respect is, maar juist een gevoel van vertrouwdheid. Echter. Echter, een relatie hoeft/moet niet zo onvoorwaardelijk zijn als de zorg voor een kind. TO mag gerust wel voorwaarden stellen. Zoals dat partner gaat leren op een volwassen en constructieve wijze zijn ongenoegen te uiten.
Meesje schreef op 08-06-2022 om 09:54:
[..]
Wellicht dat het meer zoiets is al wat kinderen soms hebben. Sommige kinderen zijn braaf en rustig op school en thuis komt de opgekropte spanning er uit in de vorm van negatief gedrag. Dat is dan niet omdat ze de juf belangrijker vinden dan mama, of vanwege een gebrek aan respect. Maar dat komt doordat ze thuis de veiligheid en onvoorwaardelijkheid ervaren waarin ze los kunnen laten. En kinderen hebben nog niet de emotieregulatie om dat dan op een gecontroleerde manier te doen.
Voor mij leest het verhaal van TO zo. Dat partner nog op deze wat basale, kinderlijke manier met zijn emoties omgaat. Wellicht nooit anders geleerd. En dat het van hem uit niet een gebrek aan respect is, maar juist een gevoel van vertrouwdheid. Echter. Echter, een relatie hoeft/moet niet zo onvoorwaardelijk zijn als de zorg voor een kind. TO mag gerust wel voorwaarden stellen. Zoals dat partner gaat leren op een volwassen en constructieve wijze zijn ongenoegen te uiten.
Thuis schelden terwijl je in het openbaar de toffe gast uithangt kinderachtig noemen; die volg ik. Al ken ik genoeg peuters die hun driftbui gewoon voor de deur van de Ah krijgen- er zijn er ook die hem voor thuis bewaren.
Kinderen die thuis zo uit de bocht vliegen; daarmee ga je op zoek naar hoe ze er voor kunnen zorgen dat het niet meer gebeurt. Bv door op school te gaan praten of niet te veel Op een dag te plannen. Je laat het in elk geval niet zomaar gebeuren.
Het dan zien als groot vertrouwen en dat hij bij To zichzelf durft te zijn? Dan verlies je me toch echt. Bovendien klinkt het zo bijna als een gunst, terwijl het dat toch echt niet is. De ‘hij doet het omdat hij van je houdt’ wordt net iets te vaak gebruikt bij goedpraten van mishandeling. Iemand die van je houdt doet je geen pijn, ook als het hem zelf niet zo goed gaat.
Als je van iemand houdt, en je merkt dat je diegene kwetst, dan doe je er alles aan om dat te voorkomen. Gaat op zoek naar de oorzaak van de spanningen, agressie regulatie, enz.
Dat doet en wil hij allemaal niet. Sorry moet genoeg zijn en volgende keer moet To wél eten wat hij kookt en precies doen wat hij zegt en op zijn manier. Dan is het goed en hoeft hij niet meer te schelden.
Daarmee geeft hij aan dat hij het dus eigenlijk helemaal niet erg vindt haar te kwetsen, want het is haar eigen schuld. En dat doe en vind je dus niet van iemand voor wie je ‘respect’ hebt. Zeker niet als je zelf zo hard roept dat anderen respectloos zijn
Biebel schreef op 08-06-2022 om 10:51:
[..]
Het dan zien als groot vertrouwen en dat hij bij To zichzelf durft te zijn? Dan verlies je me toch echt. Bovendien klinkt het zo bijna als een gunst, terwijl het dat toch echt niet is. De ‘hij doet het omdat hij van je houdt’ wordt net iets te vaak gebruikt bij goedpraten van mishandeling. Iemand die van je houdt doet je geen pijn, ook als het hem zelf niet zo goed gaat.
Er een bepaalde logica in zien en het rechtvaardigen zijn twee totaal verschillende dingen. Het is niet gerechtvaardigd EN er zit een disfunctionele logica in. Als dat door degene die het doet niet wordt ingezien, gaat hij er dus mee door. Als diegene niet bereid is naar zijn partner te luisteren, zich in haar te verplaatsen en op te houden met zijn agressie op haar te richten, is die relatie voor de ontvanger van die agressie onveilig en zou die uit zelfzorg de relatie moeten beëindigen.
