Contact opnemen met ex?
Ik voel weer ineens heel erg de drang om contact op te nemen met mijn ex. Ik weet dat iedereen tegen mij gaat zeggen dat ik dit niet moet doen maar aan de ene kant denk ik het leven is toch veel te kort om altijd maar je verstand achter na te gaan?
Even in t kort samengevat: ik heb t destijds afgekapt omdat er meerdere gebeurtenissen gebeurde in mijn leven en niet haar wilde bezwaren met mijn ellende. Daarnaast begon ik steeds meer sterke gevoelens tegenover haar te krijgen waar ik niet zo goed mee kon omgaan doordat we van elkaar beide wisten dat we toch niet met elkaar zouden kunnen eindigen. We wilde allebei met een man trouwen en kinderen, voor diegene die hier nu erover willen discussiëren daar heb ik echt geen zin in.. het is gwn zo. Maar goed nu had ik alle contact verbroken met ook de insteek dat het ons zou helpen om elkaar te vergeten en niet met vrouwen bezig te zijn, maar nu jaren later heb ik nog steeds spijt als ik er aan denk en bedenk ik me dus dat ik nog steeds contact onderhoud met andere vrouwen en nu net zo goed nog contact had kunnen hebben met diegene van wie ik hou.. maar ik durf het niet aan om hier nu iets aan te doen omdat het al te laat aanvoelt. Ik wil niet perse weer contact om door te gaan op dezelfde voetstuk maar meer om bij te praten en iets aan dat gevoel te doen miss op juiste manier afsluiten idk. Wat denken jullie? Moet ik de rest van mijn leven dit proberen te vergeten. Het is niet zo dat ik constant aan haar denk of bezig met haar ben, het komt in vlagen terug omdat t op een kut manier is afgesloten. En ik besef dat ik heel stom destijds heb gehandeld.
maar goed als ik nu bericht ben ik bang dat ze er ergens niet op zit te wachten en dat kan ik heel goed begrijpen. Ik weet niet eens of ik echt het moed nog bij elkaar kan rapen om wat met dit gevoel te doen.
Ze zei me altijd dat we vriendschappelijke contact zouden kunnen behouden als de een iemand zou ontmoeten om een andere pad op te gaan maar ik kon niet met dat idee leven, nu zou ik het wel prima vindenz
Ik heb geen advies voor ja of nee maar wel nog even de overweging vanuit jouw kant misschien;
Je vertelde dat je het toendertijd had afgekapt omdat je haar niet wilde bezwaren met jouw ellende. Ik weet niet of je dat toendertijd hebt uitgesproken.
Als dat niet zo is kan het zijn dat ze zich erg afgewezen heeft gevoelt, niet gekent in het besluit omdat het 1richtingsverkeer was, en status quo, that's it.
Het kan dus zijn dat er pijn jouw kant op zal komen als je kontakt legt.
Hier moet je rekening mee houden 🙏
Ik denk dat je beter vooruit kan kijken dan naar je verleden en exen.
En ook dat je nu eens echt serieus psychologische hulp moet zoeken.
Courage schreef op 17-09-2024 om 17:15:
Ik denk dat je beter vooruit kan kijken dan naar je verleden en exen.
En ook dat je nu eens echt serieus psychologische hulp moet zoeken.
Ik heb geen exen, het is er maar een. Ergens denk ik ook beter niet doen.
En waarom begin je over psychologische hulp? Heb het ECHT niet nodig.
Gewoon contact zoeken en je verhaal doen. Hou er wel rekening mee dat de 'relatie' anders gaat uitpakken dan je je nu kunt voorstellen. Veel succes.
Courage schreef op 17-09-2024 om 17:15:
Ik denk dat je beter vooruit kan kijken dan naar je verleden en exen.
En ook dat je nu eens echt serieus psychologische hulp moet zoeken.
Ik heb het zelfde. De manier van schrijven. Het soort relatie dilemma. Het doormaken van ellende wat reden is liefde/vriendschap af te kappen. Zelfs het niet nodig hebben van hulp ondanks voorgaande.
Moonlover schreef op 17-09-2024 om 17:26:
[..]
Ik heb geen exen, het is er maar een. Ergens denk ik ook beter niet doen.
En waarom begin je over psychologische hulp? Heb het ECHT niet nodig.
Het klopt, het gaat bij jou om maar één ex.
De reden waarom ik je echt goede psychologische hulp toewens (oprecht) is omdat je hier al jaren mee worstelt en de vorige hulp was niet genoeg. Je moet verder met je leven. Dat betekent: werken aan je issues, het verleden loslaten, drama loslaten, in evenwicht komen. Dat lukt je niet zonder hulp.
Courage schreef op 17-09-2024 om 17:48:
[..]
Het klopt, het gaat bij jou om maar één ex.
De reden waarom ik je echt goede psychologische hulp toewens (oprecht) is omdat je hier al jaren mee worstelt en de vorige hulp was niet genoeg. Je moet verder met je leven. Dat betekent: werken aan je issues, het verleden loslaten, drama loslaten, in evenwicht komen. Dat lukt je niet zonder hulp.
Je doet net alsof ik hier elke dag over mee inzit terwijl dat helemaal niet zo is.
Wat betreft het verleden induiken is miss wel waar en dien ik mezelf eraan te herinneren niet meer achteruit te denken.
Dat lukt me prima zonder psychische hulpverleners.
Courage schreef op 17-09-2024 om 17:15:
Ik denk dat je beter vooruit kan kijken dan naar je verleden en exen.
En ook dat je nu eens echt serieus psychologische hulp moet zoeken.
