Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

OrganicDeer76

OrganicDeer76

26-10-2021 om 19:02

Zorg jij goed voor jezelf?

De vraag staat al in de titel. Maar hoe goed zorg je nu echt voor jezelf. Ik probeer meer naar mijn gevoel en grenzen te luisteren, gezond eten en voldoende slapen. Vaak merk ik dat onbewust het er toch insluipt dat ik over grenzen ga en meer ga snoepen enz. Hoe doen jullie dat? 


Het zijn fases dat het goed gaat en fases dat het minder gaat bij mij. Slapen gaat altijd wel goed, maar sporten niet! Ik zit nu in ee luie fase. In de herfst wil ik gewoon chocola eten op de bank (of in bed) in plaats van sporten na m’n werk! Zeker als ik ongesteld ben, maar ervoor en erna eigenlijk ook.

volgende week maar weer eens gaan sporten, want als ik eenmaal in dat ritme zit is dat ook best leuk...

OrganicDeer76

OrganicDeer76

26-10-2021 om 21:07

Ik herken ook wel dat ik geneigd ben idd meer en sneller voor een ander te zorgen. 
Waar ik vaak moeite mee heb is iemand te zeggen wat ik vind en ervaar/voel. Ik ga vaak voor de "laat maar" of de "ja" zegger. Alleen kan zoiets dan aan me vreten met als gevolg dat ik me druk er om maak en vreetbuien (beetje overdreven) krijg. 

Ik zorg ook altijd beter voor anderen dan voor mezelf. Anderen met hun wensen en noden gaan altijd voor op die van mij. Resulteerde dus inderdaad ook hier in een burnout. Ik heb wel geleerd om beter naar mezelf te luisteren, maar nog steeds heb ik de neiging om eerst aan anderen te denken en dan pas aan mezelf. Op fysieke gebied zorg ik wel goed voor mezelf, heb dat ook van mijn ouders mee gekregen. Ik slaap voldoende, eet gezond en matig, heb lichaamsbeweging, rook niet, drink niet. Zeker nu ik ouder word, vind ik het belangrijk om goed voor mijn lichaam te zorgen, zodat ik zo lang mogelijk fysiek gezond blijf. Nu dat andere stukje nog.....

Ik zorg goed voor mezelf qua slaap en tijd voor mezelf. Ik ben ook niet te genieten als ik moe ben en voel me daardoor down. Maar ik zou veel meer moeten bewegen, beter op mijn houding moeten letten (nu weer last van mijn rug) en minder moeten snoepen. 
Dus ik zorg aardig goed voor mezelf.

Ik doe mijn best. Zeker sinds mijn long covid ben ik steeds gezonder gaan eten. Dat deed ik daarvoor al deels, maar nu bewuster. Dat lukt omdat het stapje voor stapje is gegaan. Eerst begon ik op mijn eiwitten te letten, toen mijn vetten, suikers, vezels. Maar zo af en toe heb ik ook gewoon een dag dat ik nergens op let. Even niets moeten

Ik ben de laatste jaren ook steeds beter op mijn grenzen gaan letten, iets dat nu nog meer moet. Daardoor leer ik nu ook steeds beter hulp accepteren. Alleen dat vragen blijft een dingetje. Al doe ik dat wel als er geen andere opties zijn.

Slapen is al mijn hele leven een dingetje en dat is nu nog meer, maar ik doe mijn best om toch voldoende slaap te pakken. En als het niet lukt, dan beperk ik mijn activiteiten. Voor ik ziek werd kon ik wel een dagje doorgaan al was ik dan heel moe. Nu is dat geen optie meer.

Verder probeer ik op dagen dat ik geen afspraken heb die energie kosten altijd een korte wandeling in te plannen.

ik zorg op fysiek gebied aardig goed voor mezelf. Ik beweeg regelmatig en vind het ook fijn om veel buiten te zijn. Qua voeding let ik best op wat ik naar binnen schuif, maar ik kan ook heerlijk genieten van etentjes en drankjes. Ik denk dat ik op dat gebied wel in balans ben. Slaap kan beter maar ik heb peuter rondlopen met nachtelijke perikelen (en een baby maar die slaapt als een roos)

Mentaal zit ik nog wel eens in de knoop, ik vind het wel lastig om mensen om me heen te verzamelen waar ik me fijn bij voel. Ik merk dat ik mijn grenzen lastig kan bewaken en daardoor toch wel dingen doe voor mensen die niet zo dichtbij me staan of me pleasend ga gedragen bij bepaalde personen. 
En waar ik me vooral erg druk om kan maken is wat anderen vinden van mijn gedrag en ik worstel ook vaak met welk gedrag wel/niet ‘normaal’ is. 
Ik heb daar niet echt een goed voorbeeld gehad en nooit echt geleerd of antennes voor ontwikkeld, ook veel gepest en daardoor op sociaal vlak erg onzeker.
Bij mensen die wel echt dichtbij me staan heb ik daar gelukkig geen moeite mee.

Keetie schreef op 26-10-2021 om 21:07:


Waar ik vaak moeite mee heb is iemand te zeggen wat ik vind en ervaar/voel. Ik ga vaak voor de "laat maar" of de "ja" zegger. Alleen kan zoiets dan aan me vreten met als gevolg dat ik me druk er om maak en vreetbuien (beetje overdreven) krijg.

