Hoe ga ik om met scherpe opmerkingen van schoonmoeder?

Elmie schreef op 14-11-2022 om 12:16:

Wat een helpende reacties. Bedankt daarvoor! Daar kan ik echt wat mee.

Ja ik schaam me inderdaad en dat maakt kwetsbaar. Daar zit zeker een oplossing inderdaad. Me ook minder aantrekken van wat ze van iets vindt. Daar is nog wel een weg te gaan. Het mooie is, van te voren, kan ik dat wel bedenken. En zelfs voelen dat het haar eventuele gedachten en gevoelens zijn en dat ik daar niets mee hoef maar op het moment zelf raakt het me toch weer en durf ik niet mezelf te zijn.

En hier zit denk ik de eerste stap voor je in: bewust worden/opmerken van hoe het voor jou voelt wat de ander zegt/doet en wat dit vervolgens met jou doet. Zonder dat het om waarheidsvinding gaat: wat doet het gedrag van de ander met jou?

Als je daar tijd voor neemt om daar vaker bij stil te leren staan, dan denk ik dat je met vallen en opstaan meer gaat leren om grenzen te stellen zodat je uiteindelijk wat fijner in je vel komt te zitten en opmerkingen van anderen je niet meer zo treffen. Je hebt dan geleerd naar je gevoel te luisteren en vanuit jezelf naar de ander toe duidelijk te maken waar je wél behoefte aan hebt.

Roos55 schreef op 14-11-2022 om 09:54:

Ik lees niks raars . Ben je niet te gevoelig?
Als zij zegt alvast voor de erfenis zou ik lachen en zeggen hoop dat het nog even duurt .

Ik zou ook denken dat ze het als een grapje bedoelt

Ik herken je gevoel deels. Ik heb geen schoonmoeder maar wel collega's. Ik werk in Amsterdam maar kom zelf uit het oosten en de toon daar is vaak hard en kortaf, waarbij een heel aantal gezichten dan ook nog eens op standje onweer staan.
Tel daar mijn pest, mishandel, misbruik en verwaarloos verleden bij op en dat word een lekkere coctail.

Maar steeds meer leer ik het buiten mezelf te houden, een laagje te krijgen. Wat enorm fijn is. Bijvoorbeeld door tegen een collega met wie het goed klikt te zeggen dat ik moet samenwerken met collega x die chagrijnig is en dat ik dat lastig vind. Waarop collega met wie het klikt zegt; aahja, die is altijd chagrijnig.
Eigenlijk dacht ik dat ze me een idioot vond en een slechte collega maar heb neutraal nagevraagd of dat vaker het geval is en dat blijkt dus zo te zijn. Laatst moest ik met die collega een training geven en heb toen gezegd dat ik altijd zo bang ben dat ik het niet kan, dat ik wel een stevige buitenlaag heb maar dat binnen anders is. Toen brak het open en vertelde collega x dat die dat ook altijd had.

Ik heb geleerd dat als ik zelf een tipje van de sluier op licht (ik ben gepest vroeger, ik heb een rotjeugd gehad en zie mijn ouders nooit meer) dat anderen dan ook veel opener worden. En ook mijn collega's van wie ik altijd denk dat zij een perfect leven hebben hoor ik dan dat zij bijvoorbeeld ook rottigheid in hun jeugd hebben gehad of een overleden partner of noem maar op. Dat tipje van de sluier helpt daar enorm in.

Hiernaast -wat eerder ook geschreven is- helpt het mij om dingen ergens aan toe te schrijven. Als ik genegeerd word door een collega dan voel ik me er klote door. Maar vroeger werd ik ook altijd genegeerd dus is het niet van nu maar van toen en daarnaast kan ik nu bedenken dat collega misschien wel druk was in haar hoofd of zelf slecht in het vel zit. En dat maakt dat ik de volgende keer wel weer een gesprek aan durf te gaan met die collega en ook wel na kan vragen hoe het met diegene gaat. Dan lijk ik ook nog eens geïnteresseerd Wat ik ook wel ben natuurlijk want ik heb echt wel leuke collega's.

Wat iemand al zei, je hebt een pnd gehad en ook nog een burnout. Ik denk dat je zelf ook anders bent geworden en dus ook slechter tegen bepaalde toon in een stem kunt, een bepaalde scherpte.

Ooh ja, als aanvulling op zelf veranderd zijn.
Als ik goed in mijn vel zit, ik heb goed geslapen en ook dus energie heb dan heb ik veel minder last van een bepaalde toon, een chagrijnig gezicht of iets dergelijks. Meestal als ik vermoeider ben dan trek ik het me meer aan, raakt het me meer.

Maar ik doe in vermoeidheid, slecht in mijn vel ook iets in mijn houding en stem. Ik maak me kleiner, ik beweeg onopvallender en probeer iedereen te pleasen. Doordat ik dat doe reageren collega's dus ook weer anders op mij waardoor ik dichtsla, me nog kleiner maak en nog meer ga pleasen.

Het helpt echt me dit te realiseren en dan dus ook actief dingen anders te doen.

Roos55 schreef op 14-11-2022 om 09:54:

Ik lees niks raars . Ben je niet te gevoelig?
Als zij zegt alvast voor de erfenis zou ik lachen en zeggen hoop dat het nog even duurt .

Of juist dat je niet kan wachten

Je klinkt als een leuk persoon!