Groep 3 nogmaals

Alleen daarom

zou ik hem niet laten doubleren, dat zou eeuwig zonde zijn. Hij zou dan weer van voren af aan moeten beginnen? Althans, wel tussen kinderen die alles nog moeten leren....ik zou hem naar groep 4 doen en daar kun je altijd nog kijken of doubleren nodig is, maar als hij slim genoeg is, komt het heus wel goed, en tempo-lezen kun je spelenderwijs leren met hemzelf.

Dank

voor jullie reacties.

Jellien, ik weet niet of er meer speelt bij jongste dan alleen leestempo. Dat wil/ga ik nog navragen op school.
Daarnaast geeft school ook aan dat hij jong is, qua leeftijd en qua gedrag, dus wat dat betreft zou groep 3 overdoen ook niet zo erg zijn (vinden wij zelf ook).
MAAR en dat vind ik echt een grote maar, als hij cognitief groep 4 wel aan kan (met de nodige extra begeleiding die hij nu ook krijgt en nodig heeft, omdat hij anders leert dan gemiddeld) en het enige echte struikelblok is leestempo, dan krab ik me toch een paar keer achter de oren.

Nasha, van voren af aan beginnen natuurlijk niet. Hij is natuurlijk geen beginnende groep-3-er meer. Hij zou dan, zeker in het begin, werkjes krijgen die aansluiten bij waar hij dit jaar geëindigd is. School zei dat de ervaring leert dat de groep gaandeweg het jaar de 'achterstand' inloopt en dat ze aan het end van het jaar gelijk op gaan. Mocht hij sneller gaan dan verwacht, dan ligt er genoeg verbredings- en verdiepingsstof.

Wat pa en ik vooral willen is dat hij het op school naar zijn zin heeft en pa is vooral bang dat de lol er snel af zal zijn voor hem in groep 4, omdat hij dan teveel op zijn tenen zal moeten lopen en nooit zijn werk af zal hebben. Ik weet niet welke 'frustratie' bij hem de meeste problemen op zal leveren. Want ik denk wel dat een even oude broer in een groep hoger voor hem een frustratie zou kunnen zijn, in de zin van 'ik heb gefaald, want ik kon niet mee naar groep 4 en broer wel'. Motorisch kan ie al niet met hem mee en dan nu ook nog eens cognitief niet. Hem kennende lijkt me dat behoorlijk binnenkomen.

Ik heb zojuist met iemand gesproken die wel eens een keer wil kijken hoe jongste zijn lezen nou precies in elkaar steekt en waar de schoen wringt. Als het vooral tempo is, kunnen we daar misschien nog wel wat aan doen in die 2 maanden voor het volgende schooljaar begint.

Zus

Probleem is dat hij het tempo nu al niet bijhoudt. Hij maakt al minder opdrachten dan de rest en zelfs die krijgt hij niet af.
Ik ben het met je eens dat er niks mis mee is om je ergens voor in te moeten zetten, maar als alles wat je doen moet op school je frustratiegrens opzoekt, lijkt mij eerlijk gezegd niet prettig.
Ik denk dat ze met verdieping en verbreding nu vooral doelen op het begin van het jaar. Daarnaast heeft ie natuurlijk een hoop opdrachten dit jaar niet gemaakt, kan ie die alvast mooi inhalen, goede herhaling )).
Nee, even serieus, hij hoeft voor mij ook niet met een voorsprong door. Ik wil graag dat hij zich op school lekker blijft voelen, of dat nou in groep 3 of 4 is.

Pelle

De conclusie de je trekt is de juiste: hij is nu nog niet klaar voor groep 4 en zou dat dan volgend jaar naar alle waarschijnlijkheid wel zijn (volgens school dan he?)

Net nog even met school gebeld, om sommige dingen nog wat helderder te krijgen. De IB-er vertelde me dat het inderdaad zijn tempo is dat hem parten speelt. Eind groep 3 zouden ze AVI-2 moeten kunnen lezen. Dat lukt hem niet. AVI-1 tekstje lukt hem wel, maar ver buiten de tijd (4-6 minuten i.p.v. binnen 2 minuten). Bij de tekst heb je nog 'steun' aan het verhaaltje, de woordenlijstjes zijn nog moeilijker voor hem.
Hij wordt al 3x per week door RT geholpen met letters en woorden flitsen, maar nog niet alle letters heeft hij geautomatiseerd, vandaar het langzamer tempo.

Waarom lijkt blijven zitten in groep 4 je zinvoller 'omdat het met rekenen goed gaat'?

