"Geef jezelf een pluim"-topic
Want "Steek een veer in je eigen reet" vond ik toch wat plat.
Dus waar ben je trots op? Wat zijn je (kleine?) overwinningen van de laatste tijd?
Die klus die je tig jaar hebt uitgesteld en nu eindelijk hebt gedaan? Toch gaan joggen ondanks de zeikende regen? Die zak pepernoten van 1kg niet naar binnen gewerkt?
Vertel het hier!
Ik ben best trots op mezelf dat ik het op kan brengen om na elke halfjaarlijkste ct-scan de angst en het vervelende gevoel weer van me af te zetten tot de volgende controle.
Herfstappeltaart schreef op 11-11-2022 om 13:27:
Ik ben best trots op mezelf dat ik het op kan brengen om na elke halfjaarlijkste ct-scan de angst en het vervelende gevoel weer van me af te zetten tot de volgende controle.
En daar mág je ook best trots op zijn, want ik herken de angst! Helaas is de tussenliggende tijd bij mij steeds te kort (elke 3 maanden)om het volledig langs me af te laten glijden, maar het lukt mij ook aardig 😅.
ToetieToover schreef op 11-11-2022 om 11:02:
[..]
Jammer. Kun je het niet zelf omzetten?
Helaas, dat zie ik mezelf niet doen. Jij zei dat je zelf ontwerpt toch? Dat lijkt mule superleuk, maar ik hou het bij gewoon haken!
Ik heb een baaldag, maar ik ben wel aan het opruimen en dat doe ik meestal dan ook niet. Ik ben mijn huis aan het uitmesten, en het begint steeds meer op een huis te lijken.
HAHA!wait..what schreef op 11-11-2022 om 12:34:
Wat een heerlijk positief topic 😊 leuk om te lezen van iedereen! En eigenlijk zo belangrijk om trots en/of blij te zijn met jezelf!
Mijn bijdrage; eindelijk een afspraak gemaakt om spiraaltje te vervangen.. Ik zag er zó tegenop! Helaas wel bij een mannelijke gynaecoloog maar daar kon ik het snelst terecht 😉 (stom eigenlijk he, zo op zien tegen het maken van de afspraak maar dan wél zo snel mogelijk aan de beurt willen 😅)
Dat was ook de insteek. 
Zeker met die burn-out van me en toch al neiging tot depressie, moet ik dat positief doen een tikje artificieel aanpakken.
Leuk om de trotse momentjes van anderen te lezen!
Zit nu in en korte pauze van een heftige hobbymiddag. Dat probeerde ik iedere vrijdag te doen maar eigenlijk al het laatste half jaar voor mijn operatie deed ik niet meer wat ik normaal wel deed. Ik deed altijd brood bakken, soep maken en iets lekkers bakken maar het laatste half jaar was het meestal maar 2 van de drie. Na mijn herstel van de operatie ben ik weer aan het opbouwen, deed meestal soep en iets simpels lekkers, een cake of een boterkoek. Nu ik weer en beetje spieren heb opgebouwd heb ik de gok gewaagd om brooddeeg te kneden en te bakken, soep te maken en een cake te bakken. Een hele middag staan gaat steeds beter.
Edit: Moet misschien toch nog een beetje de rem erop houden dat ik straks niet denk dat ik nog meer kan doen en dan weer klachten krijg. 
Edit2:
De (nog net) puber schuift hier net de keukendeur in en roept blij: O moeder het ruikt eindelijk weer net als vroeger 
Bakblik schreef op 11-11-2022 om 16:11:
Zit nu in en korte pauze van een heftige hobbymiddag. Dat probeerde ik iedere vrijdag te doen maar eigenlijk al het laatste half jaar voor mijn operatie deed ik niet meer wat ik normaal wel deed. Ik deed altijd brood bakken, soep maken en iets lekkers bakken maar het laatste half jaar was het meestal maar 2 van de drie. Na mijn herstel van de operatie ben ik weer aan het opbouwen, deed meestal soep en iets simpels lekkers, een cake of een boterkoek. Nu ik weer en beetje spieren heb opgebouwd heb ik de gok gewaagd om brooddeeg te kneden en te bakken, soep te maken en een cake te bakken. Een hele middag staan gaat steeds beter.
Edit: Moet misschien toch nog een beetje de rem erop houden dat ik straks niet denk dat ik nog meer kan doen en dan weer klachten krijg.
Edit2:
De (nog net) puber schuift hier net de keukendeur in en roept blij: O moeder het ruikt eindelijk weer net als vroeger
Ah wat heerlijk! Lekker van genieten 😀
Ik ben trots dat ik mijn voorraadlades en koelkast zo aan het herindelen en opruimen ben. Ik ben een rommelkont en weet nooit hoe te beginnen en nu ben ik bijna klaar (heeft even geduurd maar dan heb je ook wat 😉).
ik ben zelf niet in de stress geraakt toen poes in de stress was (ze zijn hier op het dak boven mij aan het werk), ik ben gaan kickboksen ondanks dat ik geen zin had en kon toegeven aan de slaap toen ik vanavond op de bank in slaap aan het vallen was. Ondertussen lig ik in bed.
Oooh en heb de kno arts overtuigd dat een buisje het beste idee is voor mijn oor die als 2jr irritant doet en zijn idee voor een 2u durende operatie met 6wkn herstel best nog kan als dat buisje niet werkt.
Ik ben trots dat ik nu 7 dagen achter elkaar pilates en ballet heb gedaan, het huishouden heb gedaan en kaarsen gemaakt. Niet helemaal een wasted day en mijn beruchte uitstelgedrag lijkt stevig af te nemen. 
Kersje schreef op 11-11-2022 om 14:59:
[..]
En daar mág je ook best trots op zijn, want ik herken de angst! Helaas is de tussenliggende tijd bij mij steeds te kort (elke 3 maanden)om het volledig langs me af te laten glijden, maar het lukt mij ook aardig 😅.
(H)up!
Ik ben trots op mezelf dat ik braaf luister naar vriend en nagelstyliste en morgen naar de huisarts ga voor bloedafname en die verdomde klikkende heup.
Laten we zeggen dat ik artsen normaal zoveel mogelijk vermijd.
Leuk topic!
Eigenlijk zeg ik niet zo vaak dat ik trots ben op mezelf, maar nu vind ik dat ik dat best eens hardop mag zeggen.
Ik ben trots op mezelf dat ik ondanks de tegenslagen nog steeds kan opbrengen om positief te blijven, erin blijf geloven dat het beter wordt.
Ondanks alle verdriet en drukte van de afgelopen periode, mezelf staande heb weten te houden, hoe dodelijk vermoeiend en uitzichtloos het ook leek. Mezelf telkens weer bij elkaar heb kunnen rapen om weer door te gaan.
Nou dat..