2 zussen uit huis gezet door woningstichting
Vol verbazing las ik het verhaal van 2 zussen die uit hun (ouderlijke) woning gezet dreigen te worden na het overlijden van hun moeder in december.
Kennelijk is dat het beleid van woningstichtingen in Nederland. Overlijden de ouders dan hebben de (volwassen) kinderen die nog in het huis wonen geen recht op overname van het huurcontract en komen ze dus op straat te staan. In dit geval gaat het om 2 nog schoolgaande zussen die samen zeggen wel de huurkosten te kunnen betalen.
Waar moeten zij heen? Er is geen urgentie voor hen en met de krapte op de woningmarkt duurt het misschien 10 jaar eer ze in aanmerking kunnen komen voor een sociale huurwoning. Studentenwoningen zijn ook haast niet verkrijgbaar. Ik vind het beleid stuitend hierin. Kan dit niet gewoon anders gergeled worden?
redbulletje schreef op 31-08-2021 om 08:49:Bestaat er overigens geen verzekering voor dat de kinderen goed achterblijven mochten ouders jong overlijden? Bij koophuizen is er wel zoiets, dat de hypotheek dan afbetaald is als één van beide ouders overlijdt.
Iedereen kan een overlijdensrisicoverzekering afsluiten en een persoon naar wens benoemen tot begunstigde. Had ik ook toen mijn kinderen nog minderjarig waren.
Piratenkoningin schreef op 31-08-2021 om 09:19:
[..]
In het oorspronkelijke artikel: https://www.tubantia.nl/enschede/moeder-overlijdt-en-nu-moeten-dochters-hun-huis-in-enschede-uit-mama-zou-dit-vreselijk-vinden~a9275a8c/
Manager van de woningstichting: „We zijn heel erg bang dat ze van de regen in de drup komen als ze in deze woning blijven. En we hebben ze vanaf het begin op het hart gedrukt: neem dit serieus. Wij willen jullie helpen. Dat het met een loting moet is lastig, en daarom hebben we zelfs een passende woning uit de loting gehaald en aangeboden. Maar die hebben ze geweigerd.” De zusjes reageerden ook lang niet op alle vrijkomende woningen die geschikt waren, stelde de corporatie vast. Ze willen ook eigenlijk niet weg. „Dat begrijpen wij, en het is heel treurig. Maar blijven kan gewoon niet.
Thanks!!
Poezie schreef op 31-08-2021 om 08:45:
Daarom is het zo belangrijk dat je je tijdig bij woningnet aanmeldt.
Mijn zoon is inmiddels 27 en staat vanaf zijn 18e ingeschreven. (Eerder mag niet) Voorlopig is er nog lang geen zicht op een woning.
Ik heb al mijn kinderen een inschrijving bij de woningbouwvereniging kado gedaan voor hun 18e verjaardag en ik roep dat ook altijd tegen iedereen, schrijf je in! Ook al ben je getrouwd, ook al heb je een koophuis. Het leven kan je gemene streken leveren en dan heb je in ieder geval wat jaren opgebouwd.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:30:
[..]
Er is ruimte zat maar iedereen wil grof verdienen. Dan kom je op huurprijzen die niemand meer kan betalen.
Dit inderdaad. Financiële belangen gaan nu voor de belangen van huurders/woningzoekenden. Dat moet fundamenteel veranderen, anders blijft ook bijbouwen een druppel op een gloeiende plaat.
OT: als die meisjes de huur echt niet kunnen opbrengen, dan begrijp ik dat hen (na een redelijke termijn) vervangende woonruimte moet worden aangeboden. Maar ik vind het wel verschrikkelijk schrijnend.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:41:
[..]
Ik vind het totaal niet logisch om die meiden uit dat huis te zetten. Dan is er vervolgens 2x woonruimte nodig. Laat ze lekker zitten, maak een uitzondering op de regels en geef ze een huurcontract voor 5 jaar ofzo tot ze klaar zijn met hun opleiding. Maatwerk dus.
