Beginnend conflict met school
Mijn zoon zou vandaag op het yuverta starten maar kwam zonet alweer thuis. Verleden week kregen wij mails over dat hij vandaag start en in welke klas hij komt. Vanmorgen heeft hij zich bij de receptie gemeld waar dan bleek dat de mentor van niets wist en niemand zich op zijn komst heeft voorbereid. Ik heb de directeur inmiddels gesproken die zegt dat dit een fout is en mijn zoon zelfstandig schoolwerk moet gaan maken. Waar zijn de boeken? Vroeg ik. Hij moet maar op youtube zoeken naar vakken van 3 vmbo terwijl hij niet weet welke hij heeft want een rooster is er ook niet evenals wat het huiswerk is. Ik heb nu al drie keer de directeur en twee keer de receptie gesproken die inmiddels toegeven dat dit een fout is maar niet weten wanneer mijn zoon kan beginnen in de klas en alleen maar sorry zeggen.
Mijn zoon is door ernstige problemen weggegaan van de vorige school en ook nu pas met dit schooljaar begonnen en ik maak mij grote zorgen. Ze zeggen dat het een fout is die vast wordt opgelost maar sturen mijn zoon met een kluitje het riet in dat hij maar op youtube moet zoeken.
Wie of wat kan ik op dit moment het beste benaderen met wel resultaat?
Je hebt vandaag (?) drie keer de directeur gesproken en twee keer de receptie? Wat dacht je van : school de tijd gunnen om alles voor je zoon in orde te maken?
Slordig is het wel ja, maar ik zou nu even niets doen. Wat heeft meer "heisa " maken voor zin?
En waarom gelijk spreken van een beginnend conflict?
En toen je vorige week die mails ontving, dacht je niet: he, wat raar, geen rooster. Of : niemand heeft het over boeken ophalen. Laat ik daar eerst eens een berichtje over sturen.
Wat je nu zou moeten doen, hangt nogal af van de termijn waarop ze een oplossing denken te kunnen bieden. Dat maakt nogal veel uit! Als hij overmorgen naar school kan, zou ik er verder niet teveel energie in stoppen. Duurt dit nog weken dan heb je een heel ander probleem.
Mocht het nodig zijn om een tussenoplossing te verzinnen dan zou je die mentor kunnen benaderen en om hulp vragen: Kunt u meedenken over een goede oplossing? Jij kunt je licht onwetend opstellen: jij hebt mail gehad dat zij/hij de mentor is. Dat die dat nog niet weet dat 'had jij nog niet begrepen'. Als die m/v zich afwerend opstelt (wat ik me best kan voorstellen, als die er écht nog niks van wist), zou ik zeggen dat je dat heel goed begrijpt. Maar, zou u dan kunnen meedenken over hoe ik mijn zoon zo goed mogelijk kan helpen in te stromen wanneer dat wel mogelijk is? Op welke termijn denkt u dat dat mogelijk is? Je maakt je natuurlijk heel veel zorgen en wil natuurlijk dat je kind zo snel naar school kan en boeken heeft. Youtube-filmpjes opzoeken? Kunnen de vakdocenten daar dan in adviseren?
Ik zou dus echt zorgvuldig omgaan met je toon: hulp vragen in plaats van aanklagen. Het lijkt me wat vroeg om school tegen je in het harnas te jagen. Je weet helemaal niet wat er is misgegaan en het is logisch dat er wat tijd nodig is om een beeld te vormen van het probleem en er een oplossing voor te vinden. Het belangrijkste dat ik zou willen weten: hoevéél tijd? Ben je er wel zeker van dát hij kan starten, of ben je daar ook nog bang voor?
Alles wat Mija zegt. Ben je je bewust dat je, door het meteen een conflict te noemen, het voor iedereen op scherp zet? Dat kan natuurlijk door het verleden, de vorige school komen. Maar daar kunnen ze hier niets aan doen. Met de gedachte dat dit een conflict is, creëer je voor jezelf en je kind dat knokken de enige oplossing is.
Terwijl dat dus niet helpt. Vragen wel. Als je al iets meldt, zou ik het bij geschrokken houden. Vergissing maken is menselijk, misschien was er te weinig tijd of is er een mail verdwenen. Kan gebeuren. Vervelend, jammer ook, moet ook opgelost worden, maar jullie zijn nog steeds met elkaar eens dat je zoon daar heel binnenkort les krijgt.
Laat echt die conflict gedachte los. Daar help je niemand mee.
Maar als hij een mentor en een klas toegewezen heeft gekregen (zoals je schrijft in je openingspost), dan kan hij toch gewoon met die klas mee alle lessen volgen conform het rooster van die klas?
Het is wel raar dat ze hem naar huis sturen met de boodschap zoek maar youtube video's. Dat is geen onderwijs. Maar ik zou eerder inzetten op 'oke, jammer dat het misloopt, maar wanneer kan zoon dan wel starten, wanneer kunnen we de boeken ophalen, etc.'
