Kater en gevoel van teleurstelling terecht?
Mijn priveleven was de afgelopen 3 jaar meer dan stressvol. Trauma's en veel strijd en verdriet.
Ik wilde heel graag er ff tussenuit. Ik werk niet , ( afgekeurd in de bijstand) en erg behoefte aan ff een andere horizon.
Vriendin gevraagd of ze met mij mee wil. Leek haar leuk en in overleg heb ik een huisje gehuurd en betaald. Zij zou rijden en kosten zouden we verder delen .
So far so good.
Ik had voorpret en er echt heel veel zin in.
Vriendin moest kort geleden naar orthopeed en de kans op een operatie was groot maar gezien de wachtlijsten zou dit geen probleem zijn. Toen kreeg ik een telefoontje ( wonen 1.5 uur rijden van.elkaar ) Ze kon zeer snel al geopereerd worden. Dat was goed nieuws voor haar maar de herstelperiode zou gevaarlijk kort zijn op de geboekte vakantie. Dus onzeker of zij überhaupt kan en bij wel kunnen zou ze op 2 krukken lopen dus flink beperkt in haar doen en laten. Boswandelingen, naar een stadje toe dat zou niet lukken.
Dus, fijn voor haar maar minder fijn voor mij. Haar vader zou mij wel naar het geboekte huisje kunnen brengen . Dan zou ik er toch uit zijn en lekker met de hond in het bos kunnen wandelen.
Maar dat wil ik helemaal niet , in mijn eentje in the middle off nowhere zitten en geen kant op kunnen.
Dat was dan mijn keuze en dus probleem want geopereerd moeten worden is ook niet leuk.
Uhhh nee, dat is het ook niet! Maar het hele probleem maar over de schutting gooien en mij zonder vakantie en 90% van het geld kwijt is ook niet heel aardig naar mijn mening.
Ik was er zo aantoe! Gezelschap, gezelligheid, andere omgeving en nu is dit het.
Deze vakantie heb ik met flink wat moeite kunnen betalen en dat gaf ik ook met heel veel liefde hieraan uit maar een volgende keer zal een paar jaar duren.
Vriendin heeft het financieel best heel goed en gaat ook regelmatig weekend weg en op vakantie.
Ik zou het andersom echt anders hebben aangepakt. Mijn best gedaan hebben om het zo goed mogelijk op te lossen. Eventueel financieel een deel betalen.
Ik begrijp de operatie, en hoop ook echt dat ze goed en snel zal herstellen. Maar voor mezelf vindt ik het best zuur en dat zij het over de schutting smijt.. dat raakt mij best wel.
Wat zouden jullie doen als jullie in deze situatie zaten en zijn mijn verwachtingen te hoog mbt vriendin ?
Ik heb uiteraard pogingen gedaan om een alternatief te vinden maar die is er niet
3 opties die overblijven..
Niet gaan.
Alleen , gebracht door vriendin haar vader
Of weggeven aan mensen die ook enorm toe zijn aan ff eruit. Dat er dan nog iemand plezier heeft.
De minst slecht voelende opties zijn voor mij : niet gaan of weggeven
Ik zou ontgoocheld zijn in hoe zij de zaken probeert op te lossen.
Niet alles gelezen, maar wellicht heeft zij een doorlopende annuleringsverzekering o.i.d. waardoor de kosten van het huisje toch terugbetaald kunnen worden? Dan kun je dat opzij zetten om een andere keer ergens naar toe te gaan. Er is immers een medische reden waardoor zij niet meer kan.
Het is volkomen begrijpelijk dat je teleurgesteld bent door hoe het nu loopt, maar eerlijk gezegd vind ik dat je vriendin nog best veel moeite doet om jouw vakantie door te kunnen laten gaan, namelijk door haar hoogbejaarde vader te vragen jou te brengen (en ook weer te halen neem ik dan aan). Ze zal ook wel snappen dat het daardoor minder leuk voor jou is, maar ze zal misschien denken dat je nu in ieder geval wel nog weg kunt, want zij weet ongetwijfeld ook dat jij je er ontzettend op verheugd hebt. Je klinkt best bozig en verongelijkt ten op zichtte van die vriendin (ze heeft meer geld, gaat vaak op vakantie, lost het anders op dan jij zou doen etc.), weet je zeker dat er niet meer speelt? Over het huisje: kan je niet iemand anders vragen die nu niet kon, maar met wie je wel een concrete nieuwe datum af kan spreken?
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 10:01:
[..]
