Vraag van de dag 21 februari
Wat is het liefste wat iemand ooit voor jou heeft gedaan?
Zoveel dingen...
Ik was al een paar weken ziek, heel veel hoesten, had veel pijn bij mijn ribben en was heel benauwd. De huisartsenpost gebeld: "spit, ga maar rusten op bed". 's avonds hield ik het niet meer van de pijn en benauwdheid en belde al kermend van de pijn opnieuw de huisartsenpost. "spiertje verrekt van het hoesten, neem nog maar een paracetamol". En dat ik dan om 12 uur 's nachts mijn moeder, die op leeftijd is, bel en ze komt en op mijn bank slaapt, gewoon omdat ik haar dan nodig heb.
(later bleek dat een longontsteking uit de hand was gelopen en ik daar bovenop longvliesontsteking (oftewel de pleuris) had)
wij hebben met het hele gezin een maand bij mijn moeder gewoond, terwijl er eigenlijk geen plaats was.
Nu zijn mijn moeder en wijlen vader sowieso nogal opofferingsgezind richting hun familie en vrienden. Ik ben ook, terwijl ik in een andere woonplaats woonde en allang volwassen was en mijn eigen boontjes dopte, ‘gewoon’ van huis naar het ziekenhuis gebracht met spoed. Nu ik het zo opschrijf denk ik: logisch, toch? Maar dat moment heb ik als heel hulpvaardig ervaren.
Mevrouw75 schreef op 21-02-2022 om 07:52:
wij hebben met het hele gezin een maand bij mijn moeder gewoond, terwijl er eigenlijk geen plaats was.
Nu zijn mijn moeder en wijlen vader sowieso nogal opofferingsgezind richting hun familie en vrienden. Ik ben ook, terwijl ik in een andere woonplaats woonde en allang volwassen was en mijn eigen boontjes dopte, ‘gewoon’ van huis naar het ziekenhuis gebracht met spoed. Nu ik het zo opschrijf denk ik: logisch, toch? Maar dat moment heb ik als heel hulpvaardig ervaren.
Juist goed toch, om soms je zegeningen te tellen? Mijn moeder is net zo: ze staat voor ons allemaal klaar. Anderen weten haar ook te vinden, maar als het nodig is, gaan wij als kinderen (en kleinkinderen) altijd voor. Niet iedereen heeft dat geluk helaas.
Mijn partner werkt in de entertainment. Tijdens de eerste kerst in lockdown kregen wij compleet onverwachts een kerstpakket van een particulier waar partner had moeten optreden. “Jullie hebben het niet makkelijk zo in deze tijd, dus we vonden dat jullie het beter konden gebruiken dan wij” 
en vooral niet te vergeten: alle steun die we kregen toen ik ernstig ziek was. M’n moeder die wekelijks kwam helpen met de kinderen, het huishouden en de was. M’n oma die soms compleet onverwachts met geld aan komt zetten.
In het jaar dat ik 50 werd waren mijn man en ik ook 25 jaar getrouwd. We hadden afgesproken dat we dat in 1 keer zouden vieren in een zaal van een cafe. Op de dag van mijn verjaardag zei mijn man dat het toch een feestelijke dag was en dat we uit zouden gaan eten met zijn 3en. Toen ik in het restaurant kwam zaten daar al mijn vrienden en familie aan 2 lange tafels. Ik had er echt geen erg in gehad en iedereen had zijn mond gehouden. Ik moest wel een traantje wegpinken. Het was mijn mooiste verjaardag en jammer genoeg ook de laatste verjaardag die ik samen met hem kon vieren want 8 maanden later is hij overleden.
watertoren schreef op 21-02-2022 om 10:07:
In het jaar dat ik 50 werd waren mijn man en ik ook 25 jaar getrouwd. We hadden afgesproken dat we dat in 1 keer zouden vieren in een zaal van een cafe. Op de dag van mijn verjaardag zei mijn man dat het toch een feestelijke dag was en dat we uit zouden gaan eten met zijn 3en. Toen ik in het restaurant kwam zaten daar al mijn vrienden en familie aan 2 lange tafels. Ik had er echt geen erg in gehad en iedereen had zijn mond gehouden. Ik moest wel een traantje wegpinken. Het was mijn mooiste verjaardag en jammer genoeg ook de laatste verjaardag die ik samen met hem kon vieren want 8 maanden later is hij overleden.
Die man was zo overduidelijk de liefde van je leven, mooi om te lezen altijd.
Oei, moeilijk kiezen.
Iemand heeft een keer vijf vrienden opgetrommeld. Zij hebben mijn tuin aangepakt, toen ik -- door ziekte -- even niet zo veel kon doen. Vond ik een enorm lief gebaar.
In een vroegere relatie heeft zij een keer enorm veel moeite gedaan, om elkaar te zien en even bij elkaar te zijn. Misschien wel het liefste gebaar ever (in mijn leven dan), als je beseft welke drempels zij heeft moeten nemen.
Mijn vader is een keer langsgeweest in de winkel van mijn toenmalige partner. Als verrassing. Hij was toen al erg slecht ter been en ging met OV. Toch al snel 3 uur heen en 3 uur terug ("want ik kon niet bij de opening zijn -- ik was toen fysiek te slecht", zei hij nog)
De enorm lieve brief die mijn vader stuurde, 2 maanden voor hij dood ging.
Het is echt moeilijk kiezen, wat nu het ALLERLIEFSTE is.