Een weekend vraagje over bevallingen
waar ben jij ter wereld gekomen of waar heb jij je kinderen uitgepoept 😜
En alles wat je er over kwijt wil !
Zowel mijn oudere broer als ik zijn in een ziekenhuis (of kraamkliniek Henegouwerlaan) te Rotterdam geboren. Mijn vader was te laat bij de geboorte van zijn eerste kind, mijn broer. (Dat is hem zijn leven lang nagedragen). De naam 'dokter Pannekoek' (gynaecoloog) werd nogal eens genoemd.
Hij was wel bij mijn geboorte. Hij schrok zich dood toen ik blauw (?) ter wereld kwam. Niks aan de hand. Maar in die tijd (ruim 70 jaar geleden) wisten de aanstaande ouders niet zoveel als nu....
Ikzelf in het ziekenhuis, keizersnede. Mijn oudste ziekenhuis ivm hoge bloeddruk. Tweede thuis, nog net want volgende dag zou de bevalling ingeleid worden ivm bijna 42 weken zwanger. Tweeling ziekenhuis, want tja tweeling (39 weken en 5 dagen). Daarna een geplande keizersnee omdat ik een cyste aan een eierstok had die een normale bevalling onmogelijk maakte, en dus de volgende 2 verplicht in ziekenhuis. Alleen de tweede zonder inleiding of keizersnee.
Mijn broers en zussen en ik thuis. Mijn oudste in ziekenhuis vanwege ontlasting in vruchtwater, de andere twee thuis.
Ik ben thuis geboren, meer dan 50 jaar geleden, zusje twee jaar later ook.
Vanwege het werk van mijn vader ( transport) was het een geluk dat hij beide keren thuis was.
De eerste foto van mij is onder de kerstboom 🌲
ik heb zelf geen kinderen, past niet bij me.
Zelf ben ik thuis geboren, mijn jongere broertjes ook. De jongste kwam zo snel dat de huisarts (verloskundige hadden we niet in het dorp, zwangerschappen werden door de huisarts gedaan destijds) te laat was. Mijn vader had het al twee keer gezien, dus de derde keer zelf lukte ook nog wel 
Toen ik zelf zwanger raakte al snel besloten in het ziekenhuis te willen bevallen, vond het thuis allemaal maar gedoe. Twee snelle bevallingen gehad, eerste was er vijf uurtjes na het breken van de vliezen en de tweede drie. Allebei bij 40 weken en een paar dagen geboren, de oudste bijna 4 kilo en de jongste 4,3 kilo. Prima gezond, geen medicatie of gynaecoloog nodig gehad gelukkig, kon het op eigen kracht en eigen rust. Had beide keren dezelfde verloskundige en zij was samen met mijn man 'de gids'. Tegen het einde aan drong niet alles meer goed tot me door, ik keerde helemaal in mezelf. Als man de boodschap dan herhaalde, kon ik het wél horen. Mijn moeder grapte later dat die brede heupen van ons toch heus ergens goed voor zijn, wij krijgen grote kinderen zonder veel problemen 
Bedankt ❤️ voor jullie verhalen.
Ikzelf in het ziekenhuis, mijn kinderen allemaal ook in her ziekenhuis. De oudste 2 omdat de bevalling niet doorzette en de jongste wist ik vantevoren, ze had een groeiachterstand.
Ik in het ziekenhuis
Mijn beide kinderen ook
Bij de 1e lag ik 's morgens heel vroeg op de ok omdat de placenta niet goed los gekomen was en heb bijna een week in het ziekenhuis gelegen
Bij de 2e, medische indicatie, moest ik voor controle naar het ziekenhuis 's morgens, zei al tegen de verpleegkundige, die gaat vandaag nog komen.
Bleek al 4cm ontsluiting te hebben en 2 uurtjes later waren we onderweg naar huis met kind
Ik in het ziekenhuis, 18 dagen te laat.
