Evenzo hoe gaat het nu?

Emmawee

Ik dnek dat je het over mijn zoontje hebt. Inmiddels heb ik veel over dyslexie gelezen. Ik sta nog steeds in dubio. School 'behandelt' hem nu wel als een kind met een leesprobleem (Ralfilezen, boeken die zijn interesse hebben, hij wordt maandelijks getest) etc. School vindt testen nog niet nodig, he tetiketje en de test leggen misschien ook wel een grote druk op het kind. Bovendien laat hij wel ontwikkeling zien. De verwachting is niet (bij ons en bij school) dat hij zwaar dyslectisch is. Dit houdt oa in dat hij niet in aanmerking komt voor externe behandelingen etc. Nu kunnen wij die wel zelf betalen, maar daarvoor vind ik het nu nog te vroeg. Onze zoon loopt niet vast op school. School en wij houden goed vinger aan de pols, voorlopig laten we nog niet testen, maar als de vooruitgang qua lezen niet groot genoeg is, gaan we het alsnog doen.
Ik vind het zelf best nog wel eng om 'niet te testen' maar ik zie ook wel dat een test het probleem niet gaat oplossen én dat de nieuwe school veel inzet pleegt. Een cruciale factor is ook dat we niet voor niets zijn gewisseld van school; wij waren zeer ontevreden over oa de leerkracht van groep 3 van de vorige school. Een kwart van de kinderen uit de klas (allemaal hoogopgeleide ouders) heeft AVI 2 niet behaald.

Bang voor de juf

Beste Evenzo, bedankt voor je reactie, Ik bedoelde jou niet, maar Evenzo wiens zoontje bang was voor de juf.
http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/FRshowpost.cgi?template=4&actueel=0&archief=1&zoek=evenzo&thread=152881&forumsel=23&forum=23&post=2467209
Veel succes met jouw zoontje en het lezen!
Groeten, Maw.

Ben ik...

Ik wilde net iets berichten, toen ik deze oproep las. Wat lief van jullie om de vragen hoe het gaat.

De situatie is nu zo. Laatste paar weken wil zoon af en aan echt niet naar school. Afgelopen vrijdag wilde hij echt niet meer omdat juf "X" niet lief is. Ik heb hem thuisgehouden.

Vanochtend met een moeder gesproken wiens zoon net 6 is en na de zomervakantie naar groep 3 gaat en dus een andere Juf krijgt. Hij zei tegen zijn moeder: "Ik ben blij dat ik dadelijk naar groep 3 kan, want dan ben ik eindelijk af van die "Klote X" en daarna....."en ze is nog lelijk ook". Ik schrik daar toch heftig van.
Een vader van een andere jongen die deze week 6 wordt vertelde me ook dat hij in het begin erge moeite had met deze "juf X".

De conclusie is dat juf X niet zoveel geduld heeft met de allerkleinsten. Ze moeten iets doen van haar en in haar ogen moet dat van een bepaalde kwaliteit zijn. Is dat niet zo dan laat juf dat ook weten ook. Ze heeft gewoon niet door dat het zelfbeeld van zo'n jong kind een knauw krijgt.

Zo worden werkjes weggegooid en wordt er onomwonden gezegd dat iets niet goed is waar zo'n kind dan een tijd mee bezig is geweest. Zo had het zoontje van de bewuste moeder waarmee ik sprak een keer iets willen maken voor zijn moeder. Maar volgens juf X was het niet goed gedaan. Zoontje was helemaal over de rooie gegaan thuis. Die moeder is toen zo boos geworden en is op juf afgestapt. Juf legde uit dat ze graag kinderen stimuleert om het nog beter te doen. Dat is natuurlijk een mooi streven, maar de afwerking laat te wensen over. Dat doe je niet door het werk door de grond te boren.

Mijn zoontje heeft daar dus veel last van en ik hoor steeds meer ouders erover. Zo wil mijn zoontje niet dat ik tekeningen ophang thuis, want "ze zijn niet mooi". Als iets niet lukt, dan smijt hij het kapot tegen de muur en raakt hij helemaal over zijn toeren.....echt buitensporig gedrag.

