Kijk jij de andere kant op ?
Trampassagier komt op voor lastiggevallen man met nagellak
2 september 2024 om 16:09 uur
Een trampassagier is donderdag in een Haagse tram opgekomen voor een medereiziger. De man werd door een vlogger uitgescholden, omdat hij nagellak droeg.
Zeg jij er wat van als iets je niet aan staat ?
Wanneer wel ? Wanneer niet ?
Dit is zo maar even een voorbeeld.
Ik zelf ben niet iemand die snel ergens wat van zegt.
Dat is een gewetensvraag. Ik zeg er bijvoorbeeld wel wat van als ik zie dat iemand de hondenpoep niet opruimt in mijn wijk........tenzij het een aso met een pitbull is want dan durf ik het niet.
En dit voorbeeld gaat vaak op denk ik. Het is altijd een afweging tussen rechtvaardigheidsgevoel en angst voor de consequenties.
Had je deze vraag 10 jaar geleden gesteld, had ik vol overtuiging gezegd dat ik me zou bemoeien met dit soort situaties. Ik sprong overal tussen; kan ontzettend slecht tegen onrecht. Heb zo wel eens een goeie beuk gekregen. Vandaag de dag ben ik veel voorzichtiger, want ik heb liever geen mes tussen mijn ribben. Als een situatie uit de hand dreigt te lopen blijf ik er op gepaste afstand wel bij en bel ik zo nodig de politie .
Ik zeg eigenlijk nooit wat. Ten eerste omdat ik in het buitenland woon en de taal niet machtig ben, als ik dan in gebrekkige taal zo iemand de les ga lezen zou dat zomaar eens in het verkeerde keelgat kunnen schieten. Daarnaast ben ik ook bang dat de persoon in kwestie wellicht agressief wordt naar mij. Als kleine jonge vrouw heb ik weinig te vertellen 
In m'n vorige huis woonde er een Amerikaans stel in de buurt (ik had er dus wat van kunnen zeggen: Engels spreek ik wel) dat regelmatig ruziemaakte. Dat klonk al niet heel gezellig, maar één avond had die vent haar een blauw oog geslagen. Dat weet ik omdat hij dat zelf riep. Toen wel een belletje naar de politie gedaan + aparte melding gemaakt maar tja, je weet niet waar ze precies wonen, ik had geen idee hoe ze eruit zagen, en de politie heeft nooit zo'n haast... op die aparte melding is ook nooit ook maar een ontvangstbevestiging gekomen. Ik hoop dat het uit is, ben zelf inmiddels verhuisd 😕
Trouwens, als iemand hulp nodig heeft en ik het kan bieden doe ik het wel. Toen ik iemand door een auto geschept zag worden en die auto doorreed bleef ik erbij tot de politie kwam, en laatst ben ik omgekeerd met de auto omdat er iemand midden op straat lag in de zon. Dus als iemand echt hulp nodig heeft help ik uiteraard, maar wanneer er agressie of onvoorspelbaar gedrag in het spel is kies ik liever voor m'n eigen veiligheid.
Herfstappeltaart schreef op 02-09-2024 om 18:47:
Dat is een gewetensvraag. Ik zeg er bijvoorbeeld wel wat van als ik zie dat iemand de hondenpoep niet opruimt in mijn wijk........tenzij het een aso met een pitbull is want dan durf ik het niet.
En dit voorbeeld gaat vaak op denk ik. Het is altijd een afweging tussen rechtvaardigheidsgevoel en angst voor de consequenties.
Herfstappeltaart schreef op 02-09-2024 om 18:47:
Dat is een gewetensvraag. Ik zeg er bijvoorbeeld wel wat van als ik zie dat iemand de hondenpoep niet opruimt in mijn wijk........tenzij het een aso met een pitbull is want dan durf ik het niet.
En dit voorbeeld gaat vaak op denk ik. Het is altijd een afweging tussen rechtvaardigheidsgevoel en angst voor de consequenties.
Precies. Ik schat wel in of ik degene die ik aanspreek aan kan. In mijn geval zou ik daarom alleen een klein kind (zonder ouders in het bijzijn) aanspreken.
Een volwassen man die wordt uitgescholden omdat hij nagellak draagt kan wel voor zichzelf opkomen lijkt mij.
Voor een kind of zichtbaar kwetsbaar persoon zou ik zeker opkomen.
Poezie schreef op 02-09-2024 om 21:14:
Een volwassen man die wordt uitgescholden omdat hij nagellak draagt kan wel voor zichzelf opkomen lijkt mij.
Voor een kind of zichtbaar kwetsbaar persoon zou ik zeker opkomen.
Wat een wonderlijke conclusie? Waarom zou iemand met nagellak op goed voor zichzelf opkomen? Welke karaktereigenschap komt er bij dit uiterlijke kenmerk dan kijken?
Om antwoord te geven op de vraag: ja, ik ben iemand die zich er actief mee gaat bemoeien. Ongeacht wie wordt lastiggevallen, en ongeacht wie dat doet. Maar dat is wel een beetje beroepsdeformatie want ik werk in crisis gevoelige omgeving waar er veel opstootjes etc zijn, en ik ben er voor getraind.
