Wat je niet hardop wil zeggen, nieuwe start.
Met het verkeerde been uit bed gestapt?
Kinderen veel te druk in de ochtend?
Heeft je buurman de grasmaaier aangeslingerd?
Rothumeur of rotkarakter?
Zeg hier wat je niet hardop kan zeggen.
Kan je niet even 5 seconden je waffel houden
Rotmeeuw! Net ramen gezeemd en nu zit er weer een flats op.
Soms verlang ik terug naar de worst-kaas verjaardagen, gewoon thuis.
Jullie locatie is zo ver, zo in the middle of nowhere, voor mijn begrippen. Als er een overdag-optie zou zijn deed ik dat. Ik weet dat dit helemaal jullie stijl is maar ik vrees dat ik 3 dagen onderweg ben voor 6 uurtjes feest.
Dus wij inventariseren wie er aan welke activiteit mee willen doen, schrijven hier er daar opmerkingen en nóg krijgen jullie het voor elkaar 2 mensen die slecht ter been zijn bij het wanden van 2 uur in te delen.
Schiet mij maar lek..
Wordt hele maal gestoord van je gedrag. En maar jammeren, slachtoffer gedrag, niets is goed, gillen , schreeuwen als iemand je ook maar een haarbreed in de weg ligt.
School krijgt de schuld dus daar wil je ook niet meer heen. Juf maar gemaild. Een thuiszitter kan ik echt niet gebruiken nu.
En ik krijg de schuld dat ik altijd maar boos ben en ze niets mag. Pffff . Komen dingen uit die haar 3 dagen geleden al verteld zijn, maar die ze te letterlijk neemt. Uitleggen wordt ze boos van. Begrenzen wordt ze woest van en van mijn geduld verliezen raakt ze in paniek en is ze helemaal an de wereld.
Ik wil naar bed, maar er zit een kind boven te jammeren. En ik heb geen puf en geduld meer om haar nog een uur tegemoet te komen. Het is op en wil het liefste zelf in janken uitbarsten.
Maar dan raakt ze zeker in paniek, omdat ik dan niet voor haar beschikbaar ben,maar mijn eigen emoties heb. Weet niet meer wat ik er mee moet. Vader houdt alle hulpverlening tegen, juist nu ze het het hardste nodig heeft 😭😭
Volgende week voor mezelf maar een afspraak gemaakt.
Evaluna schreef op 27-03-2023 om 21:42:
Wordt hele maal gestoord van je gedrag. En maar jammeren, slachtoffer gedrag, niets is goed, gillen , schreeuwen als iemand je ook maar een haarbreed in de weg ligt.
School krijgt de schuld dus daar wil je ook niet meer heen. Juf maar gemaild. Een thuiszitter kan ik echt niet gebruiken nu.
En ik krijg de schuld dat ik altijd maar boos ben en ze niets mag. Pffff . Komen dingen uit die haar 3 dagen geleden al verteld zijn, maar die ze te letterlijk neemt. Uitleggen wordt ze boos van. Begrenzen wordt ze woest van en van mijn geduld verliezen raakt ze in paniek en is ze helemaal an de wereld.
Ik wil naar bed, maar er zit een kind boven te jammeren. En ik heb geen puf en geduld meer om haar nog een uur tegemoet te komen. Het is op en wil het liefste zelf in janken uitbarsten.
Maar dan raakt ze zeker in paniek, omdat ik dan niet voor haar beschikbaar ben,maar mijn eigen emoties heb. Weet niet meer wat ik er mee moet. Vader houdt alle hulpverlening tegen, juist nu ze het het hardste nodig heeft 😭😭
Volgende week voor mezelf maar een afspraak gemaakt.
Evaluna
Jullie zouden me laten weten als het slechter ging met [Katrien]. Maar haar telefoon staat uit, haar website is offline.... ik zit er toch een beetje mee. Misschien ga ik er toch zelf nog maar achteraan...
DOE.
EVEN.
NORMAAL.
Ik heb geen zin. Ik voel me klem gezet. Mag ik een maandje in een hutje op de hei gaan zitten?
ik hoop dat jullie je allemaal heel dom voelen 
Krijg je ervan als je met de menigte mee blaat
stelletje zeikwijven
Bloemenzee schreef op 28-03-2023 om 20:21:
Ik heb geen zin. Ik voel me klem gezet. Mag ik een maandje in een hutje op de hei gaan zitten?
