Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
Het klinkt best heftig maar wat ik me vooral afvraag na het lezen van je verhaal. Wat heb je gedaan hieraan? Heb je met school gesproken? Met andere ouders overlegd? Hoe ervaren de ouders van de andere kinderen dit?
'De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes.'
In elk geval een belangrijke les: problemen thuis NIET bij de school neerleggen. Daar zijn ze niet voor, dat kunnen ze niet, dat hoeven ze ook niet.
Tsjor
Ik herken er helemaal niks in!
De kanjertraining heeft hier positieve invloed gehad. Mijn kinderen (en hun klasgenootjes) leerden er over sociale interactie en hoe je meteen aan kan geven dat je een bepaalde situatie vervelend vindt.
Maar als ik lees hoe jij het gedrag van Konijn (vriendelijk maar kwetsbaar) ziet als 'Bang Konijn' en 'slachtoffer' dan hebben ze het bij jou op school niet helemaal begrepen. Of jij begrijpt het niet helemaal, dat kan ook.
De Nederlandse staat is de baas en sommige kinderen worden uit huis geplaatst. Dat zeg je tegen je dochter in groep 3?
Ik ben ook wel benieuwd naar je gesprek met school.
Die opmerking over uit huis plaatsen naar je dochter kan natuurlijk echt niet. Over bang maken gesproken.
Maargoed ik herken wel het fenomeen 'ik ben de baas over mezelf'. En dus vond zoon dat hij alles zelf wel even mocht bepalen. In gesprek met juf, en ook andere ouders die dit herkenden, werd duidelijk dat het ging over de baas zijn over je eigen lichaam. En het aangeven van grenzen daarover. Dat hadden de kinderen iets minder sterk in de picture.. De juf heeft dat toen goed opgepakt en toen was het duidelijk voor de kinderen.
Het stop hou op vind ik wel een positieve.
Mijn tip: ga in gesprek met de school in plaats van overal je conclusies aan te verbinden. Het zit ongetwijfeld anders dan je denkt en wanneer de uitwerking ongewenst is kunnen ze daar alleen wat mee als ze het weten..
Die Kanjertraining is maar 1 van de invloeden die op je kind van invloed zijn. Je trekt nogal een oorzaak-gevolg relatie.
Ik vermoed dat er nog iets anders speelt waardoor ze thuis zo bazig doet.
Siobhan schreef op 23-01-2022 om 08:59:
De Nederlandse staat is de baas en sommige kinderen worden uit huis geplaatst. Dat zeg je tegen je dochter in groep 3?
Ik ben ook wel benieuwd naar je gesprek met school.
Gaat wel ver hè?
Ik zou vóór ik met school ging praten, eerst eens lezen wat nou precies normaal gedrag is op deze leeftijd. Kinderen leren hoe sociale verhoudingen liggen, door ze te testen - ook thuis. Verder heb ik het idee dat je niet weet wat die kanjertraining nou precies inhoudt. Elke pet heeft namelijk eigen positieve eigenschappen èn eigen valkuilen. Er zijn geen goede of foute petjes. Het witte petje is niet beter dan het zwarte petje. Elke pet is OK. Maar die valkuilen moet je zien te voorkomen. Dáár is die training voor. Want zolang je allemaal goed met elkaar omgaat, is het hebben van verschillende petjes juist positief en kan je van elkaar leren!
Dus lees je alsjeblieft in, voor je op hoge poten naar school gaat.
Daarnaast: als mijn kinderen thuis niet luisterden, was dat iets tussen mij en mijn kind. Iets dat ìk op moest lossen. Helemaal niet raar dat kinderen grenzen proberen op te zoeken. Goed zelfs! Maar ik heb regels en die grens is duidelijk. Dus geen schoenen op de bank, niet schelden en als ik zeg dat we gaan eten, dan kom je aan tafel. Ik wilde ze best uitleggen waarom ik die regels had, maar ik ging verder niet in discussie. Een discussie met een klein kind en het erbij slepen van hele andere zaken zoals de invloed van een kanjertraining of verhalen over de overheid, laat mij alleen maar zien dat jij jouw grenzen zelf niet duidelijk stelt. Niet zo raar dat je kind ze dan blijft opzoeken.
Siobhan schreef op 23-01-2022 om 08:59:
De Nederlandse staat is de baas en sommige kinderen worden uit huis geplaatst. Dat zeg je tegen je dochter in groep 3?
Ik ben ook wel benieuwd naar je gesprek met school.
Dit vond ik ook het meest opvallende. Dit soort dingen moet je echt niet tegen je kinderen zeggen joh. Je wil haar juist het gevoel geven dat papa en mama er altijd voor haar zijn en altijd van haar houden. Ik zou hier als kind echt bang van zijn geworden.