Ik zit erover te denken om hem na de zomervakantie over te laten plaatsen naar een andere groep (andere juf) en als dat niet kan.....naar de andere school. Ik laat hem onder geen beding nog een jaar bij die juf zitten en zijn zelfbeeld naar de knoppen helpen.

Even zo

meld dat nu alvast bij de school want in deze periode worden de klasseindelingen al gemaakt.

En waarom?

nog zo lang wachten??? Er zijn nog ruim 3 maanden te gaan voor het vakantie is! Moet je zoon nog zo lang met tegenzin? En nog steeds aan het denken?

Sorry dat ik zo reageer, maar hoeveel voorbeelden wil je nog?

Pfff...

Evenzo, ik merk dat het me eigenlijk best wel raakt, jouw verhaal. Misschien had ik beter niet kunnen navragen hoe het ging. Ik geloof dat ik toch stiekem hoopte dat je zoontje op dit moment al aan het wennen was op de nieuwe school.
Aan het eind klink je heel strijdlustig: "Ik laat hem onder geen beding nog een jaar bij die juf zitten en zijn zelfbeeld naar de knoppen helpen." Maar waarom laat je hem de komende maanden dan wél "bij die juf zitten en zijn zelfbeeld naar de knoppen helpen."?

Stel nou dat er op school iets mis zou zijn met de luchtkwaliteit, waardoor hij steeds met hoofdpijn, keelpijn en buikklachten uit school komt. Zou je dan ook zeggen: "Mijn zoontje heeft daar dus veel last van en ik hoor steeds meer ouders erover. Ik zit erover te denken om hem na de zomervakantie over te laten plaatsen naar een andere groep (beter geventileerd lokaal) en als dat niet kan.....naar de andere school. Ik laat hem onder geen beding nog een jaar in dit lokaal zitten en zijn gezondheid naar de knoppen helpen." ??? Of zou je dan andere stappen nemen?

Sorrie, het is jullie kind en jullie keuze. Ik wil niet drammen, of mijn visie opdringen. Ik snap het gewoon niet zo goed en ik vind het gewoon rot voor je zoontje.

Groeten, Maw.

Eens pelle

alleen had ik uit het vorige draadje ook een beetje geproefd dat hele beleid evenzo niet zo aanstond, maar misschien vergis ik me daarin, het wisselen naar een andere klas kun je nu natuurlijk wel alvast aanpakken....

Verbaasd

Ik ben zeer verbaasd over de tegenstrijdigheid in dit verhaal.
Aan de ene kant noemt Even zo heel veel, zeer verontrustende voorbeelden. Waarbij ze hier duidelijk als antwoord krijgt dat dit niet normaal is, dat dit niet goed is voor haar zoon. Aan de andere kant lijkt ze in de situatie te berusten, het jongetje zit nog steeds bij die beschadigende juf in de klas.
Het zelfbeeld van kinderen is vele malen makkelijker kapot te maken dan te herstellen. Zulke maanden kunnen een onuitwisbare indruk achterlaten. Maar ook dat is in de vorige draad al uitvoerig uitgelegd aan Even zo.
Apart is dat, het uitblijven van actie is moeilijk te begrijpen vanachter mijn pc.

Word er triest van

Ik word er helemaal triest van dat iemand haar kind zo naar de verdommenis laat gaan en er geen directe actie op onderneemt. Moeten ze bij mijn kinderen NIET flikken, dit. Dan wordt de leeuw in mij wakker.

Snap het wel

Evenzo's man vindt het allemaal wel meevallen. Wat moet ze dan doen? Zeggen: Ja maar een stel onbekende mensen op OO vinden dat... Kan me voorstellen dat dat niet erg overtuigend is qua argumentatie. Bovendien is het zoontje pas 4, dan kun je je nog niet voorstellen dat het basisonderwijs toch behoorlijk amateuristisch is ingericht, dat een directie met zijn handen in het haar zit met dit soort problematische leerkrachten. Dit besef moet langzaam doordringen. Ik was er ook pas in groep 7 achter. Dossieropbouw zoals in het bedrijfsleven lijken ze niet aan te doen, zijn toch altijd nog meer van de softe aanpak, veel overleggen met een kopje thee erbij en weer een adviseur die in de klas komt meeluisteren. Moet jij als ouder je kind eens zo ongelukkig maken, wedden dat de school het AMK belt? Maar leerkrachten mogen dit dus wel.

