Het pensioen in Frankrijk
Grote onlusten in Frankrijk vanwege plannen over verhoging van de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar. Tja, hele sprong. Maar tjonge, 62 anno 2023. Die luxe is hier al even geleden.
Wat lijkt jou ( als je gezond blijft) een zinnige leeftijd om met betaald werk te stoppen?
ik heb het hier gecheckt https://www.svb.nl/nl/aow/aow-leeftijd/uw-aow-leeftijd
En mijn pensioenleeftijd is 69.
Ik vind dat laat.. ik hoop na mijn pensioen nog fitte jaren te hebben, je hebt het niet voor het kiezen. Je hebt enigszins invloed met je levensstijl maar dan nog kun je pech hebben. Mensen worden gemiddeld steeds ouder. Ik vraag me wel af of we ook fitter ouder worden. Ik vind het zonde om met pensioen te gaan en dan al vlug fysiek en mentaal achteruit te gaan.
62-65 lijkt me een prima leeftijd
Ik vind het triest dat mensen in deze tijd zo lang door moeten werken. Ik spreek niet voor mezelf want ik werk gelukkig al 30 jaar niet meer. Mijn vader is vroeger gestopt met werken toen hij 58 was via de VUT. Hij was er ook wel klaar mee .
Ik vind de 67+ die het hier is veel te hoog. Ik kan ook pas op mijn 69e met pensioen. Mijn man is dan 74. Dan blijven er nog maar heel weinig goede jaren over. Ik hoop dus dat mijn huis afbetaald is als ik ergens rond de 62 ben, dat verkopen en kleiner gaan wonen. Ergens nog een erfenis van ouders erbij, onze oldtimer die dan nog meer oplevert. Hopelijk kunnen we daarmee wat jaren overbruggen waarin we nog fit zijn om leuke dingen te doen. Want vanuit de overheid hoeven we niks te verwachten.
Ik zou ook protesteren. Verplicht doorbuffelen tot je 69e vind ik belachelijk, en helemaal niet functioneel. Ja, we worden ouder, maar dat is toch vooral levens rekken. Dementie e.d. neemt explosief toe. De pensioenleeftijd ophangen aan de levensverwachting is een oplossing voor een probleem die geen schoonheidsprijs verdient.
Ik wacht nog steeds op een echt goede oplossing voor de toenemende vergrijzing en druk op de zorg. Maar politici durven niet groot te denken.
de aow was destijds berekend op ± 20 jaar pp, dat is niet los gelaten. Met de huidige methode is daar weer recht aangedaan.
Juist omdat mensen er langer gebruik van maken en dus relatief gezond zijn als ze stopten zijn we dat als normaal gaan ervaren en willen wij dat ook.
Maar dat was / is niet het uitgangspunt van de aow.
Het is natuurlijk gewoon niet te betalen door de vergrijzing. Je kan ook niet alles op de jongere generaties afwenden. Ik verwacht dat ik wel tot mijn 70ste door moet werken.
Renmuis schreef op 19-01-2023 om 23:14:
... De pensioenleeftijd ophangen aan de levensverwachting is een oplossing voor een probleem die geen schoonheidsprijs verdient.
Ik wacht nog steeds op een echt goede oplossing voor de toenemende vergrijzing en druk op de zorg. Maar politici durven niet groot te denken.
Ik zei een goede 25 jaar geleden reeds dat men de pensioenleeftijd moest koppelen aan de levensverwachting en dat meen ik nog steeds.
Zolang de sociale zekerheid in grote mate betaald wordt door de belastingen op arbeid, zolang men ouderen tot het uiterste blijft doorbehandelen en zolang er geen belasting komt op automatisatie en robotificatie, zie ik geen andere mogelijkheid.
De laatste cijfers die ik kon vinden voor België geven aan dat we hier jaarlijks 42 miljard uitgeven aan pensioenen meer dan het dubbele dan wat we uitgeven aan werkloosheids- en ziekte-uitkeringen. Even ter vergelijking ons jaarlijks budget voor bv. justitie ligt op 2 miljard euro.
Neem daarbij nog eens het gegeven dat pensioenen 41% uitmaken van de uitgaven in de sociale zekerheid, dat er daarnaast 35% uitgaat naar medische verzorging met in het achterhoofd het feit dat we allemaal weten dat ouderen de grootste slokop zijn van die tweede post; dan zie je hoezeer de vergrijzing ons treft.
Verwacht niet dat de cijfers in Nederland drastisch anders liggen.
