Psyche en mentaal Psyche en mentaal

Psyche en mentaal

Hoeveel contact met andere hebben jullie?


Dopio_ schreef op 22-09-2021 om 16:27:

Wat leuk alle reacties! Voel me meteen toch een stukje minder vreemd, dat ik blijkbaar niet de enige ben met weinig contacten.
Heb toch altijd het idee dat iedereen een leuke vriendengroep om zich heen heeft, altijd iemand heeft om bijvoorbeeld een terrasje mee te pakken of op vakantie te gaan. Dat heb ik dus helemaal niet, dus dat ik mis ik wel eens. Verder zit ik momenteel ook niet lekker in mijn vel, baal er wel eens van dat ik dan eigenlijk geen vrienden heb om er om te praten, daarom voelt het vaak toch wat zwaarder. Maar ik zal er eens over nadenken, misschien op zoek naar een andere manier om met nieuwe mensen in contact te komen

Ja joh gewoon proberen, niet geschoten is altijd mis, het is soms idd wel fijn om iemand te hebben waar je samen dingen mee kan doen of even je emoties kunt uiten.  Gewoon proberen zou ik zeggen.😀

Dopio_ schreef op 22-09-2021 om 16:27:

Wat leuk alle reacties! Voel me meteen toch een stukje minder vreemd, dat ik blijkbaar niet de enige ben met weinig contacten.
Heb toch altijd het idee dat iedereen een leuke vriendengroep om zich heen heeft, altijd iemand heeft om bijvoorbeeld een terrasje mee te pakken of op vakantie te gaan. Dat heb ik dus helemaal niet, dus dat ik mis ik wel eens. Verder zit ik momenteel ook niet lekker in mijn vel, baal er wel eens van dat ik dan eigenlijk geen vrienden heb om er om te praten, daarom voelt het vaak toch wat zwaarder. Maar ik zal er eens over nadenken, misschien op zoek naar een andere manier om met nieuwe mensen in contact te komen

Ik ken wel mensen met een vriendengroep, maar dit zijn over het algemeen de meer extraverte personen die ze vaak kennen van studie/kroeg/voetbal. Dit zijn toch meer mannengroepjes. Eventueel dat partners aanschuiven.

Bij vrouwen zijn die groepjes vaak veel kleiner in mijn omgeving. Max 4-5 personen.

Maar staar je niet blind op dat iedereen altijd iemand tot zijn beschikking heeft. Dan moet je wel heel veel mensen kennen, want de meeste mensen hebben ook gewoon een eigen leven. Of toevallig een groepje mensen kennen die nooit iets vooraf plannen, die zijn er ook.

Ik heb zelf in jouw situaties gezeten en ik ben bewust bezig met het opbouwen van meer contacten. Met mensen die niet elke dag contact willen, maar wel geinteresseerd zijn en regelmatig af willen spreken. Dat kost alleen tijd.

Met m'n moeder en een paar buren, en online met een paar vrienden 

Dopio, ik heb het gisteren aan mijn kinderen gevraagd, achter in de 20 en 30 plus. 
Mijn oudste heeft online een paar vrienden en verder wat kennissen van het werk maar vindt het prima zo. Hij mist het niet. Mijn jongste heeft een vriendin maar zij latten en heeft 1 goede vriend en voor de rest veel kennissen maar spreekt niet veel af. Het zijn min of meer toevallige ontmoetingen of feestjes waar hij niet onderuit komt. 

Toen ik halverwege de 20 was studeerde ik nog, dus had ik dagelijks heel veel sociale contacten. Huisgenootjes, verenigingsgenootjes en andere vriendinnen.

Nu zijn dat op regelmatige basis mijn ouders, broer en schoonzus, collega's, meerdere vriendinnen en kennissen. Al met al dus nog best een aantal. Niet dat ik iedereen iedere week zie, maar met de meesten heb ik wel wekelijks contact.

Mijn ouder, mijn zus en haar partner, en nog 3 familieleden.
Verder spreek ik vooral wat mensen via whatsapp. Ik heb ook nog wat huisgenoten die ik dagelijks wel spreek.

Ook weinig contacten hier. Mijn ouders ca. 6 x per jaar en zusje 2 x per jaar op bezoek. We appen of bellen verder niet. Daarnaast denk ik dat ik ongeveer 1 x per maand app met een vriendin. 
Ik vind het helemaal prima. Ben zeer introvert en graag alleen. Heb 4 vriendinnen die ik 1 à 2 x per jaar zie en dat is genoeg voor mij. We zijn al jarenlang vriendinnen en ze weten dat echte vriendschap niet afhangt van de hoeveelheid contact. Want als ze me NU nodig hebben dan ben ik er. En andersom. 
Ik ben overigens een dertiger, samenwonend zonder kinderen. 

ik ben eind 20, en werk 5 dagen per week in een heel klein maar hecht team. Kan wel zeggen dat bijna al mijn collega’s (en zelfs mijn bazen) in het privéleven ook echt vrienden zijn. Denk bijvoorbeeld aan bij elkaar op bezoek gaan, samen nog even de kroeg in etcetera.

Daarnaast doe ik ook vrijwilligerswerk bij de lokale voetbalclub. Daardoor ken ik ontzettend veel mensen, maar dat kan ik echt geen vrienden noemen. Vaak kom ik leden van de club (of ouders van jeugdspelers ) tegen in de kroeg, op dorpsfeestjes, met kermis, met carnaval en ga zo maar door. Vaak een gezellig praatje, maar meer ook niet.

ik heb verder een prima band met mijn ouders en broer/zus, mijn neefje van anderhalf is mijn grootste vriend, en heb nog een paar goede vrienden over van de middelbare school, welke ik zo nu en dan spreek/zie.

meer dan genoeg als ik het zo lees….

Ik heb weinig contact met familie (af en toe whatsappen, zien elkaar een paar keer per jaar) en dat vind ik prima. Vanuit studententijd een grote vriendengroep waarvan de meeste nog in dezelfde stad wonen. Eens per twee weken zie ik daar wel een deel van (bv de kroeg in, spelletjes middag/samen eten etc). Ik sport drie keer per week en daar zie ik ook een deel van deze vrienden. Ik zie mijn partner elke dag (want wonen samen) en mijn beste vriend spreek ik meerdere keren per week op whats app/bellen en zien elkaar sowieso wel elke week een keer, soms vaker (sport/kroeg in/bank hangen/wandelen). Verder nog wat losse vriendinnen die ik een paar keer per jaar zie. Collega's zie ik alleen als ik op kantoor ben (niet zo vaak) en dat vind ik prima zo.
Als ik het vergelijk met andere mensen heb ik wel een druk sociaal leven, dit was al zo toen ik nog in mijn twintiger jaren was.
Maar mijn focus ligt dus voornamelijk op mijn vrienden ipv familie.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.