Woke. Zegen of ziekte?

Onder het mom: klaag niet, maar onderneem actie open ik bij deze een algemeen onderwerp over woke. Voordat die discussie gaat over dat woke een containerbegrip is en er dus eigenlijk geen discussie over mogelijk is: waar ik woke schrijf bedoel ik de meer extremistische progressieve opvattingen, het vingerwijzen naar iedereen die zich niet daaraan houdt en de onverdraagzaamheid.

Tegen discriminatie zijn is wat mij betreft ook niet woke, maar normaal.

Overal discriminatie in zien (zoals iemand die zijn vriend Nicolaas ziet en dan een Sinterklaasliedje gaat zingen, terwijl er toevallig ook mensen van kleur in beeld zijn als racisme betitelen), mensen met een andere mening onmiddellijk de mond willen snoeren en uitmaken voor racist, homofoob, transfoob, enz. dat is waar ik denk dat de maatschappelijke relevantie zit. Vaak wordt dit aangeduid met cancel culture, maar helaas gaan de goedpraters dan net doen alsof iemand niet is gecanceld, want hij of zij is nog niet definitief van de aardbol verdwenen. U begrijpt, ik zoek geen semantische discussie, maar een discussie over de gevolgen van activistische opvattingen, vaak kritiekloos herhaald als waarheid door de media (met name DPG en NPO), die het open debat bepaald niet ten goede komen.
En ja, hierboven staat vooral ook heel duidelijk te lezen dat ik geen fan ben en dus allesbehalve objectief, maar zie dat vooral als een uitdaging om mij te overtuigen dat ik het totaal verkeerd zie.