Indien tijdreizen mogelijk zijn, waar kies je voor? Het verleden of de toekomst?
Indien tijdreizen mogelijk zijn, zou jij op reis gaan en waar kies je voor? Het verleden of de toekomst?
Ben je nieuwsgierig hoe de wereld eruit ziet over een x aantal jaar en ga je een kijkje nemen in de toekomst?
Of zou je terug willen naar het verleden omdat je toen een leuke tijd hebt gehad, of omdat je graag de kans zou willen hebben om de dingen anders te doen?
Als je gaat, zou je nog terug willen komen naar het heden?
Ik zou graag terug willen naar het verleden, maar dan wel met de kennis van nu.
Dan zou ik naar een bepaalde tijd gaan van mijn leven om (nog) veel meer te kunnen genieten van de vrijheid, en de onbezorgde tijd die we toen hadden.
Niet dat ik in het verleden zou willen blijven, want de mensen die me dierbaar zijn in het heden, zou ik voor geen goud willen missen.
ik denk het verleden want ik ben bang dat de toekomst niet zo leuk is.
Het verleden, de toekomst zie ik ietwat grimmig en eng in.
Toen ik de topictitel zag, dacht ik eerst aan tijdreizen onafhankelijk van wanneer je zelf leeft. Dan zou ik graag teruggaan in de tijd.
Maar wanneer het mijn eigen leven betreft, zou ik vooruit reizen. Ik zou wel willen weten waar ikzelf over 5-10 jaar sta en wat er verder met de wereld is gebeurd.
Maar daarna wil ik wel weer terug naar het heden, vind mijn leven heel mooi en fijn zoals het nu is en zou er niets van willen missen.
Mijn moeder zei heel vaak dat ik de beste tijd had meegemaakt (ik kreeg een koekje bij de thee en af en toe een gehaktbal bij het eten), Ze kon dat alleen maar zien in vergelijking met haar eigen jeugd wat dus haar maatstaf was.
Ikzelf keek alleen maar naar alle vereisten van die tijd, je leven werd bepaald door alles wat moest, dus ik vond het helemáál geen goede tijd. Een goede tijd zou je krijgen door een paar koekjes en slavinken? Mwah.
Ik zie een glimp van hoe de wereld zich gaat ontwikkelen en ik zou niet weten hoe dit nog goed zou kunnen komen.
Ik denk dat als ik opnieuw zou worden geboren ik alles weer hetzelfde zou doen, tenzij ik echt in een andere omgeving zou worden geboren met een ander genenpakket. Ik deed immers al mijn uiterste best, toen.
Ik zou allebei willen zien maar dan wel als man. Ik weet niet precies wat de mores zullen zijn waar ik heen ga en als man heb je helaas meer bewegingsvrijheid.
Ik ga niet.
De reden om naar de toekomst te gaan zou kunnen zijn dat ik kan zien hoe het met mijn kleinkinderen is gegaan en nog een reden is de voortgang van de medische wetenschap. Maar de ontwikkelingen in de wereld maken dat ik niet durf, bang om ellende en oorlogen te zien.
Naar het verleden wil ik niet want dan heb ik mijn kleinkinderen niet 
Ik zou terug in de tijd willen on dan vanaf mijn vroegste jeugd dingen anders aan te pakken.
Als mensen mij dan weer aanspoorden om naar mijn zus te kijken, omdat zij dit of dat zo goed kon dan zou ik schreeuwen: Hou op! Ik ben ik en ik doe het zo!
Dan zou ik vanaf mijn tienerjaren alle mannen die rare vragen stelden of zonder toestemming aan mijn lijf kwamen op hun bek timmeren, ja ook op de verjaardag van oma.
Dan had ik eerder met de vuist op tafel geslagen om beter naar mijn heup te laten kijken en had ik niet 10 jaar van mijn leven laten verknoeien door steeds maar een paracetamolletje te moeten nemen. Het was niet mijn heup maar een cyste in mijn buik.
dan toch liever de toekomst, alhoewel ik ook wel wat angstig ben met al die oorlogen en bepaalde machtige mensen.
Ik heb een rotjeugd gehad dus wil absoluut niet terug naar het verleden.
Toen ik de topic titel las zag ik mijzelf al rond lopen in de tijd dat de hunebedden gebouwd werden er daar had ik best een kijkje willen nemen.
Maar wil ik terug in mij eigen verleden. Ik kijk tevreden terug op meer dan 60 jaar. Natuurlijk zou ik best op kruispunten van mijn leven een andere beslissing willen nemen maar was ik daar overal gelukkiger van geworden. Ik weet het niet andere kansen maar ook andere uitdagingen. Sommige beslissing werden ook genomen door de omstandigheden en de tijdsgeest en die kun je vaak niet veranderen.
Ik zou waarschijnlijk kiezen om bepaalde vakanties over te doen jong en erg fit een wandeltocht door noord Zweden of mijn eerste vakantie op de bonnefooi door Amerika.
Daarna weer terug naar het heden maar mijn fitheid en mooie figuur neem ik dan als het even kan mee.
Wil ik pakweg 30/40 jaar de toekomst in reizen. Ik weet het niet natuurlijk ben ik best nieuwsgierig hoe het dan met mijn kinderen gaat maar eigenlijk wil ik ze dan alleen maar gelukkig en te vreden zien. Ik droom hier liever over dan dat ik de realiteit zie.
dan zou ik 2,5 jaar terug in de tijd willen gaan zodat ik kan voorkomen dat ik aan de medicatie begin die mijn beetje kwaliteit van leven die ik toen nog had heeft verwoest.
En niet binnen mijn eigen leven, maar ik zou best Woodstock willen hebben meegemaakt 
ik heb best weleens gedacht, dat als ik weer zou opgroeien, maar dan met behoud van de kennis die ik nu heb, ik waarschijnlijk vaak andere keuzes gemaakt en andere acties ondernomen had.
Toch ben ik ook nieuwsgierig naar wat de toekomst brengt.
het idee van terugreisen binnen je eigen leven doet me trouwens denken aan een boek dat ik net heb geluisterd, een technothriller. Reset van Blake Crouch.
Ik heb me toen ook zitten al vragen of ik dat zou doen en naar wanneer
Naar de toekomst hoef ik niet, laat me maar in het ongewisse. Mijn verleden ken ik, dat was prima, niks meer aan doen want het heeft me gebracht waar ik nu ben en dat bevalt me over het algemeen best.
Ik zou wel toeschouwer willen zijn bij de jeugd van mijn ouders, inzicht krijgen in waarom we zijn wie we zijn. Twee totaal verschillende achtergronden, mijn moeder uit een welgesteld gezin met twee kinderen. Zelfbewust, niet op haar mondje gevallen. Mijn vader, nakomertje in een groot, arm gezin, alcoholistische ouders. Bescheiden, gevoelig, beetje verlegen. Hoe deden ze het als kind, puber, jongvolwassene, daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Maar dan als een soort Daan Schuurmans, De Geschiedenis Van Wieder. Niet meedoen, wel kijken en dan weer lekker terug naar nu 🙃.
Ik zou graag nog een paar nachtjes bij mijn vader logeren. Heerlijk bijpraten en de vanzelfsprekendheid weer voelen.