Wat vind jij leuk aan oud(er) worden/zijn , voordelen??
Ik ben me nooit zo erg bewust van m’n leeftijd geweest, ik vond de leeftijd rond 25 leuk maar ook lastig ( ik hoorde niet meer bij de jeugd maar ook nog niet bij de ouderen, had toen vaak het gevoel niet serieus genomen te worden ( qua werk bijv). Voelde een sterke bewijsdrang. Ik ben nu 40 en voel me zelfverzekerd, maar de aftakeling is uiteraard in volle gang. Ik ben gewoon op m’n retour en beter dan dit wordt het niet(wat uiterlijk betreft).
Ik ben nu blij dat ik geen 25 meer ben, vooral vanwege het willen bewijzen/ keuzestress etc.
Echte voordelen van oud(er)zijn/ worden kan ik nog niet voelen/zien. Ik ga geen kind meer erbij krijgen en dat is slikken, terwijl ik er aan de andere kant nu niet meer aan moet denken om zwanger te zijn.
Hoe ervaar jij het ouder zijn/worden en vanaf welke leeftijd kwam er bij jou een soort “berusting/acceptatie “ dat sommige dingen gewoon afgelopen zijn en het nu eenmaal een gegeven is dat je die of die leeftijd hebt?
Miepjecody schreef op 12-09-2022 om 01:32:
[..]
Ik ben 50, maar zie qua conditie echt geen verschil met mijn collega's van 25.
Sterker nog, ik heb meer conditie dan de meesten.
Het is idd maar net wat je er zelf aan doet. Ik kan mij voorstellen dat mensen die nog midden in een jong/druk gezin zijn, minder conditie hebben, omdat ze minder tijd voor zichzelf hebben/nemen.
Mijn conditie als bijna 40-er is beter dan 10-15 jaar geleden, alhoewel hij toen ook al goed was. Ik ben gevarieerder gaan sporten, dat helpt.
Ik ben inmiddels een halve eeuw oud en moet erop letten dat ik geen inspanningsgeluiden (hmpf) maak als ik uit de auto stap of vanuit hurkzit weer ga staan. Het is wel wat hoor, 50. Een collega kreeg op mijn verjaardag een baby en ik ben dus gewoon 50 jaar ouder dan dat kindje. Over de helft, minder dan 20 jaar tot mijn pensioen. Mijn collega’s van 53+ vind ik echt veel ouder lijken dan ik, dus ik denk dat het nu hard gaat met aftakelen.
MMcGonagall schreef op 12-09-2022 om 12:19:
Ik ben inmiddels een halve eeuw oud en moet erop letten dat ik geen inspanningsgeluiden (hmpf) maak als ik uit de auto stap of vanuit hurkzit weer ga staan. Het is wel wat hoor, 50. Een collega kreeg op mijn verjaardag een baby en ik ben dus gewoon 50 jaar ouder dan dat kindje. Over de helft, minder dan 20 jaar tot mijn pensioen. Mijn collega’s van 53+ vind ik echt veel ouder lijken dan ik, dus ik denk dat het nu hard gaat met aftakelen.
Jeetje....ik ben 65 en hmpf nog steeds niet als ik uit de auto stap hoor hahahaha.
Herfstappeltaart schreef op 12-09-2022 om 12:29:
[..]
Jeetje....ik ben 65 en hmpf nog steeds niet als ik uit de auto stap hoor hahahaha.
Dan heb jij vast een auto met een hoge instap of je weet niet van jezelf dat je dat wel doet 
Ik ben 41 en ik vind het heerlijk. Ze zeggen wel eens dat het leven begint bij 40 en ik vind dat toch echt wel een beetje zo voelen.
Voor mn 40ste veel onzeker geweest, mn jeugd voelde ik me altijd ouder / wijzer dan de rest. Daarna nog meer onzekerheid, mannen die niet goed voor me waren en met 40 heb ik dat (met therapie)allemaal toch wel van me af kunnen schudden.
Het is natuurlijk nog wel eens wat, maar voel me met deze leeftijd veel meer in balans.
Poezie schreef op 12-09-2022 om 12:51:
[..]
Dan heb jij vast een auto met een hoge instap of je weet niet van jezelf dat je dat wel doet
Echt niet....gewoon een goeie conditie
(stiekem wel een hoge instap)
Ik denk bij ieder jaar dat ik ouder wordt; dit is mijn jaar, dit is de beste tijd van leven. Ben nu bijna 40 en voel me beter dan ooit! Maar goed, dat denk ik dus ook ieder jaar haha. Mogelijk gaat dat minder worden later, wie weet!
Maar dit jaar ben ik sterker, blijer, rijker dan ooit!
Goh wat een mooi topic om helemaal te lezen.
Als puber vond ik 30 echt mega oud. Dan was je echt volwassen en uhm oud. Mijn broers kregen kinderen terwijl ik mijn rijbewijs haalde. Zij haalden hun rijbewijs terwijl ik nog in de luiers zat. Nu ben ik 32 en gaat mijn oudste broer richting de 50. Hij heeft kleine kinderen, net als ik, en in die zin merk ik qua leven eigenlijk helemaal geen groot verschil. Dus wat mij betreft kabbelt het de komende 20-30 jaar lekker zo door. Ik kijk wel uit naar de tijd dat mijn kinderen (bijna) volwassen zijn en ik niet meer hoef te werken en lekker kan borduren met een kop thee of tuinieren. Heerlijk op vakantie in een villa met een zwembad zonder kleine kinderen waar je 60 paar ogen bij moet hebben (mijn oudste is lief en rustig, maar die jongste, poehhh haha). Ik zal dit wel helemaal romantiseren, maar ik kijk wel uit naar die tijd. Ik ben ook heel benieuwd hoe seks is als je oud bent. Blijf je elkaar voor altijd aantrekkelijk vinden?
Aan de andere kant lijkt het me echt vreselijk als je lichamelijk niet meer goed voor jezelf kan zorgen als je echt bejaard bent. Je 's ochtends zit te wachten tot iemand je komt wassen en je leeft voor het ene bezoekje van een kind in de week. Misschien dat iemand je nog naar de bingo rolt, maar dat was het dan.