Evaluna schreef op 27-03-2023 om 21:42:
Wordt hele maal gestoord van je gedrag. En maar jammeren, slachtoffer gedrag, niets is goed, gillen , schreeuwen als iemand je ook maar een haarbreed in de weg ligt.
School krijgt de schuld dus daar wil je ook niet meer heen. Juf maar gemaild. Een thuiszitter kan ik echt niet gebruiken nu.
En ik krijg de schuld dat ik altijd maar boos ben en ze niets mag. Pffff . Komen dingen uit die haar 3 dagen geleden al verteld zijn, maar die ze te letterlijk neemt. Uitleggen wordt ze boos van. Begrenzen wordt ze woest van en van mijn geduld verliezen raakt ze in paniek en is ze helemaal an de wereld.
Ik wil naar bed, maar er zit een kind boven te jammeren. En ik heb geen puf en geduld meer om haar nog een uur tegemoet te komen. Het is op en wil het liefste zelf in janken uitbarsten.
Maar dan raakt ze zeker in paniek, omdat ik dan niet voor haar beschikbaar ben,maar mijn eigen emoties heb. Weet niet meer wat ik er mee moet. Vader houdt alle hulpverlening tegen, juist nu ze het het hardste nodig heeft 😭😭
Volgende week voor mezelf maar een afspraak gemaakt.
Beste Evaluna, wat ontzettend frustrerend en verdrietig moet dat voor je zijn om dit gedrag te zien en ermee te moeten dealen.
Is er misschien iets voorgevallen op school waardoor ze zo van streek is? In ieder geval duidelijk dat ze met haar gedrag kenbaar maakt dat ze niet lekker in haar vel zit. Zie haar gedrag maar als een duidelijke hulpvraag.
Goed dat je dit ook inziet. Ik lees hier een betrokken moeder die haar kind wil helpen en wellicht ook met vragen zit over haar gedrag.
Dat vader de hulpverlening tegen houdt is niet in het belang van jou dochter, dus bespreek dat duidelijk met de huisarts en wat zij zou adviseren en waarschijnlijk wordt je dan doorgestuurd naar een persoon die meer gespecialiseerd is in de jeugd, bijv een orthopedagoog, kindercoach.
Weet je waarom je dochter zo van streek is? Kan ze dat benoemen?
pfff hadden ze je maar nooit aangenomen. Het werk wist er niet leuker van.
BritgetJones007 schreef op 28-03-2023 om 22:19:
[..]
Beste Evaluna, wat ontzettend frustrerend en verdrietig moet dat voor je zijn om dit gedrag te zien en ermee te moeten dealen.
Is er misschien iets voorgevallen op school waardoor ze zo van streek is? In ieder geval duidelijk dat ze met haar gedrag kenbaar maakt dat ze niet lekker in haar vel zit. Zie haar gedrag maar als een duidelijke hulpvraag.
Goed dat je dit ook inziet. Ik lees hier een betrokken moeder die haar kind wil helpen en wellicht ook met vragen zit over haar gedrag.
Dat vader de hulpverlening tegen houdt is niet in het belang van jou dochter, dus bespreek dat duidelijk met de huisarts en wat zij zou adviseren en waarschijnlijk wordt je dan doorgestuurd naar een persoon die meer gespecialiseerd is in de jeugd, bijv een orthopedagoog, kindercoach.
Weet je waarom je dochter zo van streek is? Kan ze dat benoemen?
Het is verdrietig inderdaad. Ik weet ook wat de reden is. Achteraf blijkt dat het op school ook druk was, dat hielp niet. Ze zit heel hoog in haar emoties, het is bij haar vader niet goed gegaan. Er is inmiddels een ondertoezichtstelling, maar de hulpverlening gaat trager dan we zouden willen. En ik snap het allemaal, maar ik ben ook maar een mens en soms zo moe van al dat gejammer. Vanmorgen ook weer jammerend op de fiets , kreeg haar nog net naar school. Maar weer eens een mailtje gestuurd wat de stand van zaken is.
Oh bah, ik kan er dus blijkbaar echt niet meer lang tegen om in een ruimte te zijn waar veel mensen tegelijk praten. Na een tijdje vormt dat zich als 1 grote brij van lawaai dat in mijn oren dreunt en word ik er helemaal door overspoeld. Hoe doen anderen dat toch?