Ik vind je wel heel extreem in het veronderstellen dat kanjertraining aan de basis ligt van het gedrag van je dochter.
Mijn kinderen hebben ook kanjertraining gehad toen ze op de basisschool zaten. Ik vond dat over het algemeen best goed gaan. Ik kwam er wel achter dat het ook van de kwaliteiten van de leerkracht af kan hangen hoeveel effect het heeft. De juf die de natuurlijke opstelling van een kind ging benoemen aan de hand van de petjes was fout bezig. Ze zette Pietje neer als hij is een bang konijntje terwijl die petjes zijn bedoeld om rolln te spelen zodat kinderen kunnen voelen hoe het is om de tijger of het konijn te zijn.
Ieder jaar kregen wij op de eerste ouderavond van het jaar voorlichting over wat er dit jaar aan kanjertraining werd het gedaan en welke doelen er werden gesteld. Als de school niets deelt met de ouders dan doen ze het niet goed. Problemen van thuis moet je niet op school neerleggen, nooit!
Die opmerking over uit huis plaatsen schrok ik echt van. Daar zou ik nooit mee dreigen. Ik had daar als kind echt weken van wakker gelegen. Het creëert een beeld van voorwaardelijkheid; als je lief bent mag je hier wonen en als je niet lief bent doen we je weg. Dat is geen boodschap die ik mijn kind mee wil geven.
Daarnaast; thuis zijn jullie de baas, niet je kind. Dat kun je heel duidelijk aangeven. Lessen die op school gegeven worden hoeven niet per se thuis te gelden. Er zijn vast meer regels die op school anders zijn dan thuis. Dat 'ik ben de baas' gaat volgens mij inderdaad over lichamelijke integriteit, niet over alles in het leven. En ook dat verschil is prima uit te leggen aan kinderen.
Ik zou wel even op school gaan praten over hoe die lessen in elkaar zitten, wat het doel is en wat het effect is op het gedrag van jullie dochter. Eventueel bij andere ouders ervaringen inwinnen. Ik denk dat zo'n training best kan werken mits goed uitgevoerd, maar dat is eigenlijk met elke training, cursus, of welk lesstofonderdeel dan ook.
yette schreef op 23-01-2022 om 09:39:
[..]
Gaat wel ver hè?
Ik zou vóór ik met school ging praten, eerst eens lezen wat nou precies normaal gedrag is op deze leeftijd. Kinderen leren hoe sociale verhoudingen liggen, door ze te testen - ook thuis. Verder heb ik het idee dat je niet weet wat die kanjertraining nou precies inhoudt. Elke pet heeft namelijk eigen positieve eigenschappen èn eigen valkuilen. Er zijn geen goede of foute petjes. Het witte petje is niet beter dan het zwarte petje. Elke pet is OK. Maar die valkuilen moet je zien te voorkomen. Dáár is die training voor. Want zolang je allemaal goed met elkaar omgaat, is het hebben van verschillende petjes juist positief en kan je van elkaar leren!
[...]
Is dat zo? Ik heb altijd begrepen: iedereen is een kanjer (witte pet). Alleen zetten mensen soms een andere pet op (ze gedragen zich anders), dan moet je dus van dat ongewenste gedrag af.
Zwart = pestkopgedrag, rood = meelacher, geel = slachtoffergedrag.
Het is al even geleden dat onze kinderen op de basisschool zaten en het daar geintroduceerd werd. Ik zie op de site staan dat een kleur pet altijd in combinatie gaat (moet gaan) met de witte pet. Dat maakt het niet echt duidelijker m.i.
https://kanjertraining.nl/kenniscentrum/petten/
Jesse_1 schreef op 23-01-2022 om 12:23:
[..]
Is dat zo? Ik heb altijd begrepen: iedereen is een kanjer (witte pet). Alleen zetten mensen soms een andere pet op (ze gedragen zich anders), dan moet je dus van dat ongewenste gedrag af.
Zwart = pestkopgedrag, rood = meelacher, geel = slachtoffergedrag.
Het is al even geleden dat onze kinderen op de basisschool zaten en het daar geintroduceerd werd. Ik zie op de site staan dat een kleur pet altijd in combinatie gaat (moet gaan) met de witte pet. Dat maakt het niet echt duidelijker m.i.
https://kanjertraining.nl/kenniscentrum/petten/
Je noemt nu alleen de valkuilen die er zijn als de dynamiek in een groep niet goed is.
Wit (de tijger) is doorgaans positief over zichzelf en anderen, betrouwbaar, behulpzaam en duidelijk. Valkuil is dat ze naïef kunnen zijn als de sociale interactie niet goed is.
