Senioren moeten zich beter voorbereiden op de toekomst
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/nos-radio-1-journaal/9bdffa8a-54c6-4ede-b61a-481a277c17ba/2024-04-23-senioren-moeten-zich-beter-voorbereiden-op-de-toekomst/
Zeg het maar 55+er, heb je je traplift al geïnstalleerd, je eventuele kinderen al ingeseind dat je hulp verwacht, je vriendenkring al ingelicht over mantelzorgen en dat ze niet eerder mogen sterven dan jij om eenzaamheid te voorkomen? Hoe pak jij het aan?
Bloem75 schreef op 23-04-2024 om 16:56:
ik "moet" nog 20 jaar werken voordat ik me onder senior schaar maar tegen die tijd verkoop ik mijn huis en koop een bungalowtje met alles gelijkvloers of een leuk appartementje.
Boodschappen bestel ik wel.
Ik ben zeer digivaardig en hou alle nieuwe ontwikkelingen bij dus dan ook. In iedergeval wat nodig is.
Wij beide verdienen goed en krijgen een zeer goed pensioen naast het vermogen wat er al is. Dus ik ga vooral "gemak" inkopen zoals schoonmaakster, tuinman en desnoods persoonlijke verzorging indien de gemeente dat niet kan regelen.
We hebben ook kinderen maar die ga ik niet belasten hiermee.
We vergrijzen nou eenmaal en het is goed om hier tijdig bij stil te staan en alvast vooruit te denken. De verzorgingsstaat, in zover dat die er nog is, kan dit niet alleen dragen. Tenzij we bereid zijn om veel meer belasting/zorgpremie te betalen. Daarnaast verwacht ik naast het geldprobleem niet dat er genoeg personeel is tegen die tijd.
Helaas heeft niet iedereen deze financiële mogelijkheden en voor die mensen moet er ook een oplossing komen lijkt mij.
felija schreef op 23-04-2024 om 17:34:
[..]
Vind je het een angstig en beklemmend idee?
Nou nee, dat nog niet maar enigszins zorgelijk wel moet ik zeggen.
mijn ouderd wonen ver weg, dus dagdagelijkse hulp wordt lastig. Hun huis is niet levensbestendig, wel kunnen ze hulp inkopen indien nodig.
Autorijden: ze rijden allebei, maar mijn moeder niet ver weg (bijv naar ons).
Koken/huishouden: als het moet kan mijn vader dat ook.
Financien: voor digitale tijdperk deed mijn moeder dat, nu doet mijn vader dat. Mijn moeder kan wel gewoon pinnen etcetera.
Bolmieke schreef op 23-04-2024 om 17:56:
Die mannen die te dom zijn om een ei te bakken en dergelijke, kunnen die dan wel de auto voltanken, bandenspanning controleren, oliepeil controleren? Ik vraag mij af hoe dat dan werkt, ik ben geen ster met de auto maar als het moet dan doe ik alles wat nodig is en ik vraag her en der advies kijk een youtubefilmpje en het lukt allemaal. Wat voor soort handicap hebben die mannen, is het een psychische afwijking?
Aangeleerde hulpeloosheid toch ben ik bang. Mijn vader kan ook absoluut niets zelf, en daarom zit mijn full time werkende zus daar werkelijk voor iedere futiliteit. Ik vind het ook altijd wonderlijk. Mijn ouders hebben mij ook 0 levensvaardigheden geweest, maar bovenstaande inclusief je huishouden is goed aan te leren, als je maar wil. Ik heb soms ook het gevoel dat er een dedain ten opzichte van 'vrouwentaken' aan ten grondslag ligt. Zo van 'zo moeilijk kan het niet zijn' en je er dan ook niet in verdiepen.
Ik erger me bij mijn zwager dood aan zijn aangeleerde hulpeloosheid en strontvervelende eigenwijsheid.
Poezenmeisje schreef op 23-04-2024 om 18:42:
Ik erger me bij mijn zwager dood aan zijn aangeleerde hulpeloosheid en strontvervelende eigenwijsheid.
Ja bloedirritante combinatie is dat!
Wat mij lastig in te kopen lijkt , is "mee naar het ziekenhuis/dokter", zowel bij mijn moeder als bij mijn zoon gezien dat het heel fijn is als je er dan niet alleen voor staat, en er nog iemand is die vragen kan stellen.
Auwereel schreef op 23-04-2024 om 18:59:
Wat mij lastig in te kopen lijkt , is "mee naar het ziekenhuis/dokter", zowel bij mijn moeder als bij mijn zoon gezien dat het heel fijn is als je er dan niet alleen voor staat, en er nog iemand is die vragen kan stellen.
In zo'n geval zou ik wel mijn dochter vragen mee te gaan. Dat zou ze denk ik ook geen enkel probleem vinden.