Sloeber

Wat krijgt hij niet af? Waarom niet? Is het teveel van hetzelfde? Verveelt hij zich wellicht? Ik zou als ik jou was nog maar eens om de tafel met juf....Ik zou ook liever voor doubleren in een hogere groep kiezen, als het al zou moeten....

Het is slechts een vraag

maar in de beginposting staat al dat hij wel een vrij hoog iq heeft, en ik bedoel niet meteen dat hij onderpresteert, maar als ik naar bijv mijn eigen zoon kijkt, als hij voor de 20e keer 1 + 1 moet maken, dan gaat hij gewoon zitten vervelen, dat bedoel ik meer....Kijk, veel scholen werken standaard, je moet 1 vel sommen klaar hebben, maar dat vel staat vol met dezelfde soort sommen. Na 1 rijtje haken sommigen al af. Stel dat dat met dit kind ook zo is, dan heeft hij daarom misschien zijn taak niet af. Andersom zou je ook kunnen kijken, of je hem kan paaien. Dus hem iets beloven als hij het af heeft, want (uitspraak pas nog hier gelezen) sommige juffen zijn zo dom om te denken dat jij het niet kan als je het niet af hebt, dus.....

Hoe leest hij thuis?

Merken jullie thuis ook dat hij moeite heeft met lezen? Want als hij leergierig is, dan zal hij thuis toch ook wel eens een boekje inkijken, denk ik.

Ik vind het eerlijk gezegd maar een raar verhaal om een kind dat intelligent genoeg is te laten zitten op tempo. Zeker omdat ze blijkbaar ook niet weten waarom dat tempo lager is. Het klinkt natuurlijk heel leuk, extra oefenen en steviger worden, maar ze hebben dus geen idee waarom hij een lager tempo heeft.

Verder is de beste zijn natuurlijk relatief. Zeker als hij er elke dag met zijn neus op gedrukt wordt dat hij is blijven zitten en broer en vriendjes niet. Dan kan hij in zijn klas wel de beste zijn, maar hij heeft zelf vast ook wel door dat dat is omdat hij is blijven zitten, en niet omdat hij het 'echt' is. Plus dat je maar af moet wachten of hij inderdaad de beste zal zijn. Voor hetzelfde geldt zitten er in de volgende klas een paar slimme, snelle kinderen.

Het lijkt mij zinniger om hem gewoon over te laten gaan en te kijken waar dat trage tempo vandaan komt.

Verder klinkt extra werk en verrijken natuurlijk best leuk, maar hoe zit het met klassikale instructie? Het is echt niet motiverend om verplicht te moeten luisteren naar dingen die je allang weet.

Pelle

het is maar 1 voorbeeld, wat me zo even te binnen schoot. Ik ben ook meer voorstander van onderzoeken wat het probleem is met het lezen (bijv dyslexie), en daarop in te spelen, maar niet alleen daarop laten zitten...

Naar groep 4

Ik zou een kind liever groep 4 over laten doen dan groep 3. Zeker als je het gevoel hebt dat hij cognitief eigenlijk goed mee kan komen. Mijn ervaring is dat verrijken en verdiepen in groep 3 niet veel voorstelt (want bijna alles wat je extra kan doen, is stof die in groep 4 standaard aan bod komt). Dan liever kijken hoe het gaat in groep 4 en dat jaar eventueel over doen.
En dat hij er een van een tweeling is: daar zou ik persoonlijk mijn beslissingen niet van laten afhangen. (ik ben zelf deel van een tweeling, heb dus wel wat ervaring. Beschouw ze als losse individuen, die niet gebaat zijn bij exact dezelfde aanpak)

Door

Wordt hij al gevolgd met het dyslexie protocol?

Hier laten ze een kind niet zitten als het maar op één onderdeel uitvalt. ze laten een kind zitten als ze denken dat school het kind echt meer kan bieden in dat extra jaar op verschillende gebieden.
Als ik het draadje zo lees, zou ik zelf niet gelijk denken aan zitten blijven.

