Tips: hoe leer ik mijn kinderen om te gaan met juf?
Nog een half jaar, en ik kijk er naar uit. Waarom? Dochter treft een juf waar het niet lekker mee loopt. Oke, ze heeft haar maar 2 dagen, maar ze zal er toch mee moeten omgaan. Juf heeft zo haar voorkeuren en dochter hoort duidelijk niet bij. Vandaag is het geescaleerd, en dochter (7) heeft heel lelijk gedaan, moeder mocht weer op het matje komen. Nu ben ik het wel eens dat dochter het niet handig heeft aangepakt, maar ik ben het wel met dochter eens dat juf ook wel wat steekjes liet vallen.
Situatie, dochter is met haar rekentaak bezig, vraagt omhulp bij juf, die geeft dat. Daarna zegt, ik ben zo terug. Helpt een ander kind. Komt niet naar dochter terug (in ogen dochter dan). Dochter is tussen de middag dan ook heel verdrietig, want juf helpt mij niet. Vanmiddag dus die aanvarig. Ik had wel gezegd, moet je met de juf bespreken, maar ja, niet op die toon natuurlijk. Nu blijkt, juf had wel achter haar gestaan, gekeken, en het ging goed. Alleen, dochter heeft dat niet door gehad. Ik heb nu gezegd, is het dan een idee om dochter even aan te geven dat het goed gaat? Ai, juf betrapt en meteen in de verdediging.
Maar goed, dochter een enorm standje gekregen en ik vrees ook dat dit niet meer goed komt dit jaar.
Dus, wie heeft tips?
Is het een idee
om wat concreter met haar te bespreken hoe ze zo iets met juf kan bespreken? Desnoods oefen je thuis even dat jij juf bent en zij de juf vertelt wat haar dwars zit. Heel belangrijk om je kind te leren in deze: laat haar vertellen dat ze een beetje verdrietig was omdat juf nietkwam. En niet direct verwijtend; u had gezegd te komen en toen deed u het niet!
Sinas
Waar maak je je druk om? Dit gaat toch nergens over! Ik heb eerder het idee dat *jij* degene bent die juf niet mag.
Je was het met dochter eens dat juf ook wel wat steekjes liet vallen? Welke steekjes heb je het dan over? Dat ze zgn niet geholpen zou hebben? Nou, als ik jouw verhaal lees heeft ze wél geholpen. Ze zei dat ze weer terug zou komen en ook dát heeft ze gedaan. Jij moet je dochter echt leren om haar "battles" te kiezen. Dit soort gedrag om zo'n futiliteit kan niet hoor!
Verder vraag ik me wel af op welke toon je hebt gezegd: "is het dan een idee om dochter even aan te geven dat het goed gaat?" Juf zal echt niet "in de verdediging" zijn geschoten als jij hetzelfde op een rustige vriendelijke toon zou hebben gezegd.
Dan nog als laatste een tip: laat dochter en juf dit in het vervolg samen uitzoeken. Kunnen ze best!
Gr. Poezie.
Koentje
ik heb al geprobeerd met dochter door te nemen hoe ze beter kan reageren inderdaad. Valt niet altijd mee. Ze heeft het overigens heel netjes en rustig tegen juf gezegd, maar die wilde totaal niet luisteren (ik stond er bij, dus ik weet dat ze het echt netjes zei)
Poezie
Waaruit leid je af dat ik de juf niet zou mogen? En dan nog, dan zou ik dat niet overbrengen op mijn dochter. Ik heb wel tegen dochter gezegd dat als zij het idee had dat juf haar niet wilde helpen, dat ze dat met juf moest bespreken. Alleen, er zit al een tijdje opgekropt leed bij dochter, ze ligt echt onder een loep. Dat dit zo escaleert is natuurlijk niet de bedoeling. Dat heb ik dochter ook wel duidelijk gemaakt.
>>Verder vraag ik me wel af op welke toon je hebt gezegd: "is het dan een idee om dochter even aan te geven dat het goed gaat?" Juf zal echt niet "in de verdediging" zijn geschoten als jij hetzelfde op een rustige vriendelijke toon zou hebben gezegd. < <
ook weer zo'n rare reactie. Je hebt geen idee hoe ik het gezegd heb, maar concludeert op deze ene posting dat ik dat niet op rustige vriendelijke toon gezegd zou hebben. Dat heb ik dus wel. Ik heb gezegd: Dochter had het idee dat je niet meer terug was gekomen, is het misschien een idee om dan, als je ziet dat het prima gaat, even een seintje te geven dat dat het geval is?
