Leugentje om bestwil
Vertel jij wel eens een leugentje om bestwil? Ik zat daar over na te denken en ik ben heel nieuwsgierig hoe vaak dat gebeurt en in welke mate.
Zelf aftrappen: ik vind het moeilijk om te liegen en verdraai daarom soms de waarheid, waarmee ik ook niet helemaal eerlijk ben.
Dus als iemand bijvoorbeeld een nieuwe broek heeft die ik niet mooi vind en mijn mening vraag, dan zeg ik iets in de trant van "ik vind het echt een broek voor jou, goede keuze".
Maar als ik een klein kadootje krijg dat ik niet leuk vind, dan zeg ik dat ik het wel leuk vind (grote kado's zeg ik wel eerlijk, want dan kan het misschien nog geruild worden).
Ik doe ook wel eens een leugentje om bestwil. Maar als iemand mijn eerlijke mening vraagt over een broek die IK niet mooi vind, dat zeg ik op een niet kwetsende manier wel dat ik ze niet mooi vind. Bijvoorbeeld: met die blauwe/groene/beige/...,... broek die je laatst aan had, vond ik je mooier staan. Maar dat is mijn mening, daar hoef jij geen rekening mee te houden, zeg ik er dan nog bij.
Ik vind dat mensen veel te dikwijls rond de waarheid heen draaien en als iemand die mij expliciet mijn mening vraagt er niet tegen kan dat ik mijn eerlijke mening dan ook geef, dan had die persoon dat niet aan mij moeten vragen. Maar nogmaals, op een fatsoenlijke manier. Ik wil in zulke situaties ook een beetje trouw blijven aan mezelf.
Ja hoor leugentje om bestwil (smoesje) gebruik ik best vaak. Vanochtend nog, ik was bij de supermarkt en toen ik alles in mijn fietstassen had kwam de grootste kletskous uit mijn kennissenkring aanlopen. Ik heb dag gezegd met daarachteraan dat ik ijs in mijn zwarte fietstas had en dus snel naar huis moest.
Zo'n type dat je echt uren aan de praat houdt met verhalen over de kleinkinderen, de vakantie en het mooie weer. Echt iemand waar je niet lang mee in gesprek wil. En met dit weer een wat er nog komt in het weekend was ijs kopen best aannemelijk.
Heb een zus die vindt dat je altijd eerlijk moet zijn. Zeg ik op haar feestje dat ze er leuk uitziet in haar nieuwe kleren en dan antwoord ze niet met een al of niet gemeend: Jij ook maar zegt ze "gewoon" eerlijk dat ze mijn kleren vreselijk vindt. Ze vindt mijn kleren vaak vreselijk, ik hou nogal van kleurig en zij is meer van de subtiele kleurtjes op een basis van beige of grijs. Het roze van de reactie plaatsen knop op dit forum zal zij nooit dragen en ik wel. Het staat me ook goed dus ze zou ook kunnen zeggen dat het mij wel staat en dat ik mijn best gedaan heb om er leuk uit te zien.
Best vaak, gewoon om ergens makkelijker van af te komen.
Sorry, kan niet praten heb een vergadering. Sorry, heb even geen tijd we zitten net te eten. Sorry, volgens mij roepen mijn kinderen.
Of als er een goede reden is, maar die reden is 4 a4tjes lang, dan wil ik wil ik ook wel eens een leugentje voor eigen best wil uiten.
In mijn laatste baan deed ik veel huisbezoeken. Met name ouderen alleenstaande mensen vonden het wel gezellig als er iemand langs kwam en probeerden het bezoek zo lang mogelijk te rekken.
Als er even een pauze was in het gesprek keek ik op mijn horloge en zei tegen mijn collega dat wij echt moesten gaan. Over tien minuten een volgende afspraak.
Dat was niet altijd waar maar ik wilde mensen ook niet tegen het hoofd stoten.
Ik ben over het algemeen een "people pleaser" zoals dat zo mooi in het engels gezegd wordt. Dus vragen over uiterlijk en wat hier ook genoemd wordt: als mensen je tijd in beslag nemen, maar je eigenlijk geen zin hebt, dan verzin ik toch wel een leugentje om bestwil (het voorbeeld met het ijs in de boodschappentas heb ik toevallig ook meerdere keren gebruikt 😀).
Maar ik hoor ook wel collega's op het werk dingen vertellen dat ik denk, dit is helemaal niet waar! Dan vraag ik me wel af wanneer het een leugentje om bestwil is, of echt een leugen. Bijvoorbeeld met structureel te laat komen of jezelf beter voordoen naar je werkgever dan je bent.
Dat is wel heel lang geleden (meerdere decennia) dat ik iets vertelde wat echt expliciet niet waar was (om interessant te doen tegenover een geliefde). Helaas herhaalde hij mijn verhaal tegenover anderen, en gelukkig was het verhaal in dat geval niet te controleren. 
Maar van die spanning achteraf leer je natuurlijk dat het verzinsel niet de moeite waard was.
Bij mij moet je eerder denken aan een vergissing in het onthouden van feiten, of iemand iets pijnlijks willen besparen, wat niets had toegevoegd aan zijn leven of hem heel ongelukkig had gemaakt. Dus iemand "in een waan laten". Komt ook weleens voor als ik moe ben dan kies voor iets leukers dan iemand tegen zijn zin bijspijkeren terwijl hij me het vertellen van de waarheid toch niet in dank had afgenomen.
Cadeautjes dank ik gewoon vriendelijk voor. Het is altijd leuk iets te krijgen. Ik heb nooit aanmerkingen over cadeautjes.
Ik kan niet zo goed liegen en ik hou er ook niet van. Toch gebruik ik wel eens een leugentje om eigen bestwil.