Achja wie niet. Psychologen worden overgewaardeerd. Zoveel melk spugen ze niet in de pap uiteindelijk.
Moederkareltje schreef op 17-09-2024 om 19:07:
[..]
Achja wie niet. Psychologen worden overgewaardeerd. Zoveel melk spugen ze niet in de pap uiteindelijk.
Prachtige uitdrukking!
eerlijk vandaag denk ik weer nee beter niet doen, ik weet niet of ik zin heb om negatieve energie op te rakelen.
Ik denk dat het de juiste beslissing is.
Voor jou en voor haar.
Het kan dat je over een tijdje misschien weer even drang krijgt om kontakt met haar op te zoeken. Lees dan de berichten op het forum weer even door. Zo kan je jezelf eraan herinneren waarom je ook al weer had besloten het toch niet te doen.
Geeft even een steuntje
Waterfles schreef op 18-09-2024 om 01:30:
Ik denk dat het de juiste beslissing is.
Voor jou en voor haar.
Het kan dat je over een tijdje misschien weer even drang krijgt om kontakt met haar op te zoeken. Lees dan de berichten op het forum weer even door. Zo kan je jezelf eraan herinneren waarom je ook al weer had besloten het toch niet te doen.
Geeft even een steuntje
Ik voel nog tegenstrijd hoor. Vind het heel moeilijk. Ik besef nu pas dat ik het niet had moeten doen, maar goed anders ga ik nu in herhaling vallen. Ik ga het komende tijd even aan kijken. Ze is de enige waar ik echt gek op geweest, of ik ga nu als een speer met iemand verder maar het is toch nooit denk ik met elkaar te evenaren. Heb nu meerdere vrouwen ontmoet die ook prachtig zijn en leuk zijn maar ik wil niet die pad met hen bewandelen. Ik wil niet meer verliefd worden op een andere vrouw. Alhoewel ik wel leuk kan vinden enz denken eraan, maar echt houden van heb ik geen behoefte aan.
Mijn advies zou zijn om jezelf te vergeven dat het contact toen kut geëindigd is. Als ik tussen de regels door lees, is dat waar je haar voor wilt gebruiken.
Daarnaast vind ik het erg vreemd om jezelf te dwingen om niet meer op vrouwen te vallen. Zoals een andere schrijfster ook aangeeft, genoeg vrouwen die buiten het standaard plaatje een kind krijgen. Of kom je uit een omgeving waar lesbisch zijn niet getolereerd wordt?
Martje80 schreef op 18-09-2024 om 20:23:
Mijn advies zou zijn om jezelf te vergeven dat het contact toen kut geëindigd is. Als ik tussen de regels door lees, is dat waar je haar voor wilt gebruiken.
Daarnaast vind ik het erg vreemd om jezelf te dwingen om niet meer op vrouwen te vallen. Zoals een andere schrijfster ook aangeeft, genoeg vrouwen die buiten het standaard plaatje een kind krijgen. Of kom je uit een omgeving waar lesbisch zijn niet getolereerd wordt?Je hebt gelijk, ik moet mezelf vergeven dat ik het destijds zo heb aangepakt. Op dat moment zag ik geen uitweg en dacht ik dat het beter is om er een einde aan te maken dan de pijn alleen maar te verlengen door het contact te behouden en uiteindelijk nog harder zal aankomen wanneer het punt bereikt dat ze zou gaan trouwen.
Het is niet zo dat het om een kwestie gaat van omgeving, maar iets wat we niet willen vanwege persoonlijke overtuiging waar we volledig achter staan. Dus dat is het punt niet, het is alleen erg verwarrend als je in eens eigenlijk heel erg van een persoon bent gaan houden en enorm bent gaan hechten dat ik uit angst zo heb gehandeld. Doordat ik op dat moment ook nog eens verschillende heftige dingen gebeurde en ik op dat moment ben gestopt met het delen van wat er allemaal speelde. Eigenlijk best naar want ik wilde graag delen dat het niet goed ging maar op dat moment was het een rare timing dus bleef ik stil waardoor emotioneel meer afstand voor mij groeide en zij niks door had. Uiteindelijk door alle shit om me heen voelde ik me zo ellendig, toen heb ik gezegd dat ik geen gevoelens voor haar had en dat soort dingen. Ik weet niet waarom, maar het was een soort bescherming door mijn innerlijke strijd. Ik moest alles op een rijtje zetten en besef nu dat ik verstrooid was waardoor ik afstand moest nemen.
Mijn probleem destijds was ook dat ik me te veel op haar focuste en haar als heel mijn leven zag, als je dat doet word je uiteindelijk ineens wakker met het besef dat ik mezelf altijd op eerste plaats moet zetten om evenwicht te kunnen houden met alles. Als je dat niet kan en op een of andere manier kon ik dat toen niet echt omdat ik niet echt bewust leefde, dan word alles heel zwaar en werd het een rollercoaster met mijn emoties. Dan over de wolken, dan sta je weer stil bij de realiteit of komen er obstakels bij kijken waardoor ik bang was om haar te verliezen en dat beeld bleef in een keer hangen met dat er een punt zal zijn dat ik afscheid zou moeten nemen dus beter nu dan later. Anders was ik bang dat het gevoel van niet meer zonder elkaar kunnen leven alleen maar mijn afgrond zou betekenen.
Maar goed lang verhaal, maar nu wat adviseer je mij?
Mijn advies zou zijn om te erkennen dat je op vrouwen valt. En dat je dat feit laat overeenkomen met je overtuigingen en niet andersom.
Deze vrouw niet meer opzoeken, maar vooruit kijken en jezelf toestemming geven om te zijn wie je bent.