Poezie
Ik vind het juist goed dat sinas om meningen vraagt op een forum. Dan stelt ze zich toch juist open en probeert ze haar eigen bezorgdheid te spiegelen aan de reacties van anderen. En dan kom je misschien wel tot de conclusie dat het niet nodig is om je zorgen te maken. Daar is een forum toch voor? Juist als iemand neigt tot overbezorgdheid, kan dit toch heel goed helpen?
Ik snap niet waarom je zo fel reageert (of lees ik je post verkeerd?) en ik snap ook niet dat je de ene forummer gaat vergelijken met een ander. Vind ik niet zo netjes.
Meningen
En die van mij is er dus óók één 
Gr. Poezie.
Meningen hebben mag natuurlijk
maar ik snap je verwijten naar mij toe niet zo. Heb ik je iets misdaan?
Verwijten?
Welke verwijten? Noem ze eens?
Gr. Poezie.
Zie mijn 2e posting poezie
daar staan ze.
Je hebt het over mijn verwijten
Hoe kunnen die dan in jouw 2e posting staan? Noem ze nou gewoon eens, dan weet ik ook waar je het over hebt.
Gr. Poezie.
Laat maar poezie
ik heb een posting met als titel: Poezie, en daar staan een aantal dingen in. Als je die niet ziet, laat maar dan.
Misschien zijn er nog andere met tips?
Deze:
Titel: Poezie
Rubriek: Ouders en School
Datum: Di, 1 Februari 2011 19:14
Afzender: sinas [adres bekend bij de redactie]
Waaruit leid je af dat ik de juf niet zou mogen? En dan nog, dan zou ik dat niet overbrengen op mijn dochter. Ik heb wel tegen dochter gezegd dat als zij het idee had dat juf haar niet wilde helpen, dat ze dat met juf moest bespreken. Alleen, er zit al een tijdje opgekropt leed bij dochter, ze ligt echt onder een loep. Dat dit zo escaleert is natuurlijk niet de bedoeling. Dat heb ik dochter ook wel duidelijk gemaakt.
>>Verder vraag ik me wel af op welke toon je hebt gezegd: "is het dan een idee om dochter even aan te geven dat het goed gaat?" Juf zal echt niet "in de verdediging" zijn geschoten als jij hetzelfde op een rustige vriendelijke toon zou hebben gezegd. < <
ook weer zo'n rare reactie. Je hebt geen idee hoe ik het gezegd heb, maar concludeert op deze ene posting dat ik dat niet op rustige vriendelijke toon gezegd zou hebben. Dat heb ik dus wel. Ik heb gezegd: Dochter had het idee dat je niet meer terug was gekomen, is het misschien een idee om dan, als je ziet dat het prima gaat, even een seintje te geven dat dat het geval is?
Tip voor sinas
Ik snap dat jij het gevoel hebt dat je het netjes gebracht hebt. Toch heb ik een tip over jouw eigen voorbeeld.
Sinas naar juf: Dochter had het idee dat je niet meer terug was gekomen, is het misschien een idee om dan, als je ziet dat het prima gaat, even een seintje te geven dat dat het geval is?
Wat je hier niet goed doet is dat je juf vertelt hoe ze dit voortaan kan oplossen. je kunt dit soort oplossingen beter bij de juf laten en aangeven wat voor dochter het probleem is, bijvoorbeeld:
Dochter had het idee dat je niet meer terug was gekomen. Ze hangt erg aan jouw toezegging dat je terugkomt. Jij hebt dat ook gedaan maar dochter heeft dat niet door. Dus voor dochter is het alsof je niet teruggekomen bent.
Daarna zeg je niets en wacht je op reactie van de juf. Die is groot genoeg om zelf een oplossing te verzinnen. Zo niet, dan kun je nog vragen of juf haar daarmee zou kunnen helpen zodat ze daarin kan groeien.
Geef dus geen pasklare oplossingen, leg eerst het probleem neer en help eventueel daarna met een extra hulpvraag.
Inge
Ik zie wat je bedoelt! Ik moet daar op oefenen (waarom heb ik dat nou niet van nature?). Dank je!