Als ik moe heb en geen zin in visite heb ik een afspraak.
SuzyQFive schreef op 19-06-2025 om 15:27:
Ik kan niet zo goed liegen en ik hou er ook niet van. Toch gebruik ik wel eens een leugentje om eigen bestwil.
Als ik moe heb en geen zin in visite heb ik een afspraak.
Dit is precies wat ik ook doe.
En me daarna mega schuldig te voelen.
Loulou39 schreef op 19-06-2025 om 12:21:
Zelf aftrappen: ik vind het moeilijk om te liegen en verdraai daarom soms de waarheid, waarmee ik ook niet helemaal eerlijk ben.
Dus als iemand bijvoorbeeld een nieuwe broek heeft die ik niet mooi vind en mijn mening vraag, dan zeg ik iets in de trant van "ik vind het echt een broek voor jou, goede keuze".
Maar als ik een klein kadootje krijg dat ik niet leuk vind, dan zeg ik dat ik het wel leuk vind (grote kado's zeg ik wel eerlijk, want dan kan het misschien nog geruild worden).
Ik herken me hierin. Ik hou niet van liegen en voel me meteen bezwaard als ik niet eerlijk ben. Zo zou ik dus ook geen afspraak verzinnen die ik niet heb of verzinnen dat de brug open stond als ik te laat ben.
Ik zie niet echt een probleem in een leugentje om bestwil, de waarheid wat verzachten mag best. Mensen die altijd eerlijk menen te moeten zijn vind ik minder prettig in de omgang, maar dan met name diegenen die denken dat hun mening zo belangrijk is dat ze um altijd geven. Je hoeft van mij niet te liegen, maar hou dan gewoon soms lekker je mond 😉.
Niet vaak, maar ik overdrijf wel eens als ik me niet heel lekker voel en ik naar een feestje of zo moet. Dan ben ik zogenaamd net wat zieker dan ik eigenlijk ben. Maar kiplekker voel ik me dan ook niet, dus echt liegen vind ik het niet. Wel vraagt mijn moeder vaak hoe duur het was als ik iets gekocht heb. Ik heb een dure smaak en mijn moeder geeft niet veel geld aan iets uit, dus ik noem altijd een veel lager bedrag dan wat ik er echt aan betaald heb. Verder ben ik eigenlijk best eerlijk.
Wieder schreef op 19-06-2025 om 16:17:
Ik zie niet echt een probleem in een leugentje om bestwil, de waarheid wat verzachten mag best. Mensen die altijd eerlijk menen te moeten zijn vind ik minder prettig in de omgang, maar dan met name diegenen die denken dat hun mening zo belangrijk is dat ze um altijd geven. Je hoeft van mij niet te liegen, maar hou dan gewoon soms lekker je mond 😉.
Precies, dat is me ook weleens opgevallen. Mensen die aangeven altijd eerlijk te zijn geven vaak hun mening waar die helemaal niet gevraagd wordt.
Zelf vind ik een leugentje om bestwil prima. Van de week mn kinderen nog ziek gemeld zodat ze naar een optreden in Duitsland konden. Heb ik geen enkele moeite mee eigenlijk.
Bij vrienden afzeggen met een smoesje omdat ik eigenlijk te moe ben doe ik dan weer niet. Ik ga óf heen, óf ik ga niet heen en zeg daarbij dat ik te moe ben. Andersom ook prima als mensen bij mij afzeggen omdat ze te moe zijn of geen zin hebben.
Fiorah schreef op 19-06-2025 om 15:54:
[..]
Ik herken me hierin. Ik hou niet van liegen en voel me meteen bezwaard als ik niet eerlijk ben. Zo zou ik dus ook geen afspraak verzinnen die ik niet heb of verzinnen dat de brug open stond als ik te laat ben.
Ik zou me soms juist bezwaard voelen als ik te eerlijk ben. Tegen de meeste mensen kun je niet zeggen 'ik heb een klein beetje hoofdpijn en had toch al geen zin in onze afspraak dus ik zeg af' of 'ik had wat beters te doen en vergat de tijd, daarom ben ik te laat'.
En als iemand mijn mening vraagt alleen maar om de beleefdheid ga ik echt niet zeggen dat ik die nieuwe broek lelijk vind. Dat is helemaal niet waar de ander dan om vraagt.
Mischa83 schreef op 19-06-2025 om 16:43:
[..]
Precies, dat is me ook weleens opgevallen. Mensen die aangeven altijd eerlijk te zijn geven vaak hun mening waar die helemaal niet gevraagd wordt.
Zelf vind ik een leugentje om bestwil prima. Van de week mn kinderen nog ziek gemeld zodat ze naar een optreden in Duitsland konden. Heb ik geen enkele moeite mee eigenlijk.
Bij vrienden afzeggen met een smoesje omdat ik eigenlijk te moe ben doe ik dan weer niet. Ik ga óf heen, óf ik ga niet heen en zeg daarbij dat ik te moe ben. Andersom ook prima als mensen bij mij afzeggen omdat ze te moe zijn of geen zin hebben.
Hmm ik heb volgens mij een beetje last van bijgeloof, geloof ik. Ik zou mijn kinderen niet zomaar ziek durven melden om iets totaal anders te kunnen gaan doen. Ben dan eigenlijk ook bang dat ze dan kort erna echt ziek worden ofzo. 
Een eerlijke mening geven waarom niet gevraagd wordt, vind ik dan weer het andere uiterste. Dat is vaak super onbeleefd en onaardig.
En een bedrag wat naar beneden afronden om gezeur over de aankoop te voorkomen, heb ik toch zeker al wel eens gedaan haha 