"Vanmorgen heeft hij zich bij de receptie gemeld waar dan bleek dat de mentor van niets wist en niemand zich op zijn komst heeft voorbereid."
Hoe zo dan? Je zoon is toch niet de enige in de klas lijkt me. Hoe moeilijk is het om een tafel en stoel erbij te zetten.
Ik zou hier zeker problemen van maken. Alleen al omdat zoon leerplichtig is en recht heeft op passend onderwijs. School moet er maar voor zorgen dat er plek is voor zoon om lessen te volgen. En ga inderdaad achter de boeken aan, wanneer worden die geleverd? Kan een klasgenootje anders wat foto's maken of kan de school wat kopieren? Werkt de school niet met een online systeem voor de vakken zodat kind de stof zo kan krijgen?
Ik zou over dit soort dingen sowieso niet over de telefoon communiceren, maar meteen een schriftelijk dossier opbouwen. Anders blijft het altijd: ja maar zo hebben wij het niet gezegd of bedoeld.
Viva-amber schreef op 04-10-2021 om 12:59:
Ik zou over dit soort dingen sowieso niet over de telefoon communiceren, maar meteen een schriftelijk dossier opbouwen. Anders blijft het altijd: ja maar zo hebben wij het niet gezegd of bedoeld.
Schriftelijk kan ook tot interpretatie fouten leiden.
Viva-amber schreef op 04-10-2021 om 12:59:
Ik zou over dit soort dingen sowieso niet over de telefoon communiceren, maar meteen een schriftelijk dossier opbouwen. Anders blijft het altijd: ja maar zo hebben wij het niet gezegd of bedoeld.
Ik zou wel blijven bellen, vooral als er dingen afgestemd moeten worden is dat in de regel een stuk gemakkelijker. En het is persoonlijker, waardoor de afstand verkleind wordt en je het persoonlijke, ook subjectieve, belang van je kind misschien beter kan verwoorden (hij heeft hier vast emoties bij, last van). Je kunt dan ook nog eens iets vertellen over je kind wat je niet zo snel op papier zou zetten ('hij liet zijn koppie hangen toen hij thuis kwam').
Maar ik sluit me helemaal bij Viva Amber aan dat het zinvol is een dossier op te bouwen. Ik zou dus alles wat besproken / afgesproken is, per email nog eens beknopt bevestigen, zodat je alles op papier heb. Bijvoorbeeld: 'Bedankt voor het constructieve overleg dat wij vandaag / op datum xxxx telefonisch voerden. Dit gesprek heeft me het vertrouwen gegeven dat xxxx. We hebben besproken dat xxxxx. U zegde toe dat xxxxx. Fijn dat u ons in contact gaat brengen met persoon xxxx die xxxx voor ons gaat uitzoeken/regelen. Als ouder doe ik intussen xxxxx. Wij spreken elkaar op datum xxxx opnieuw. Fijn dat mijn zoon uiterlijk op datum xxxxx op school terecht kan. Een vraag die nog openstaat is xxxx. Persoon xxxx gaat mij hier binnen xxx dagen over terugbellen. Ik hoop dat u zich herkent in deze weergave van de afspraken. Bedankt voor uw inspanningen! "
Noem namen en rugnummers: personen, data, toezeggingen, zaken die nog gedaan moeten worden, wanneer koppel je opnieuw terug etc. Ik zou de toon voorlopig vriendelijk en prettig houden. Dat je alles op die manier opsomt, laat voor dit moment al genoeg zien dat je er behoorlijk strak inzit!
Bevestigen idd per mail. Ik belde op die dag met die persoon en ik bevestig dat het volgende is afgesproken...
Soms is het effectiever als een leerling bij de zorgcoördinator langs gaat. De zorgcoördinator heeft meer zicht op materialen of kan namens school contact opnemen met boekenleverancier zodat de boeken met spoed gebracht worden.
Wat een vervelende ervaring voor je zoon.
Staat je zoon ingeschreven op de school? Gaat het om een volledige of een proefplaatsing?
Als hij niet goed ingeschreven is kan hij namelijk geen onderwijs volgen omdat hij dan niet verzekerd is (heel stom, maar zo werkt dat).
Wat is er nu concreet afgesproken? Wanneer mag jij wel komen? Of wanneer geven ze je uitsluitsel?
Ik snap het verhaal niet. Waarom kan zoon niet gewoon met de klas meedraaien en meekijken met een klasgenoot? Wat heeft de mentor hiermee te maken?
Dit is wel heel bijzonder.
Ik snap het ook niet. Waarom kan hij niet naar zijn klas? En op school kunnen ze hem toch helpen met zijn rooster en de boeken? Desnoods kopiëren ze de eerste hoofdstukken voor hem tot zijn boekenpakket er is.