Waar werd je vandaag verdrietig van?

Gelebloem schreef op 07-04-2024 om 07:06:

Ik kocht gister het ultieme paar comfortabele schoenen. Ze zitten perfect om mijn enorm moeilijke voeten en ze lijken voor mij gemaakte. Nederlands merk, duurzaam geproduceerd, helemaal blij. Een nieuwe favoriet voor het leven hoopte ik. Kom ik thuis en zoek ik het merk op op internet; blijkt dat het sympathiek ogende familiebedrijf in februari na 100 jaar failliet is verklaard. Zo jammer om te zien als enthousiaste, kleine bedrijven die een goed product proberen te maken het afleggen terwijl de groten steeds groter worden.

Ik heb ook moeilijke voeten, nu via de podotherapie door verwezen naar schoenenspreekuur in het ziekenhuis.

Ik krijg nu schoenen die worden aangepast aan mijn voeten, geen losse steunzolen meer in de toekomst.

Was even uitzoeken,maar mijn verzekering vergoed het ook nog.

Dat ik op mijn weekendje werkvakantie toch weer achter lief aan moest appen om te checken of het wel goed genoeg met m ging en dat-ie het dan niet op kan brengen om even te vragen of ik het naar mn zin heb. Echt, ik snap dat het voor hem het zwaarst is en dat hij het niet leuk vindt dat ik er niet ben terwijl hij weer ziekig is, maar na twee jaar is mijn inlevingsvermogen nu tijdelijk heel eventjes op geloof ik. 

Gelebloem schreef op 07-04-2024 om 07:07:

[..]

Wat afgrijselijk dat jullie hier als familie doorheen gaan. Heel veel sterkte!

Dank je gele bloem!

Ik wil zo graag weer mijzelf zijn  Maar brein doet nog steeds raar. 

een soort boosheid en verdriet tegelijk. Gisteren vroeg ik iemand om een gunst, omdat ik ook altijd van alles doe voor diegene zijn/ haar kind. Maar in plaats dat diegene mij hielp, kreeg ik een scheldend iemand aan de telefoon… wat is dat toch? 

GroenTuintje schreef op 08-04-2024 om 07:45:

een soort boosheid en verdriet tegelijk. Gisteren vroeg ik iemand om een gunst, omdat ik ook altijd van alles doe voor diegene zijn/ haar kind. Maar in plaats dat diegene mij hielp, kreeg ik een scheldend iemand aan de telefoon… wat is dat toch?

Gelijk klaar met die vriendschap denk?

Hier verdrietig  om veel dingen. Dochter gaat niet lekker, man ook niet. Ik heb veel stress dus mijn afvallen  staat weer hartstikke  stil terwijl  ik zo mijn best doe.  Werk  ben ik met de laatste loodjes bezig voor nieuwe baan en bewoners  en collega's  vinden het niet leuk dat ik weg ga. Dat doet me ook veel. Sowieso  de lullige manier waarop ik weg ga doet me verdriet. Hoop maar dat  het snel beter gaat allemaal .

GroenTuintje schreef op 08-04-2024 om 07:45:

een soort boosheid en verdriet tegelijk. Gisteren vroeg ik iemand om een gunst, omdat ik ook altijd van alles doe voor diegene zijn/ haar kind. Maar in plaats dat diegene mij hielp, kreeg ik een scheldend iemand aan de telefoon… wat is dat toch?

Pardon? Dit is wel heel erg naar. Waarom begon diegene te schelden dan?

Wat ontzettend verdrietig als je wel steeds voor die ander hebt klaargestaan.

Therapie, er zit zoveel oud verdriet.

lientje69 schreef op 08-04-2024 om 08:22:

[..]

Gelijk klaar met die vriendschap denk?

Diegene was al nooit vrienden met mij. Maar hun kinderen wel met de onze, en zitten in dezelfde klas. En dan wordt het lastig

BritgetJones007 schreef op 08-04-2024 om 12:03:

[..]

Pardon? Dit is wel heel erg naar. Waarom begon diegene te schelden dan?

Wat ontzettend verdrietig als je wel steeds voor die ander hebt klaargestaan.

Ja echt bezopen. Altijd klaar gestaan voor hun kinderen. Omdat ze graag hier komen spelen en logeren. En dan vraag ik iets. En krijg je stank voor dank.. En de boel opstoken dat de kids niet meer hier hoeven komen etc. Terwijl ze samen dikke vrienden zijn en bij elkaar in de klas zitten