Ik deel mijn tandenborstel met niemand. Zelfs niet met mijn man.
Mijn auto. Eigenlijk al mijn spullen. Ik ben niet zo 'delerig' aangelegd.
mijn luxe bonbons 
Terwijl ik met ander eten echt heel makkelijk ben en mensen graag wil laten proeven als iets heel lekker is. Maar van bonbons heb je van elke smaak maar één en dan heb ik last van FOMOF (Fear of missing out in food).
Verder zou ik het eigenlijk niet weten. Ik deel heel makkelijk.
Mijn cd's leen ik niet uit.
Behalve als ik hun dubbel heb.
(Die waren oorspronkelijk voor de cd-speler in mijn auto. Voor een euro bij de kringloopwinkel)
Ik leen ook niet al mijn boeken uit.
Sommige boeken zijn moeilijk verkrijgbaar.
Buiten mijn tandenborstel zijn er bepaalde mokken die alleen voor mij zijn. Zelf gekocht of ooit eens gekregen.
De ene drink ik thee uit en de andere koffie en ik kan dan echt zwaar geïrriteerd zijn als man daar dan sap oid uit drinkt. Er staan 80 mokken in de kast waarom dan net die van mij pakken?
Vrijevlinder schreef op 23-03-2023 om 08:00:
Mijn auto. Eigenlijk al mijn spullen. Ik ben niet zo 'delerig' aangelegd.
Dit. Ik heb ook slechte ervaringen met dingen die ik ooit heb uitgeleend (zoals een kookboek, moet het nog steeds terugkrijgen maar ze zegt dat ze het kwijt is 
)
Lollypopje schreef op 23-03-2023 om 08:01:
mijn luxe bonbons
Terwijl ik met ander eten echt heel makkelijk ben en mensen graag wil laten proeven als iets heel lekker is. Maar van bonbons heb je van elke smaak maar één en dan heb ik last van FOMOF (Fear of missing out in food).Verder zou ik het eigenlijk niet weten. Ik deel heel makkelijk.
Dat heb ik ook! Of je moet ze heel goed in tweeën kunnen snijden, anders eet ik ze liever zelf op. Maar die heb ik bijna nooit in huis.
Andere zaken deel ik met liefde. Vind het tijdens het uit eten gaan ook heel leuk om eten met mensen te delen en van alles wat te proeven.
Tandenborstel.. en sommige make-up ( al heeft mijn 16-jarige daar volgens mij een andere kijk op..)
M’n scooter deel ik écht niet… en verder denk ik dat ik alles zou delen, maar ligt er wel aan met wie.
Sowieso mijn telefoon, niet omdat ik geheimen heb, maar omdat ik niet wil dat mijn kinderen er mee ‘spelen’. Filmpjes en spelletjes mogen ze op de iPad.
En ik koop voor mezelf weleens chips die ik lekker vind, dan kan ik er slecht tegen als daar van is gegeten door vriend en/of kinderen.
Mijn keukenmessen.
Sinds mijn man ooit behang heeft gesneden met mijn mes mag niemand er meer aankomen.
Vrijevlinder schreef op 23-03-2023 om 08:00:
Mijn auto. Eigenlijk al mijn spullen. Ik ben niet zo 'delerig' aangelegd.
Ik ook niet.
Nu heb ik geen auto, maar mijn territorium kan ik heel moeilijk delen.
Ooit woonden we in een huis waar de oud-bewoners nog dikke vrienden waren met de buren en die oud-bewoners parkeerden rustig hun auto op onze oprit, want voor hun voelde het nog 'eigen' ofzo, en er stond toch geen auto. "mag heus wel'. Dat ervoer ik echt als een invasie. Ik laat soms best over me heen lopen, maar hier kon ik dat gewoon niet. Ik ben echt op hoge poten naar ze toegestapt dat ik dat volgende keer echt, zeer zeker niet wil hebben.
Mijn mobiel en mijn werklaptop. Laatst vroeg een collega of een simulatie op mijn laptop wel werkte, zo ja, of hij mijn laptop mocht lenen. Nou, alleen als ik erbij ben dus en dan bedien ik 'm!
Als iemand uit mijn lievelingsmok drinkt, ach, doen ze niet elke dag, volgend kopje thee beter. Mijn "goede" fiets, ik geef heel veel sloten mee en hoop 'm heel terug te krijgen, maar leen die wel uit.
Verder zijn er zat kleine spulletjes die vooral onhandig zijn om uit te lenen (handig etui, praktische shopper etc), dus waar ik eerst zou vragen of het wel nodig is dat speciaal die geleend moet worden.
Mijn bed en eigenlijk ook mijn huis. Ook niet met een relatie.