Als dat een wet of vaste maatregel wordt vind ik dit ook wel redelijk. Alleen als coulancebeslissing niet. Omdat dan mee gaat spelen of je ze aardig of zielig vindt, en dan willekeur binnen komt sluipen.
Ik gun iedereen de wereld, deze meisjes dat ze in dat huis mogen blijven wonen maar ook die vrouw met kleine kinderen die door haar ex is opgelicht en bedonderd. Dan is het logisch dat die jonge meiden in een klein appartementje gaan wonen en die alleenstaande moeder in de eengezinswoning.
Poezie schreef op 31-08-2021 om 09:56:
Ik gun iedereen de wereld, deze meisjes dat ze in dat huis mogen blijven wonen maar ook die vrouw met kleine kinderen die door haar ex is opgelicht en bedonderd. Dan is het logisch dat die jonge meiden in een klein appartementje gaan wonen en die alleenstaande moeder in de eengezinswoning.
En dan zijn er nog 11.000 statushouders die met grote spoed uit de asielopvang moeten doorstromen naar een huis. En staan duizenden mensen uit Afghanistan te wachten op een plek op een opvanglocatie. Inschikken a.u.b.
Zo’n 11.000 statushouders wachten op woonruimte in Nederland | Binnenland | Telegraaf.nl
Op dit moment staat in de wet (Burgerlijk Wetboek 7:268) dat als je niet de medehuurder bent (dus op het huurcontract staat of getrouwd bent met de hoofdhuurder), dan moet je binnen zes maanden na overlijden van de hoofdhuurder de rechter vragen of je de huur over mag nemen. Dat kan alleen:
- Als de woning je hoofdverblijf was (dus als je al uit huis was, kan het sowieso niet).
- Als je een duurzame gemeenschappelijke huishouding had met de hoofdhuurder. Duurzaam is bij kinderen vaak niet het geval; die gaan op enig moment meestal uit huis. En op deze leeftijd is er vaak ook niet echt een gemeenschappelijke huishouding; de kinderen dragen meestal niet gelijkwaardig bij.
- Als je de huur kan betalen (ook dat was hier lastig).
- En in veel gemeenten (waar een huisvestingsvergunning is): als de gezinsgrootte past bij de woning. Ook dat is hier twijfelachtig: twee jonge meiden in een eengezinswoning.
In het algemeen belang vind ik deze regels best redelijk. In schrijnende gevallen (zoals deze) is het goed dat de woningstichting coulant is en meedenkt, maar in dit geval ben ik het met de woningbouw eens dat uiteindelijk een vervangende woning geschikter is. Zowel voor deze meiden als voor het algemeen belang.
En er is best een cruciaal verschil met een koopwoning: sociale woningbouw is gesubsidieerd voor als je te weinig inkomsten hebt om zelf een woning te huren of kopen. Dan mogen we daar als maatschappij ons dus ook meer mee bemoeien dan als je jezelf kunt redden. We moeten dan namelijk om ieders belang denken en dan komt er soms iets anders uit de wat je zou doen als het alleen om het individuele belang gaat.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:48:
[..]
Ik heb al mijn kinderen een inschrijving bij de woningbouwvereniging kado gedaan voor hun 18e verjaardag en ik roep dat ook altijd tegen iedereen, schrijf je in! Ook al ben je getrouwd, ook al heb je een koophuis. Het leven kan je gemene streken leveren en dan heb je in ieder geval wat jaren opgebouwd.
In mijn woonplaats wordt verdeeld door loting. Net als in de woonplaats van de twee zusjes. Dan heb je niks aan een inschrijving als je niet op zoek bent en inschrijfduur betekent niks.
Piratenkoningin schreef op 31-08-2021 om 10:06:
Op dit moment staat in de wet (Burgerlijk Wetboek 7:268) dat als je niet de medehuurder bent (dus op het huurcontract staat of getrouwd bent met de hoofdhuurder), dan moet je binnen zes maanden de rechter vragen of je de huur over mag nemen. Dat kan alleen:
- Als de woning je hoofdverblijf was (dus als je al uit huis was, kan het sowieso niet).
