Jip
05-03-2011 om 07:52
Ouders inlichten?
Wat vinden jullie van het volgende?
Kinderen in groep 4 word verteld waarom klasgenootje nog niet weer op school is. Kinderen vertellen het thuis, schijnt allemaal kritiek te zijn en de vraag is of hij nog leeft.
Alleen, wij als ouders weten van niets.
De meeste ouders hebben zoiets van, ze moeten ons ook even inlichten. Op z`n minst een mailtje over wat de kinderen is verteld.
Wat vinden jullie?
Jip
Jip
05-03-2011 om 08:35
Pelle
Juf heeft de kinderen ingelicht over klasgenoot en zijn toestand.
Zal dus geen roddel zijn ga ik vanuit.
Jip
Valkyre
05-03-2011 om 10:01
Raar
Ik zou op z'n minst een mailtje verwachten, zodat je je kind kunt helpen het nieuws te verwerken. Raar hoor.
Fiorucci
05-03-2011 om 10:20
Brief
Mijn dochter heeft sinds een jaar een zeer ziek klasgenootje, wij krijgen afentoe een brief als er iets te melden is.
sassie
05-03-2011 om 11:16
Inderdaad raar
Heel raar van de juf om dat in eerste instantie via de kinderen te melden. Kinderen hebben toch snel de neiging een eigen invulling te geven en zeker wanneer het om iets heftigs gaat als dit. Wie weet wat er allemaal in hun hoofden omgaat als dit verkeerd wordt opgevat. Ik vind het nogal wat hoor en ik zou er in dit geval zeker niet van gediend zijn om via mijn kind te horen dat een klasgenootje zo kritiek ligt en mogelijk niet meer leeft.
Ik zou de juf hierop zeker aanspreken en anders een klacht bij de directie indienen. Dit is niet pedagogisch.
ijsvogeltje
05-03-2011 om 11:38
Praktisch blijven
"en anders een klacht bij de directie indienen"
Maak het niet zo groot, blijf gewoon praktisch. Maandag even naar de juf stappen: "via kind hoor ik dit en dat en ik merk dat het een eigen leven gaat leiden en ik daar als ouder te weinig over weet. Je zou mij en andere ouders er mee helpen door de feiten en jullie aanpak vandaag nog even op de mail te zetten. Dat voorkomt spookverhalen en dan kunnen we dit op een goede manier met onze kinderen bespreken."
Puck
05-03-2011 om 16:47
Hier ook briefje
Wanneer er in de klas van je kind iets ingrijpends is voorgevallen dan krijgen de kinderen altijd een briefje mee met wat er aan de hand is en hoe school er met de kinderen mee omgaat.
Tijgeroog
05-03-2011 om 22:27
Hier ook helaas
Er blijkt een jongetje in de klas (groep 1/2) gekomen te zijn waarvan de vader zeer ernstig ziek is, met een korte levensverwachting. Daar wordt in de klas over gesproken, ze weten waarom het jongetje regelmatig moet huilen enzo, er wordt voor geknutseld.
Maar als ouders horen we niets officieels, na een paar weken gingen er wat kinderen over praten en hoorde we er op die manier over. De juf wil graag discreet blijven. Dat snap ik allemaal wel, maar ik wil ook de vragen van de m'n kind goed kunnen beantwoorden en hem ook kunnen steunen als dat nodig is.
(hij maakte een keer een opmerking over dat die papa in het ziekenhuis lag en dood zou gaan. Dit omdat we het over een ander jongetje in dezelfde situatie hadden, dat hij ook kent. Nee zei ik, deze papa gaat vast niet dood. Niet alle papa's gaan dood als ze naar het ziekenhuis gaan. Als ik toen wist wat ik nu weet had ik het heel anders gedaan....)
Sancy
06-03-2011 om 09:59
Tops
Ja, discretie en privacy moeten zeker in acht genomen worden. Maar hier is het gelukkig zo dat de leerkracht dat met de ouders bespreekt. Dan wordt in goed onderling overleg bekeken of en wat er wordt verteld aan de klasgenoten en aan de ouders van die kinderen.
Philou
06-03-2011 om 15:49
Jip
Zo gaat het hier ook en dat stoort mij ook nogal. Kennelijk ook geen schoolbeleid. Ik zou het aankaarten bij de juf omdat je nu eenmaal je kind wil kunnen ondersteunen als dat nodig is.