Ik denk niet dat ik ooit helemaal ga stoppen met werken, tenzij mijn hoofd het niet meer doet. Dat betekent niet dat ik traditioneel 4 of 5 dagen blijf werken, maar misschien iets van 3 maal 4 uur per week. Werk voor mezelf dus ik kan eenvoudig nog een opdracht per week doen en/of blijven investeren.
De verhoudingen op het werk schijnen hier veel beter te zijn dan in Frankrijk zodat werken daar vaak niet fijn is. Weinig promotiekansen, veel topdowncommando's en eigen initiatief wordt niet gewaardeerd. Dus dat is merde voor de bonvivants in Frankrijk als ze op maandagmorgen uit hun bed komen, maar ze moeten ergens hun exquise diners van betalen.
In Nederland kan je je echt ontplooien en dat kan daar vaak niet. Daarom is het fijner werken hier (voor heel veel mensen; niet voor iedereen, maar het percentage gelukkige werknemers is veel hoger hier).
Over de juiste leeftijd om hier met werken te stoppen heb ik geen idee. Daar is een democratie voor.
Het maakt aan het eind van je carrière meestal best veel verschil of je 40 jaar full-time bouwvakker bent geweest of 40 jaar lang 16 uur per week een kantoorbaan hebt gehad.
Ik zie in mijn omgeving best veel mensen die vanaf hun 16e fysiek zwaar werk hebben gedaan rond hun 60e met fysieke klachten in de WIA belanden. Die mensen beleven hun pensioentijd heel anders dan iemand die fluitend de 67 haalt in een part-time baantje.
Ik pleit daarom voor een maatwerkoplossing voor mensen in zware beroepen. In een aantal CAO's is dat er nu (of bijna), maar lang niet overal.
Mijn pensioenleeftijd is ook 69 jaar.
Op mijn 62e verwacht ik mijn hypotheek volledig afgelost te hebben en ik kan me voorstellen dat dat een moment is dat ik ga minderen qua werk.
Helemaal stoppen met werken lijkt me overigens niets. Wel zou ik dan graag een minder zware baan hebben. Mijn huidige functie is in fysieke zin niet zwaar maar vraagt mentaal wel veel. Dus vanaf mijn 62e een stapje terug zowel in werkniveau als in uren en dan hoop ik het nog wel even vol te kunnen houden.
Met mijn werk kan ik makkelijk tot 69 doorwerken.
Ik zou minder gaan werken als er kleinkinderen komen. En meer als digital nomad zodra de kinderen uit huis zijn.
Ik hoop zolang mogelijk parttime door te kunnen werken. Zelfontplooiing, structuur, bijdalragen aan de maatschappij, werkgeluk. Wel minder zwaar werk en/of minder uren, maar helemaal stoppen? Dan zou ik mijn werk gaan missen.
Ik riep altijd dat ik mijn werk best tot mijn 67e kon blijven doen. Was ZZP’er (project management), dus meer mentale belasting en minder/weinig fysiek. Helaas 3 jaar geleden ongeneeslijk ziek geworden en daardoor 100% arbeidsongeschikt geraakt.
Ik mis het werken enorm en dacht, net als Rebmaaviv, dat ik ook best eea nog kon blijven doen, want mankeer niets aan mijn hersenen 😅, maar dat bleek in de praktijk toch niet haalbaar helaas. Ongeneeslijk ziek zijn vergt zoveel andere energie, welke dagelijks anders kan zijn, waardoor ik een opdrachtgever geen consistentie kan garanderen. Nu zou ik al blij zijn überhaupt mijn pensioenleeftijd te mogen halen 😊🍀
Schommelstoel schreef op 20-01-2023 om 07:24:
Het maakt aan het eind van je carrière meestal best veel verschil of je 40 jaar full-time bouwvakker bent geweest of 40 jaar lang 16 uur per week een kantoorbaan hebt gehad.
Ik zie in mijn omgeving best veel mensen die vanaf hun 16e fysiek zwaar werk hebben gedaan rond hun 60e met fysieke klachten in de WIA belanden. Die mensen beleven hun pensioentijd heel anders dan iemand die fluitend de 67 haalt in een part-time baantje.
Ik pleit daarom voor een maatwerkoplossing voor mensen in zware beroepen. In een aantal CAO's is dat er nu (of bijna), maar lang niet overal.
En er zit ook nog eens een groot verschil in levensverwachting tussen hoogopgeleid en laagopgeleid