Broer verbreekt contact
Even van me afschrijven hier.
Tijdens de feestdagen in December is de vlam in de pan geslagen. Broer stormde boos weg, gooide zichzelf uit de familie-app en was woest.
We liepen sowieso de deur niet plat bij elkaar maar als we elkaar zagen was het altijd. Ja, het ging altijd over de avonturen van broer, al dan niet flink aangedikt. Maar ach, spannender dan mijn huisjeboompjebeestjeleven. Ik kan oprecht zeggen dat ik geïnteresseerd ben in anderen en ik goed kan luisteren.
De reden achteraf van het wegstormen was tot mijn verbazing dat ik tot 3 keer toe niet reageerde op een verhaal dat hij wilde starten. Vervelend, maar we zaten aan tafel met hete pannetjes en mijn kleine kinderen, dus inderdaad op dat moment was ik afgeleid.
Hij voelde zich niet gehoord, er is nooit interesse in hem en hij was woest en er klaar mee. Bam. Contact verbroken.
En ik was (en ben) flabbergasted. Want zoals eerder geschreven. Het gaat altijd over hem. Alle appjes en uitnodigingen komen van mij af. Dat ik zijn nieuwe huis nog niet had gezien (dat was ook een ding) komt omdat hij altijd "ik kom er nog op terug" en "ja, ik moet in m'n agenda kijken" terug stuurt. En dan hoor ik niks en gaat ook het leven hier door. Ik heb dan ook niet het idee dat het zijn prioriteit heeft. Dat soort dingen.
Ik heb kort daarna contact gezocht, lukte niet. Ik heb hem een lieve maar eerlijke mail gestuurd, waarin ik ook schrijf dat ik van hem hou en dit graag face to face uitpraat. Geen reactie.
Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat eigenlijk ik degene ben die boos mag zijn. Want de beschuldigingen (gehoord via moeder) gaan juist de andere kant op.
Dit is ook het enige dat zij erover heeft gezegd, aangezien zij er (logisch) niet tussen wil zitten, maar ook ziet dat hij niet met mij gaat praten.
En daar zit ik nu nog het meest mee. Want ze zit er wel tussen. Pasen komt eraan. Geen broer en zus samen. Moederdag. Vaderdag. Wordt het een gevoel wie hoe laat mag komen? Ik vind dat zo erg voor mijn moeder.
Ik ben ontzettend conflictvermijdend en keek altijd met verbazing naar situaties waarin dit bij anderen gebeurde.
Ik wilde vooral een beetje van me afschrijven. Misschien is het herkenbaar bij anderen?
Ik zou hem gewoon bellen. Dergelijke onenigheden proberen uit te praten via mail, whatsapp of andere berichtendiensten zou ik niet doen. Ik zelf zou hem met Kerst direct na zijn vertrek (of in elk geval dezelfde dag) hebben gebeld.
Het gaat niet om schuld. Juist tijdens "gedwongen" gezellige samenkomsten kan de vlam in de pan slaan, waarbij het vaak niet eens gaat over de aanleiding. Misschien heb je hem tijdens dat etentje, onbewust en onbedoeld, verschillende keren genegeerd omdat je met andere dingen bezig was. Maar daar moet over te praten zijn.
Het is in elk geval heel akelig, en ik hoop oprecht dat jullie beiden het voor elkaar kunnen krijgen de band te herstellen, elkaar accepterend zoals jullie beiden zijn. Het leven is te kort om dierbaren te verliezen.
Maak 't gezellig met elkaar zonder de broer erbij. Waarom zou je het risico op wederom een verziekte sfeer willen lopen? Of geven je ouders jou de schuld?
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 18:31:
Maak 't gezellig met elkaar zonder de broer erbij. Waarom zou je het risico op wederom een verziekte sfeer willen lopen? Of geven je ouders jou de schuld?
Ze wil het goed hebben omdat ze het naar vind voor haar ouders dat de kinderen ruzie hebben onder elkaar. En zelf wil ze haar broer ook niet zomaar kwijt (begrijp ik toch goed?)
Pejeka1 schreef op 09-04-2022 om 18:26:
Ik zou hem gewoon bellen. Dergelijke onenigheden proberen uit te praten via mail, whatsapp of andere berichtendiensten zou ik niet doen. Ik zelf zou hem met Kerst direct na zijn vertrek (of in elk geval dezelfde dag) hebben gebeld.
Het gaat niet om schuld. Juist tijdens "gedwongen" gezellige samenkomsten kan de vlam in de pan slaan, waarbij het vaak niet eens gaat over de aanleiding. Misschien heb je hem tijdens dat etentje, onbewust en onbedoeld, verschillende keren genegeerd omdat je met andere dingen bezig was. Maar daar moet over te praten zijn.
Het is in elk geval heel akelig, en ik hoop oprecht dat jullie beiden het voor elkaar kunnen krijgen de band te herstellen, elkaar accepterend zoals jullie beiden zijn. Het leven is te kort om dierbaren te verliezen.
Ah, daar was ik niet duidelijk over. Ik heb m de volgende dag gebeld, maar hij neemt niet op. Daarom heb ik uiteindelijk die mail gestuurd.
En ik geloof ook heus dat dat gebeurd is. Wat ik al zei, aan tafel met hete pannetjes en kleine kinderen. Maar daar valt over te praten lijkt me. Hij geeft heel duidelijk aan geen contact te willen.
