Hoe gaat het met de brugklassers? (ik ben zo trots op de mijne!)
Ik ben nooit zo van de 'zie eens hoe goed mijn kind het doet' draadjes, maar ik doe het nu eens lekker een keertje wel!
Brugklaszoon heeft het zo naar zijn zin! Hij gaat fluitend naar school, heeft alles onder controle qua cijfers, en kwam vorige week thuis met een absurd mooi rapport, vol 8-en 9-s en 10-en (en een 7 voor tekenen, waar ie eigenlijk nog het trotst op was van al zijn cijfers, want hij kan ECHT NIET tekenen). Gisteren hadden we een mentorgesprek op school, waar ook alleen maar lovende woorden overhem werden gesproken. 'Typisch gymnasiumklantje' (hij zit in een gemengde Havo/VWO brugklas, maar er is ook een gymnasium optie op zijn school, maar dat wil ie niet, hij is meer van de beta), 'doet met alles mee', 'ligt heerlijk in de groep', en ga zo maar door.
*blije zucht*...wat wil je als ouder nog meer?
Nu moet ik hem nog even langs de basisschool sturen naar zijn oude gr 8 juf, die onze oren deed klapperen door vorig jaar om deze tijd te suggereren dat VMBO TL toch wel een optie was om open te houden. Beetje 'lekker puh', maar zo voelt het eigenlijk ook wel.
Nou, genoeg opgeschept (sorry!)
Nog meer mooie brugklasverhalen??
Ingrid
Redelijk
Na een wat lastige start merk ik dat mijn dochter nu wel redelijk gewend is in de brugklas. De meeste vakken vind ze erg leuk. Ze heeft een aantal leuke kinderen in de klas (+ de helft die ze al kent van de basisschool) en trekt met een leuk groepje op. Voornamelijk gaat ze nog om met haar vriendinnen van de basisschool die ook bij haar in de klas zitten. Daarnaast heeft ze een paar nieuwe vriendinnen ontmoet waaronder een meisje die hier vlak in de buurt woont en die twee zijn echt goede vriendinnen geworden.
Wat ze nog wel erg moeilijk vind is het constant wisselen van lokalen, steeds nieuwe docenten met andere opvattingen die weer andere dingen verwachten. Sowieso heeft ze moeite met steeds veranderende lesroosters, uren die uitvallen en andere onverwachte dingen. De eerste maanden heeft ze heel wat huilbuien gehad thuis. Pas nu begint ze een beetje los te komen en het soms ook leuk te vinden.
Ze is ook heel onzeker wat betreft cijfers. Ze is constant bang dat ze niet goed geleerd heeft of haar huiswerk niet goed genoeg heeft gemaakt. Daardoor zit ze vaak te lang achter haar huiswerk.
Haar rapport is overigens keurig dus daar zie je niet aan af dat ze soms echt heel erg moet wennen. Haar mentor was zelfs verbaasd toen ik dat zei. Dat had hij dus helemaal niet gemerkt aan haar.
Ik krijg wel hele verhalen te horen over hoe alles gaat en alle leraren en klasgenoten en voorvallen. Ze heeft heel erg behoefte om haar verhaal kwijt te kunnen. Zelf was ik vroeger heel gesloten over school naar mijn ouders toe maar mijn dochter heeft dat duidelijk niet. Het maakt ook allemaal veel indruk bij haar.
Maylise
Positief
Zoon is absoluut ten goede veranderd op zijn VMBO-Kader beroeps school. Kwam na een week al enthousiast binnen vallen met de mededeling dat de helft van z'n klasgenoten is zoals hijzelf (dyslectisch) en vind het helemaal super dat er nu eens niet altijd op hem gewacht hoeft te worden maar ook op anderen, dat hij niet uitgelachen wordt als hij iets verkeerd voorleest of opschrijft...Hij is onlangs begonnen met een laptop en Kurzweil en nu merken we ook thuis dat hij veel beter omgaat met huiswerk.
Met dochter (2e klas) gaat het trouwens ook super. Zij is in een nieuwe klas gestart en voelt zich daar veel meer op haar plek. Durft nu weer zichzelf te zijn en blij te zijn met hoge cijfers. Gaat met gemak VWO doen als ze zo doorgaat en dat terwijl haar basisschoojuf zei dat ze dan wel HAVO cijfers haalde, maar beter VMBO kon gaan doen omdat haar werkhouding niet je van het was...Ben blij dat de VO-school hier in een kennismakingsgesprek doorheen prikte destijds!
Meestal goed
Onze dochter doet het goed in de brugklas, cijfers zijn uitstekend, ze vindt het ook leuk maar vanochtend was het even drama. Ze had de eerste twee uur vrij, jongere zus en broer waren al naar school en we zaten gezellig te ontbijten. En toen belde de receptioniste om te vragen waar ze bleef... er werd een soort intelligentietest afgenomen, dat had wel op het mededelingenbord gestaan maar ze bleek niet begrepen te hebben of het ook voor haar klas gold.
En dan is ze ineens helemaal ongelukkig, grote tranen ('ik wil niet dat ze op school zien dat ik gehuild heb mam!'), echt de kluts kwijt. Zoals ze soms ook ineens haar Latijn of wiskunde niet meer snapt, helemaal in paniek.
Ik heb haar gerustgesteld, haar uitgezwaaid en ze is vertrokken. Volgens haar mocht ze nog wel meedoen met de test, maar ze heeft natuurlijk wel de eerste drie kwartier gemist. Ik ben benieuwd hoe het gegaan is!
Niny
Joepie...
Mijn dochter is dan eindelijk toch van richting veranderd en ze voelt zich stukken beter nu.Alhoewel ze nog moet studeren uiteraard,want heel veel verschil kwa vakken en leerstof zit er niet op.Alleen gaan ze iets rustiger en dat is hetgene zij echt nodig had.De nieuwe school valt prima mee en ze heeft vanaf de eerste dag vriendinnen gemaakt.Ze is nu met examens bezig en ze gaat er met volle teugen en veel moed tegenaan.Een heel ander kind toch wel.
Yelle(o.t)
Fijn voor je dochter dat ze zich nu al veel beter voelt.
Een poosje terug maakte je jezelf zorgen ,omdat je dochter zo vermoeid was,toch???Dat zal nu ook wel beter gaan.Als ze nu al zo op haar tenen moest lopen had ze het uiteindelijk toch niet gered.Goed dat jullie meteen gereageerd hebben.Ze kan beter een andere richting met plezier doen dan te hoog en na een paar jaar opgeven...
Ja...
...ze was ontzettend moe,omdat het leerstofpakket zo veel was.Er werd ook met hoge snelheid gewerkt,alsof het een race tegen de klok was.Nu heeft ze ongeveer dezelfde vakken,maar ik merk toch wel dat ze wat rustiger gaan en dat is hetgene zij nodig had.
Ze heeft de moed weer teruggevonden en voelt zich goed in haar vel.Natuurlijk was het even twijfelen,omdat een nieuwe richting én school toch spannend is en we wat bang waren dat zo plots veranderen voor problemen zou zorgen.Maar,dat valt dus heel goed mee en we zijn blij dat we die stap hebben gezet.