Maar in dit verhaal lijkt er tussen Viaduct en haar man wel een basis van liefde en wederkerigheid te zijn. Het lijkt mij de moeite om serieus te kijken of je vanuit die basis tot hem kan laten doordringen dat het echt helemaal afgelopen moet zijn met zijn gescheld, dat hij een andere uitlaatklep moet zoeken voor zijn frustraties. Wat eerder ook is gezegd: laat het niet op zijn beloop. Hij moet binnen een week bij de huisarts zitten en binnen een maand zicht hebben op een serieuze agressieregulatietraining of therapie of wat daar dan ook maar voor geïndiceerd is. Bij opnieuw schelden, slaapt hij een nachtje buitenshuis en dan moet hij niet gaan jammeren dat dat oneerlijk is. Als hij inziet dat hij grenzen moet leren stellen aan zijn eigen gedrag, heeft deze relatie een kans. Als hij dat niet inziet, merkt Viaduct dat snel genoeg en is een scheiding inzetten alsnog zo gebeurd. Ik zou dat trouwens wel duidelijk maken: het is veranderen of uit elkaar gaan. Dat ‘ie het maar weet. Dan kan hij kiezen. Als hij dan niet wil veranderen, kan hij dat zeggen en dan is het ook meteen over.
Biebel schreef op 08-06-2022 om 10:51:
[..]
Thuis schelden terwijl je in het openbaar de toffe gast uithangt kinderachtig noemen; die volg ik. Al ken ik genoeg peuters die hun driftbui gewoon voor de deur van de Ah krijgen- er zijn er ook die hem voor thuis bewaren.
Kinderen die thuis zo uit de bocht vliegen; daarmee ga je op zoek naar hoe ze er voor kunnen zorgen dat het niet meer gebeurt. Bv door op school te gaan praten of niet te veel Op een dag te plannen. Je laat het in elk geval niet zomaar gebeuren.
Het dan zien als groot vertrouwen en dat hij bij To zichzelf durft te zijn? Dan verlies je me toch echt. Bovendien klinkt het zo bijna als een gunst, terwijl het dat toch echt niet is. De ‘hij doet het omdat hij van je houdt’ wordt net iets te vaak gebruikt bij goedpraten van mishandeling. Iemand die van je houdt doet je geen pijn, ook als het hem zelf niet zo goed gaat.
Als je van iemand houdt, en je merkt dat je diegene kwetst, dan doe je er alles aan om dat te voorkomen. Gaat op zoek naar de oorzaak van de spanningen, agressie regulatie, enz.
Dat doet en wil hij allemaal niet. Sorry moet genoeg zijn en volgende keer moet To wél eten wat hij kookt en precies doen wat hij zegt en op zijn manier. Dan is het goed en hoeft hij niet meer te schelden.
Daarmee geeft hij aan dat hij het dus eigenlijk helemaal niet erg vindt haar te kwetsen, want het is haar eigen schuld. En dat doe en vind je dus niet van iemand voor wie je ‘respect’ hebt. Zeker niet als je zelf zo hard roept dat anderen respectloos zijn
Volgens mij schrijf ik niet dit soort dingen. Ik zoek naar een verklaring voor het gedrag, aansluitend bij wat TO schrijft. Daarmee keur ik het gedrag zeker niet goed. Vandaar ook mijn stuk achter 'Echter'.
Het gedrag is respectloos, maar dat wil niet perse zeggen dat hij geen respect voelt voor TO. Sommige mensen uiten zich om welke reden dan ook dysfunctioneel. En dat kunnen dus ook andere redenen zijn dan geen respect voelen. Wij kunnen van achter ons scherm niet zien wat de reden is.
MI dient TO een grens aan te geven in gesprek met partner. Niet schelden. Hij dient zich daaraan te houden en evt hulp te zoeken om dat te bereiken. Wil hij dat niet, of ziet hij het probleem niet, dan zal TO moeten gaan bedenken wat ze verder met deze relatie wil.
anomarie schreef op 08-06-2022 om 09:08:
hoe is je band met de huisarts. Dat is iemand die oordeelvrij met je mee kan denken hierin. Hij kent je partner. Ook kunnen mensen van veilig thuis hier in meedenken. Het doel is niet om je man in kwaad daglicht te zetten, de scheiding aan te vragen en hem aan de schandpaal te nagelen, maar hem te helpen met zijn emotieregulatie, hij moet leren zijn emoties op een juiste manier ventileren. Zodat jullie een liefdevolle relatie aan kunnen gaan.
Daar kom ik bijna nooit. Keren dat ik er was had ik steeds een ander. Mijn man is er nog helemaal niet geweest.
Biebel schreef op 08-06-2022 om 09:08:
[..]
Het lijkt me logisch om dat te denken. Maar waarom kan hij zich dan bij die collega/vriend/familielid wel inhouden en niet bij jou?Voor mij zijn belangrijke mensen diegene bij wie ik de beste kant van mezelf laat zien. Bij mensen die minder voor me betekenen doe ik iets minder mijn best om mijn soms aanwezige valsigheid te verstoppen. Waarom denk je dat het voor jouw vent anders is?
Ik ben zelf ook anders tegen mijn familie, vriendinnen en collega's dan tegen mijn man. Als ik chagrijnig ben bij mijn collega's, vriendinnen, familie kan ik me nog wel wat meer inhouden. Als ik thuis ben bij mijn man, kan ik daarin wel mezelf zijn.