Voor dochter zijn het geen futiliteiten meer, helaas
Misschien lijkt dat, omdat ik nu maar 1 voorbeeld geef, maar het schooljaar loopt al een half jaar. Het lijkt alsof deze juf elk jaar 1 iemand er uit pikt. Degene van vorig jaar, nu een groep hoger, levert daar geen enkel probleem op. Ik snap best dat juf bepaalde regels heeft, en ik vind ook dat dochter zich daaraan moet houden. Of ze het daar nu wel of niet mee eens is. Ik wil alleen tips hoe ik dochter duidelijk kan maken dat juf nu eenmaal gehecht is aan bepaalde dingen en dat het beter is voor dochter dat zij daarin meegaat, zodat het jaar verder gewoon gezelliger verloopt. Ik vrees dat het akkefietje van vandaag op juf haar netvlies blijft staan, en dat dochter nu helemaal onder de loep ligt. Waarop ik dan weer op het matje mag komen.
Nog een gesprek
Eerlijk gezegd zou ik een gesprek aanvragen met de juf zonder kind, en aangeven dat je dochter het idee heeft niets goed te kunnen doen, en daar erg onder lijdt. En vragen of de juf samen met jou op zoek wil gaan naar oplossingen hiervoor. Hou het subjectief. Je bent er niet bij, dus je weet niet wat de "waarheid" is. Als je het houdt bij dat je dochter deze gevoelens heeft, ongeacht of ze terecht zijn of niet, kun je proberen samen met de juf een oplossing te vinden.
Tegen de juf werken en kritiek uiten heeft alleen maar negatieve effecten!
klopt, ik ben er niet bij, dat heb ik zowel dochter als juf gezegd. Ik kan dus niet zeggen wat waar is en ik weet ook donders goed dat kinderen al snel hun eigen kleuring aan een verhaal geven. Maar je tip is een goede, ik ga hem meenemen!
Meningen
Natuurlijk is dat een mening, Poezie, maar of Sinas daar nou iets aan heeft? En dat vergelijken vind ik net als Kobalt niet zo leuk hoor. Iedereen heeft toch recht om hier iets te posten?
Sinas, om even op jouw verhaal terug te komen, je dochter heeft het inderdaad niet handig aangepakt. Maar zoals je al zei: er zit bij haar opgekropte woede. Nog steeds niet een reden om de juf aanvallend toe te spreken, maar we praten wel over een kind van 7 natuurlijk. Ik vind het ook wel knap van haar om wel haar mond open te doen en er iets van te zeggen. Ik weet niet precies wat ze nou gezegd heeft en wat de straf was en begrijp ook niet zo goed waarom het nu het hele jaar niet meer goedkomt. Ik zou het even aankijken en als het lastig blijft, weer met je dochter en juf om de tafel gaan om te bespreken hoe het anders kan. Ze moeten tenslotte nog een half jaar met elkaar verder.
Juf had naar mijn idee ook best kunnen begrijpen dat je dochter het niet merkte dat zij achter haar stond en daardoor het idee had dat ze niet terug was gekomen, terwijl ze dat wel gezegd had. Een ander kind had hier misschien geen problemen mee gehad, maar jouw kind dus wel. Door eerdere situaties misschien of doordat deze juf haar gewoon niet zo goed ligt. Dat laatste daar moet ze inderdaad mee om leren gaan, maar de juf is dan ook degene die haar daarbij moet helpen, samen met jou.
Onlangs
Onlangs schreef ik een draadje (6-12 jaar) over een pestkop die geen respect had voor de juf. Oorzaak: ouders hebben geen respect voor juf en houden hun prinsje een hand boven het hoofd.
En dat proef ik hier ook ... Je hele posting komt in het geheel niet respectvol over richting juf. Je zegt oa " Nu ben ik het wel eens dat dochter het niet handig heeft aangepakt, maar ik ben het wel met dochter eens dat juf ook wel wat steekjes liet vallen." Pardon? Je dochter is 7 jaar oud en je neemt alles zonder meer aan van je dochter? Bovendien kun je een 7-jarige ook prima uitleggen dat juf wel heeft gekeken, dat er nog 27 kinderen in de klas zitten, etc. Je dochter is thuis misschien de prinses maar op school niet.
