Gepensioneerde echtgenoot zit altijd thuis
Mijn man is al een aantal jaren gepensioneerd. Hij had buiten zijn werk geen hobbies of vrienden en nu zit hij geheel tevreden alle dagen thuis te twitteren of oude series te kijken. Dat moet hij natuurlijk helemaal zelf weten maar ik raak ondanks dat ik veel vrienden, hobbies en clubjes heb gewoon gedeprimeerd van zijn levenswijze. Ik doe 3 dagen per week vrijwilligerswerk.
Ik ben ook nooit alleen thuis hoogstens als hij een rondje gaat fietsen, dat begint wel aan mij te vreten maar ik kan hem moeilijk ons huis uit sturen om wat buitenshuis te gaan doen.
Ik trek dit geen 20 jaar, hoe lossen anderen zoiets op?
SophieHowl schreef op 12-02-2023 om 15:48:
Een mancave-kamer inrichten? Of verhuizen naar een huis waar dat mogelijk is.
Man de tuin laten opknappen?
Man er met kleinkinderen erop uit sturen, als die er zijn.
Beroep op man doen om een keer te helpen met vrijwilligerswerk, misschien krijgt hij de smaak te pakken?
Het gesprek aangaan en je zorgen om zijn gezondheid (te weinig beweging/ buitenlucht) uitspreken. Voorstellen te gaan fietsen/e-biken/wandelen/sportschool oid.Kinderen vragen of pa kan helpen klussen/tuinieren/oppassen.
Laat man de boodschappen in Duitsland of België doen; heb jij wat tijd en het is goedkoper
Dat is een wel een leuke en goede tip
Bolmieke schreef op 12-02-2023 om 15:54:
[..]
Hij heeft een eigen werkkamer, heeft daar ook een tv. We doen niet veel samen. Hij gaat wel eens naar de winkel. We hebben geen kleinkinderen. We hebben ook nog eens een heel ander tempo, stukje fietsen of een museum dat gaat altijd nogal gejaagd en ik wil graag rustig aan doen.
Nou dan gooi ik de knuppel on het hoenderhok: verdeel het huis in twee delen en ga verder ook gescheiden leven.
Woonruimte na scheiding is lastig namelijk.
Want zo te lezen zijn jullie emotioneel al uitgecheckt bij elkaar, fysiek hard opweg met weinig gezamenlijke, kun je het beter maar formaliseren.
Wat is er nog leuk samen?
Wat is er nog leuk aan hem?
Wat vindt hij nog leuk aan samen zijn met jou?
Ik zou op de antwoorden op die vragen voortborduren. Dus uitbreiden wat er leuk is en zo weer meer in contact komen. Dan ontstaat er ook meer ruimte om individuele behoeften te bespreken.
Mija schreef op 12-02-2023 om 15:51:
[..]
Ik snap heel goed wat je bedoelt. Ik ben ook zo! Maar ik begrijp ergens ook dat hij niet iets buitenshuis wil ondernemen alleen om maar weg te zijn van huis. Daar zit voor hem helemaal geen positieve motivatie in. Is het niet mogelijk om voor jou een eigen zitkamer in te richten, waar je op jezelf kunt zijn? Dat is misschien haalbaarder om in jouw behoefte te voorzien dan een gedragsverandering van hem vragen?
Ik heb de logeerkamer een beetje gezellig gemaakt, ik slaap daar ook vaak omdat hij snurkt. Hij zit meestal op zn kamer dus praktisch gezien lopen we elkaar niet in de weg maar het voelt gewoon zo zwaar. Ik wil gewoon af toe keiharde muziek draaien, dansen of iets op mn gezicht smeren zonder dat ik het risico heb dat mn man met een vraagteken gezicht rondwaart.
Ysenda schreef op 12-02-2023 om 15:58:
[..]
Nou dan gooi ik de knuppel on het hoenderhok: verdeel het huis in twee delen en ga verder ook gescheiden leven.
Woonruimte na scheiding is lastig namelijk.
Want zo te lezen zijn jullie emotioneel al uitgecheckt bij elkaar, fysiek hard opweg met weinig gezamenlijke, kun je het beter maar formaliseren.
Ja het huis in tweeen met 1 gezamenlijke ruimte zou mooi zijn. Het is de moeite waard om de mogelijkheden te gaan onderzoeken.
PhilDunphy schreef op 12-02-2023 om 16:01:
Wat is er nog leuk samen?
Wat is er nog leuk aan hem?
Wat vindt hij nog leuk aan samen zijn met jou?
Ik zou op de antwoorden op die vragen voortborduren. Dus uitbreiden wat er leuk is en zo weer meer in contact komen. Dan ontstaat er ook meer ruimte om individuele behoeften te bespreken.
Ja dat zijn wel vragen om te stellen, ik durf ze mijzelf wel te stellen. Misschien proberen om met hem samen naar een psycholoog of coach te gaan om zulke vragen te bespreken, ik heb zelf heel veel gehad aan mijn sessies bij een psycholoog jaren geleden maar hij krijgt al een wegtrekker bij het woord alleen al.
Het lijkt alsof jullie sowieso niks met elkaar hebben dus waarom dan nog zo lang getrouwd gebleven?