Reacties

Pelle: "Toch ben ik geen voorstander van schoolveranderingen omdat 1 juf slecht is."
Dat ben ik helemaal met je eens. Echter, een slechte juf en iedereen staat er bij en kijkt er naar, een directie die daar geen serieuze actie op neemt, omdat er nogal wat wisselingen zijn, streng ontmoedigingsbeleid voor wat betreft overplaatsing naar een andere klas... plus een andere, kleine prettig ogende school met tevreden ouders in de buurt... dan zou ik het wel weten.
Rodebeuk: "Het was zonneklaar uit het verloop van het vorige draadje dat even zo geen actie zou ondernemen."
Tja... misschien gebrek aan mensenkennis van mijn kant, of misplaatst optimisme.
Maar op 8 februari schrijft Even Zo: "Al met al zijn man en ik nu zover dat we nu zoiets hebben van: als er nu iets moet gebeuren is dat: Van school af en naar een andere school." Man en Even Zo waren het uiteindelijk dus wel eens. En op 12 februari is ze een kijkje gaan nemen bij die andere school en komt ze positief terug. In mijn fantasie ontwikkelt dit zich in een iets andere richting dan: "Ik zit erover te denken om hem na de zomervakantie over te laten plaatsen naar een andere groep (andere juf) en als dat niet kan.....naar de andere school."
Maar goed, blijkbaar is 'zitten te denken' meer Even Zo's ding, dan het ondernemen van actie. Ik snap wel dat dat lastig is. Je moet een knoop doorhakken en dan ingewikkelde gesprekken voeren. Het is makkelijker om je kind met buikpijn bij een incompetente juf af te leveren en te wachten tot het zomervakantie is.
Groeten, Maw.

Emmawee

Niets meer aan doen. Jij moet lekker positief blijven.

Het was niet één zin of opmerking, het was de totale manier van forummen van even zo, de manier waarop het forum als klankbord werd gebruikt, de eindeloze rij van treurige incidenten die ons werd voorgeschoteld, het steeds maar weer vragen wat we ervan vonden.

Daardoor wist ik dat er niets zou gebeuren. Ik heb het nog 1 keer geprobeerd met een gloedvol betoog over drie punten die ze gescheiden moest houden, innerlijke stem horen enz... toen wist ik het eigenlijk al. Gewoon door het totaalplaatje.

Emmawee

hier ook hoor, je was niet de enige!

Nasha

Gelukkig maar!

Verdorie pelle!

Heb je mij weer het archief in gekregen. Ja, ik heb de Ilses gevonden. En ja, zoiets.
En on topic wil ik nog even zeggen dat ik ook echt wel begrijp dat het heel moeilijk is als je er middenin zit. Buikpijn en slapeloze nachten. Steeds denken dat je HET gesprek gaat voeren, maar dan komt er weer iets lulligs tussen, of je denkt opeens dat het wel meevalt. Enzovoorts. Dus ja, ik snap dat het moeilijk is, maar niemand heeft toch ooit gezegd dat het ouderschap makkelijk zou zijn?
Groeten, Maw.

...

sorry, maar ik schrik van de negativiteit van sommigen hier en dat jullie mij beschouwen als iemand die jullie alleen maar als klankbord gebruikt.
Is het nu zo erg om meningen te vragen en een klankbord te horen? Ik waardeer jullie meningen zeer en denk er dagelijks over na.

Het is geen beslissing die je even neemt. Een kind dat daar vriendjes heeft, wegtrekken en op een andere school plaatsen. Ik probeer voor mezelf een overall plaatje te krijgen van de school als geheel en niet alleen die bewuste juf. Is dit de school waar ik mijn zoon de komende jaren op wil hebben.

Misschien niet ter zake doend, maar vanochtend hoorde ik van een moeder iets wat mij niet zo beviel. Ik had vorige week vrijdag mijn zoon dus thuisgehouden omdat hij niet meer naar die juf wilde. Ik heb hem netjes via de mail (speciaal e-mail adres hebben ze hiervoor) afgemeld en het was verder afgehandeld.