Als ik door je verhaal heen prik, lees ik: kind heeft rottig gedaan. Kan gebeuren dat doen wel meer 7-jarige meisjes. Juf heeft haar op heel fatsoenlijke wijze gecorrigeerd. Lijkt me heel goed voor de ontwikkeling van sociale vaardigheden en normen en waardenbesef. Juf heeft dit voorvalletje even kort besproken met jou, zodat je op de hoogte bent. Zou ik heel fijn vinden.
Jij ervaart het als "op matje komen", "enorm standje", etc. Ik zie dat helemaal niet. Ik zie wel een moeder die geen goed woord over heeft voor de juf (die in mijn ogen dus echt niets fout heeft gedaan) en die boodschap meegeeft aan haar dochter.
(ik heet nuevenanders, omdat ik in het andere draadje ook zo heette)
Nuheetikevenanders
was je erbij? Niet? Dan denk ik dat je geen idee hebt hoe het echt ging. Ik ben echt niet iemand die denkt dat haar kinderen nooit iets doen, en ik weet ook donders goed dat mijn dochter geen engel en zeker geen prinsesje is! Integendeel zou ik bijna zeggen 
Ook ben ik wel zo wijs geweest om niet juf af te vallen waar dochter bij stond. Ik heb zelfs nog aan dochter gevraagd of juf echt niet terug was geweest, gevraagd hoe het precies ging allemaal. Ik zeg al, ik weet heus wel dat kinderen hun eigen waarheid hebben.
Maar als IK dochter niet geloof in haar verhaal, wie dan wel? Moet ik dan maar klakkeloos aannemen wat juf zegt en mijn eigen dochter afvallen? Of is het beter om, zoals ik gedaan heb, neutraal te blijven en aan te geven dat ik ook niet precies weet hoe het is gegaan, simpel omdat ik er niet bij ben geweest, en ik dus geen oordeel kan hebben.
Toen juf aangaf wel bij dochter terug te zijn geweest, he ik ook dat aan dochter aangegeven. Misschien moet dochter ook beter daarin opletten, maar ze is in die zin nogal snl verdiept in dingen en merkt dan niet zoveel van haar omgeving. Misschien dat ik daarom die tip aan juf wilde geven.
Ayla, dat heet censuur
Van mij mogen ze best de titel veranderen als je dat zo enorm kwetst hoor. Dat was niet mijn bedoeling. Ik zag enkel een sterke gelijkenis tussen jullie twee.
Daarnaast sta ik nog steeds achter de inhoud van die posting, gezien de felheid van Sinas haar postings kan ik me voorstellen dat ze irl ook best aanvallend over kan komen.
Gr. Poezie chilllllll!
Poezie, nogmaals
waarom beantwoord je mijn vragen niet?
Antwoorden sinas
"Waaruit leid je af dat ik de juf niet zou mogen?"
Dat leg ik in mijn eerste posting uit: "Je was het met dochter eens dat juf ook wel wat steekjes liet vallen? Welke steekjes heb je het dan over? Dat ze zgn niet geholpen zou hebben? Nou, als ik jouw verhaal lees heeft ze wél geholpen. Ze zei dat ze weer terug zou komen en ook dát heeft ze gedaan."
Op mijn vraag: "welke steekjes dan" heb ik echter van jou geen antwoord gekregen.
Gr. Poezie.
En dan vandaag
Zojuist met een andere moeder gesproken. Haar dochters zaten vorig jaar bij deze juf. Exact hetzelfde verhaal zat ze mij te vertellen, problemen die haar kinderen zouden hebben gegeven, nog voor IK ook maar 1 ding gezegd had. Ik kon eigenlijk alleen maar verbaasd naar haar kijken.
Dit jaar leveren haar dochters geen enkel probleem op.
Goed, het is zoals het is, juf en dochter zullen nog een half jaartje met elkaar moeten omgaan. Ze kunnen er maar beter het beste van maken, beide, dus nogmaals, zijn er nog meer tips hoe ik het voor dochter zo makkelijk mogelijk kan maken dat half jaar?
Inge en tango
Hoi Sinas,
ik denk dat je veel zult hebben aan o.a. de postings van Inge en Tango. Hou het gewoon in de gaten hoe het nu loopt met dochter.
Ik zou de postings van Poezie hier links laten liggen, die vind ik echt nergens op slaan, en ze heeft het over felheid en aanvallend van jou, maar ik denk dat ze beter eens naar zichzelf kan kijken, de toon van de berichtjes vind ik heel vervelend overkomen.