Bolmieke schreef op 12-02-2023 om 15:13:
Hij snapt helemaal niet dat ik het fijn vind af en toe alleen thuis te zijn want zelf heeft hij dat niet. Vind het ook moeilijk bespreekbaar want hij vat dingen snel als kritiek op en kan dan erg emotioneel reageren en dat kan ik niet zo goed handelen.
Herkenbaar wel. Behalve dan dat mijn partner nog lang niet gepensioneerd is, en ik ook niet. Maar hij werkt parttime en ik fulltime. Zijn activiteiten buitenshuis zijn dus vooral als ik werk en wanneer ik thuis ben is hij ook thuis. Aan het begin toen we net samenwoonden vond ik dat ook bloedirritant en vroeg ik hem ook wel eens in de avond weg te gaan. Wat ook niet meehielp is dat ik vlakbij een collega ging wonen waardoor we gingen carpoolen en ik dus echt continue iemand om mij heen had.
Toch voelt het tegenwoordig niet meer vervelend dat hij veel thuis is. We hebben een werkkamer waarin we beiden regelmatig zitten met de koptelefoon op en deur dicht. Op dat soort momenten waan ik mij toch soort van alleen in huis. Ook ben ik nu wel regelmatig alleen thuis omdat ik sinds COVID thuis kan werken en hij wel nog naar een fysieke plek gaat. Maar het meest belangrijke denk ik is dat ik zie dat hij het gewoon prettig vind om thuis te zijn, en hij vind het prettig als ik er ook ben. Het voelt daarom niet goed om hem te stimuleren om meer alleen buitenshuis te gaan doen. We hebben onze weg gevonden samen en ik merk dat ik het nu juist wel weer fijn vind dat hij vaak thuis is, gedurende de dag hebben we toch veel plezier samen.
Hoe lang is hij al gepensioneerd? Kan het zijn dat het voor jullie beiden nog wennen is? Of zijn jullie enigszins op elkaar uitgekeken.
Ik krijg ook het idee dat jullie helemaal niet bij elkaar passen. Daar helpt een bezoek aan een psycholoog ook niet aan. Jij wilt dat jouw man veranderd maar zelf vind hij het allemaal best. Ik denk echt dat het of accepteren is en anders uit elkaar gaan.
Bolmieke schreef op 12-02-2023 om 15:13:
Hij snapt helemaal niet dat ik het fijn vind af en toe alleen thuis te zijn want zelf heeft hij dat niet. Vind het ook moeilijk bespreekbaar want hij vat dingen snel als kritiek op en kan dan erg emotioneel reageren en dat kan ik niet zo goed handelen.
Waarom kun jij dit niet handelen?
Dat zou ik dus veranderen . Jij maakt bespreekbaar wat jij wil en nodig hebt .
SophieHowl schreef op 12-02-2023 om 15:48:
Een mancave-kamer inrichten? Of verhuizen naar een huis waar dat mogelijk is.
Man-cave?
Een woman-cave zul je bedoelen... waar ze ongestoord harde muziek kan spelen en een masker op haar gezicht kan smeren, zonder dat hij met vraagtekens komt...
ik denk dat dit mijn grootste nachtmerrie zou zijn in mijn huwelijk. Eindelijk met pensioen en dan een man die geen flikker wil doen terwijl je zelf de wereld wilt zien (of wat dan ook) ik zou hier ook geen 20 jaar mee kunnen leven. Ik zou voor mezelf kiezen en scheiden, kan dat niet (door financieel, huis of wat dan ook) het huis inderdaad door de helft doen en elkaar lekker en negeren/je eigen ding doen. Jullie doen al niks samen, slapen apart dan is die laatste stap maar een formaliteit. Hier word je niet gelukkiger van en ik zou echt voor mezelf kiezen en laat hem lekker gelukkig worden met zijn series en huismusserij.
Daddy_gijs schreef op 12-02-2023 om 16:56:
[..]
Man-cave?
Een woman-cave zul je bedoelen... waar ze ongestoord harde muziek kan spelen en een masker op haar gezicht kan smeren, zonder dat hij met vraagtekens komt...
Persoonlijk vind ik dat je zulke dingen ook gewoon moet kunnen doen als je partner thuis is. Mijn man en ik zijn zo vertrouwd met elkaar dat hij niet raar kijkt als ik een masker op heb of iets geks of uitbundigs doe. Hij vindt dat alleen maar lollig en gunt mij dat.
Tuinfluiter schreef op 12-02-2023 om 17:25:
[..]
Persoonlijk vind ik dat je zulke dingen ook gewoon moet kunnen doen als je partner thuis is. Mijn man en ik zijn zo vertrouwd met elkaar dat hij niet raar kijkt als ik een masker op heb of iets geks of uitbundigs doe. Hij vindt dat alleen maar lollig en gunt mij dat.
Eens. Ons huis is van ons samen en de ene keer zit hij in de woonkamer iets te kijken en ik in de slaapkamer ( zoals vandaag) en de volgende keer andersom. Geen aparte kamer voor de man nodig dus. Heb dat altijd al iets raars gevonden.
Hoog tijd voor een ontspannen goed gesprek. Drankje hapjes goede sfeer en vragen aan je man hoe hij de komende 10 jaar voor zich ziet en vertellen wat jij graag wilt. Ik mis in je post verbinding dus probeer weer activiteiten zaken te bedenken die jullie beide leuk vinden. Als jullie het samen gezellig hebben is het veel makkelijker om aan tegeven dat je het prettig vind om af en toe alleen thuis te zijn.