Geel (konijn) is tegemoetkomend, heeft begrip voor anderen, is vriendelijk. Maar bij een slechte sfeer kan dat omslaan in verdrietig/verontwaardigd terugtrekken.
Rood (de aap) ziet in contanten vooral de humor en het positieve. De valkuil bij een slechte sfeer, is clownesk gedrag, meelopen, uitlachen.
De zwarte pet (vogel) is een sterke, stoere persoonlijkheid. Een soort geboren leider. Valkuil bij die personen is dat ze bij een slechte dynamiek bazig en pesterig kunnen gaan doen.
yette schreef op 23-01-2022 om 12:53:
[..]
Je noemt nu alleen de valkuilen die er zijn als de dynamiek in een groep niet goed is.
Wit (de tijger) is doorgaans positief over zichzelf en anderen, betrouwbaar, behulpzaam en duidelijk. Valkuil is dat ze naïef kunnen zijn als de sociale interactie niet goed is.
Geel (konijn) is tegemoetkomend, heeft begrip voor anderen, is vriendelijk. Maar bij een slechte sfeer kan dat omslaan in verdrietig/verontwaardigd terugtrekken.
Rood (de aap) ziet in contanten vooral de humor en het positieve. De valkuil bij een slechte sfeer, is clownesk gedrag, meelopen, uitlachen.
De zwarte pet (vogel) is een sterke, stoere persoonlijkheid. Een soort geboren leider. Valkuil bij die personen is dat ze bij een slechte dynamiek bazig en pesterig kunnen gaan doen.
Had je de link gelezen? Het gaat dus om een combinatie van petten/kleuren blijkbaar, wat het m.i. niet duidelijker maakt.
"Je kunt ook een kanjer zijn in combinatie met een gele pet. Dan ben je vriendelijk, bescheiden en aardig. Zolang naast de gele pet ook de witte pet van het vertrouwen aanwezig is, zullen deze kinderen op een hele positieve en rustige manier weten te reageren."
Ik ben destijds bij een kanjerles aanwezig geweest en misschien was het inzicht toen anders of werd het niet goed uitgevoerd, maar als konijn moest je de pet van de kanjer opzetten om beter te reageren. Of zo herinner ik het me in ieder geval.
Jesse_1 schreef op 23-01-2022 om 13:00:
[..]
Had je de link gelezen? Het gaat dus om een combinatie van petten/kleuren blijkbaar, wat het m.i. niet duidelijker maakt.
"Je kunt ook een kanjer zijn in combinatie met een gele pet. Dan ben je vriendelijk, bescheiden en aardig. Zolang naast de gele pet ook de witte pet van het vertrouwen aanwezig is, zullen deze kinderen op een hele positieve en rustige manier weten te reageren."
Ik ben destijds bij een kanjerles aanwezig geweest en misschien was het inzicht toen anders of werd het niet goed uitgevoerd, maar als konijn moest je de pet van de kanjer opzetten om beter te reageren. Of zo herinner ik het me in ieder geval.
De meest ideale situatie is inderdaad dat elke pet een combinatie met wit is.
Mijns inziens is die kanjertraining trouwens onnodig gedraaikont. Je kan kinderen zonder die voorbeelden met beestjes of petjes ook prima uitleggen wat leuk of juist onwenselijk gedrag is. Ze snappen het echt wel als je uitlegt dat er in groepjes meestal ééntje met de plannen komt en de knopen doorhakt en dat dat een goede eigenschap is zolang iedereen het leuk vindt en het niet ten koste van anderen gaat. Idem met betrekking tot grapjassen. Altijd gezellig. Zolang het geen grapjes over iemand anders zijn. Noem het gewoon zoals het heet. Snappen ze best.
yette schreef op 23-01-2022 om 13:38:
[..]
De meest ideale situatie is inderdaad dat elke pet een combinatie met wit is.
Mijns inziens is die kankertraining trouwens onnodig gedraaikont. Je kan kinderen zonder die voorbeelden met beestjes of petjes ook prima uitleggen wat leuk of juist onwenselijk gedrag is. Ze snappen het echt wel als je uitlegt dat er in groepjes meestal ééntje met de plannen komt en de knopen doorhakt en dat dat een goede eigenschap is zolang iedereen het leuk vindt en het niet ten koste van anderen gaat. Idem met betrekking tot grapjassen. Altijd gezellig. Zolang het geen grapjes over iemand anders zijn. Noem het gewoon zoals het heet. Snappen ze best.
Met die petten is toch ook een soort rollenspel? Dat gaat wat verder dan alleen uitleggen.