Biecht-topic Wat heb jij weleens voor fouts/gemeens gedaan waar je spijt van hebt (en al dan niet gestraft)
Als puber veel gevochten, geblowd en ook dingen vernieuwd (ramen ingooien van een oud onbewoond pand), weleens wat uit de supermarkt gejat.
Heb m’n middelbare school niet afgemaakt, veel gespijbeld en geblowd. Mijn straf daarvoor is geweest uiteraard geen diploma. Later via een omweg alsnog wel een vakopleiding gedaan en m’n diploma gehaald. Uiteindelijk wel weer een baan gekregen en geleerd van mijn fouten (op tijd komen!)
Bij mijn baan als begin 20-er vaak te laat gekomen en ik was daar erg hardleers in. Werkgever was dit na de zoveelste keer zat en ontslagen( volkomen terecht).
Wat heb jij gedaan waarvan je nu weet dat het fout is en waar je al dan niet voor gestraft bent (geweest).Mag van alles zijn (stelen/pesten/dier gedood/ontslagen (op staande voet)vechten/mishandelen).
2 onaardige grappen maken in 1 middag, terwijl eigenlijk duidelijk was dat de collega daar niet tegen kon. (Het ging over taalfouten of zoiets, ze kwam oorspronkelijk niet uit Nederland).
Niet gestraft, denk ik. ( Ik ben later niet meer voor werk bij dat bedrijf gevraagd, dus misschien toch gestraft).
(Ik schaam mij hier wel voor. Telt dat ook als straf?)
Maar ramen vernieuwen is toch juist goed? Zette je er dubbel glas in?
ik heb in corona-tijd ook een keer een dag van mijn werk gespijbeld in plaats van thuis te werken.
Niet echt spijt, maar ik weet dat anderen belasting betalen voor mijn salaris, dus ik schenk wat extra aan goede doelen.
Ik ben ooit, als puber, iets te close geweest met het vriendje van een vriendin van mij. In haar bijzijn zelfs. 18 jaar later godzijdank nog steeds goede vriendinnen, maar ik schaam me er nog steeds voor.
haarklover schreef op 17-03-2023 om 18:47:
Maar ramen vernieuwen is toch juist goed? Zette je er dubbel glas in?
Ik denk dat er vernield moet staan.
Nieuwe ramen voor een pand in verbouwing kapot gegooid. Was ik 13.
Ik ben heel braaf maar ik heb toen ik jonger was wel eens wat vervelende types onopvallend net iets te hard geschopt op enkel of knie omdat diegene mij of mijn vriendin lastig viel en daarna net gedaan alsof ik van niks wist. Dat zou ik nu niet meer doen, ik zou eerder weglopen.
in eerste instantie kon ik alleen maar bedenken dat ik als kind eens een appel heb gestolen. De zoon van de groenteboer kwam achter me aan gerend en was sneller dan ik, en ik kwam er vanaf met een ‘niet meer doen’. In tweede instantie bedacht ik dat ik wel eens ben vreemdgegaan, en ik ook heus wel eens iets onaardigs zeg (als dat ook al telt).
haarklover schreef op 17-03-2023 om 18:47:
Maar ramen vernieuwen is toch juist goed? Zette je er dubbel glas in?
Ja goeie. *vernield*
In het ziekenhuis waar ik werkte, was een patiënt die naar de OK moest. Ze was vergeten haar ringen af te doen, dus op de OK hadden ze de ringen in tissues ingepakt en achterop haar bed geplakt. Groot haar naam erop geschreven.
Toen ze terugkwam van de OK, heb ik dat pakketje van haar bed gehaald en zonder nadenken weggegooid. Weg waren de ringen.
Ze heeft aangifte gedaan bij de politie, die kwamen op de afdeling en ondervroegen iedereen of ze iets gezien hadden. Ik durfde niet te zeggen dat ik ze had weggegooid, ik schaamde me zo enorm.
Het waren haar trouwring, verlovingsring en twee ringen van toen haar kinderen waren geboren 
Als ik ergens in mijn leven spijt van heb, is dit het... Waarom zei ik niks??