Maakt dat heel veel uit ?
Operatie 16 dagen voor vakantie en herstel gaat week of 6 duren . Natuurlijk zit er wel progressie in het herstellen maar 2 weken is echt te kort om weer redelijk wat te kunnen . ( zoals autorijden ) sowieso 6 weken krukken
Tja, dat vraag ik, omdat het eigenlijk niet gebruikelijk is dat je zólang van te voren een operatiedatum weet. Dus ik twijfel een beetje aan e.e.a.
****En voor een volgende keer : álle kosten eerlijk samen delen en een annuleringsverzekering nemen.
De meeste vakantieparken zijn ook met het openbaar vervoer goed te bereiken en je kunt er fietsen (en soms ook bakfietsen) huren. Dus met een beetje goede wil kun je je best vermaken daar als je er eenmaal bent. Je zit er niet echt vast als je alleen gaat.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 10:59:
[..]
Nee nog niet gedaan omdat ik dan met een alternatieve datum moet komen en die kan ze mij niet geven. Herstel, andere afspraken met mensen , werk.
Dan is het toch een hele rare vraag ? We kunnen geboekte periode niet maar willen graag dat we , kosteloze , nog wel eens weer bellen wanneer het ons wel lukt.
Afhankelijk van het park (grote keten of klein?) is er misschien wel iets mogelijk met een tegoedbon die je binnen een jaar in kunt wisselen of zo. Dus de vraag vind ik zeker niet raar.
Of toch proberen om met je vriendin wel een datum te prikken ruim na de verwachte herstelperiode, ergens eerste kwartaal 2023 of zo.
Dat lijkt me toch de fijnste oplossing, als jullie gewoon gezellig samen kunnen zoals het bedoeld was.
Dat zou ik in elk geval eerst onderzoeken, voordat je aan andere opties gaat denken.
Beterlaat2021! schreef op 15-09-2022 om 11:34:
[..]
Tja, dat vraag ik, omdat het eigenlijk niet gebruikelijk is dat je zólang van te voren een operatiedatum weet. Dus ik twijfel een beetje aan e.e.a.
****En voor een volgende keer : álle kosten eerlijk samen delen en een annuleringsverzekering nemen.
De meeste vakantieparken zijn ook met het openbaar vervoer goed te bereiken en je kunt er fietsen (en soms ook bakfietsen) huren. Dus met een beetje goede wil kun je je best vermaken daar als je er eenmaal bent. Je zit er niet echt vast als je alleen gaat.
Afspraak met orthopeed en operatie zat 1 week tussen. Niet heel gebruikelijk maar er was blijkbaar plek. En wat maakt dat je twijfelt aan mijn verhaal?
We hebben het over operatie gehad voordat ik boekte. Die zou niet voor vakantie zijn.. dat zou absurd kort dag zijn namelijk dus in overleg met haar geboekt.
Maar idd.. die neem ik als ik ooit weer ga sowieso.
En dat ik meer betaalde was oke !
En ik heb het al 2 keer eerder genoemd. Alleen is voor mij geen optie . Fiets huren kost trouwens ook weer geld en het is ivm prive omstandigheden geen goed plan. Was mijn privesituatie normaal dan was dat zeker zo gegaan.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 11:10:
[..]
Het is niet perse niet willen van haar maar ze weet niet of het gaat lukken. De kans is klein. En als de pijn nog dusdanig groot is dan wil ze , uiteraard, thuis zijn. Het er komen is ook een obstakel. Zelf kunnen autorijden is zeer waarschijnlijk te snel. Helemaal omdat het ver is.
En dat stuk begrijp ik!
En ja verwachtingen. Mijn valkuil dat ik toch uitga van hoe ik hetzelf zou doen . Dat is toch vrij ver van hoe zij het doet. En dan gaat het fout.
Ik ben vooral ook benieuwd hoe anderen dit zouden aanpakken. Meeste reacties zijn dat ik het moet laten en het is niet anders. Mijn vertaling van de reacties
Ik begrijp je teleurstelling, en ook ik zou verwachten dat vriendin hier anders mee zou omgaan. Dat ze niet meekan dat begrijp ik, maar dat ze blijkbaar niet ziet dat dit voor jou "meer" is dan 'n keer niet gaan vind ik echt jammer. Is dit jou valkuil en zou jij het anders doen door de kosten te compenseren?
Tsja, hoe anderen het aan zouden pakken?
Ik persoonlijk, zou kijken of je het alleen kan doen, maar ik heb geen idee in welke mate je beperkt bent door je angsten?
