Mensen in je irritatiezone
Ik heb een vraag vandaag die ik in het echt niet goed durf te stellen aan mensen in mijn omgeving, dus doe ik het maar hier.
Net als velen van jullie, kijk ik wel naar populaire reality series als Boer Zoekt Vrouw, Kopen Zonder Kijken etc. En dan lees ik weleens mee met de reacties op social media. Je leest dan heel vaak dingen als: wat een irritant koppel, geen leuk mens, ik ergerde me dood, etc. En ik kan me daar dan vaak helemaal niets bij voorstellen. Het is namelijk bijna nooit zo dat ze daadwerkelijk iets onaardigs zeggen, iemand beledigen, of zich op een andere manier misdragen. Het is altijd gebaseerd op een vibe, hoe ze over komen, iets wat voor mij totaal ongrijpbaar is, en zeker geen reden om iemand onaardig te vinden of om me aan iemand te ergeren.
Nu vraag ik me af: oordelen jullie ook zo over mensen in het echte leven, of is dat echt een reality show ding? Dat mensen snel in je irratiezone zitten, of dat je mensen niet aardig vindt zonder daar echt een goede reden voor te hebben? Hoe komt dat dan? Stel je je mening ook weleens bij? Hoe vreemd is het dat ik dat niet heb? (NB ik heb recent de diagnose autisme gekregen, dus ik vraag me ook af of ik daarom misschien iets mis)
Ik benader iedereen in beginsel 'neutraal vriendelijk', maar ja: soms gaan mensen al heel snel in je irritatiezone zitten. Dat is normaal lijkt mij? Je kunt niet iedereen aardig vinden, sommige mensen passen echt niet bij je.
Ik stel mijn mening wel bij als blijkt dat het anders is. Beide kanten op trouwens! Iemand die aardig leek, maar een manipulatief kreng blijkt te zijn, blijf ik niet aardig vinden en andersom.
Mug schreef op 28-06-2022 om 12:22:
Ik benader iedereen in beginsel 'neutraal vriendelijk', maar ja: soms gaan mensen al heel snel in je irritatiezone zitten. Dat is normaal lijkt mij? Je kunt niet iedereen aardig vinden, sommige mensen passen echt niet bij je.
Ik probeer erachter te komen hoe normaal het is (ik denk inderdaad vrij normaal), maar ik ervaar het dus niet zo. Ik voel me trouwens wel meer op mijn gemak bij sommige mensen dan anderen, maar dat betekent niet dat ik die andere mensen onaardig vind, of me aan ze erger. Ze zijn wat mij betreft even welkom op mijn feestje, bij wijze van spreken. Daar hebben zij dan alleen niet altijd behoefte aan, misschien wel omdat ik bij hen wel in de irritatiezone zit. 
Pas als iemand zich echt vervelend gedraagt (bijvoorbeeld rotopmerkingen, pestgedrag, manipuleren en profiteren van anderen), vind ik hem/haar niet aardig meer.
Ik weet bij een eerste indruk al vrij snel of ik iemand mag of niet. Soms is iemand helemaal je type niet om mee om te willen gaan. Als ik me aan iemand irriteer dan heb ik zelden mijn mening bij moeten stellen. Wel is het wel eens gebeurd dat ik iemand graag mocht maar dat die mij later tegen is gevallen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen mogen.
Mensen die jij op TV ziet, daar heb je zelf geen directe interactie mee.
Ik heb meestal wel snel dat ik me wel of juist niet bij mensen op mijn gemak voel en ze wel of juist niet sympathiek vind.
Soms blijkt dat een foute inschatting en stel ik mijn mening later bij, maar over het algemeen ontdek ik na verloop van tijd inderdaad dat de kleine dingen die me in eerste instantie aantrokken/stoorden zich ook vertalen naar belangrijkere zaken. Iemand die in eerste instantie wat gemaakt op mij overkomt, blijkt zich dan bijvoorbeeld inderdaad achterbaks en onoprecht te gedragen.
Over dingen die er echt niet toe doen (kleding, stemgeluid of wat dan ook) oordeel ik eigenlijk nooit. Dat registreer ik überhaupt nauwelijks en als ik er te lang bij stil sta dat er ook mensen zijn die dat blijkbaar wel doen dan geeft dat me altijd een beetje een ongemakkelijk gevoel.
Ik heb het wel eens een enkele keer dat ik al snel een onredelijke afkeer voel voor iemand. Ik ben me er dan wel van bewust dat dat in mij zit. Ik voel bijvoorbeeld al heel snel irritatie tegen mensen die in mijn ogen vaag doen, om dingen heendraaien en de dingen niet bij de naam noemen. Ik realiseer me goed dat anderen dat diplomatiek zouden kunnen vinden en dat die mij bot zouden kunnen vinden, of een olifant in een porseleinkast. Ik probeer die irritatie dan ook te parkeren en zakelijk in gesprek te blijven. Dat lukt meestal tot op een zekere hoogte. Ik moet meestal wel mijn doelen bijstellen. Anders zit je elkaar alleen maar dwars.
