15) Vraag van de dag: Hoe ben je de afgelopen vijf jaar veranderd?
Vraag van de dag: Hoe ben je de afgelopen vijf jaar veranderd?
Een nieuwe relatie, baan en huis.
Meer bewustwording van patronen en mechanismes. Meer contact met mezelf wat fijn maar ook confronterend kan zijn.
Ik durf beter voor mezelf op te komen.
Kan dingen beter naast me neer leggen, maar ik ben er nog niet helemaal.
En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik helemaal geen introvert ben (zoals mijn moeder mij graag inpeperde vroeger, stil, veel te verlegen meisje). Ik ben veel socialer dan ik dacht.
Er is bij mij de afgelopen vijf jaar het een en ander veranderd in de relatie met familie.
Mijn beide ouders zijn overleden. Ik had geen goed contact met mijn ouders, ik heb ze geen moment gemist.Ik ben met mijn twee broers gebrouilleerd geraakt en heb geen contact meer met ze. Nu leefde ik de afgelopen twintig jaar al sowieso in de verwachting dat ik mijn broers na de dood van mijn ouders nooit meer zou zien, dus wat dat betreft is dat niet echt een verlies. Het is alleen jammer dat het met ruzie moet.
Ik heb wel goed contact gekregen met mijn halfbroer. Tot aan de dood van mijn vader had ik hem maar een paar keer gezien. Toen mijn vader overleed moest van alles geregeld worden waardoor ik hem vaak zag.
Ik heb het gevoel dat de gewijzigde familierelaties wel een gunstige invloed op me hebben gehad waardoor ik nu toch een stuk beter in mijn vel zit.
Wat een mooie anekdotes allemaal hier.
Wat ik ervaar is meer innerlijke rust en geduld. Ik accepteer voor mezelf meer het is zoals het is. En heb daar dan ook echt vrede mee. Het zit dan niet constant in mijn hoofd en dus vreselijk in de weg.
En jij Heidi? Het is toch TO trapt af
Emigratie naar een mooie streek in een fijn sociaal land. Meer zelfvertrouwen, ik begin mezelf steeds leuker te vinden door leuke ontmoetingen en mooie gesprekken.
Heb er vrede mee dat ik ook hier geen vriendinnen heb en dat ik dat prima vind, ik weet toch niet wat ik er mee moet.
Het is goed zo.
In mijn carrière heb ik een grote stap gezet. Vijf jaar geleden was ik net gepromoveerd en nog zoekende welke kant ik op wilde. De afgelopen vijf jaar heb ik me verder gespecialiseerd en daarin mijn passie gevonden. Ik zit goed op mijn plek met leuke collega's en ik verdien dubbel zoveel, terwijl ik minder hard hoef te werken dan vijf jaar geleden.
In de tussentijd nog een tweede kind gekregen en zijn we verhuisd naar een mooier en groter huis midden in de natuur. Ons gezin is in rustiger vaarwater terecht genomen nu de kinderen allebei naar school gaan. De tropenjaren zijn voorbij. Ik geniet ervan dat er zoveel meer ruimte is voor andere dingen.
Alles bij elkaar zit ik veel beter in mijn vel. Ik heb meer rust gekregen in de dingen die ik doe en voel me zelfverzekerd. Het voelt alsof de zaadjes die ik jarenlang aan het planten was en waarvoor ik hard moest werken om ze te laten groeien nu tot bloei komen.
Coreopsis schreef op 23-08-2021 om 12:18:
[..]
Echt wel. 5 jaar geleden was je geen viafora-mod
.
Ik heb wat gemist zie ik, sinds wanneer? Laatst las ik wel ergens dat je het wilde, heb je nog gesolliciteerd of was je gewoon aangenomen? Van harte en veel mod plezier en ook bedankt dat je er je tijd en moeite in steekt (geldt natuurlijk voor alle mods!!!) 
Vijf jaar geleden was ik vrijgezel, werkte ik ongeveer een 50u/week, was ik bezig met verbouwen en stroomde het geld binnen.
Ondertussen getrouwd, stiefzoon, verbouwing afgerond, sta ik op ziekte-uitkering, twintig kilo zwaarder en komen we elke maand net rond.