Mijn moeder heeft de week voor mijn geboorte mijn vader regelmatig opgedragen om met haar in de auto over flinke verkeerdrempels te rijden omdat het misschien de weeën op zou wekken.
mijn tweelingzus en ik in het ziekenhuis, op de uitgerekende datum. Dat is blijkbaar heel bijzonder bij tweelingen
Mijn broertje thuis
zelf recent bevallen, ik begon thuis maar na 12 uur in een weeenstorm te hebben gezeten en geen centimeter opgeschoten te zijn, moest ik naar het ziekenhuis want het vruchtwater veranderde langzaam van helder naar groen. En ik wilde toen wel een ruggenprik. Die werkte maar een uur dus dat was anticlimax. Daarna n een paar uur aan de wee opwekkers, uuuuuuuuren lange persfase en toen keizersnede. Mijn kindje bleek helemaal verkeerd voor te liggen dus ja, verklaarde wel een hoop
Ik ben net als Poezenmeisje in Huize Tavenier geboren. Ik was daar een van de laatste baby’s voordat het gesloten werd als kraamkliniek. Ik ben bijna in de taxi geboren want de verloskundige geloofde niet dat een eerste bevalling zo snel ging. Leuke details: de bevalkamers waren in de kelder. Huize tavenier is nu een instelling voor geestelijke jeugdgezonheidszorg waar ik ook met mijn kinderen kwam. En: ik had eerder een litteken onder mijn voet dan een navel. De verloskundige had haar schaar op het bevalbed laten liggen en daar kwam ik met mijn voetje in.
Mijn zoon is in het ziekenhuis geboren, ik woonde toen nog thuis (omdat ik anders geen huursubsidie zou krijgen, had al wel een huisje) en wilde niet thuis bevallen. Snelle bevalling ook. Moest wel 3 kwartier persweeën ophouden omdat hij bij het breken van de vliezen, door de vk, bleek dat hij in het vw had gepoept en de gyn was nog niet beschikbaar.
Mijn oudste dochter is thuis geboren. Ik had het ziekenhuis ook niet gered. Vliezen braken en niet echt weeën maar de vk zei dat ik wel meteen moest bellen omdat de oudste ook snel kwam. Vlak voor ze kwam een paar weeën maar toen ze er was hielden ze op. Ze keek: 5cm. Stuurde me onder de douche ter ontspanning. Ik kreeg toen vijf weeën en daar kwam ze al. Ik riep naar beneden, hierdoor werd zoon wakker en die ging huilen. Ze hoorden mij niet maar hem wel en toen zagen ze mij al persweeën opvangend boven in de gang staan. Ze hebben me op het bed vesmeten en ze kon nog net handschoenen aandoen. En daar was ze. Ze bleek toen dysmatuur te zijn.
Derde thuis geboren, als superman met een arm langs haar hoofd. Helaas kreeg ik fluxus en moest met spoed naar het zh. Ze moesten halverwege nog stoppen omdat het zo slecht met mij ging.
Daarom moesten de vierde en vijfde ook in het zh. De vierde is in de vliezen geboren. Ik kreeg weeën, gelijk VK gebeld, die was er na een half uur. Direct op naar het ziekenhuis en daar is ze vrijwel direct geboren. Ook bleek de navelstreng niet in de placenta te zitten maar in de vliezen (velamenteuze insertie). Goddank dus dat ze in de vliezen is geboren. Helaas wel weer fluxus, ik blijk niet op oxitocine te reageren.
Bij de vijfde geen ontsluitingsweeën gehad, alleen een onrustig gevoe,l vk kwam en moesten onmiddellijk naar het zh. Daar zei ze: je zat al vrijwel op volledige ontsluiting. Ook de jongste is dus snel geboren. Wel was grappig dat ik bij haar het langst hebt moeten persen, 6 persweeën. Ze was ook de grootste en zwaarste van alle kinderen.
Zelf in het ziekenhuis, 5 weken te vroeg, nog geen 5 pond en stuitbevalling. Vader ging gestrekt toen er een blauw voetje uitkwam.
Kinderen beide op medische indicatie van mij in het ziekenhuis. Oudste gebroken vliezen maar mocht nog niet bevallen want ik spoot fraxiparine. Heette toen nog heparine meen ik. Pas 6 dagen later kreeg ik weeenopwekkers want toen duurde het toch te lang. Ivm infectiegevaar en te lang gebroken vliezen. Het was één grote weeenstorm van urenlang en uiteindelijk wilden ze een spoedkeizersnee doen , waarop ik op mijn laatste krachten nog net het kind eruit heb gekregen.
