een mens lijdt meestal 't meest....
'... aan het lijden dat hij vreest, en dat nooit op komt dagen.'
Begin van een zeer oud gedicht, maar wel waar. Ik heb al dagen (en nachten)lang enorm de zenuwen nu jongste dochter flink overtijd loopt.
Levenservaring is mooi, maar tegelijk heb je ook heel veel waargebeurde verhalen in je hoofd die dwars kunnen zitten als je je zorgen maakt.
Hoe gaan jullie om met tijden waarin je je veel zorgen maakt?
Gefeliciteerd Wilgenkatje.
Om op je laatste vraag te antwoorden:
Lijden 
... en de ergste scenario's (ongewild) laten voorbij komen.
En hopen dat mijn 'mood' weer snel opklaart.
Zelfs al zoek ik afleiding, de zorgen zijn dan altijd sterker.
Vervelend hoor.
Wat ik ermee doe: yoga, mediteren, Zen-muziek aan. Daar word ik rustig(er) van. En afleiding zoeken, niet op de bank gaan zitten nadenken. Ik heb de neiging tot panikeren en daar heeft helemaal niemand wat aan.
Verder vliegen de zorgen je toch weer telkens aan, net zoals Letterkoekje zegt. Je kunt je hoofd helaas niet stilzetten helaas.
gefeliciteerd!
gefeliciteerd!