Jip
06-03-2011 om 17:02
Ondertussen...
Hebben we wat meer gehoord. Gaat naar omstandigheden redelijk.
Ook contact gehad met een paar andere moeders en die wisten ook niets, wat we nu weten hebben we van de buren van het kind. (ze hebben wel goed contact, dus is wel juiste info)
Gaan het aangeven aan het team van school dat dit zo niet kan en laten het ook opnemen bij de eerst volgende vergadering van de OR op school.
Jip
Nikus
06-03-2011 om 17:52
Pfff jip
Je moet nog een hoop leren hoor. Wat maak jij je druk om dit. Het is aan de ouders van het zieke kind om te bepalen wat de juf wel en niet mag zeggen. Jij mag dat naar vinden maar feitelijk gaat het je geen bal aan. Je kan inspelen op datgene wat je kind verteld en dat moet genoeg zijn.
Ook bij ons hebben we nooit wat verteld tot onze zoon erg ziek werd en het vast stond dat hij binnen korte tijd zou komen te overlijden. toen hebben wij het gemeld aan school en hebben ze voor de betrokken ouders en kinderen een circulaire de deur uit gedaan.
Fiorucci
06-03-2011 om 18:36
Nikus
Ik ben het op zich met je eens hoor, maar als je als ouder op de hoogte bent, kun je beter inspelen op de gevoelens van je kind. Als de juf de kinderen uit de klas inlicht, hoort er wel een briefje naar de ouders met de feiten, vind ik. Juist bij jongere kinderen gaat hun fantasie nog weleens met hen op de loop en is het zinnig als de ouders weten hoe het precies zit.
Nikus
06-03-2011 om 20:06
Fio
Je argumenten begrijp ik maar het is aan de betreffende ouder om daar toestemming voor te geven.
Philou
06-03-2011 om 20:16
Juf
Juf kan toch aan ouders vertellen wat ze aan de kleintjes heeft verteld ? Daar zou ik tevreden mee zijn. Ik hoef niet alles te weten als ik maar kan inspelen op dat wat mijn kind te horen heeft gekregen en dat ik er met hem over kan praten, op het niveau van het kind. En dat kan ook juist het kindje wiens vader in het ziekenhuis ligt, helpen. Bijv wat het betekent dat je wat meer geduld met iemand hebt etc of wat er zo verdrietig is aan het missen van je vader. Zonder dit kind zielig te gaan vinden oid.
Jip
07-03-2011 om 07:25
Nikus
Ik snap dat het aan de ouders zelf is wat er verteld gaat worden. Maar als juf het in de groep aan de kinderen verteld zou ik het op prijs stellen om ook ingelicht te worden. Ook al zou het exact het zelfde verhaaltje zijn wat de kinderen ook krijgen.
Ik kon nu niet inspelen op wat mijn kind me heeft verteld, aangezien ik van niets wist. Helaas heeft mijn kind al te vaak 'zulke' dingen mee gemaakt in de familie en denkt daar dan altijd weer aan. En ja, dan wordt het lastig om er goed over te kunnen praten met hem. Want waarom zou het bij kind X wel goed gaan terwijl het toen met Y niet goed is gegaan?
Jip
Fiorucci
07-03-2011 om 07:28
Tops
Dat mag je vinden, het probleem is natuurlijk wel dat kinderen zich vaak pas thuis uiten, en als je dan weet wat er is ben je er op voorbereid en ken je de feiten.
De klasgenoot van mijn dochter is zeer ziek, en ik merk dat mijn dochter pas eenmaal thuis gaat nadenken over wat er verteld is en dan komen de vragen pas.Ik vind het dan prettig om te weten hoe de vork in de steel zit.
En een meisje van 11 kent de feiten, maar een kleintje misschien weer net niet en kan zich van alles in het hoofd halen.
Fiorucci
07-03-2011 om 07:30
Overigens
Scholen doen dit ook vaak(uiteraard in overleg met de ouders) om de ouders van de zieke te ontzien. Zodat ze niet elke keer als ze op school komen aangesproken worden door hordes anderen. Hier is de afspraak dat we met vragen naar de leerkracht gaan, zodat de ouders van dat meisje rustig haar zusje naar school kunnen brengen.
