Dochtertje 4 net naar basisschool praat eigenlijk niet
Ik heb hier laatst ook een vraag over gesteld,ons dochtertje van net 4,gaat nog maar enkele weken naar de basisschool praat niet op school,op de peuterspeelzaal ook niet,maar zodra ze haar grote broer ziet(was op de peuterspeelzaal ook)rent ze er naar toe en begint volop te praten,de juf heeft hem ook al eens in de klas geroepen om te kijken of ons dochtertje dan praat,maar nee,nu heeft ze van de week gefluisterd tegen de stagaire en kreeg een sticker en ze knikt wel ja of nee,maar echt praten nee,ik heb wat gelezen over selectief mutisme en mensen zeggen wel je moet je niet gek laten maken door internet maar enkele punten kloppen wel,maar ze is toch niet angstig,ze doet verder alles mee,en zingt tegen ons thuis of in bed de liedjes helemaal alleen die ze op school heeft geleerd!
De juffen op de psz zeiden dat ik me nog geen zorgen hoefde te maken,want zodra haar broertje haar op kwam halen begon ze te praten en verder deed ze ook goed mee!
De juf vertelde straks dat ik moest stimuleren dat ze toch wat meer gaat praten,want als dit over enkele maanden nog zo is moest er wat gebeuren(wat dan?)
Ik moest van de week even in de klas komen en haar broer en onze dochter mochten even in het keukentje spelen en ze praatte en zei af en toe mama kijk eens enz.de juf keek me aan en zei dit is de eerste keer dat ik haar zo hoor praten,tja ik ben de moeder dus vertrouwd en mijn vriend praat makkelijk dat ze toneel speelt en de juf zei ook al,ik weet zeker dat het erin zit,speelt ze geen spelletje,maar dat geloof ik niet bij een 4 jarige,ik weet van mezelfd dat ik altijd een beetje schuw en verlegen ben geweest vroeger,dus het zit er wat in,maar de juf meent dat ze wel pienter is,maar ik begin me nu een beetje zorgen te maken,ant kinderen zoken contact met haar,maar ze reageert niet,ben ban g dat ze straks gepest ofzo wordt,herkent iemand dit,of heeft iemand tips,de logopediste wilde me ook wel helpen waar ons zoontje heen gaat voor zijn spraak,om te kijken of ze onze dochters vertrouwen kan winnen!
Als hier vreemden thuis komen zegt ze in het begin ook niets,maar na enkele keren ze gezien te hebben praat ze er wel tegen maar dat is vertrouwd thuis en bij familie(ook daar thuis) ook geen probleem maar da's ook vertrouwd natuurlijk!
Op basisschool moest er nog tussen
sorry op basisschool moest er nog tussen!
Over bang en selectief mutisme
je schrijft:
'... maar ze is toch niet angstig,ze doet verder alles mee,en zingt tegen ons thuis of in bed de liedjes helemaal alleen die ze op school heeft geleerd!'
mijn dochter (10) heeft selectief mutisme. Op school maakt ze grapjes en stoeit, speelt etc. maar praten.... Nee. alles zonder praten. Het is dus niet zo dat je een bang muisje voor je moet zien bij die kinderen.
Je dochter heeft al gefluisterd tegen een stagiaire. Zie dit al als een grote stap. Vraag niet te veel. Kinderen met selectief mutisme doen ook veel in stapjes. Misschien is dat voor haar ook zo (wel of niet die diagnose). Neem haar serieus, het is geen toneel.
Blijkbaar helpt het bij jouw dochter als jij en haar broer bij haar zijn. Misschien kan je dat wat meer inzetten. Misschien mag je eens blijven tijdens een lesje o.i.d.? (voor 1 keer)
Bedankt
mijn dochter zegt dan,maar ik had wel iets gezegd tegen een kindje,maar niet tegen de juf,maar ze schud meest van de tijd ja of nee,als haar wat gevraagd wordt,of weet ik niet als ik vraag waarom ze niet met andere kinderen praat!
Zit jou dochter toch op een gewone basisschool en praat ze thuis en bij familie(vertrouwde personen)wel gewoon?
En wat gaan ze doen als je kind na enkele maanden nog niet praat?
Ze zit op een gewone basisschool en draait redelijk mee. Soms moeten er oplossingen bedacht worden. Een leestoets heb ik laatst thuis bijvoorbeeld afgenomen.
Dochter heeft een goede tijd op school gehad,maar heeft een enorme terugval (blijven zitten e.d.). Dat kan ook bij selectief mutisme. Het is eigenlijk nooit echt weg. Ook als ze wel praten zit die sociale angst er nog onder.
De juf accepteert helemaal hoe ze is. WE hebben afgesproken dat ze ja en nee met haar hoofd kan doen. Soms schrijft ze antwoorden op (dat is dan weer handig als ze dat al kunnen ha). Maar tegelijk kan dat ook verbetering tegen houden. Er is immers een andere vorm van communicatie.
Mijn dochter krijgt binnenkort ondersteuning op school van iemand die ervaring heeft. De juf krijgt daarbij ook een belangrijke rol. Hopelijk is het over een paar maanden al heel wat beter.
Met je juf kan je het beste afspreken dat het praten niet zo centraal komt te staan. Als het niet als belangrijke aandachtsding is, praat je dochter misschien plots zonder dat ze het door heeft. Het gaat er meer om dat ze zich op haar gemak voelt dan dat ze niet praat. Maar het moet opgebouwd worden. Langzaam meer en langzaam in meer situaties. Mijn dochter fluistert nu bijvoorbeeld al tegen mij in de klas. Dat komt nu volgens mij omdat voor haar de druk eraf is. Juist toen wij met haar afspraken dat het dan maar zo is, ging zij zich makkelijker voelen.
Belangrijke stappen (en dus vooruitgang) zijn: ja-knikken, nee schudden, fluiten, zuchten, andere geluiden met mond, lachen met geluid bijv., fluisteren. Maar dat kan echt in stootjes komen. Dus geduld. Laat je verrassen!
Blaasspelletjes zijn bijvoorbeeld al leuk om in de klas te proberen. (pluisjes blazen, een molentje, bellenblaas)
Bedenk, mijn dochter is 10. Jouw dochter is veel jonger en dan is het ook veel beter en sneller aan te pakken. Mijn dochter praat alleen tegen ons (vader, moeder, broertje, zusje) en met 1 vriendin uit betere tijden 
Zodra onze deur open gaat fluistert ze. Hoe meer we bij de school komen, hoe stiller ze wordt. Als ze op straat fluistert, houdt ze steeds in de gaten of er iemand te zien is.
Als jij meer wilt weten mag je mij best mailen hoor. Misschien is dat wel zo makkelijk. Dan kan je mijn mail bij de forum-beheerder vragen (zie helemaal bovenin)