Zelf ben ik vorig jaar voor het eerst sinds mijn hersenletsel alleen een week weg geweest. Met het vliegtuig naar Frankrijk. Vanwege mijn functioneren een hele uitdaging. Maar wel een uitdaging die ik zelf wilde aangaan. Ik wist dat het, àls het me zou lukken, een enorme oppepper zou zijn voor mijn zelfvertrouwen. Nadat ik de knoop had doorgehakt, was ik ontzettend zenuwachtig. Vooral voor het reizen. Check, check, dubbel-check. Veel te veel adrenaline. Ziek van de buikpijn. Mijn omgeving vond het ook spannend, want mijn geheugen is ontzettend slecht. Maar ik deed het en eenmaal daar was het heerlijk! Ik had de rust om van elk detail te genieten. Heb wat aangerommeld, maar ben bijvoorbeeld ook in mijn eentje gaan zwemmen en alleen uit eten gegaan. Ik kwam bijgetankt en trots terug. Maar het belangrijkste voor mij: sindsdien voel ik me een stukje minder beperkt en minder afhankelijk.
Sterker nog: zaterdag (overmorgen!!!) ga ik weer 
Ook nu ben ik zenuwachtig, maar veel minder dan de eerste keer. Ik verheug me erop!
CocoCharlie schreef op 15-09-2022 om 11:33:
Het is volkomen begrijpelijk dat je teleurgesteld bent door hoe het nu loopt, maar eerlijk gezegd vind ik dat je vriendin nog best veel moeite doet om jouw vakantie door te kunnen laten gaan, namelijk door haar hoogbejaarde vader te vragen jou te brengen (en ook weer te halen neem ik dan aan). Ze zal ook wel snappen dat het daardoor minder leuk voor jou is, maar ze zal misschien denken dat je nu in ieder geval wel nog weg kunt, want zij weet ongetwijfeld ook dat jij je er ontzettend op verheugd hebt. Je klinkt best bozig en verongelijkt ten op zichtte van die vriendin (ze heeft meer geld, gaat vaak op vakantie, lost het anders op dan jij zou doen etc.), weet je zeker dat er niet meer speelt? Over het huisje: kan je niet iemand anders vragen die nu niet kon, maar met wie je wel een concrete nieuwe datum af kan spreken?
Ze heeft hem nog niet gevraagd maar die zou mij vast willen brengen.
En zo kun je het lezen bozig en verongelijkt.
het was bedoeld als uitleg van het verschil in situatie. Voor haar is het 1 van de vakanties. Voor mij was het , eindelijk een weekje weg. En verschil in geld. Het voelt voor mij wat oneerlijk dat de financiële gevolgen alleen bij mij liggen. Alles is in overleg gegaan. De operatie komt ertussen. En dat neem ik haar dus absoluut NIET kwalijk. Wel dat de kosten volledig bij mij liggen. Niks geen voorstel wat dat betreft. Ze kan haar vader vragen. Wil ik dat niet dan is het mijn keuze dat er geen vakantie is.
Ik heb goede redenen om niet alleen te kunnen . Die weet zij. En nu is het voor haar dat ik zelf niet ga dus eigen schuld.
En dat is mij te kort door de bocht. Na overleg , waarin operatie in de toekomst ter sprake is gekomen maar ik kon gewoon boeken heb ik dat gedaan.
Nu is de operatie er plotseling veel eerder. En nee daar kan zij niks aandoen. Maar ik ook niet ! Dat ik niet alleen op vakantie kan nu .. was overigens ook bij haar bekend voordat ik boekte.
en nee ik ga het hoe en waarom niet helemaal hier uit de doeken doen waarom ik niet alleen kan. Zij weet de reden en context wel. Voor hier te ingewikkeld om te kunnen plaatsen . En nogal persoonlijk en kwetsbaar. Dit stukje zullen lezers dus van mij aan moeten nemen als echt niet kunnen. Nou ja moeten.. je mag er van alles van vinden maar alleen gaan is voor mij geen discussie punt.
Lastig hoor en begrijpelijk dat je ontzettend baalt en teleurgesteld bent! Het is een vervelende loop van omstandigheden en daar verander je helaas niets aan door boos te zijn op je vriendin.
Je zegt dat je er enorm naar uitkijkt om er tussenuit te gaan. Betekent dit dat je als je niet gaat ook gewoon thuis bent? Is dat niet vervelender? Dat je thuis zit en bedenkt: nou anders had ik lekker nu in vakantiehuisje gezeten..?