Over tweelingzijn:
Ik heb een tweeling, waarvan het meisje versneld is tov haar broer.
Broer lief kijkt enorm tegen zijn zus op, ze is altijd overal sneller en handiger mee geweest, ook qua gedrag bijvoorbeeld.
En ja, dat is lastig voor hem. Maar hij heeft het wel geaccepteerd als zijnde dat het zo is.
Lastiger vindt hij het dat zij bijvoorbeeld ook al over de weg door het dorp mag fietsen en hij nog niet
want ja, ze zijn wel even oud, maar hij let nog veel minder op.
Dat zou ik dus niet mee laten wegen in de beslissing.
JOlanda

Allemaal

bedankt voor jullie meningen/inzichten, ze helpen me echt!
Even over het niet af hebben: hij krijgt regelmatig kopietjes mee naar huis om thuis ook nog wat oefening te krijgen. Ik heb geen idee hoe snel het op school af moet zijn, maar hier valt het me nog niet tegen. Uitgaande van de commentaren dat hij zo langzaam is dan he?
Maar als je hem aan het werk ziet, ziet het er wel traag uit: hij schrijft traag (ik denk omdat hij het zo netjes mogelijk wil doen, heeft/had ook nog een verkeerde pengreep) en je hoort hem soms zachtjes hardop rekenen. Dat gaat ook niet supersnel zeg maar. Ook dat komt blijkbaar door het nog niet goed geautomatiseerd hebben van de getallen.
Het lage tempo komt door het nog niet geautomatiseerd hebben van alle letters en getallen. Tenminste dat ik wat ik uit het gesprekje van vandaag begreep.
Waarom hij ze niet zo goed kan automatiseren? En hoe je hem daar dan op een voor hem zo goed mogelijke manier mee kunt helpen?
Klassikale instructie is een leuke: die werkt bij hem niet zo. Zegt de juf tegen de klas: pak allemaal dat en dat boek, dan doet iedereen dat braaf, behalve jongste. Pas als je hem met naam en toenaam zegt dat ook hij zijn boek moet pakken, doet hij dat.
Overigens zou het zo zijn, als hij groep 3 nog een keer overdoet, dat hij (en eventuele andere 'snellere' kindjes) al aan het werk gezet worden en dat dan pas de groep instructie krijgt, want inderdaad heeft het weinig zin om uitleg te krijgen over dingen die je toch al kent/weet.
Vanavond heb ik me eens door mijn kinderen voor laten lezen. Jongste uit een voorleesboekje van Borre en dat (vond ik in elk geval) ging niet onaardig. Oudste koos een ander boekje, een AVI-1boekje dat de Sint hier had achtergelaten en dat vond ik ongeveer gelijkwaardig. Sommige woorden nog echt moeten verklanken, soms wat letters verwisselen, ook gaan 'gokken' omdat je toch vooral door wilt lezen. Doen ze dus beiden.
Dyslexie heb ik het met de IB-er ook nog even over gehad. Dat was nu nog te vroeg om te stellen. Dan moest er na langdurig structureel intensieve begeleiding achterstand blijven en dat was nu niet volgens haar. nu achteraf denk ik: hoezo dan? Hij heeft het hele jaar 3x per week RT gehad met flitsen en weet ik wat al niet meer en loopt qua tempo achter. Hoezo niet langdurig structureel aangepakt en toch achterstand? Maar ja, dat bedenk je je dan pas weer nadat je de telefoon hebt neergelegd...
Even over zijn IQ. Dat is alweer enige tijd geleden getest, non-verbaal. Daar kwamen 2 waardes uit die erg uiteen liepen: performaal 112 en redeneer 137, maar beide waardes dus wel bovengemiddeld, dus zou hij dingen wel moeten kunnen snappen/oppikken.
En als laatste ijsvogeltje, over het tweelingaspect: ze zitten in aparte klassen, hebben ieder hun eigen sport, hobbies, vriendjes, interesses, we beschouwen ze ook zeker als individu. Krijgen ook zeker niet dezelfde aanpak, thuis niet en op school niet, daar zijn het veel te verschillende kinderen voor.
Maar waar ik bij jongste bang voor ben, is dat ze hem nu willen laten zitten, vooral vanwege zijn jong-zijn en daar het labeltje van tempo aanhangen, omdat hij al vanaf groep 1 een stempel heeft op school. Klinkt misschien negatiever dan ik het bedoel overigens.
Ik herinner me de eerste oudergesprekjes van groep 3 van beiden nog; bij oudste werd gezegd dat hij wat traag las, dat hij daar pre-teaching voor kreeg en hij deed soms wat jong, maar ok, het is een jonge leerling. En daarmee was voor deze juf daarmee de kous af. Bij jongste werd ook meteen gesignaleerd dat het tempo niet erg hoog lag, maar werd daar meteen aan verbonden dat ze niet wisten hoe hij zich zou gaan ontwikkelen, of hij het tempo wel bij zou gaan kunnen houden, maar dat we dat gaandeweg wel zouden merken, uiteraard werden we ook hier gewezen op zijn jonge gedrag.
Maar wat ons opviel was dat de insteek/benadering van de juffen bij de gesprekken zo verschillend was, terwijl je toch eigenlijk van beide kinderen dezelfde 'problemen' te horen kreeg.
Alleen heeft oudste niet het label dat jongste heeft (die heeft al een trajectje achter zich, zeg maar, vandaar ook dat er een IQtest ligt)

