Gekste plek waar je spullen hebt teruggevonden

Onder de onderste bureaula. Die kan je eruit halen en eronder is nog ruimte. Daar vond ik een voorraad stiften, pennen, mijn schaar die ik al anderhalf jaar kwijt was. Is allemaal bij het open doen van de la erachter gegleden en eronder beland.

Oh dat heb ik ook wel eens gehad. Dat ik iets ergens neerlegde met het idee “hier ligt het goed opgeborgen”, om het vervolgens een jaar later pas weer terug te vinden. Ik zou toch beginnen met meest logische plekken waar hij uit het zicht ligt zoals een ladekastje of nachtkastje. 
Tegenwoordig vind ik van alles terug in de prullenbak. Maar dat komt omdat ik een peuter heb die graag alles weggooid.

Schoondochter schreef op 10-03-2025 om 21:00:

als ik ooit dat brillendoekje terugvindt dat ik uit een broekzak haalde en 'oh dit is een gekke plek, maar ik vind hem vast wel terug'-denkend heb opgeruimd zal ik je vertellen wat de gekste plek is. Ik mis dat doekje drie jaar later nog steeds wel een beetje.

Oh, ik weet waar die ligt! Bij het bijna nieuwe rode Nike-vest van mijn dochter dat ik 14 jaar geleden kwijtgeraakt ben en nooit meer teruggevonden heb. Ik heb me daar rot naar gezocht, alles overhoop gehaald. Toen we vorig jaar gingen verhuizen dacht ik nog dat ik het dan wel ergens tegen zou moeten komen, maar nee. Dat vest is voor altijd verdwenen.

Wieder schreef op 10-03-2025 om 21:11:

[..]

Oh, ik weet waar die ligt! Bij het bijna nieuwe rode Nike-vest van mijn dochter dat ik 14 jaar geleden kwijtgeraakt ben en nooit meer teruggevonden heb. Ik heb me daar rot naar gezocht, alles overhoop gehaald. Toen we vorig jaar gingen verhuizen dacht ik nog dat ik het dan wel ergens tegen zou moeten komen, maar nee. Dat vest is voor altijd verdwenen.

Ja zo ben ik ook spullen spontaan kwijtgeraakt 

Mijn dochter is haar oordopjes kwijt, ik weet dat ik ze heb opgeruimd, blijkbaar op een onlogische plek. Mijn man zocht zijn brillendoosje en die vond ik terug in de koelkast.

Heel eerlijk gezegd vind ik nooit iets terug, dat doet mijn vriendlief. Hij weet ook al wát ik kwijt ben voordat ik het weet want hij heeft het zien liggen op een onlogische plek. Dan zegt-ie dingen als: “als je je zonnebril zoekt, dan ligt die op de kattenmand”. Vervolgens vergeet ik ook nog dat hij dat heeft gezegd en presteer het om te vragen waar hij ook alweer mijn zonnebril had zien liggen. Hij denkt echt dat ik hem dan in de maling neem. Was het maar zo’n feest.

Tickets voor een cabaret-voorstelling in de papiercontainer. Op zich niet heel vreemd (het is tenslotte papier), maar ik zocht iets anders in de papiercontainer en vond toen een envelop met dus die kaartjes er in. De voorstelling moest nog komen en we hadden geen idee dat we ze kwijt waren! Geluk bij een ongeluk, want 2 dagen later zou die container geleegd worden. Als ik dus niet op mijn kop in die container was gedoken, waren ze gewoon weg gegooid en waren we daar waarschijnlijk op de dag van de voorstelling pas achter gekomen 🙈
Huissleutels in de prullenbak en in de koelkast is ook regelmatig gebeurt.

Ik kan vaak mn zonnebril op de eerste zonnige dag van het jaar niet vinden. Elk jaar leg ik um op een plek waarvan ik denk, ja dat is handig. De ene keer in kastje a. Het jaar daarna toch in een laadje etc. Dit jaar heb ik um in mn werktas laten zitten haha. 

Vriendlief raakt wel echt alles kwijt. Zo is hij al 2 riemen kwijtgeraakt, ik denk dat de kaboutertjes die meegenomen hebben. Net zoals zijn portemonnee, die is hij denk ik echt al een half jaar kwijt. En ik had hem daarvoor net terug gevonden ergens in een hoekje in de slaapkamer.

Ik ben idd vooral spul kwijt als ik denk: ik leg hem hier neer want dan raak ik hem niet kwijt/ ligt ie veilig. 
Vooral mijn paspoort. Mijn zonnebril heb ik vrijwel elke dag op.
En toen de kinderen klein waren kon je er vergif op innemen dat de spullen die je kwijt bent of in de prullenbak lagen, of in een stuk speelgoed.
Maar het gekste plekje waar ik mijn spullen die ik kwijt was terugvond was in de dakgoot…  

Denk bij mijn dochter op de kamer met iets geholpen, op het randje van haar dakraam gelegd en blijkbaar naar beneden gegleden. 
Gelukkig was het een lage dakgoot en vond ik het slechts een paar dagen later terug toen ik bij het onderhoud van mijn auto even de fles met olie in de dakgoot wilde zetten om mijn handen vrij te hebben. 

Ik heb me voorgenomen om niets meer een nieuwe plek te geven. Als ik dat doe ben ik het namelijk kwijt.

Als ik iets wel terugvind dan begrijp ik wel waarom ik het daarheen had verplaatst. Maar als ik het voorwerp nodig heb dan denk ik niet zo: ik heb dan in mijn herinnering een beeld van waar ik hem vaker heb gezien en dáár ga ik dan op af, en niet op logisch of niet logisch.

Wat ik het vaakst kwijtraak is mijn koffiekop. Ik zoek tegenwoordig niet meer en pak een andere.

Ellori schreef op 10-03-2025 om 23:19:

Ik kan vaak mn zonnebril op de eerste zonnige dag van het jaar niet vinden. Elk jaar leg ik um op een plek waarvan ik denk, ja dat is handig. De ene keer in kastje a. Het jaar daarna toch in een laadje etc. Dit jaar heb ik um in mn werktas laten zitten

Die van mij is op sterkte en zit standaard in mijn tas voor in de auto. Maar voor man hebben we ons van de week ook rot gezocht.  De brillenkoker bleek als steuntje voor een fotolijstje op het dressoir beland te zijn. 

Zandhaas schreef op 10-03-2025 om 22:30:

Een mobiele telefoon in een reistasje, ongeveer vier jaar nadat deze “verloren” was. Was nog in het hele vroege mobieltjes tijdperk.
Een fototoestelletje in een colbertje. Stad en land afgezocht, zelfs een oud werkgever nog lastig gevallen want was vast daar blijven liggen m. Wilde het jasje in de zak van Max doen, maar t was wel zwaar. Zat de camera in de binnenzak.
En m’n favoriete shirtje in een binnentent. Dat kwam dus ook pas na ruim een jaar tevoorschijn toen de tent weer werd opgezet. Maar daar ligt je zonnebril vast niet. Misschien buiten in de tuin?

O ja, ik ben wel twee jaar op een rij mijn horloge kwijt geweest na de zomervakantie. Beide keren de horloge teruggevonden in het opbergvakje in de binnentent, toen die het volgende jaar weer opgezet was. 

Maar meestal ben ik wel uren naar iets dat ik kwijt ben aan het zoeken, maar het vinden gebeurd dan door een ander.