Ik vond het kernkwadrant wel zinvol. Vaak heeft het iets te maken met belangrijke waarden of kwaliteiten. Die hebben ook een valkuil. En een allergie. Als mensen jouw gevoel van wat belangrijk is, tezeer tarten, kun je daar ‘allergisch’ op reageren. Het zou misschien kunnen dat jij door je autisme in zo’n geval minder gevoelsmatig reageert? Dat lijkt me in dit geval een voordeel. Je moet anders je verontwaardiging maar in bedwang zien te houden 😂. Dat vind ik in ieder geval, dat je dat niet zomaar voor waar aan kunt nemen en er evenwichtig mee moet omgaan.
Over mensen in een programma oordeel ik niet zo snel, een heleboel context wordt immers weggeknipt waardoor bepaald gedrag uitvergroot getoond wordt. Daar gedijen tv-programma's op. Ik hou ook niet zo erg van het type programma dat je noemt TS. De behoefte om dan online te spuwen of te oordelen over mensen die je niet kent begrijp ik so wie so niet.
Mijn oordeel in het dagelijks leven baseer ik op gedragspatronen, dus gedrag dat een rode lijn vertoont. Of althans dat probeer ik. Iedereen kan wel eens z'n dag (of dagen) niet hebben. Anderen niet, en ik niet.
Ik vertrouw over het algemeen wel op mijn antenne, al heb ik wel eens ruis op de zender.
'Hoe vreemd is het dat ik dat niet heb?'
Heel fijn dat je dat niet hebt.
Ik kan zelf ook (te) snel een oordeel hebben en ben daar niet trots op. Ik ventileer dat alleen thuis op de bank, niet op social media.
Maar zelfs dan vind ik het niet tof om mensen die je helemaal niet kent min of meer af te serveren.
Ik vind het altijd een heel naar bijverschijnsel als iemand uit programma's als BZV of Heel Holland Bakt helemaal compleet wordt afgezeken op internet. Je had het de laatste keer met boer Rob en bij HHB was er een keer een vrouw waar blijkbaar niets van deugde volgens het open riool Twitter. Gaat veel te ver. Ook bij programma's als Rijdende Rechter zie je het.
Ik zie het eigenlijk als een vorm van pesten en dan hobbelt er zo'n meute meelopers op social media achter aan.
watertoren schreef op 28-06-2022 om 12:45:
Ik weet bij een eerste indruk al vrij snel of ik iemand mag of niet. Soms is iemand helemaal je type niet om mee om te willen gaan. Als ik me aan iemand irriteer dan heb ik zelden mijn mening bij moeten stellen. Wel is het wel eens gebeurd dat ik iemand graag mocht maar dat die mij later tegen is gevallen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen mogen.
Als je 100 mensen neemt dan heb je met 25 van hun een leuke klik. 50 neutraal en 25 vind je niks aan/erger je aan, grofweg.
Dus trek het je niet aan 
ik vind iedereen aardig tenzij ze slecht behandelen zelfs dan blijf ik altijd lvriendelijk
Tikki schreef op 28-06-2022 om 16:28:
ik vind iedereen aardig tenzij ze slecht behandelen zelfs dan blijf ik altijd lvriendelijk
Waarom blijf je dan vriendelijk?
Op TV? Ik kan de man van de Ziggoreclame wel schieten: hier is Daddy! Ik weet niet waarom.
Hij kan er vermoedelijk ook niets aan doen dat hij die tekst moet uitspreken. 
Ik ben geen allemansvriend, bedoel je dat? Mensen die me vermoedelijk niet begrijpen laat ik niet dichterbij.
rionyriony schreef op 28-06-2022 om 17:54:
Op TV? Ik kan de man van de Ziggoreclame wel schieten: hier is Daddy! Ik weet niet waarom.
Hij kan er vermoedelijk ook niets aan doen dat hij die tekst moet uitspreken.
Ik ben geen allemansvriend, bedoel je dat? Mensen die me vermoedelijk niet begrijpen laat ik niet dichterbij.
Oh ja die man van de Ziggo reclame, hij lijkt zo enorm in zijn nopjes met zichzelf.
watertoren schreef op 28-06-2022 om 12:45:
Ik weet bij een eerste indruk al vrij snel of ik iemand mag of niet. Soms is iemand helemaal je type niet om mee om te willen gaan. Als ik me aan iemand irriteer dan heb ik zelden mijn mening bij moeten stellen. Wel is het wel eens gebeurd dat ik iemand graag mocht maar dat die mij later tegen is gevallen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen mogen.
Hier hetzelfde. Dat heb ik al van kinds af aan, en heb me zelden vergist. Ik voel direct een soort weerstand bij sommige mensen, geen idee waar het hem in zit.