Achteraf hoorde ik van een moeder (die dus merkte dat zoon s'middags niet in de groep was en ongerust informeerde bij die juf) dat juf tegen haar had gezegd, dat mijn zoontje niet afgemeld was en dat ze mij zelfs hadden moeten bellen en dat zoontje ziek was???.

Nu kan die moeder het verkeerd begrepen hebben, maar hier houd ik dus absoluut niet van. Juf heeft dat soort dingen niet te zeggen tegen een andere ouder en moet al helemaal geen leugentjes vertellen, want ik ben helemaal niet door school gebeld omdat ik hem natuurlijk gewoon netjes via de mail had afgemeld.
Maar het feit dat die juf dat even tegen een moeder verteld met zo'n verhaal er nog bij zind me niet. Die moeder vond ook dat het haar niet aanging verder en dat ze alleen bezorgd was waar mijn zoontje en ik waren (ik heb n;. een medische indicatie en ze was bang dat ik "ergens lag" zegmaar). Dat bedoel ik dus maar.

Zelfs het in een andere groep willen plaatsen vind ik moeilijk (de brief heb ik overigens al klaarliggen voor de directeur). En inderdaad wat een ander al zei. Stel dat ze op de nieuwe school weer iets hebben wat niet goed is voor mijn zoon.

Even zo...

ja, misschien voelt dat nu zo, maar ga nu eens na....heel veel mensen hebben je tips gegeven, gewaarschuwd enz.....en uiteindelijk heb je er niks mee gedaan en lezen we nu wederom dat je zoon nog steeds met tegenzin naar school gaat, dat juf nog steeds gekke dingen doet, kom je wederom met allerlei voorbeelden waarvan wij denken, wegwezen daar....Toch niet zo gek dat mensen nu zoiets hebben, tja....

Kind

Dit kind loopt schade op. Dus kind moet daar weg. Simpel.

Kan het niet zo zijn

dat juf het bericht dat je zoon niet op school zou komen, niet bereikt heeft? En dat ze daarom dacht: Nou is ie er niet en dan moet ik nog bellen ook?
Dat ze dat tegen een andere moeder zegt is fout. Maar misschien was het op dat moment wat ze dacht.

Blijven

jullie ook allemaal werken op een plek waar je het zo slecht naar je zin hebt? Je sleept je elke morgen je bed uit, met grote tegenzin naar je werk, waar die vervelende rotbaas al bij binnenkomst onaardig tegen je doet, je steeds rotklussen geeft en je te kakken zet bij je collega's???? Tjonge....

Pelle

maar ook die stappen zijn nog niet ondernomen....

Even zo

Je hebt gelijk, ik werd wel wat negatief gisteren. Zoals ik al zei: ik snap het gewoon niet goed. Misschien kun je het me proberen uit te leggen?

"Is het nu zo erg om meningen te vragen en een klankbord te horen?"
Nee, dat is niet erg. Integendeel, daar is het forum ook voor bedoeld, lijkt me. Wat mij betreft is het geheel aan jou om te doen met mijn reactie wat je maar wilt.

Even Zo: "Het is geen beslissing die je even neemt. Een kind dat daar vriendjes heeft, wegtrekken en op een andere school plaatsen. Ik probeer voor mezelf een overall plaatje te krijgen van de school als geheel en niet alleen die bewuste juf. Is dit de school waar ik mijn zoon de komende jaren op wil hebben."
Dat is verstandig, lijkt me en dat stuk begrijp ik heel goed. In de tussentijd je zoontje 4 dagen per week naar deze juf brengen vind ik niet verstandig. Dat je in de tussentijd geen actie onderneemt in de richting van de directie om openlijk je zorg te delen en je wens voor overplaatsing daar neer te leggen, snap ik niet. Of heb ik iets gemist? Heb je in de tussentijd wel met de interim gesproken? Je hebt wel een brief klaarliggen zeg je, maar dan lijkt het mij dat je een paar stappen overslaat.
"Stel dat ze op de nieuwe school weer iets hebben wat niet goed is voor mijn zoon."
Dan zul je ook slagvaardiger op moeten treden. Ik bedoel dit niet als terechtwijzing, het is gewoon iets wat je van tevoren niet verwacht als je je kind naar school brengt. Dat je soms wél beter een zeurende ouder kunt zijn. Dat je je soms flink moet bemoeien met wat er op school gebeurt. Dat je soms wél voor je kind op moet komen. Dat de professional soms níet het beste weet hoe te handelen.
Ik maak uit jouw verhaal niet op dat er een verbetering heeft plaatsgevonden. Wordt het dan niet tijd voor een nieuw gesprek met de juf? Zij zou er toch 'op gaan letten' en 'haar best doen' en dat soort vage toezeggingen?

