Vraag v.d. dag 24/2/23: Welke vraag of opmerking die je wel eens krijgt heb je een hekel aan?
Krijg jij wel eens een vraag die je liever niet krijgt of een opmerking die je vervelend vind? Welke vraag/opmerking is dat en waarom vind je die vervelend?
Als ik geconcentreerd bezig ben, krijg ik nog wel een de opmerking: ‘Wat kijk je boos.’ terwijl ik dan helemaal niet boos ben. Ik vind dat dus een rotopmerking, waarvan ik niet snap waarom iemand dat zegt. Wat verwacht diegene dan van me? Dat ik ga uitleggen waarom ik boos zou zijn? Of dat ik gewenst lief ga lachen?
Ben je boos?
En vroeger Ben je zwanger?
Nee lul ik ben gewoon dik!
Jij krijgt ook veel op je bordje
ja klopt . Ik heb veel meegemaakt en nog …… maar heb niet altijd de behoefte om er wat over te zeggen .
Mijn man is 7 jaar geleden overleden en ik krijg zo vaak de vraag of ik al weer een vriend heb. Nee, ik wil helemaal geen relatie meer. Zelfs mensen waartegen ik gezegd heb dat ik geen relatie meer wil die blijven het vragen en zeggen dan van ja maar dat was toen nu wil je toch weer wel een man. Nee, ik wil dat echt niet meer.
watertoren schreef op 24-02-2023 om 08:16:
Mijn man is 7 jaar geleden overleden en ik krijg zo vaak de vraag of ik al weer een vriend heb. Nee, ik wil helemaal geen relatie meer. Zelfs mensen waartegen ik gezegd heb dat ik geen relatie meer wil die blijven het vragen en zeggen dan van ja maar dat was toen nu wil je toch weer wel een man. Nee, ik wil dat echt niet meer.
Dat is heel irritant om die vraag te krijgen en gaat mensen ook niks aan. Ik had dat met sommige mensen die wisten dat ik geen kinderen wilde. Die bleven vragen of ik nog steeds geen kinderen wilde.
wat zie je wit
Ja ik ben wit en word nooit bruin en hoeveel make up ik er ook op kwak ik zie heel wit als ik moe ben of einde van een avond of nachtdienst enof ongesteld ja ik weet het ik ben wit en ik zie wit ja ja ja ik weet het
Oh en vroeger kreeg ik ook wel eens " wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen "
Nou nooit. Ben nu gelukkig te oud maar heb ook wel eens gehoord " als je maar geen spijt krijgt "
welke dag ben je vrij?
als moeder moet ik natuurlijk parttime werken, maar ik werk fulltime…
"Voel je je nooit eenzaam dan?" als mensen horen dat ik bewust al een tijd single ben en bewust kindloos. Nee hoor, ik voel me nooit eenzaam. En zo wel dan zoek ik wel een vent op Tinder voor een avondje en dan zit ik weer lekker alleen met mijn kat in mijn huis. Nul behoefte aan een vent om me heen de hele tijd. Nu met mijn long covid heb ik er helemaal nul energie voor ook. Dat ik geen kinderen wil snappen mensen ook nooit, maar dat ben ik wel gewend.
Mensen zeggen ook vaak: "goh, heb je long covid? Maar je ziet er helemaal niet zo ziek uit,"
Nee duh, ik ben ook niet doodziek de hele dag. En ik maak me nog steeds leuk op als ik de deur uit ga, ik moet ergens een lolletje uit halen aangezien de long covid mijn leven aardig verpest. Als ik met mijn leen hond loop ook, kom ik altijd een man tegen die weet dat ik "ziek" ben en die altijd vraagt of ik alweer meer energie heb en wanneer ik weer aan het werk ga. Zo hinderlijk. Had hem niks moeten vertellen. Dat doe ik nu ook niet meer, ik loop gewoon door.
Lieveheersbeest schreef op 24-02-2023 om 08:30:
welke dag ben je vrij?
als moeder moet ik natuurlijk parttime werken, maar ik werk fulltime…
😂. Zeg je dan niet gewoon zaterdag en zondag?
"En? Heeft ie alle operaties al gehad?" Over mijn transzoon. Ik begrijp wel dat mensen nieuwsgierig zijn, maar het is voor mij en transmensen het equivalent van aan gay mensen vragen "hoe doen jullie het nou?". Dat gebeurde vroeger meer, laat dat verdwijnen ook met deze vraag gebeuren.
ik heb een hekel aan de waarom drink je niet en waarom wil je geen kinderen-vraag. Krijg ze de laatste jaren gelukkig niet vaak meer en als ik ze krijg is mijn antwoord 'daarom'. (Behalve als iemand echt geinteresseerd is, die haal je er wel uit maar mensen die enkel nieuwsgierig zijn gaat het geen zak aan)
“Moet je je eitjes niet eens in laten vriezen?” Veelal dronken ooms op bruiloften die dit soort opmerkingen maakten toen ik eind 20 was. Met de boodschap erbij dat ik wel te kieskeurig zou zijn voor een man. Nou nee, ik ben alleen niet zoals jouw dochters die aan het vriendje zijn blijven plakken die ze hebben ontmoet toen ze 16 waren, nooit gestudeerd hebben en nu met kinderen in een uitgeblust huwelijk zitten. Dat zei ik uiteraard niet, en overigens is er ook niets mis met aan een 16-jarig vriendje blijven plakken, maar het gaf het verschil qua levensdoelen wel aan. In mijn twintiger jaren was ik vooral bezig met studeren, reizen, mijzelf ontdekken, trouwen en kinderen waren aardig ver van mijn bed.
Als ter sprake komt dat ik vegetariër ben, de vraag: “ wat eet je dan?/ eet je wel vis? ( nee, volgens mij zijn vissen ook dieren )
of ik wel gelukkig ben met mijn vriend. We zijn heel erg verschillend, dat kan ik niet ontkennen. Ik ben gelukkig met hem, ja. En als dat niet zo is dan zeg ik dat zelf wel. En waarom vragen mensen niet of hij nog wel gelukkig is met mij?
De kindervraag herken ik ook. Nee, ik wil echt geen kinderen. Zou juist spijt krijgen als ik dat wel doe!