Vraag v.d. dag 21/3/23: Bij wie kun je het meest jezelf zijn?
Bijna niemand noemt ouders, dat had ik anders verwacht.
Ik kan helemaal mezelf zijn bij mijn man en een paar hele goede vrienden.
SuzyQFive schreef op 21-03-2023 om 09:36:
Bij mijn vriend
Bij mijn ex-man kon ik dat niet. Moest altijd in een soort keurslijf, anders stond hij voor gek 🫣
Wat lijkt me dat naar... gelukkig is het je ex.
Bij mijn ouders kan ik niet mezelf zijn, ze zien me nog steeds als een 8-jarige op sommige gebieden, heel irritant. Ze weten het altijd beter, ondanks advies van specialisten oid. Of "dan moet je X doen of Y zeggen." Ik moet ook soms oppassen met wat ik tegen hen zeg of hoe ik iets zeg, omdat ze me anders verkeerd begrijpen en er dan vervelende situaties/discussies kunnen ontstaan.
De enige bij wie ik echt onvoorwaardelijk mezelf kan zijn, is mijn man. Ik hoef geen moeite te doen als ik me vervelend voel, want dat vervelend voelen mag gewoon. Maar ook in gekke buien of met rare grapjes is hij de enige die me begrijpt (en net zo gek meedoet op hetzelfde flauwe niveau) 
Bij mijn moeder en man. Zij kennen we echt door en door. Bij hun mag/kan ik klagen, huilen, lachen. Daar ben ik echt zoals ik ben.
Zilver_gray schreef op 21-03-2023 om 08:48:
Ik kan 100% mezelf zijn alleen bij mezelf.
Hetzelfde hier. Pas me toch altijd aan als ik bij anderen ben.
Bij mijn nichtje. We zitten precies op dezelfde golflengte. We kunnen maanden geen contact hebben en daar verdergaan waar we waren.
Bij mijn vriend en mijn zus kan ik echt mezelf zijn. Ik heb ook zo'n ex inderdaad, die had helemaal geen interesse in mijn echte zelf 🙈
SombraOnline schreef op 21-03-2023 om 10:10:
[..]
Hetzelfde hier. Pas me toch altijd aan als ik bij anderen ben.
Klopt, als een soort "2e natuur", ik weet niet anders.
Eleanor schreef op 21-03-2023 om 09:42:
Bijna niemand noemt ouders, dat had ik anders verwacht.
Ik kan helemaal mezelf zijn bij mijn man en een paar hele goede vrienden.
Je zette me even aan het denken, maar inderdaad. Bij mijn ouders ben ik niet volledig mezelf. En ik weet niet zeker of dat komt doordat zij mij nog als kind zien, of dat ik mezelf nog als kind zie als ik bij mijn ouders ben. Maar ik ga me anders gedragen. Ik zal eens opletten waarom.
Zilver_gray schreef op 21-03-2023 om 08:48:
Ik kan 100% mezelf zijn alleen bij mezelf.
Dit ja idd
SombraOnline schreef op 21-03-2023 om 10:10:
[..]
Hetzelfde hier. Pas me toch altijd aan als ik bij anderen ben.
En dit. Ik zit dus op één lijn met Sivergray en Sombra
alleen bij mijn man. Alhoewel ik met mijn moeder een topband heb en met mijn kinderen ook maar hun zal ik altijd ietsje sparen als ik zelf niet helemaal goed in mijn vel zit en mijn man krijgt de volledige chagrijnige versie dan
Ook de enige waarbij ik een scheet laat
Mijn kinderen zonder enige polijsting. Als ik me niet als mezelf voel, ben ik niet bij hen in de buurt.
Eigenlijk bij iedereen wel. Ook als ik me iets aanpas, is dat nog steeds wie ik ben, maar dan laat ik misschien een stukje weg.
In onderuitgezakte staat, in de klaagmodus is ook maar een klein onderdeeltje van wie ik kan zijn. Dat stuk ziet echter niet iedereen. Maar mijn kinderen zien ook niet mijn professionele zelf, terwijl dat toch ook echt 'ik' ben.
Bij mijn moeder en bff (is een man).
Ik krijg de neiging om te antwoorden dat ik altijd mezelf ben.
Onder verschillende omstandigheden, laat ik andere 'mezelf' zien (soms wat ondeugender, soms wat behoudender) maar ben dan wel nog steeds mezelf.
Ooit wel een ex gehad inderdaad, waar ik op eieren moest lopen... toen kon ik niet echt mijzelf zijn, maar dat was inderdaad niet vol te houden.
Bij mijn broer en man. Maar bij mijn broer wel alleen als zijn vrouw er niet bij is. Niet dat ik haar niet aardig vind of dat we een slechte relatie hebben, maar ik ben wat gereserveerd met haar in de buurt.