Vraag van de dag 16 januari
Waar voel je jezelf het meest op je gemak?
Thuis, en met wat heimwee naar mijn ouderlijk huis.
In een rustig natuurgebied, bij voorkeur ergens waar geen honden mogen komen. Heerlijk.
En uiteraard mijn eigen huis en minituintje.
Origina schreef op 16-01-2022 om 11:08:
Dit is voor mij een pijnlijke vraag. Omdat ik pas sinds kort tot het besef ben gekomen dat het antwoord hierop ‘nergens’ is.
Ik heb altijd het gevoel dat ik bekeken en bekritiseerd word. Zelfs als ik alleen thuis ben en niemand me kan zien.
Ik heb wel goede hoop dat het in de toekomst beter wordt en het is ook niet zo dat ik me echt onveilig voel. Maar ik ben zelden echt ontspannen ergens.
Ik hoop met je mee dat je in de nabije toekomst een plekje vindt waar je je volledig op je gemak voelt. 
Naast mijn eigen huis ook het huis van mijn ouders. Dat is niet mijn ouderlijk huis, ze zijn naar Duitsland verhuisd nadat wij uit huis waren. Maar toch voelt dat huis echt als mijn thuis! En daar ben ik zo blij om 
blijkbaar maken mijn ouders hun woonplek dus gewoon echt als een thuis voor ons. Ik voel me daar misschien zelfs nog wel meer thuis dan in mijn eigen huis. Dat komt vooral omdat hun soort huis best wel in de buurt komt van mijn droomhuis. Vrijstaand, mooie grote (maar niet te grote) tuin, leuk dorp, prachtige omgeving en gewoon rust. Dat kan ik helaas hier in mijn eigen woonplaats en sowieso in Nederland niet betalen. Ik voel me dus bij mijn ouders echt thuis! Ga het ook vreselijk missen als ze het huis weer moeten verkopen. Helaas gaat dat ooit wel gebeuren. Ik kan het zelf niet overnemen. Vind dat erger dan toen ze mijn ouderlijk huis verkochten. Vond ik ook erg, maar deze plek is gewoon echt fantastisch.
1: als ik alleen thuis ben
2: als ik samen met mijn vriend thuis ben
3: bij mijn familie
4: bij vriendinnen
Thuis
Thuis.
Thuis en in de natuur vlakbij m’n ouderlijk huis.
Thuis en een bepaalde plek in Duitsland waar we al 30 jaar komen, niet meer elk jaar, maar voelt daar als thuiskomen
in het land waar ik begin dit millennium heb gewoond en gewerkt. Zou graag weer terugwillen, maar dan wel met de mensen van nu. En dat kan niet.
Dus dan toch maar thuis.
Thuis en in een bruine kroeg.
Mijn eigen huis. Verder nergens in die mate.
Vroeger: bij mijn oma. Waar zij ook was: als ik haar opzicht of ze was bij mij, dat was echt thuiskomen. Als we maar samen waren.
Nu: nog geen idee eigenlijk. Ik denk thuis, in bad met een goed boek. Even heerlijk in mijn eigen bubbel.
kwam deze toevallig tegen op FB 
In gesprek met een sibling omdat we het gros van onze "geschiedenis" delen wat maakt dat je elkaar begrijpt, emoties en gedrag kan plaatsen. Sommige zaken zijn aan een ander niet uit te leggen en wil ik, in veel gevallen, ook niet moeten uitleggen.
Op een specifieke favoriete vakantieplek waar ik kan uitwaaien. De omgeving geeft rust in mijn hoofd en ik hoef niet aan allerlei verwachtingen te voldoen.