Autisme

Oh zo herkenbaar. Ik was bij de Blokker maar hier is het een winkel met veel oude mensen en daar werd ik juist wel rustig van. 

Redbulletje, heb je wel eens een beeldschermbril gehad? Ik zet hem nu namelijk ook op in de winkel en volgens mij helpt het tegen het nare licht. 

Herkenbaar van het gedoseerd winkelen. Ik ga liever niet op zaterdag naar de stad. Terwijl het wel markt is, dus goedkoop, maar ik kan daar niet tegen. In het begin van de Coronatijd vond ik het wel heel prettig, heel rustig in de stad en de kramen verspreid over een grote afstand. 

Volgens mij heeft het allemaal veel raakvlakken. Als je depressief bent houd je ook niet van drukte en als je prikkelgevoelig bent, ben je ook weer vatbaar voor depressies. Ondertussen weet ik ook niet zo goed of ik dat onderzoek wel in wil met dat sensorisch profiel. Er hoort namelijk een heel traject bij. Mijn ervaring bij GGZ is helaas dat er naar veel onderzoeken en vragenlijsten niet of nauwelijks meer gekeken wordt. Ik heb besloten eerst te gaan vragen waarom het onderzoek van augustus kwijt geraakt is. We hebben vorige week ook besproken dat door mijn 'autistische trekken' het lastig is dat er elke keer onverwacht allerlei vragenlijsten en formulieren op me af komen. Dan maak ik nog liever een soort jaarplanning van wanneer moet wat. 

Dank je wel Susanna. 

Vanmorgen bij mijn broer(tje) en schoonzus thee gedronken, zij zijn ook contactpersoon bij GGZ. 

Toen besefte ik dat ik aan de psycholoog die ik nu heb, echt iets heb. Maar dat ik van 2005 tot nu zó veel verschillende gezichten heb gezien, echt zo ontzettend veel. En sommige periodes kwam ik om een behandelplan te maken en om een signaleringsplan te maken eens in de zoveel tijd. Geen noemenswaardige behandeling maar wel dat plan. En een jaar later weer een nieuwe. Maar waarom? 

IK kan nu wel een sensorisch profiel laten maken en dat weer meenemen naar een jobcoach en die kan dat misschien weer niet interpreteren. Ik kan ook gewoon zeggen: Hallo ik ben Damoontje en ik heb mijn beeldschermbril mee. Verder wil ik graag werken zonder radio. 

Ik weet heel eerlijk gezegd niet of een werkgever dat sensorisch profiel erbij gaat pakken en dan nieuwe luxaflex bestelt. We moeten ook realistisch blijven. 

Damoontje schreef op 28-10-2021 om 19:53:

Ik weet heel eerlijk gezegd niet of een werkgever dat sensorisch profiel erbij gaat pakken en dan nieuwe luxaflex bestelt. We moeten ook realistisch blijven.

Misschien dat ze dat profiel erbij pakken om die luxaflex vergoedt te krijgen, maar die zouden ze bestellen om jou, niet om het sensorisch profiel.

ik twijfel erg over wel of geen officiële diagnose stelling.
Wat zijn de voor- en nadelen?
Ik weet dat ik wat 'vreemde' afwijkende dingen heb die in het spectrum passen. Ik loop er ook op mijn werk tegen aan dus in zekere zin heb ik 'last' maar ook een werkgever en collega's die mij gewoon accepteren en rekening met mij houden als ik dat aangeef. Het op tijd aangeven ben ik nu met behulp van een coach aan het leren. Net als leren wat ik op dat moment nodig heb. 
Daar heb ik geen diagnose voor nodig.

Aan de andere kant sta ik dan misschien sterker met mijn hulpvraag. Nadeel is mogelijk dat er extra gedoe komt met bv het verlengen van je rijbewijs zoals je wel eens hoort.

Kortom wat zijn jullie voor en tegens voor diagnose stelling.

Ysenda schreef op 08-12-2021 om 09:26:

ik twijfel erg over wel of geen officiële diagnose stelling.
Wat zijn de voor- en nadelen?
...

Belg, dus niet één op één vergelijkbaar.

Ik kamp naast ASS met nog enkele andere mentale problemen en de officiële diagnose ASS was bij mij gewoon een toevoeging aan mijn medisch dossier. 
Dit is later nuttig gebleken toen ik uitviel op het werk omdat ik dan een concreet dossier had om over te maken aan de adviserend geneesheer ipv dat hij louter op mijn verhaal moet afgaan.

Tevens is er daardoor ook een erkenning gekomen van mijn arbeidshandicap waardoor toekomstige werkgevers in aanmerking komen voor een premie wanneer ik bij hen in dienst ben, dewelke ze kunnen gebruiken om de arbeid aan te passen of het productiviteitsverlies op te vangen.

Valdemar schreef op 08-12-2021 om 15:44:

[..]

Belg, dus niet één op één vergelijkbaar.