Auwereel schreef op 23-04-2024 om 18:59:
Wat mij lastig in te kopen lijkt , is "mee naar het ziekenhuis/dokter", zowel bij mijn moeder als bij mijn zoon gezien dat het heel fijn is als je er dan niet alleen voor staat, en er nog iemand is die vragen kan stellen.
Hangt ook samen met de leeftijd.
Nu lukt het mijn ouders hier nog prima alleen. Tegen hun 80 à 85 calculeer ik in dat ik gewoon mee moet.
Dat zien we nu ook aan de andere kant. Man moet gewoon mee met zijn moeder, anders weten zowel zij als wij van niets. En jep, dat kost gewoon verlofdagen op zijn werk.
Mijn kinderen, zeker mijn dochter, denken aan emigreren. Dan kost het wel heel veel verlofdagen om "even" met je moeder naar de dokter mee te gaan.
Auwereel schreef op 23-04-2024 om 19:20:
Mijn kinderen, zeker mijn dochter, denken aan emigreren. Dan kost het wel heel veel verlofdagen om "even" met je moeder naar de dokter mee te gaan.
Ja bij emigreren houdt alles op natuurlijk.
Misschien zijn er dan vrijwilligers te vinden die dit soort dingen doen.
Mijn vader hij zou dit jaar 100 worden kon bijna alles in het huishouden en zijn eten was echt lekker. Maar dat alles kunnen werd wel zijn valkuil. Mijn moeder kon steeds minder en alles wat zij liet vallen pakte mijn vader op. Elke nacht hielp hij mijn moeder ook nog regelmatig naar de wc en terug naar bed. Als kinderen hadden we wel het één en ander door en hadden we gesprekken over huishoudelijke hulp, een verhoogd bed en gebruik van incontinentie materiaal maar daar wilde mijn moeder niets van weten. Zij hoefde geen vreemde in haar huis pa deed het hoe zij het graag wilde en hij kon toch alles. Op een gegeven moment is hij lichamelijk en geestelijk ingestort. Toen is er wel professionele hulp gekomen en gingen ze samen naar een zorg appartement. Maar het heeft best lang geduurd voor mijn vader weer opgeknapt was.
Hoe de oude dag er voor je uit gaat zien weet je gewoon niet. Gebreken kunnen in verschillende vormen in je leven komen.
Ik wil tegen die tijd in een niet te groot practisch appartement wonen op een handige plek en hulp in huren waar nodig. Ik wil mijn partner en kinderen niet overbelasten en niet stront eigenwijs zijn als ik goede raad krijg.
Maar het zal best lastig zijn want zijn er nog wel mensen die je in kunt huren zijn er genoeg practisch appartementen. Misschien is het toch wel handig om met traplift in je grote huis te blijven wonen en een buitenlandse granny-nanny in te huren. Om nu te bedenken wat over 15 of 20 jaar handig is is best moeilijk.
Herfstappeltaart schreef op 23-04-2024 om 19:00:
[..]
In zo'n geval zou ik wel mijn dochter vragen mee te gaan. Dat zou ze denk ik ook geen enkel probleem vinden.
Marty1984 schreef op 23-04-2024 om 19:05:
[..]
Hangt ook samen met de leeftijd.
Nu lukt het mijn ouders hier nog prima alleen. Tegen hun 80 à 85 calculeer ik in dat ik gewoon mee moet.
Dat zien we nu ook aan de andere kant. Man moet gewoon mee met zijn moeder, anders weten zowel zij als wij van niets. En jep, dat kost gewoon verlofdagen op zijn werk.
Schoonouders hebben dat tot op hoge leeftijd (85) samen gedaan. Beiden met verslechterd gehoor was nooit duidelijk voor ons wat er nou aan de hand was een wat het behandelplan was. Schoonmoeder is nu opgenomen in verpleeghuis zonder schoonvader, want hij heeft geen indicatie. Nu wordt er meer overlegd met mijn schoonzus erbij en gaat is wel fijn. Nu weten we beter hoe het ervoor staat.
Bakblik schreef op 23-04-2024 om 19:30:
[..]
[..]
Schoonouders hebben dat tot op hoge leeftijd (85) samen gedaan. Beiden met verslechterd gehoor was nooit duidelijk voor ons wat er nou aan de hand was een wat het behandelplan was. Schoonmoeder is nu opgenomen in verpleeghuis zonder schoonvader, want hij heeft geen indicatie. Nu wordt er meer overlegd met mijn schoonzus erbij en gaat is wel fijn. Nu weten we beter hoe het ervoor staat.
Wel triest dat ze gescheiden zijn...
Overigens denk ik dat ook jonge mensen tegen vergelijkbare problemen kunnen gaan aanlopen als bijvoorbeeld een van beiden ziek wordt.
Mijn oudste is single en woont een eind van me vandaan. Ook daar denk ik wel eens van: "wie gaat er voor je zorgen als jou iets overkomt....."