Wat je niet hardop wil zeggen, nieuwe start.
Met het verkeerde been uit bed gestapt?
Kinderen veel te druk in de ochtend?
Heeft je buurman de grasmaaier aangeslingerd?
Rothumeur of rotkarakter?
Zeg hier wat je niet hardop kan zeggen.
Nee, er is een verschil tussen mensen en dieren. Dat jij jouw hond als jouw kind ziet en gelijk stelt aan de mens, betekent niet dat dit ook zo is. Een hond is en blijft altijd een dier.
Hopelijk sluit Vlaanderen zich ooit terug aan bij Nederland en laten we Wallonië bij Frankrijk.
Vlaanderen en Nederland samen: een van de rijkste regio's ter wereld.
Malibu2 schreef op 14-01-2023 om 23:06:
Nee, er is een verschil tussen mensen en dieren. Dat jij jouw hond als jouw kind ziet en gelijk stelt aan de mens, betekent niet dat dit ook zo is. Een hond is en blijft altijd een dier.
Nou ja, de mens is ook een dier. 
Maar ik snap wat je bedoelt. Voor mij zijn m'n katten ook m'n kindjes (ik wil sowieso geen ''echte'' kinderen), maar die band is heel anders dan met een mensenkind.
je hoeft me niet te vertellen wat ik verkeerd doe in mijn werk, ik wéét dat ik niet functioneer!
En nee, dat ga ik je niet uitleggen, ik blijf aan het piepen zeg.
Oh ja, en waarom kan ik hier met niemand over praten? Mensen die het niet snappen óf mensen met genoeg eigen shit. Zucht.
En weet je, ik ben juist wat aan het opkrabbelen. Ik heb voor mijn doen al een paar keer goed geslapen en heb zelfs al een dag iets van energie gehad
@Femke: 
Ik waardeer het echt dat je mij niet wakker hebt gemaakt toen je in de nacht besloot om de vergadering met het hoofdkantoor digitaal bij te wonen met als voordeel dat je dan fysiek het gesprek op school voor de puber bij kunt wonen. Helemaal top.
Maar is het nou echt zoveel moeite om het wake-up light van wekstand A naar wekstand B te schakelen? Ben ik zonder reden toch wakker om 5.45 terwijl we tot 7.00 hadden kunnen slapen.
Mijn God, wat zijn mijn kinderen intelligent!
Die van 13, die zich niet druk maakt om de uitbarstingen van vader, want 5 minuten later doet hij of er niets aan de hand is, dus kan het beter gehandeld worden. Anderzijds wordt dit gedrag als red flag gezien bij potentieel relatiemateriaal.
Die van 10, die wegloopt na zo'n uitbarsting en tegen me zegt: maar dat gaat papa toch niet doen hoor.
Nee, weet ik, en knap dat je dat ziet. Maar begrijp ook dat dit absoluut ongewenst gedrag is. En dat het los staat van hoeveel je van iemand houdt. Want jij houdt van papa hè? Ja, heel erg veel. En dat mag ook. En dat het je dwars zit is heel logisch, gooi het er maar uit, ik zeg niet dat je rustig moet doen want dit is gewoon heel naar.
Trots op mijn kinderen, wat een schatten, en nu groeien ze ondanks alles toch nog op tot goede mensen.
pfft waarom achtervolgd dit mij steeds... iedere keer komt het weer terug waarom wat doe ik fout 
Zenuwen!!!! Straks komt veilig thuis op bezoek en ik weet wel dat mijn huis er prima uit ziet en ik goed voor de kinderen zorg. Maar toch....
Spannend of ze iets voor de kinderen kunnen oplossen of ze echt in actie gaan komen dit keer. Een paar jaar geleden vond vader dat er niets aan de hand was en geloofde ze hem.
Brrr blij als de ochtend voorbij is.
Evaluna schreef op 23-01-2023 om 08:32:
Zenuwen!!!! Straks komt veilig thuis op bezoek en ik weet wel dat mijn huis er prima uit ziet en ik goed voor de kinderen zorg. Maar toch....
Spannend of ze iets voor de kinderen kunnen oplossen of ze echt in actie gaan komen dit keer. Een paar jaar geleden vond vader dat er niets aan de hand was en geloofde ze hem.
Brrr blij als de ochtend voorbij is.
Succes!
succes!!
Evaluna schreef op 23-01-2023 om 08:32:
Zenuwen!!!! Straks komt veilig thuis op bezoek en ik weet wel dat mijn huis er prima uit ziet en ik goed voor de kinderen zorg. Maar toch....
Spannend of ze iets voor de kinderen kunnen oplossen of ze echt in actie gaan komen dit keer. Een paar jaar geleden vond vader dat er niets aan de hand was en geloofde ze hem.
Brrr blij als de ochtend voorbij is.
Succes en sterkte Evaluna.
Dank jullie wel voor de steun, het zit erop inmiddels. Ze waren wel redelijk duidelijk, maar de keuze blijft bij mij. Stof tot nadenken dus...
Op zich een prima gesprek, nu wachten op de uitkomst.
We kennen elkaar uit het ziekenhuis. En in het begin was het nog wel eens leuk om na te praten over het ziekenhuis. Maar nu.... drama... ik ben de enige met wie je nog kunt praten over het ziekenhuis.
Tot in het kleinste detail.
Ik weet niet of het gespreksonderwerp nog kan wijzigen. Ik denk wel dat we de frequentie van de afspraken kunnen wijzigen. Want als nog eens ziekenhuis hoor ga ik gillen.