Het is heel mooi dat je wel weet hoe je in een proces terecht komt en waarom je bepaald gedrag gaat vertonen. Helaas kan het wel lastig zijn om dat (zonder hulp) anders te doen 

OrganicDeer76

OrganicDeer76

26-10-2021 om 22:20

Fidodido schreef op 26-10-2021 om 22:03:

ik zorg op fysiek gebied aardig goed voor mezelf. Ik beweeg regelmatig en vind het ook fijn om veel buiten te zijn. Qua voeding let ik best op wat ik naar binnen schuif, maar ik kan ook heerlijk genieten van etentjes en drankjes. Ik denk dat ik op dat gebied wel in balans ben. Slaap kan beter maar ik heb peuter rondlopen met nachtelijke perikelen (en een baby maar die slaapt als een roos)

Mentaal zit ik nog wel eens in de knoop, ik vind het wel lastig om mensen om me heen te verzamelen waar ik me fijn bij voel. Ik merk dat ik mijn grenzen lastig kan bewaken en daardoor toch wel dingen doe voor mensen die niet zo dichtbij me staan of me pleasend ga gedragen bij bepaalde personen.
En waar ik me vooral erg druk om kan maken is wat anderen vinden van mijn gedrag en ik worstel ook vaak met welk gedrag wel/niet ‘normaal’ is.
Ik heb daar niet echt een goed voorbeeld gehad en nooit echt geleerd of antennes voor ontwikkeld, ook veel gepest en daardoor op sociaal vlak erg onzeker.
Bij mensen die wel echt dichtbij me staan heb ik daar gelukkig geen moeite mee.

Wat mooi en eerlijk beschreven ❤️

OrganicDeer76

OrganicDeer76

26-10-2021 om 22:21

Lieveheersbeest schreef op 26-10-2021 om 22:10:

[..]

Het is heel mooi dat je wel weet hoe je in een proces terecht komt en waarom je bepaald gedrag gaat vertonen. Helaas kan het wel lastig zijn om dat (zonder hulp) anders te doen

Dank je! Ja ik weet het wel maar toch blijf ik het moeilijk vinden om helemaal eerlijk te zeggen wat ik voel/denk. Niet bij iedereen maar met bijvoorbeeld werk of kennissen enz. 

Ik zorg goed voor mezelf al heb ik ook mijn zwakke punten.
Ik beoefen een sport die ik erg leuk vind en ik wandel graag in de natuur dus met bewegen zit het wel goed.
Ik houd van koken en elke avond zet ik een verse gezonden maaltijd op tafel. Maar ik kan regelmatig lekkere maar minder gezonden tussendoortje niet weerstaan. Ook houd ik in het weekend van een lekker glas wijn en dat is er soms weleens een te veel.
Zorgen voor andere doe ik graag en haal ik plezier uit.
Ik ben van nature positief en houd van het leven.

geen idee, ik denk van wel, een collega vindt van niet. De keer dat ze het zei was ik diep beledigd. Het was ook niet: je zorgt niet goed voor jezelf, maar: jij kan niet voor jezelf zorgen. 

Nou dan zou ik ook beledigd zijn, Mevrouw75! Dat zeg je toch niet tegen een goed / ‘normaal’ functionerend volwassen persoon. (tussen aanhalingstekens wegens “wat is normaal?” niet dat ik iets vind over hoe normaal jij zou zijn hè  )

Hobbelster schreef op 26-10-2021 om 23:08:

Nou dan zou ik ook beledigd zijn, Mevrouw75! Dat zeg je toch niet tegen een goed / ‘normaal’ functionerend volwassen persoon. (tussen aanhalingstekens wegens “wat is normaal?” niet dat ik iets vind over hoe normaal jij zou zijn hè )

Nou ja, ik woonde alleen en leefde gewoon. Het was niet dat ik een man had die elke dag mijn bammetjes smeerde ofzo, haha. 

Mevrouw75 schreef op 27-10-2021 om 07:23:

[..]

Nou ja, ik woonde alleen en leefde gewoon. Het was niet dat ik een man had die elke dag mijn bammetjes smeerde ofzo, haha.

Dat heb ik ook niet en ik zou zo'n opmerking echt niet waarderen.

Zelfs  niet nu er in mijn huiduge situatie een kern van waarheid in zit 😂

Alsof alleen wonen gelijk staat aan niet voor jezelf kunnem zorgen.

ProfitableMantis53

ProfitableMantis53

27-10-2021 om 12:43

Lollypopje schreef op 27-10-2021 om 08:01:

[..]

Dat heb ik ook niet en ik zou zo'n opmerking echt niet waarderen.

Zelfs niet nu er in mijn huiduge situatie een kern van waarheid in zit 😂

Alsof alleen wonen gelijk staat aan niet voor jezelf kunnem zorgen.

Los van dat iemand daar geen opmerkingen over hoeft te maken is het voor mij wel lastig als ik alleen zou wonen. 

Een aantal jaar ben ik veel alleen geweest en heb gemerkt dat ik dan heel makkelijk verval in een slecht eetpatroon. Koken is voor mij een dagelijkse verplichting waar ik vaak geen zin in heb, dus als er dan niemand anders was om het avondeten mee te delen at ik soms rond 18:00 gewoon een zal chips leeg. Toetje er achteraan en klaar. Of ik haalde een kant en klaar maaltijd.

 Allemaal niet heel bevorderlijk voor mijn gezondheid, maar ik kon die discipline vaak niet opbrengen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.