Als jongste duidelijk op alle fronten te kort zou schieten, dan was het zo klaar als een klontje. Maar dat doet hij dus niet. De werkjes die hij mee naar huis neemt (net nog even gekeken: 5 vellen rekenwerk, waarvan hij tussen de helft en tweederde van af heeft) zijn wel allemaal foutloos. Ok, toegegeven: hij had op 1 vel de 6 en de 9 1x verkeerd om geschreven.
Het is dat verdraaide tempo dat hem nekt.

Ik ga volgende week praten met iemand van een schoolbegeleidingsdienst, misschien dat die ook een zinnig lichtje kan laten schijnen over dit, voor ons in elk geval, lastige onderwerp.

Jolanda

De IB-er vertelde me dat de extra begeleiding die jongste op dit moment krijgt, hetzelfde is als ze aan dyslectici geven.
Jongste heeft, net als bij jouw tweeling zo te lezen, ook een aantal dingen die oudste wel kan/mag en hij nog niet. Daar heeft hij zich bij neergelegd en zegt daarover ook dat oudste dat al wel of beter kan dan hij.
En als het duidelijk het geval zou zijn dat jongste op alle/meerdere fronten groep 4 niet aan zou kunnen en oudste wel, dan was het jammer, maar helaas: dan ging de een wel en de ander niet door.
Maar de IB-er vertelde me vanmiddag dat het tempo zijn struikelblok is op dit moment.
Ik zal (o)pa (oud-leraar b.o.) eens een vergelijkje laten maken wat betreft het leestempo van oudste en jongste. Want ik merkte vanavond bij het lezen zelf geen significant verschil. Maar hij kan er met een professionelere blik naar kijken en het anders beoordelen dan ik dat kan.
Wie weet zijn ze inderdaad beiden niet zo snel, maar ligt het probleem bij de een op een ander vlak dan bij de ander. Mocht de traagheid wel overeenkomen, dan zou je verwachten dat je bij beiden dergelijke gesprekken moet voeren op school.

En dan gooi ik nog maar een knuppel

in het hoenderhok....heb je weleens aan ADD gedacht? Het broertje van ADHD? Dat zijn vooral dromerige en langzamere kinderen....Als ik naar zijn iq kijk vind ik dat nog niet eens zo heel gek. Mijn zoon, ADHD, kan ook niet automatiseren. Keersommen moet hij nog steeds echt uitrekenen, en vooral bij AD(H)D kinderen is dat een bekend fenomeen.....En dan blijf ik er bij, dat je beter daar onderzoek naar kan gaan doen en door laten gaan....

Cijfers omdraaien.

Mijn dochter heeft nu in groep 4 nog steeds moeite met het omdraaien van cijfers. Met een hulpje op haar tafel geplakt, waar alle cijfers en tientallen op staan, kan ze het wel.
Ze vergeet steeds vanaf welke kant ze de cijfers moet gaan lezen. Voor haar gevoel is 21 hetzelfde als 12.
Zij heeft overigens een broer met adhd en zelf add kenmerken. Ze is ook erg langzaam, maar met heel veel positieve bekrachtiging lukt het haar allemaal toch.
Ik vind vooral het feit dat je zoon het wel kan en weinig fouten maakt, een sterk argument om hem over te laten gaan. De basis is er, hij kan het, maar nu moet hij oefenen. Ik vind groep 4 altijd typisch een 'oefengroep'. Het is daar vooral veel van hetzelfde.
Bij ons op school mogen de langzame kinderen compacten. Dan hoeven ze alleen de essentiele sommen te maken van de rekenmethode. Is dat niet een oplossing?
En dat lezen, ik zou thuis heel veel gaan oefenen deze vakantie. Elke dag. Bij ons hielp het heel erg als we de kinderen dingen lieten lezen die voor hén van belang waren. Koekjes bakken en dan zelf het recept lezen, zelf lezen hoe het speelgoed werkt, zelf lezen wat er op het straatnaambordje staat. Zodat ze het nut ervan inzien. Mijn dochter dacht vorig jaar serieus dat je, als je van de basisschool af was, niet meer hoefde te lezen. Want dan had je immers geen leesles meer... Ze deed het voor de juf, omdat het moest, niet voor zichzelf.
En nog een ding, als je zoon blijft zitten, laat hem dan niet bij deze juf blijven. Ik denk dat het goed voor kinderen is, als er in zo'n geval met een frisse blik naar hen gekeken wordt.