Groeten, Maw.

Ook teleurgesteld

ik hoopte ook dat het omslagpunt nabij was, en Even Zo er inmiddels ineens echt genoeg van zou hebben. Net als de in de vorige draad genoemde vriendin van mij met de slechte relatie. Maar ja, dat duurde inderdaad ook vreselijk lang. (dat heeft in de tussentijd overigens aardig wat schade bij haar aangericht!).

Nou dat is het inderdaad....

kijk, er is al schade opgelopen bij dit mannetje, maar je kan verdere schade wel gaan beperken en voorkomen...maar dan moet je wel iets gaan doen....

Lieve evenzo

Ik snap heel goed waar jij mee worstelt. Wij hebben ook na lang beraad ons kind weggehaald van een plek waar het doodongelukkig was maar achteraf gezoen te lang gewacht. Het is je oudste en wat weet je nou eigenlijk? Je denkt en denkt je suf, want wat is wijsheid. Je hebt natuurlijk ondertussen al wel wat opgebouwd op die school; vriendjes vriendinnetjes en zelf ook al een paar contacten. Maar het is wel waar wat iedereen hier zegt, je kind raakt beschadigd op een manier waarvan je de impact nu nog niet eens helemaal overziet. Dat komt er pas uit als hij weer in een veilige situatie zit.
Ik zou dus eens heel goed nadenken over te nemen stappen. Eerst zoek je een oplossing binnen de school. Dus het kind moet naar een andere klas. Kan dit niet meteen dan zou je er voor kunnen kiezen om het kind thuis te houden, of alleen 's ochtends naar school te laten gaan. Of maar 3 dagen (wat er dan ook maar mogelijk is, hij is uiteindelijk nog niet leerplichtig). Zo laat je aan iedereen zien (maar vooral aan je kind dat het je heel ernst is en dat je hem hoort). Na de vakantie moet hij dan wel echt in die andere klas terecht kunnen. Tegelijkertijd moet je van te voren met jezelf afgesproken hebben dat mocht dit niet gaan dat hij dan helaas(?) naar een andere school gaat. Ik zou me dus ondertussen ook al een beetje gaan orienteren op andere scholen. Vraag of je daar in een kleuterklas mag kijken. Misschien schrik je als je ziet hoe gezellig lief en warm de juf daar is en twijfel je al helemaal niet meer. Ik begrijp de mensen wel die zeggen dat je op een andere school ook een vervelende leerkracht kunt krijgen en dat is inderdaad waar maar het is heel wat anders of je als kleine kleuter 2 en een half jaar bij een "heks" zit of als 9 / 10 jarige eens een jaartje een rotmeester hebt (ook niet leuk maar op die leeftijd kunnen ze echt wel overzien dat het gewoon een stomme man is en volgend jaar beter, wil het niet bagataliseren voordat ik nu een hele lading over me heen krijg hoe ellendig dat is (ook dat heb ik ook zelf meegemaakt)maar kleuters zijn totaal overgeleverd in een hele kwetsbare levensfase aan de persoon voor de klas. Juf moet een veilige warme haven zijn. Mijn persoonlijke ervaring met weggaan is dan ook de beste beslissing geweest. Geloof me het wordt altijd beter.

Wegrukken

Er worden kinderen om minder uit huis geplaatst. En nog iets: het kind is 4 en hoeft dus helemaal niet naar school.
Niet naar school sturen lijkt me de meest eenvoudige oplossing op korte termijn. Je kunt dan nog worstelen met de vraag of je moreel verantwoordelijk bent om de onkunde van deze juf aan de kaak te stellen en of, als het antwoord daarop ja is, je daar ook toe in staat bent.
Groet,
Miriam Lavell