Nikus
07-03-2011 om 09:28
Jip
Ik begrijp je wel, maar dat is aan jou de taak om in te spelen op wat je kind jouw verteld. Dat moet genoeg zijn. Ook al speelt er veel in jullie familie.
Yura
07-03-2011 om 10:42
Inspelen
Mijn dochter kwam ook een keer met een verhaal thuis, er had zich toen net weer een familiedrama afgespeeld dat in het nieuws was. Zij kwam thuis met het verhaal dat van een nieuw klasgenootje de vader in de gevangenis zat omdat hij haar en haar moeder had geprobeerd te vermoorden. Dus ik legde dochter uit dat dat meisje nieuw was en graag vriendjes wilde maken en dat sommige kinderen dat doen door interessante verhalen te vertellen en dat vaak als er zoiets in het nieuws is anderen die verhalen oppakken en verzinnen dat ze ook zoiets hebben mee gemaakt. Ik ging toch maar even naar de juf met het idee dat als mijn kind dit soort verhalen zou verzinnen ik dat toch wel graag zou willen weten. Bleek het verhaal waar te zijn. In dit geval vond ik overigens niet dat de school het verhaal had moeten vertellen hoor aan andere ouders, maar ik vond het ook wel lullig dat ik het verhaal als fantasie had afgedaan (ja ik weet dat werkelijkheid soms fantasien teboven gaat) en ik het meisje dus naar mijn dochter als leugenaar had afgeschilderd.
Verder denk ik dat het wel goed is om met je kind over dingen te kunnen praten omdat je niet weet wat er in hun hoofd om gaat en welke verbanden zij leggen. Zo hoorde ik laatst van een kennis, wiens vader onlangs in het ziekenhuis was overleden, dat haar zus ging bevallen in het ziekenhuis. Haar kleuterzoon had toen aan de man van de zus gevraagd of ze dan ook dood ging. Het kind had blijkbaar de conclusie getrokken dat je in het ziekenhuis dood gaat. Eigenlijk niet zo raar, maar daar denk je als volwassene totaal niet aan.
An
07-03-2011 om 13:04
Juf bellen
Je hebt toch wel het nummer van juf of school? Even bellen en vragen wat er precies verteld is omdat je kind er thuis over begint. Weet je wel zeker dat het een officieel bericht van de juf aan de klas was? Of kwam het van desbetreffend kind en is juf er even op ingegaan? Ik vind dat je als ouder geen enkel recht hebt in deze, behalve het recht even te bellen en te vragen of je iets weten moet ivm vragen van je kind.
Groet, An
Fiorucci
07-03-2011 om 18:47
Drommels
De ouders van de klasgenoot van mijn dochter willen graag dat de juiste info bekend is, dus we kregen een brief. Voor vragen verwijzen zij naar de leerkracht, is ons in die brief meegedeeld.
Fiorucci
08-03-2011 om 07:13
Drommels
Nee, zo werkt het niet. Maar het verbaasd mij wel dat kinderen kennelijk officieel ingelicht worden en hun ouders niet. Zo gaan verhalen een eigen leven leiden.
Nikus
08-03-2011 om 09:49
Pelle
Omdat kinderen het laten voor wat het is en ouders er mee aan de haal gaan.
Fiorucci
08-03-2011 om 11:19
Nikus
Nou dat ben ik niet met je eens. Mijn dochter (11) en haar klasgenoten hebben te maken met een klasgenoot met kanker, en tot overmaat van ellende kwam de ziekte nog een keer terug ook. Kinderen laten dat helemaal niet voor wat het is, en hebben er al anderhalf jaar dagelijks mee te maken.
Dat hoort bij het leven, maar het gaat ze niet in de koude kleren zitten.
Valkyre
08-03-2011 om 12:09
Ook pijnlijk
Toen ik acht was is mijn vader overleden. Toen ik na de crematie weer op school kwam, werd er met geen woord over gerept. Mijn pijn werd (voor mijn gevoel) niet gezien, en ik voelde me ook niet vrij om erover te praten. Dat was minstens zo pijnlijk.
Nikus
08-03-2011 om 12:54
Fio
Ik zeg het verkeerd denk ik. Kinderen reageren puur, ouders hebben vaak hun eigen belangen.


