December en iemand missen
De decembermaand, maand van massahysterie omtrent feestdagen. Nooit heb ik er erg veel mee gehad. En nu al helemaal niet. Sinds ik mijn broer bijna 3 jaar geleden verloor. Hij was net 38. Ik probeer veel decembergekte te boycotten maar kan er toch niet helemaal omheen.
Sinterklaas met zijn kinderen, zonder hem.
Kerstetentje met familie, zonder hem
Straks oud en nieuw, altijd al zwaar overrated gevonden. Maar dan nu weer een jaar afsluiten wat hij niet mee heeft gemaakt. En er begint weer een nieuw jaar wat hij nooit zal zien of meemaken. En zo voelt het of hij steeds verder van me verwijderd raakt.
En niet lang na de jaarwisseling weer mijn eigen verjaardag. En weer het besef dat ik al ouder ben geworden dan hij ooit was.
En de massahysterie en commercie in supermarkten. Om maar te zwijgen over de kerstnummers: "its the most wonderful time of the year".
Het boeit me allemaal niets meer. Ik heb maar 1 wens, ik wou gewoon dat m'n familie nog compleet was en niet voor altijd nooit meer compleet.
Ik dacht dat het misschien wel wat lichter zou worden mettertijd. Maar deze december voel ik me weer net zo leeg en kut als voorgaande jaren. En volgend jaar neem ik echt extra verlof op op werk.
Gelukkig is het snel weer januari.
Wie mist er ook iemand deze maand? E heeft het ook zwaar?
Voel me zo alleen.
Behalve overleden ouders mis ik niemand maar ik denk wel dat veel mensen je gevoel herkennen. Niet alleen door overlijdens, maar ook gewoon door verbroken relaties e.d.
Robbert ten Brink met zijn "niemand mag met Kerst alleen zijn" maakt het ook niet beter. Ik vind Kerst best gezellig maar er wordt een veel te zware lading aan gegeven.Op allerlei gebied. Er zijn niet voor niks zoveel familieruzies rond die tijd.
Broer al 18 jaar geleden overleden,mis ik nog steeds.Moeder bijna 6 weken geleden overleden.Relatie verbroken dit jaar...ben erg emotioneel afgelopen dagen,heb er helemaal geen zin in,heb eten besteld en geen bezoek,wil rust
mick en sill 
Ik mis het hele jaar mensen , en niet alleen met de kerst…. Maar ik heb nog genoeg mensen om mij hexen om kerst mee te willen vieren…
En die mensen waar ik van hou, die er niet meer zijn hebben een wens, en dat is dat ik verder leef en geniet……
Ted68 schreef op 22-12-2025 om 13:27:
Ik mis het hele jaar mensen , en niet alleen met de kerst…. Maar ik heb nog genoeg mensen om mij hexen om kerst mee te willen vieren…
En die mensen waar ik van hou, die er niet meer zijn hebben een wens, en dat is dat ik verder leef en geniet……
Ik snap wat je bedoelt,maar zit helaas echt slecht in mijn vel,ben nog aan opkrabbelen van chemo behandelingen,hard aan mezelf gewerkt dmv therapie,maar door chemo in overgang gegooid,nu bezig met hormoontherapie om van vreemde angst en onrustgevoelens af te komen,ad werkte niet,emdr en retraits geprobeerd.Ik wil zo graag mij beter voelen maar t lukt maar niet.
Sil1970 schreef op 22-12-2025 om 13:37:
[..]
Ik snap wat je bedoelt,maar zit helaas echt slecht in mijn vel,ben nog aan opkrabbelen van chemo behandelingen,hard aan mezelf gewerkt dmv therapie,maar door chemo in overgang gegooid,nu bezig met hormoontherapie om van vreemde angst en onrustgevoelens af te komen,ad werkte niet,emdr en retraits geprobeerd.Ik wil zo graag mij beter voelen maar t lukt maar niet.
Wat naar en zwaar
Ach lieve Mick Ik kan niet meer doen dan je een dikke knuffel geven. En ik kan het me levendig voorstellen hoe het gemis juist in deze tijd het grootst is.
En Sil voor jou ook een knuffel, dat klinkt zwaar allemaal
Ik mis de heelheid van mijn biologische gezin van herkomst en van die van mijn kinderen, daarom vier ik het graag zonder al die poespas en verplichtingen. Dan voelt het minder pijnlijk aan, en wat ik dan voel kan dan stromen in plaats van dat ik mijn tranen in mijn keel moet opkroppen om de lieve vrede/zogenaamd goede sfeer niet te verpesten.
Voor iedereen die rouwt (want dat is het gewoon) wens ik een Kerst met ergens een lichter momentje. Kerst is uiteindelijk toch een feest om de terugkeer van het licht te (vi)eren. Dus voor alle mensen die in het duister zitten met hun emoties en gevoel wens ik een lichtpuntje 🕯️
Ik mis mijn zus, ze is volgend jaar alweer 30 jaar dood.
Heb daar altijd wel last van maar nu helemaal omdat ik sinds afgelopen kerst ook geen echt contact meer heb gehad met mijn moeder en broer. En eerlijk of ik nu perse hun mis of gewoon familie dat weet ik nu ff niet.