Poms schreef op 02-09-2024 om 21:17:
[..]
Wat een wonderlijke conclusie? Waarom zou iemand met nagellak op goed voor zichzelf opkomen? Welke karaktereigenschap komt er bij dit uiterlijke kenmerk dan kijken?
Om antwoord te geven op de vraag: ja, ik ben iemand die zich er actief mee gaat bemoeien. Ongeacht wie wordt lastiggevallen, en ongeacht wie dat doet. Maar dat is wel een beetje beroepsdeformatie want ik werk in crisis gevoelige omgeving waar er veel opstootjes etc zijn, en ik ben er voor getraind.
Chapeau, ik durf niet meer zo goed. Vroeger deed ik het wel maar nu niet altijd meer. Laat ik het zelfs gaan als ik zelf slachtoffer ben.
Als ik met kind(eren) ben dan ga ik de situatie uit de weg.
Als ik alleen ben dan zeg ik wel eens wat van dingen. Soms niet handig achteraf maar soms kan ik het niet laten. Als ik bang ben van mensen dan zeg ik niets.
Hmm helaas heb ik meestal al gereageerd voor ik bedenk dat dat misschien niet zo verstandig was. Gelukkig is het nooit slecht afgelopen.
hm.. hangt van de situatie af. Ruziënde mannen zou ik niet gauw tussenspringen denk ik. Ik heb weleens een opmerking gemaakt tegen jongeren die afval achterlieten, nou dat doe ik ook niet weer. Ik voelde me bedreigd door hun reactie.
Ik heb ook weleens een vrouw hondenpoep in de bosjes zien gooien. De bosjes grenzen aan het schoolplein. Daar heb ik wel wat van gezegd. Ze was erg beledigd. Ik heb de vrouw daarna nooit meer gezien daar.
Nonverbaal wel. Je kan zien dat ik er wat van vind. Maar in feite begeef ik met niet vaak in situaties waarin iets spannends gebeurt. In Coronatijd maakten veel mensen ruzie op straat over afstand houden, rijen in winkels, dat er iemand teveel tijd nam e.d. Sindsdien is er volgens mij niets meer voorgevallen. 
Er ontgaat me ook veel; ik ben vaak geconcentreerd bezig met andere dingen.
In het geval van die man met nagellak zou ik waarschijnlijk niet begrepen hebben waarom het ging. De nagellak zou me niet zijn opgevallen en als iemand er iets van zei zou ik alleen maar gedacht hebben dat hij hard praatte.
Roos55 schreef op 02-09-2024 om 18:46:
Dit is zo maar even een voorbeeld.
Ik zelf ben niet iemand die snel ergens wat van zegt.
Ik zeker wel. Maar ik ga niet zover dat ik mijn eigen leven ervoor geef ofzo. Als ik het gevaar dusdanig inschat dat het mijn eigen veiligheid ernstig in gevaar brengt, weet ik niet wat mijn antwoord zal zijn. Als er iemand in elkaar geslagen wordt, moet ik ergens nog wel het gevoel hebben dat dat niet inhoudt dat ik zelf een mes tussen mijn ribben krijg. Ik zal dan sneller om me heen zoeken naar medestanders, waardoor je met meer bent.
Dus bij echt gevaar maak ik andere keuzes. Maar anders? Zeker wel, heb ik vaak zat gedaan en zal ik blijven doen. Ik geloof er in dat je met onrecht niet moet weg willen kijken. Hoe zal jij je voelen als jij in die situatie zit en iedereen om je heen doet net alsof die het het niet hoort. Dat is toch verschrikkelijk?!
Ik herinner me wat: iemand raakte een tijd geleden buiten zichzelf van haat en woede omdat ik met een mondkap opliep. Ik had iemand zien hoesten in de supermarkt en ik had dat ding nog in mijn zak. Dus ik zette hem op. Hij ging vlak voor me staan en op luide toon ging hij tegen me te keer: "denk je dat je god bent?" Ik keek wat om me heen alsof hij het niet tegen mij had. Ik dacht: dan gaat hij vanzelf wel weg. En dat was ook zo. Ik dacht dat hij in de war was. Het ging wel zeker over die mondkap. Maar om dan de conclusie te trekken dat iemand zich verheven voelde en daarom een mondmasker droeg; ik zag het verband niet zo. Bovendien moet ik zelf weten wat ik op mijn kop zet en of ik me te goed voel om zonder te lopen. Ik denk ook dat God er geen nodig heeft.
Ik heb dat filmpje gezien. In dat geval had ik er ook wat van gezegd. De manier waarop die man die persoon met nagellak bejegende was echt niet okay. En dan filmen en op dumpert zetten alsof je zelf de coolste man ter wereld bent. Daar kots ik nou van.
Maar het is wel de toon die muziek maakt dus de vorm van aanspreken verschilt per ‘incident’.