Fietsroute naar school
Brugklasser moet een km of 7 fietsen naar school. Er zijn 2 routes. de ene loot door het bos (afgelegen) maar is wel druk (veel scholieren). Fietspad is smal, dus er is wel eens kans op in elkaar hakende sturen of andere botsings-toestanden, vooral als er in file wordt gefietst en er tegenliggers zijn.
Ander route is een km korter, maar loopt deels (km of 2-3) langs een buiten-de-bebouwde-kom weg zonder afgescheiden fietspad, en zonder straatlantaarns.
Zoon reed eerst door het bos, maar nu de fietsgroepen zich een beetje beginnen te her-vormen lijkt het er op dat iedereen met wie hij normaliter meefietst over de buiten-weg gaat. Hij dus ook.
Zouden jullie je daar mee bemoeien? Aan de ene kant vind ik relatief gevaarlijk op een fietspadloze weg, maar goed, er fietsen veel meer kinderen. Ik heb heb al verteld dat bij mist problemen met de fietslampen hij van mij zeker niet langs die route mag. Een stel van zijn fiets-vrienden wonen buitenaf, en moeten sowieso al een groot deel van de weg over een fietspad-loze route rijden, dus ik snap dat de andere ouders zich daar noodgedwongen bijhebben neergelegd. Het hoort ook wel een beetje bij de omgeving hier. Maar stiekem zou ik het toch prettiger vinden als ie de iets langere bosroute zou nemen...
Wat zouden jullie doen? Ermee bemoeien? Of keus vrij laten en zorgen voor goede verlichting & reflectie en zo?(overigens heb ik over die bosroute ook wel m'n vraagtekensd als ze laat en misschien niet al te groepsgewijs moeten terugfietsen. Het is er erg stil, en is dus een ideale plek voor geklier of ge-etter (wat ook wel eens schijnt te gebeuren, hoewel zoon daar nog niks van heeft gemerkt)
Ingrid
Tja pelle,
Een beetje van allebei. Er rijden alleen maar mensen die daar vaker rijden, maar het is wel een soort van 'sluiproute' naar een naburig dorp/snelweg voor mensen die aan 'onze' rand van ons dorp wonen. Ik zou er zelf 's morgens om 7.45 eens moeten gaan rijden om te zien hoe druk het er dan is (volgens zoon waren er gisteren maar 5 auto's voorbij gekomen, echt druk is het niet volgens mij). Er zitten een paar mooie (haakse) bochten in de weg, die de snelheid fijn afremmen, maar op de rechte stukken kan er redelijk worden opgetrokken (hoewel ik er zelf nooit veel harder dan 60 rijd)
Het is er wel donker! (grote bomen langs de kant) Maar hoe leuk het is om in het pikkedonker door het bos te fietsen hartje winter (en zouden ze daar wel strooien?) weet ik eigenlijk ook niet.
Twijfel, twijfel.
Reflectie
Als ik in de auto zit kan ik goed merken dat reflecterende dingen op fietsen en kleding een heel stuk schelen in de zichtbaarheid. Als hij langs de buitenweg fietst is dat wel belangrijk. Het liefst natuurlijk zo'n reflecterend hesje maar jaaa... Anders zijn fiets flink vol plakken met van die strippen en stroken. Mag je dat niet dan zou ik zeggen: dat, of je mag alleen door het bos fietsen.
Wel
Ik zou hem daar wel laten fietsen. Zeker als 'iedereen' het doet. Goed de veiligheidsmaatregelen in acht laten nemen, verkeers-/gedragsregels met hem doornemen en dan wel laten gaan.
Margje
Ik zou hem zelf laten kiezen
Wat wil je liever: dat hij met 'zijn' fietsgroepje langs de onbeschermde route gaat, of dat hij via de andere route moeten misschien geen aansluiting heeft en alleen moet fietsen?
Mijn ouders hebben zich nooit beziggehouden met mijn routes. Ik ging uit mijzelf tijdens rustige uren niet door de duinen, als het stormde koos ik een weg met meer bomen en als de witte wieven over de weilanden zweefden fietste ik gewoon over de weg zonder fietspaden. Die weg heeft sinds jaren wel een fietspad en eerlijk is eerlijk, dat fiets wel prettiger.
Ik zou je zoon met klem verzoeken voorzichtig te fietsen en je er verder niet mee bemoeien.
Ik laat het idd maar gaan denk ik...
Opvoeden is ook loslaten, toch? En hij is voorzichtig van aard, dat scheelt natuurlijk ook.
Ik moet ook zeggen dat ik van verschillende ouders met oudere kinderen ook heel wisselende meningen hoor. de ene roept 'no way door het bos, veel te afgelegen', de ander roept even overtuigd 'no way over de buitenweg, veel te gevaarlijk'. Tja. Allebei aardig verantwoorde types die ouders, en tegenovergestelde meningen.
Ik laat het maar gaan. Met alleen de rtandvoorwaarde dat de buitenweg absoluut verboden gebied bij zware mist of problemen met de fietsverlichting. Tovaliig reed ik (in de auto) met zoon naar atletiektraining over een soortgelijke weg (het was al donjer en regenachtig) waar ie zelf heeft kunnen constateren dat honden-uitlatende mensen aan de kant vd weg volledig onzichtbaar zijn. Als klap op de vuurpijl kwamen we toen ook nog een auto tegen die vertrok vanaf de manege, en die zonder lichten aan aan het keren was op de weg. Levensgevaarlijk, ik zat er echt bijna bovenop. Maar wel goede ervaring voor zoon om te zien hoe belangrijk verlichting is.
Ingrid
Reservelampjes in de la!
en batterijen. En erop blijven hameren dat verlichting van levensbelang is.
Uit je posting blijkt dat hij verantwoordelijkheidsbesef heeft, dat scheelt een stuk.
Tonny