Ik kamp naast ASS met nog enkele andere mentale problemen en de officiële diagnose ASS was bij mij gewoon een toevoeging aan mijn medisch dossier.
Dit is later nuttig gebleken toen ik uitviel op het werk omdat ik dan een concreet dossier had om over te maken aan de adviserend geneesheer ipv dat hij louter op mijn verhaal moet afgaan.

Tevens is er daardoor ook een erkenning gekomen van mijn arbeidshandicap waardoor toekomstige werkgevers in aanmerking komen voor een premie wanneer ik bij hen in dienst ben, dewelke ze kunnen gebruiken om de arbeid aan te passen of het productiviteitsverlies op te vangen.

Zulke premies bestaan in Nederland ook (of het zijn boetes als een werkgever geen mensen in dienst neemt uit het  "doelgroepenregister ").

En in Nederland  zijn ook bedrijfjes of stichtingen die mensen met autisme helpen om juist geregistreerd te worden, en contacten met werkgevers hebben om mensen aan werk te helpen. (daarvoor krijgen ze subsidie, soms van het UWV, soms van de gemeente. Ze weten zelf prima welke potjes met geld er bestaan).

Oja, mijn ervaring hiermee is:

Ze vinden betrekkelijk snel werk dat niet al te moeilijk is en best leuk kan zijn, maar...
Ze zoeken iets dat ik kan, niet iets dat bij mijn diploma's aansluit.

ik kom hier ook weer meeschrijven.
Het gaat niet zo lekker met me.
Echt een vreselijke week gehad, met werkzaamheden in mijn huis.
Moest van de woningbouw, voor de brandveiligheid.
Ik kan niet omgaan met zulke dingen, vooral als er geen duidelijke afspraken te maken zijn.
Vanmorgen heb ik voor niets van 8:00 tot 12:30 zitten wachten op een stukadoor die een koof moest komen afkitten. Toen ik de opzichter belde, beloofde die dat hij hem meteen zou sturen. Hij kwam inderdaad, maar om te vertellen dat hij het níet kwam doen. Wanneer dan wel? Misschien morgen, misschien volgende week.

ik stond al stijf van de stress, door gisteren de hele dag werklui in m’n huis, en dit was de druppel. Ik ben best wel door het lint gegaan, was ontzettend kwaad. Heb die stukadoor gezegd dat hij niet meer terug hoeft te komen, dat we die paar kieren zelf wel dichtmaken (we moeten sowieso zelf behangen, want dat doen ze niet). Hij haalde z’n schouders op en droop af. Meteen de opzichter gemeld wat ik had gedaan. Die reageerde wel super. Hij begreep m’n frustratie en bood zijn excuses aan voor de stukadoor, want die had de opdracht van hem gekregen mijn huis eerst te doen omdat ik weg moest.

Lang verhaal kort: ik kan hier niet mee omgaan. Totaal uit m’n ritme door al die lui in m’n huis, vage afspraken die niet nagekomen worden.

Herkenbaar?

Lig nu in bed en voel me ellendig, omdat ik mezelf niet in de hand heb kunnen houden. Ben mentaal echt gesloopt.

@Lotte35:

Heel herkenbaar. Ik heb hier enkele jaren geleden tijdens de verbouwing een tijdlang werkmannen over de vloer gekregen voor nieuw schrijnwerk en de buitengevel op te metsen. Zeer stressvolle periode.
Werkte toen 's nachts en zodra ik thuiskwam sloot ik mij op in één van de zolderkamers (hoofdtelefoon, computer, veel wijn en een zetel om in te slapen) en kwam ik pas naar beneden 's avonds als de werklieden weg waren. Soms moest er wel iets geregeld worden, maar de meeste dagen verliepen zo.

Hoop voor jou dat deze periode snel voorbij is en dat je vervolgens voor jaren gerust bent.
Weet niet zeker of dit hier mag en is dit gewoon slecht advies, maar misschien kun je naar je huisarts en vragen of hij tijdelijk Xanax voorschrijft om de scherpe randjes eraf te halen.

Bedankt voor je reactie, Valdemar.
Klinkt ook heel heftig, die verbouwing bij jou.
Een echte verbouwing zou ik niet aankunnen, dan zou ik finaal doordraaien. 
Gelukkig hoeven ze bij mij niet meer binnen in huis te zijn. Het enige dat er nu nog moet gebeuren is het vervangen van het glas in de voordeur. Dat trek ik nog wel, omdat ik me dan in de woonkamer kan verschansen met de deur hermetisch gesloten.

Ze hebben ook de berging onder handen genomen, waardoor ik alle spullen die daar stonden ergens anders moest parkeren. Mijn hele slaapkamer stond dus dagenlang vol met zooi, ook een drama voor me. 

Medicijnen wil ik niet nemen, al ben ik daar misschien te eigenwijs in. Het zou echt wel schelen als alles niet zo intens bij me binnen zou komen, maar ik wil het gewoon niet. Ben ooit een tijdje afhankelijk geweest van slaappillen, en heb dat als afschuwelijk ervaren. Wil zoiets nooit meer meemaken.