Vijf jaar geleden was ik net begonnen op een andere werkplek en was er al snel achter dat dat geen plek voor mij was. Ik ben erachter gekomen dat een leuke werkomgeving met leuke collega’s voor mij belangrijker zijn dan de inhoud van mijn werk. Gelukkig kwam er een plek vrij op mijn oude werkplek dus in 2019 ben ik weer terug gegaan. Inmiddels heb ik wel een iets andere functie, meer hectiek, meer van de coördinatie en de mensen dan de inhoud. De kinderen zijn weer een stapje verder, een heeft net de mavo afgerond de ander op een haar na haar master. Oh en een kind uit huis en de ander dat ineens zeer uithuizig is geworden. Dat is wel saai.
HarleyQuin schreef op 23-08-2021 om 18:52:
En jij Heidi? Het is toch TO trapt af
Daar had ik niet aan gedacht maar je hebt gelijk.
Vijf jaar geleden, dat was 2016. Toen was ik nog met mijn vriend waar ik mee ging golf spelen, uit eten, naar de sauna, met vakantie en plannen mee maakte om te gaan samenwonen. Twee van mijn kinderen woonden toen nog thuis en ik had mijn neef als pleegkind in huis. Heel veel werk aan de begeleiding van een van mijn kinderen en het neef. Pleegzorg en school weet je wel bezig te houden.
Ik had toen net een hond gekocht die nog geen jaar later heel plotseling zou overlijden. Mijn tweede kater woonde toen nog bij mij maar toen de kat van mijn vader stierf heb ik hem daar naar toe gebracht. Bami werd daar enigst kat en bloeide helemaal op. Ketjap bleef bij mij dus ik was niet katloos gelukkig.
Wat is er veel veranderd in die 5 jaar. De kinderen werken en wonen op zichzelf, eentje woont zelfs samen. Neefje slaagde ondanks alles en heeft nu een goede baan. Met de vriend ging het uit. Ketjap is er gelukkig nog en 4 jaar geleden kwam Nova als kleine pup bij me wonen.
Ik ben al lang geleden afgekeurd en ben al heel lang forumbeheerder. Ondertussen is daar ook nog het organiseren van een ADHD Café, hoofd
dijkwacht en nu ook Viafora bij gekomen.
Van een superdruk en vol leven naar rust en alleen wonen voor de eerste keer in mijn leven. Ik ben vanuit mijn ouderlijk huis gaan samenwonen, daarna kwamen de kinderen en die zijn bij mij gebleven na de scheiding dus ik heb nooit alleen gewoond. Moet zeggen dat het uitermate bevalt.
Leuk om jullie verhalen en achtergronden te lezen! Zo krijg je toch meer beeld bij iemand. Goede vraag dus.
Hobbelster schreef op 23-08-2021 om 23:52:
Leuk om jullie verhalen en achtergronden te lezen! Zo krijg je toch meer beeld bij iemand. Goede vraag dus.
Toen ik deze plaatste dacht ik nog dat dit toch wel de minste was en dat hier vast niemand op zou reageren 
Valdemar schreef op 23-08-2021 om 21:33:
Vijf jaar geleden was ik vrijgezel, werkte ik ongeveer een 50u/week, was ik bezig met verbouwen en stroomde het geld binnen.
Ondertussen getrouwd, stiefzoon, verbouwing afgerond, sta ik op ziekte-uitkering, twintig kilo zwaarder en komen we elke maand net rond.
Niet opgeven 
Bijzonder, deze vraag nu. In augustus 2016 heb ik de stap gezet uit een zeer toxische relatie te stappen, die mij heel onzeker had gemaakt. Ik had geen idee wat de toekomst zou brengen als remigrant met twee jonge kinderen.
Dat had wel veel gedoe tot gevolg met heel veel rechtzaken.
Maar wel samen met mijn kinderen in Nederland kunnen vestigen in een mooi huis, heb weer veel meer contact met mijn familie, geniet van mijn vrijheid.
Een fijne werkgever, al heeft de afgelopen jaren wel zijn tol geëist en loop ik met burnout.
Oh, en een kat en hond rijker 🐈 🐕
Ik ben er sterker van geworden en leef dus niet meer onder invloed van mijn ex (hoewel hij het nog steeds niet opgeeft) ik heb mijn eigen leven en vrijheid.