Hoe relatie verbreken?

Ik weet het, het lijkt een hele makkelijke vraag...

Na een aantal jaren te hebben samengewoond, ben ik vorig jaar het huis uitgegaan omdat ik het niet meer aan kon. Zijn idee was om verder te gaan in een LAT-relatie.
Inmiddels is hij gediagnosticeerd en bezig met herstel. Heel fijn voor hem, maar het gaat met vallen en opstaan. En ik... ik voel het niet meer. Ik voelde het al niet meer toen ik wegging en ik voel het steeds minder. Ik heb al een aantal keer gezegd dat ik het niet meer voel en dat ik hem niet kan geven wat hij wil/nodig heeft, maar hij blijft mij zijn liefde verklaren. Keer op keer zegt hij niet te weten wat hij zonder mij moet en dat als ik definitief wegga, hij zichzelf iets aan gaat doen.

Tijdens een weekendje weg een paar weken geleden heeft hij mij vreselijk uitgescholden. Ik heb tegen hem geschreeuwd dat ik niets meer met hem te maken wil hebben en dat ik helemaal klaar ben met hem. Helaas moesten we nog samen het vliegtuig in om naar huis te gaan. Hij bood tijdens de terugreis excuses aan ('ik kan er niets aan doen, het komt door mijn diagnose en jij hebt het getriggerd.'). Bij thuiskomst heb ik nogmaals gezegd dat wij geen relatie meer hebben en dat hij nooit meer met een stuk chagrijn op vakantie hoeft te gaan. We zijn beide naar ons eigen huis gegaan en ik dacht dat het klaar was. Hij denkt daar anders over: hij heeft zijn excuses aangeboden en vindt en doet alsof er niets aan de hand is.

Sinds dat weekend probeer ik hem te ontlopen door niet af te spreken. Ik geef aan dat ik niet lekker in mijn vel zit en tijd voor mezelf nodig heb om beslissingen te nemen. Als ik dit aangeef, zegt hij dat hij dat respecteert en mij met rust zal laten, om vervolgens onaangekondigd op de stoep te staan om mij op te vrolijken. Het is vast heel lief bedoeld, maar ik word er inwendig boos om. Ik geef aan rust nodig te hebben en krijg het niet.

Voor de volledigheid: ik ben in therapie. Daar heb ik het over de situatie gehad. De therapeut begrijpt waarom ik niet keihard kan zijn en denkt dat als ik het ga forceren, ik zelf in een ernorm gat val. Het beste voor mij zou zijn als hij de relatie verbreekt, zodat ik geen schuldgevoel ga krijgen.
Elke keer als ik aangeef niet verder te willen, begint hij te huilen en zegt dat hij zoveel van mij houdt en dat zijn leven geen zin meer heeft. Ik kan en wil niet meer met hem verder. Hoe maak ik dat duidelijk zonder hem (en mijzelf) de afgrond in te storten? Ondanks alles hou ik nog steeds van hem en geef veel om hem, maar ik kan niet meer.