Poezie
het "steekje" dat juf had laten vallen was, dat ze had gezegd terug te komen (ik kom zo) en dat dat niet was gebeurd volgens dochter. Daarop heb ik gezegd, áls dat inderdaad het geval is (met de nadruk op ALS) dan is dat niet zo handig van juf. Ik heb daarbij wel aan dochter gevraagd of het ECHT zo was dat juf niet was gekomen. Volgens dochter was dat ECHT zo, maar nogmaals, juf gaf later aan aan ons dat ze wel geweest was, alleen heeft dochter dat niet doorgehad. DAT heb ik daarna ook aan dochter nog aangegeven, juf is dus WEL teruggekomen, maar jij hebt dat niet gemerkt.
Daarop ik dan die tip aan juf aan de hand gedaan, en dat had ik nog wel in iets andere bewoordingen kunnen doen, dat klopt, maar alles is op nette toon gegaan, ik heb geen partij gekozen, niet voor juf en niet voor dochter omdat, nogmaals, ik ben er nu eenmaal niet bij op school (al zou ik dat soms best willen).
En toch sinas
.. zit er in je woordkeus soms een bijklank die de indruk wekt alsof je er gekleurd in zit. Daarmee bedoel ik dat je met wat meer afstand misschien andere conclusies zou trekken. Neutraler, niet zozeer meer voor de juf, maar wel met meer oog voor wat de mogelijkheden van beïnvloeden van de situatie zijn anders dan de juf de les te lezen.
Je wilt het "zo makkelijk mogelijk" maken voor je dochter?
Zou mij veel te ver gaan. "Zo leerzaam mogelijk" ... dat lijkt me een beter streven.
Of wil je alle kiezeltjes op het pad van je dochter van de weg schoppen?
Leuke kanten van de juf
Je kunt misschien samen met je dochter bedenken wat wel leuk aan de juf is. Voorbeeld met die juf ga je altijd knutselen, mag je langer buitenspelen enzo.
Tuurlijk niet
Dat weet ik ook wel dat dat niet kan. Maar ik weet dat met een paar slimmigheidjes het wel kan lijken dat dochter precies aan de verwachting van juf voldoet. Zoals hier weleens gezegd wordt tegen kleutertje bijvoorbeeld die niet willen tekenen, dat juffen nu eenmaal graag willen zien dat kindertjes tekenen en dat je dan verder mag. Dat soort dingen, dat soort tips zoek ik. Hoe kan ik aan dochter duidelijk maken dat juf nu eenmaal graag eenheidsworsten in de klas wil (even heel gechargeerd dit he?) en dat juf het nu eenmaal prettig vind als dochter dus ook zo'n eenheidsworst is, en dat je bepaalde dingen in je hoofd wel kan denken, maar niet mag zeggen (ze had gezegd, ik haat je! en dat vind ik wel schokkend! En nee, dat is geen taal die wij hier in huis gebruiken kan ik je verzekeren! En ik heb aan dochter dan ook wel duidelijk gemaakt dat je nog zo boos op iemand kan zijn, maar dat dat geen woorden zijn die je dan gebruikt)
Discrepantie
En toch zit er een discrepantie in je eerste posting: "Nu ben ik het wel eens dat dochter het niet handig heeft aangepakt, maar ik ben het wel met dochter eens dat juf ook wel wat steekjes liet vallen." en je op één na laatste: " Ik heb daarbij wel aan dochter gevraagd of het ECHT zo was dat juf niet was gekomen. Volgens dochter was dat ECHT zo, maar nogmaals, juf gaf later aan aan ons dat ze wel geweest was, alleen heeft dochter dat niet doorgehad. DAT heb ik daarna ook aan dochter nog aangegeven, juf is dus WEL teruggekomen, maar jij hebt dat niet gemerkt."
Bij de eerste opmerking geef je je kind gelijk (juf is niet teruggekomen-juf heeft steekjes laten vallen) bij de tweede geef je juf gelijk- juf is dus WEL teruggekomen.
Verder zou ik dochter geen "truukjes" aanleren, maar leren te communiceren met juf. Dat zou wel eens heel onecht over kunnen komen en meer olie op het vuur gooien.
Gr. Poezie.