Bij tweede raakte ik in 24 uur tijd 3 keer naar het ziekenhuis. Eerst controle op de poli , ik was de slijmprop verloren. Maar kon nog wel een week duren zei de gynaecoloog. Toen braken de vliezen en ik kreeg weeën. Weer naar ziekenhuis maar ze stuurden me terug want de weeën waren volgens hun niet erg genoeg. Dat was in de avond rond 9 uur. Om half 2 in de nacht toch weer naar ziekenhuis met heftigere weeën. Maar de apparatuur kon ze niet meten. Ik zei gelijk: ik ga niet meer naar huis!! Ik blijf tot dat kind er is!!
Ze wilden me eigenlijk weg sturen. Om 4 uur had ik nog maar 5 cm ontsluiting. Half 5 riep ik het kind komt! Dat kon niet volgens de zuster... afijn . De gynaecoloog moest met spoed uit bed komen en 4:52 is de jongste geboren. Helaas met 3voudige schisis. En toen vergaten ze ons ook nog bij de overdracht. Er zat in de haast van naar verloskamer rijden geen bordje op de deur dus ze dachten dat de kamer leeg was..
Ik zei om half negen tegen man, we hebben nu al 1,5 uur niemand gezien, ik heb honger en er zou nog een arts komen toch? Half 10 zaten we met kind bij de poli. Ik in rolstoel, baby op schoot. Heftige foto's van kinderen waar een groot deel gezicht miste aan de wand in het kamertje. Gelukkig was dat bij dochter maar voor een klein deel zo. Maar ik vond het best heftig. Moest ook nog 2 dagen blijven ivm slecht drinken kunnen van dochter. Een derde durfde man niet meer aan.
Overigens ben ik bij beide kinderen 9 maanden lang misselijk geweest. Tot en met de bevalling aan toe. Kind eruit en ik was weer kiplekker. Zwanger zijn deed wonderen voor mijn gewicht. Ik was bij oudste 3 kilo aangekomen en bij jongste maar 2,5. Was gewoon 10 kilo lichter na de bevalling!
Mayosate schreef op 01-11-2025 om 23:18:
mijn tweelingzus en ik in het ziekenhuis, op de uitgerekende datum. Dat is blijkbaar heel bijzonder bij tweelingen
Mijn broertje thuis
zelf recent bevallen, ik begon thuis maar na 12 uur in een weeenstorm te hebben gezeten en geen centimeter opgeschoten te zijn, moest ik naar het ziekenhuis want het vruchtwater veranderde langzaam van helder naar groen. En ik wilde toen wel een ruggenprik. Die werkte maar een uur dus dat was anticlimax. Daarna n een paar uur aan de wee opwekkers, uuuuuuuuren lange persfase en toen keizersnede. Mijn kindje bleek helemaal verkeerd voor te liggen dus ja, verklaarde wel een hoop
Mijn tweeling is met 39 weken en 5 dagen geboren en als ik niet was ingeleid had het best later kunnen zijn. Netjes op gewicht (3300 en 3225 gram) dus de volgende dag naar huis.
mut schreef op 02-11-2025 om 13:25:
[..]
Mijn tweeling is met 39 weken en 5 dagen geboren en als ik niet was ingeleid had het best later kunnen zijn. Netjes op gewicht (3300 en 3225 gram) dus de volgende dag naar huis.
Ah dat is echt netjes. Wij waren overigens maar 2200 en 2500 gram. Bij elkaar wel 1 flinke baby haha. Maar de gynaecoloog had destijds gezegd tegen m’n moeder dat ze er op moest rekenen dat we tussen 37-38 week wel kwamen. En toen we dus op de uitgerekende datum kwamen, vond het hele ziekenhuis dat bijzonder. Er was ook een vermoeden van 1 placenta en tegenwoordig wordt je daar voor opgenomen rond week 30, begreep ik van mijn eigen verloskundige. Maar ja 30 jaar geleden was alles anders
Ben geboren in een kraamkliniek.
Van onze kinderen zijn er twee in het ziekenhuis geboren - de oudste en de jongste - en de andere twee thuis.