Ik denk zelf dat ik toch zou gaan... En je gaat immers niet alleen, je hebt je hond!
Wat ook kan: je boeking verkopen via social media? Dan houd je er nog iets van geld aan over...
yette schreef op 15-09-2022 om 11:55:
Tsja, hoe anderen het aan zouden pakken?
Ik persoonlijk, zou kijken of je het alleen kan doen, maar ik heb geen idee in welke mate je beperkt bent door je angsten?
Zelf ben ik vorig jaar voor het eerst sinds mijn hersenletsel alleen een week weg geweest. Met het vliegtuig naar Frankrijk. Vanwege mijn functioneren een hele uitdaging. Maar wel een uitdaging die ik zelf wilde aangaan. Ik wist dat het, àls het me zou lukken, een enorme oppepper zou zijn voor mijn zelfvertrouwen. Nadat ik de knoop had doorgehakt, was ik ontzettend zenuwachtig. Vooral voor het reizen. Check, check, dubbel-check. Veel te veel adrenaline. Ziek van de buikpijn. Mijn omgeving vond het ook spannend, want mijn geheugen is ontzettend slecht. Maar ik deed het en eenmaal daar was het heerlijk! Ik had de rust om van elk detail te genieten. Heb wat aangerommeld, maar ben bijvoorbeeld ook in mijn eentje gaan zwemmen en alleen uit eten gegaan. Ik kwam bijgetankt en trots terug. Maar het belangrijkste voor mij: sindsdien voel ik me een stukje minder beperkt en minder afhankelijk.
Sterker nog: zaterdag (overmorgen!!!) ga ik weer
Ook nu ben ik zenuwachtig, maar veel minder dan de eerste keer. Ik verheug me erop!
Knap en goed van je !
Alleen een aantal dagen of week weg staat zeker in de planning in de toekomst maar voor nu is het echt geen goed idee. Sterker nog het is mij afgeraden . Voor nu, later is wel goed. Beetje als ongetraind de mount everst opgaan .
Heel veel plezier en ook een beetje sterkte met weer deze stap zetten.
Okki21 schreef op 15-09-2022 om 12:02:
Lastig hoor en begrijpelijk dat je ontzettend baalt en teleurgesteld bent! Het is een vervelende loop van omstandigheden en daar verander je helaas niets aan door boos te zijn op je vriendin.
Je zegt dat je er enorm naar uitkijkt om er tussenuit te gaan. Betekent dit dat je als je niet gaat ook gewoon thuis bent? Is dat niet vervelender? Dat je thuis zit en bedenkt: nou anders had ik lekker nu in vakantiehuisje gezeten..?
Ik denk zelf dat ik toch zou gaan... En je gaat immers niet alleen, je hebt je hond!
Wat ook kan: je boeking verkopen via social media? Dan houd je er nog iets van geld aan over...
Lees post hierboven. En de post van mij daarvoor . Alleen is geen optie. Ik heb nu een beetje uitlegegeven hierover en meer wil ik er niet over kwijt. Het is voor NU geen optie.
In verbeterde situatie ga ik zeker een keer alleen met hond op stap. Maar nu niet. Geen koppigheid maar echt onverstandig
wat verwacht je dan van haar?
Yumi schreef op 15-09-2022 om 11:45:
[..]
Ik begrijp je teleurstelling, en ook ik zou verwachten dat vriendin hier anders mee zou omgaan. Dat ze niet meekan dat begrijp ik, maar dat ze blijkbaar niet ziet dat dit voor jou "meer" is dan 'n keer niet gaan vind ik echt jammer. Is dit jou valkuil of zou jij het anders doen door de kosten te compenseren?
Ik zou proberen een goed alternatief proberen te regelen en als dit niet zou lukken minimaal de helft willen betalen. Dat is dus wat ik zou doen. Ik zou bv ook bellen met vakantiepark. Kijken wat er mogelijk is.
Dat is wat ik bedoel met valkuil. Ik ging uit van hoe ik het zou doen. En nu zij aanzienelijk minder doet dan wat ik zou doen en ook verder nonchalant doet over het niet doorgaan voelt het niet fijn.
Niet verwachten wat ik zelf zou doen is dus mijn les. En mijn valkuil.
Battle-Royale schreef op 15-09-2022 om 12:06:
wat verwacht je dan van haar?
Lees mijn laatste 5 reacties of zo ff. Staat het uitgebreid in.