Ik ben het wel grotendeels eens met Pejeka ofschoon ik zelf ook graag dingen per mail bespreek. Ik kan me dan beter weloverwogen uitdrukken. Tijdens een conflict lijkt het mondeling sneller uit de hand te lopen omdat emoties doorklinken. Schriftelijk is het wat makkelijker om goed na te denken hoe je iets formuleert.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 09-04-2022 om 18:42:
[..]
Ah, daar was ik niet duidelijk over. Ik heb m de volgende dag gebeld, maar hij neemt niet op. Daarom heb ik uiteindelijk die mail gestuurd.
En ik geloof ook heus dat dat gebeurd is. Wat ik al zei, aan tafel met hete pannetjes en kleine kinderen. Maar daar valt over te praten lijkt me. Hij geeft heel duidelijk aan geen contact te willen.
Dan wordt het wel lastig inderdaad. Als één van de partijen niet mee wil werken is het lastig communiceren.
Hoezo: Wie hoe laat mag komen? Hij gaat toch zeker niet bepalen wanneer jij wel en niet bij je ouders mag zijn.
Ik zou zeggen: jij gaat gewoon en hij moet ook zijn eigen plan maar trekken. En heel eerlijk klinkt jouw broer als iemand waarbij je het contact ook vooral moet beperken tot dit soort gelegenheden. Wat haalde jij tot nu toe uit het contact?
Bel hem eens zonder nummerherkenning of van een nummer wat hij niet kent. Niet opnemen is zo ontzettend kinderachtig.
Dees * schreef op 09-04-2022 om 18:46:
Hoezo: Wie hoe laat mag komen? Hij gaat toch zeker niet bepalen wanneer jij wel en niet bij je ouders mag zijn.
Ik zou zeggen: jij gaat gewoon en hij moet ook zijn eigen plan maar trekken. En heel eerlijk klinkt jouw broer als iemand waarbij je het contact ook vooral moet beperken tot dit soort gelegenheden. Wat haalde jij tot nu toe uit het contact?
Is het voor ouders van kinderen die met elkaar in de clinch liggen niet veel relaxter om de kinderen niet meer tegelijk te ontvangen? Less is more wat dat soort gelegenheden betreft.
Herfstappeltaart schreef op 09-04-2022 om 18:39:
[..]
Ze wil het goed hebben omdat ze het naar vind voor haar ouders dat de kinderen ruzie hebben onder elkaar. En zelf wil ze haar broer ook niet zomaar kwijt (begrijp ik toch goed?)
Mijn ouders geven mij zeker niet de schuld. Ze waren erbij. Weten hoe ik ben. Met mijn moeder heeft hij daarna wel gesproken, daarom weet ik wat m dwars zit.
En idd, ik vind dit rot voor mijn ouders. En ik wil hem idd niet zomaar kwijt. Hoewel ik ook schrik van zijn heftige reactie en de gedachten die daar blijkbaar achter zitten. Maar zoals iemand al schreef, het leven is te kort. Met een vriend zou ik wellicht klaar zijn, maar hij is mijn broer. Daar pik je meer van.
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 18:50:
[..]
Is het voor ouders van kinderen die met elkaar in de clinch liggen niet veel relaxter om de kinderen niet meer tegelijk te ontvangen? Less is more wat dat soort gelegenheden betreft.
Dat is aan de ouders Redbulletje.
Ik zou me ook kunnen voorstellen dat de kinderen volwassen zijn en proberen zich een paar uurtjes te gedragen.
Dees * schreef op 09-04-2022 om 18:52:
[..]
Dat is aan de ouders Redbulletje.
Ik zou me ook kunnen voorstellen dat de kinderen volwassen zijn en proberen zich een paar uurtjes te gedragen.
Dan is het toch op eieren lopen terwijl het voor helemaal niemand gezellig is? Is het voor die ouders belangrijker dat iedereen er is en doet alsof ipv dat ze met de kinderen los van elkaar gewoon echt gezellige qualitytime kunnen hebben?
Dees * schreef op 09-04-2022 om 18:46:
Hoezo: Wie hoe laat mag komen? Hij gaat toch zeker niet bepalen wanneer jij wel en niet bij je ouders mag zijn.
Ik zou zeggen: jij gaat gewoon en hij moet ook zijn eigen plan maar trekken. En heel eerlijk klinkt jouw broer als iemand waarbij je het contact ook vooral moet beperken tot dit soort gelegenheden. Wat haalde jij tot nu toe uit het contact?
Het contact was ook vrijwel alleen zulke gelegenheden. En berichtjes tussendoor. Tja, het is mijn broer. Ik ken hem mijn hele leven. Er zijn mensen die daar makkelijker over denken, ik niet. Alleen die historie heeft al waarde voor mij. En het was dan ook echt wel gezellig. Ik kan heel goed achterover leunen en luisteren en me zo amuseren.
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 18:58:
[..]
Dan is het toch op eieren lopen terwijl het voor helemaal niemand gezellig is? Is het voor die ouders belangrijker dat iedereen er is en doet alsof ipv dat ze met de kinderen los van elkaar gewoon echt gezellige qualitytime kunnen hebben?
Mijn ouders verwachten hierin trouwens niets van mij. Ik hoef niet gemaakt gezellig te doen. Ook al doet het mijn moeder wel verdriet.
er zit dus veel oud zeer bij broer
Of afgunst ??