Nog steeds overblijfverdrietjes
Voor de vakantie postte ik al een bericht dat mijn dochter steeds verdrietig is tijdens het overblijven. Als er kindjes naar huis gaan, wordt ze verdrietig.
Ze krijgt nu ff extra aandacht van de juf en mag kiezen naast wie ze gaat zitten, maar het breekt mijn hart.
Ik ga volgende week een praten met de overblijfmoeder, denk ik, want dit is niet leuk meer.
Herkent iemand dit?
Ik kan de
situatie misschien niet beoordelen... ik ken je dochter niet, weet niet hoe oud ze is en weet niet exact hoe ze reageert. Maar wat me opvalt: je schrijft wel erg in verkleinwoordjes; kan dit ook betekenen dat je misschien iets te voorzichtig bent?
Groot worden betekent ook los laten en dat dat soms een beetje pijn doet. Tja.Dat is vervelend maar ook leerzaam. Ze moeten ermee om leren gaan.
Sommige kinderen hebben daar minder last van. Misschien die van jou iets meer.
Sorry?
Veel verkleinwoorden?? Ik kom niet verder dan 1 in de titel en 1 in de tekst. Maar goed, als dat al veel is......
Je vragen: ze is net 4 en gaat nu voor de 3e week naar groep 1. Ze blijft 3 keer per week over. Nu eenmaal per week BSO en dat gaat dus wel helemaal goed.
Ze is juist altijd erg makkelijk met achterblijven/alleen laten en nieuwe situaties, als je haar maar goed voorbereid en met alles gaat het goed, maar de TSO dus niet. Ik heb geprobeerd te vragen wat er dan is, maar lijkt die mevrouw niet leuk te vinden, ze heeft een raar gezicht en ze moet stil zijn. Verder dan dat kom ik niet.
Vandaar dat ik eens kennis wil gaan maken.
Kennis maken is altijd goed
Kennis maken lijkt mij altijd een goed idee.
Maar ik zou het ook even tijd geven. Ze gaat pas 3 weken naar school en zal ook haar draai even moeten vinden. Ik zou ook aangeven dat als ze niet zegt wat het probleem is het moeilijk wordt om het probleem op te lossen!
Ik herken het overigens niet. Hier zijn ze vanaf het begin af met veel plezier naar de overblijf gegaan.
Wel even overleggen
Ik ben ook overblijfmoeder en zou het prima vinden als je even met me kwam overleggen. Je kent als moeder je kind het beste en soms is het probleem met een kleine aanpassing op te lossen. Kinderen zijn erg verschillend. Het ene kindje hobbelt vanaf dag èèn gewoon mee met de overblijf. Sommige kinderen blijven juist angstvallig aan m`n rokken hangen en voelen zich in mijn buurt juist veilig. En een enkeling heeft een wat langere periode nodig om te wennen.
Zelden zijn er kinderen die overblijven op de langere termijn nog steeds niet leuk vinden. Als je net 4 bent, nog maar kort op school en 3x per week overblijven kan het allemaal wat veel zijn. Al die nieuwe indrukken kunnen erg vermoeiend zijn. Even overleggen en dan aankijken of het beter gaat.
Heeft je dochter 3x per week dezelfde overblijfouder? Hier wisselt het per dag en wordt zo`n overleg met de ouder ook afgestemd onderling. Overleg met de ouder vindt plaats met de overblijfcoördinator.
Het is heel belangrijk dat je kind zich prettig voelt op school, ook bij de overblijf. En ja, ze is pas vier, loslaten gaat met kleine stapjes. Ze is toch ook nog klein?
Gaat beetje beter!
De overblijfmoeder blijkt een surinaamse dame te zijn en dat vond ze wat apart. Inmiddels contact gehad; ze krijgt wat extra aandacht en iets meer tijd om te eten. En er was een nieuw kindje in de klas en die was -ook- verdrietig en die heeft ze toen "geholpen" en dat vond ze wel erg stoer van zichzelf!
Hopelijk is de grootste hobbel nu genomen....
Fijn chris!
Als je kind het naar de zin heeft zit je zelf ook prettiger op je werk. Over enkele weken nog eens vragen aan de overblijfmoeder of het allemaal nog lekker loopt. Fijn dat ze haar draai een beetje gevonden heeft.
Wil
Dank voor je -ook eerdere- reactie.
Van het weekend maar 1 keer gehoord dat ze niet wilde. Sterker nog, toen ik haar vrijdag ophaalde, wilde ze juist overblijven (wat een vreemde wezens zijn kleuters toch 
En vanmorgen ook geen gedoe over de TSO.
Ben benieuwd als ik haar vanmiddag ophaal of het echt weer goed is gegaan!