Psyche en mentaal Psyche en mentaal

Psyche en mentaal

Herbelevingen

Toch niet, was toch te vertrouwelijk en mogelijk herkenbaar. Sorry. 

Geeft niks . Ik heb het niet gelezen maar toch een

Jewels

Jewels

29-05-2023 om 23:00 Topicstarter

Roos55 schreef op 29-05-2023 om 20:19:

Geeft niks . Ik heb het niet gelezen maar toch een

Bedankt. Ik heb nog wel een nieuwe opzet geprobeerd maar het blijft te vertrouwelijk en herkenbaar voor vooral de tegenpartij. Ik ga er wel overheen komen en jouw eenvoudige reactie helpt daar toch bij.

Sterkte! Ik hoop dat je hulp hebt of mensen om je heen waar je je verhaal kwijt kunt.

Zonder je verhaal gelezen te hebben wil ik toch reageren. 
Gewoon omdat ik weet dat herbelevingen echt heel naar kunnen zijn.  
Met de tijd wordt dat meestal wel minder. Maar nog beter is het om daar niet op te wachten maar actief hulp te zoeken. Ik denk dan ook met name aan EMDR. 
Ik weet natuurlijk niet of je al hulp hebt, of überhaupt je verhaal al met iemand gedeeld hebt. (En daar hoef je nu ook geen antwoord op te geven.) Maar ik gun je beiden wel. Hoe moeilijk ook.

Om te beginnen een  
Ik heb er ook mee te maken gehad. 

Als je dit topic opende om je verhaal te delen, houdt het inderdaad op. Maar als je ervaringen en tips mbt therapie wil, dan zou je het tot die vraag kunnen beperken. 

Sterkte! 

ik heb veel herbelevingen gehad. Hopelijk kun je erover praten en heb je goede hulp.

PerfumedAlpaca84

PerfumedAlpaca84

30-05-2023 om 13:34

ahh ik zou even zeggen dat ik de reacties echt zo hardverwarmend vindt, zo lief!

Ook een  van mij to! 

Jewels

Jewels

31-05-2023 om 14:48 Topicstarter

Ik ben inderdaad dankbaar voor de reacties en dit is veel meer dan ik verwacht had na het toch leeghalen van mijn OP. Ik vraag mij zelfs af of ik dezelfde hartverwarmende reacties had gekregen als ik het had laten staan, waar ik op dit moment het meest mee worstel is iets wat normaal gesproken ook onder humoristisch oid zou kunnen vallen. Hierdoor vind ik het zelf moeilijk te accepteren dat ik er zo'n last van blijf houden, het moeilijk erover te praten en als ik het wel probeer heb ik het gevoel niet echt begrepen te worden. 

Ik heb geprobeerd de situatie opnieuw te beschrijven maar het gaat echt niet zonder te vertrouwelijk en herkenbaar te zijn. 

Geen idee of ik de plank mis sla, maar ik ga het proberen  
Vooral jouw 'iets wat normaal gesproken ook onder humoristisch oid zou kunnen vallen' denk ik te herkennen.
Ik zal het vaag en bij mezelf houden ... 

Als een soort van overlevingsstrategie heb ik wat 'grappige anekdotes' (gehad en nog) over gebeurtenissen die er eigenlijk best flink in hebben gehakt. Het wordt op die manier een verhaal dat ik kan vertellen, zonder het ècht te vertellen. Sausje van sarcasme erover en ik ben de eerste die lacht. En op die manier is het ook om te lachen. Anderen lachen mee. 

Dat doet soms pijn. Want ze zien het niet. En soms is het fijn. Want ze zien het niet. 

Mijn eigen probleem presenteren als 'iets humoristisch', is een manier om het erover te hebben waar anderen eigenlijk ook wel blij mee zijn. 

Op momenten dat ik dan toch kan en wil laten zien dat ik er wèl mee zit, moet ik het anders brengen. De boel niet bagatelliseren. Da's verdomd lastig! Maar het is wel belangrijk. Anders zullen anderen het ook niet kunnen zien. 

Geen idee of ik iets schrijf waar je wat aan hebt. Maar neem jezelf serieus. Last hebben van gebeurtenissen die herbelevingen worden, is niet grappig.

Jewels

Jewels

31-05-2023 om 20:05 Topicstarter

Je hebt denk ik gelijk en er speelt nog een gender dingetje mee, in een poging het niet te herkenbaar te beschrijven. 

In het afgelopen jaar hebben 3 vrouwen iets gezegd of gedaan wat ik als man niet had kunnen doen volgens MeToo, 2 waren in een GGZ setting en die werden goedgepraat door een therapeut. Ik voel mij niet bedreigd oid door de vrouwen, hierin vermoed ik toch echt wel het verschil hoe mannen en vrouwen zoiets ervaren te herkennen maar dat het goedgepraat werd door een (vrouwelijke) therapeut kan ik niet begrijpen. Er speelt nog meer rondom diezelfde therapeut en de bewuste vrouwen wat zeker bijdraagt bij de impact van deze situatie. Als ik het IRL wel eens (vaag) probeer te bespreken wordt het ook niet begrepen, ik vermoed doordat de gedachte overheerst dat mannen geen last kunnen hebben van MeToo. Ik zit alleen iets anders in elkaar, mijn normen en waarden liggen vrij hoog op dit gebied en zal nooit doen wat deze vrouwen gedaan hebben. 

Door het onbegrip probeer ik het inderdaad met sarcasme en als humoristisch weg te duwen maar dat werkt inderdaad niet. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.