Waar ik na meer dan 30 jaar nog wel eens aan denk en spijt van heb, is dat ik mijn toenmalige vriendje vreselijk bedonderd heb. Ik had een vriendje in Groningen en helemaal in Amsterdam ben ik vreemd gegaan..in een discotheek...waar er (je gelooft het niet) ook toevallig een kennis van hem uit Groningen was.
Natuurlijk heeft die kennis hem ingelicht, en had ik wat uit te leggen toen ik weer terug was.
Einde verkering natuurlijk. Eigen schuld dikke bult 
_Audrey_ schreef op 17-03-2023 om 19:51:
In het ziekenhuis waar ik werkte, was een patiënt die naar de OK moest. Ze was vergeten haar ringen af te doen, dus op de OK hadden ze de ringen in tissues ingepakt en achterop haar bed geplakt. Groot haar naam erop geschreven.
Toen ze terugkwam van de OK, heb ik dat pakketje van haar bed gehaald en zonder nadenken weggegooid. Weg waren de ringen.
Ze heeft aangifte gedaan bij de politie, die kwamen op de afdeling en ondervroegen iedereen of ze iets gezien hadden. Ik durfde niet te zeggen dat ik ze had weggegooid, ik schaamde me zo enorm.
Het waren haar trouwring, verlovingsring en twee ringen van toen haar kinderen waren geboren
Oei die is wel heel erg
Ooit, long long time ago, wist ik van te voren dat ik geen vrij zou krijgen voor een lang weekend weg met mijn vriendin (ivm onderbezetting op de afdeling). Die vriendin werkte in de zorg, dus zij kon bijna onmogelijk wisselen. Ik heb me toen op donderdag ziek gemeld en ben dat weekend alsnog weggegaan.
Ik geloof dat ik zelfs die maandag of dinsdag niet naar mijn werk geweest ben, maar even flink heb "uitgeziekt".
De onderbezetting op de afdeling stelde niks voor... Ze wilden alleen dat er altijd 1 expert aanwezig was in geval van calamiteiten met de computer-servers. Wij waren met z'n tweeen, maar die andere collega had vrij genomen (dus mocht ik niet óók vrij nemen).
Mijn vader was vroeger collectant van het Anjerfonds. Ik was denk ik een jaar of 10 en wilde graag meehelpen. Ik mocht natuurlijk geen echte collectebus maar mijn vader heeft er toen 1 voor mij gemaakt. De centen netjes aan mijn vader gegeven. Daarna ben ik regelmatig met een vriendin de huizen langs gegaan met mijn collectebus en we gingen dan bossche bollen halen bij de bakker en in een cafetaria zitten aan een tafel en friet en frikandel speciaal bestellen van een bord en een cola erbij. Later gingen we van het geld ringetjes kopen bij de DA. Het is best lang goed gegaan tot we voor het Anjerfonds bij iemand kwamen die zelf ook collectant was. Hij zei van je mag nu helemaal niet collecteren en ik weet dat jij de dochter bent van Jan en ik ga daar gelijk naar toe. Toen was het gedaan met de pret en het geld.
Ik heb ook een keer (tig jaar geleden) een klant aangespoort om een klacht in te dienen tegen het bedrijf waar ik zelf werk (waar ik nog steeds werk). Er ging echt iets verschrikkelijks mis in ons bedrijf, maar die verbloemde het een beetje en nam de mis-stap niet erg serieus. Maar ik was eigenlijk woedend. De klant voelde in eerste instantie niks voor een klacht, maar heeft, op mijn aandringen, toch een klacht ingediend.
Ik, toen mijn leidinggevende opeens naast mijn bureau stond: "Oh, werkelijk? Heeft bedrijf XYZ een klacht ingediend bij de directie? 🙄 Tja, ik kan hen ook niet ongelijk geven toch... na die misstap van ons...?
Het is uiteindelijk goed gekomen met de relatie tussen die klant en ons bedrijf... klacht is daarna wél netjes afgehandeld en excuses werden gemaakt.
Overigens nooit opgebiecht dat ik ertoe heb aangespoort.