Zittenblijven = uitstel van diagnose + uitstel van behandeling

Hallo Sloeber,
De traagheid waar je het over hebt herken ik in mijn zoon. Hij is niet dyslecties, maar heeft wel een zeer disharmonisch intelligentieprofiel vanwege een erkende taalontwikkelingsstoornis. Ik vraag me af of die traagheid ook door een grote P/v kloof zou kunnen komen.
Het voorbeeld van niet zijn boeken pakken als dat wordt gezegd herken ik en bij mijn zoon zelfs als het persoonlijk wordt gezegd komt de boodschap niet altijd aan. De kinderpsycholoog is nog bezig om uit te zoeken waar deze (met name aanvangs)traagheid aan ligt.
Omdat hij verder wel erg intelligent heeft en helemaal niet zoveel oefening nodig heeft, krijgt hij een apart programma waarin zijn juffen aangeven wat hij beslist wel moet doen (de wat moeilijkere taken) en wat alleen herhalingsoeeningen zijn en bij tijdsgebrek rustig kunnen worden overgeslagen.
Ik weet niet waar de traagheid en automatiseringsproblemen van jouw zoon vandaan komen. Ik weet wel dat zittenblijven hier niet tegen gaat helpen en de zaak waarschijnlijk erger gaat maken omdat je zoon niet meer intelectueel uitgedaagd wordt. Stel je hetzelf eens voor een jaar te moeten herhalen met stomme dingen die je allemaal allang weet, maar waar ze alleen willen dat je op snelheid oefent, net datgene wat je moeilijk afgaat. Denk er ook aan dat als het dyslectie is en dat alleen in groep 4 vastgesteld kan worden een jaar blijven zitten betekent dat je nog 2 jaar verder bent voordat je eindelijk de juiste diagnose van het probleem en behandeling te pakken hebt. Voor veel kinderen is het dan te laat om die achterstand nog echt te kunnen inhalen.
Als het probleem niet wordt aangepakt door je zoon te laten zitten zal hij eind groep drie waarschijnlijk wel met de klas meehobbelen, maar eind groep 4 weer er keihard tegenaanlopen. Hij is dan al een keer blijven zitten en dus is de kans groot dat hij naar het sbo toeverwezen wordt, maar ondertussen heeft nog niemand je kind geholpen. De kinderpsychologe die ons volgt wordt altijd woest als ze na jaren weer een kind krijgt te behandelen wat door school als jong/niet leerbaar bestempeld wordt, terwijl het alleen maar een ernstige dyslectie of andere soort taalstoornis heeft. De hieruit voorkomende moeilijkheden op school zijn volgens haar namelijk prima te voorkomen als je het kind maar het juist (lees)onderwijs aanbiedt en niet stijf laat herhalen op een methode die ongeschikt voor het kind is.
Groetjes Primavera

Dat is maar de vraag

Cobi:"Op de school van mijn kinderen wordt al drie jaar een zgn. dyslexieprotocol gehanteerd dat onder ander inhoudt dat kinderen die aan het eind van groep 3 avi 2 niet beheersen die groep doubleren. Aantal zittenblijvers is fors."
Dat protocol zal wel overeen moeten stemmen met het protocol dat tot vergoeding van behandeling leidt, zoals bepaald voor het basispakket zorgverzekering.
Wijkt het daar van af waardoor vergoeding niet mogelijk is, dan levert het een daadwerkelijke benadeling van leerling en ouders op. De school kan dat niet wegwimpelen met een beroep op eigen regels. Voor behandeling van dyslexie zijn er algmene (democratische) regels.
Op deze pagina wordt in gewone taal uitgelegd hoe dat zit http://www.tbraams.nl/nieuws/index.php#3
Scholen die ermee in strijd handelen, zullen hun werkwijze aan moeten passen.
Voor Sloeber: zittenblijven heeft nooit zin. In een handelingsplan kan zittenblijven wel een onderdeel zijn. Maar is er een plan voor een plan of heeft men het idee dat zittenblijven genoeg is?
Groet,
Miriam Lavell