Je man hangt nogal aan de term respect- heeft hij dan meer respect voor al die anderen dan voor jou? Of is het een cultuur-/achtergrond-/opvoedingsding, dat vrouwen minder zijn en je ze daarom uit mag schelden? Omdat je schoonmoeder blijkbaar ook gescheld om haar oren krijgt?
Mijn schoonmoeder krijgt geen gescheld om haar ogen? Toen hij in de puberteit was vroeger schold hij en zijn zus en broertje in het gezin. Nu niet meer.
Het is gewoon heel verdrietig om te lezen hoe je hem continue verdedigt terwijl hij degene is die je aanvalt. En dat weet je, want je schaamt je om het te vertellen. Terwijl juist er open over zijn bij mensen die van je houden, je kan helpen om te bepalen wat goed is voor jou.
Misschien was hier eens vragen hoe normaal het is voor jou de eerste stap. Wil je, vooral ook om je kind de goede start mee te geven, ook de tweede stap zetten?Ja, voor ons kind wil ik dat dit gaat veranderen. Mijn man zelf ook.
Bijvoorbeeld door bij je man aan te geven dit niet meer te willen en elke keer als hij het weer doet, je opstaat en hem achterlaat. Doe dat dan ook.
MRI schreef op 08-06-2022 om 09:17:
Sinds de mijn laatste bericht heb ik de berichten niet grondig gelezen, alleen gescand en ik zie dat de algemene mening is dat je man er iets aan moet doen versus dat jij weg moet gaan.
Ik ben van de eerste mening ten zij je man er niets aan wil doen. Wat gaat er nu concreet gebeuren vanuit je man? Gaat hij naar anger management/ coach/ psycholoog binnen een maand of zo? Of zegt hij er aan te willen werken maar gebeurt er intussen niets behalve dat jij er veel energie in steekt?
Hij gaat werken aan de punten waar hij frustraties over zichzelf aan opbouwt. Hij zegt het echt te willen stoppen. Gaat een training Anger Management met psycholoog erbij volgen.
Meesje schreef op 08-06-2022 om 09:54:
[..]
Wellicht dat het meer zoiets is al wat kinderen soms hebben. Sommige kinderen zijn braaf en rustig op school en thuis komt de opgekropte spanning er uit in de vorm van negatief gedrag. Dat is dan niet omdat ze de juf belangrijker vinden dan mama, of vanwege een gebrek aan respect. Maar dat komt doordat ze thuis de veiligheid en onvoorwaardelijkheid ervaren waarin ze los kunnen laten. En kinderen hebben nog niet de emotieregulatie om dat dan op een gecontroleerde manier te doen.
Voor mij leest het verhaal van TO zo. Dat partner nog op deze wat basale, kinderlijke manier met zijn emoties omgaat. Wellicht nooit anders geleerd. En dat het van hem uit niet een gebrek aan respect is, maar juist een gevoel van vertrouwdheid. Echter. Echter, een relatie hoeft/moet niet zo onvoorwaardelijk zijn als de zorg voor een kind. TO mag gerust wel voorwaarden stellen. Zoals dat partner gaat leren op een volwassen en constructieve wijze zijn ongenoegen te uiten.
Ja, zoiets denk ik ook. Het is ook niet zo dat hij mij daarna nog zo ziet zoals hij mij uitscheldt. Maar op dat moment van de boosheid uitbarsting gooit hij eruit wat kan om mij te kwetsen. Een paar minuten laten is het voor hem al weer voorbij en ziet hij het ook als logisch dat 'ik natuurlijk geen stom kutwijf ben'.
viaduct schreef op 08-06-2022 om 15:10:
[..]
Hij gaat werken aan de punten waar hij frustraties over zichzelf aan opbouwt. Hij zegt het echt te willen stoppen. Gaat een training Anger Management met psycholoog erbij volgen.
Wat goed! Wat een stap!
viaduct schreef op 08-06-2022 om 15:10:
[..]
Hij gaat werken aan de punten waar hij frustraties over zichzelf aan opbouwt. Hij zegt het echt te willen stoppen. Gaat een training Anger Management met psycholoog erbij volgen.
nou super, dat is een goede eerste stap.
viaduct schreef op 08-06-2022 om 15:10:
[..]
Hij gaat werken aan de punten waar hij frustraties over zichzelf aan opbouwt. Hij zegt het echt te willen stoppen. Gaat een training Anger Management met psycholoog erbij volgen.
Goed nieuws! 
Ik hoop dat jullie huwelijk in een stuk rustiger vaarwater gaat komen op deze manier
En dat jij weer helemaal happy wordt, zonder angst voor een eventuele scheldpartij