- Als je een duurzame gemeenschappelijke huishouding had met de hoofdhuurder. Duurzaam is bij kinderen vaak niet het geval; die gaan op enig moment meestal uit huis. En op deze leeftijd is er vaak ook niet echt een gemeenschappelijke huishouding; de kinderen dragen meestal niet gelijkwaardig bij.
- Als je de huur kan betalen (ook dat was hier lastig).
- En in veel gemeenten (waar een huisvestingsvergunning is): als de gezinsgrootte past bij de woning. Ook dat is hier twijfelachtig: twee jonge meiden in een eengezinswoning.
In het algemeen belang vind ik deze regels best redelijk. In schrijnende gevallen (zoals deze) is het goed dat de woningstichting coulant is en meedenkt, maar in dit geval ben ik het met de woningbouw eens dat uiteindelijk een vervangende woning geschikter is. Zowel voor deze meiden als voor het algemeen belang.
En er is best een cruciaal verschil met een koopwoning: sociale woningbouw is gesubsidieerd voor als je te weinig inkomsten hebt om zelf een woning te huren of kopen. Dan mogen we daar als maatschappij ons dus ook meer mee bemoeien dan als je jezelf kunt redden. We moeten dan namelijk om ieders belang denken en dan komt er soms iets anders uit de wat je zou doen als het alleen om het individuele belang gaat.
Nee, ik ben echt tegen coulance. Als iemand zich dan goed kan presenteren dan valt de beslissing in je voordeel uit, en sta je stijf van de zenuwen en zeg je stomme dingen, dan ben je ineens minder zielig.
Dus ik ben vóór vastgelegde uitzonderingen op deze regels zodat de persoon zich erop kan beroepen. Dat moet mogelijk zijn.
Op rtl nieuws gisteren werd vermeld dat ze woonruimte hadden aangeboden gekregen.
https://www.tubantia.nl/enschede/moeder-overlijdt-en-nu-moeten-dochters-hun-huis-in-enschede-uit-mama-zou-dit-vreselijk-vinden~a9275a8c/
Hier staat het ook dat ze een woning hebben geweigerd.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:30:
[..]
Er is ruimte zat maar iedereen wil grof verdienen. Dan kom je op huurprijzen die niemand meer kan betalen.
Juist!
rionyriony schreef op 31-08-2021 om 10:14:
[..]
Nee, ik ben echt tegen coulance. Als iemand zich dan goed kan presenteren dan valt de beslissing in je voordeel uit, en sta je stijf van de zenuwen en zeg je stomme dingen, dan ben je ineens minder zielig.
Dus ik ben vóór vastgelegde uitzonderingen op deze regels zodat de persoon zich erop kan beroepen. Dat moet mogelijk zijn.
Daar zit wel wat in. Aan de andere kant heeft sociale woningbouw vaak te maken met kwetsbare mensen. Het is behoorlijk lastig en misschien wel onmogelijk om elke uitzondering en unieke situatie zo in de regels op te nemen dat het recht doet aan de sociale/maatschappelijke taak die sociale woningbouw (ook) heeft. Enige ruimte voor menselijkheid in de toepassing van de regels vind ik dan geloof ik toch wel wenselijk.
Piratenkoningin schreef op 31-08-2021 om 10:30:
[..]
Daar zit wel wat in. Aan de andere kant heeft sociale woningbouw vaak te maken met kwetsbare mensen. Het is behoorlijk lastig en misschien wel onmogelijk om elke uitzondering en unieke situatie zo in de regels op te nemen dat het recht doet aan de sociale/maatschappelijke taak die sociale woningbouw (ook) heeft. Enige ruimte voor menselijkheid in de toepassing van de regels vind ik dan geloof ik toch wel wenselijk.
Dat gebeurt vaak genoeg als je kijkt naar de hoeveelheden urgentiegevallen bij ons in de stad. (Helaas geeft dat regelmatig problemen omdat die mensen vaak vanuit de hulpverlening worden geplaatst en verschillende problemen met zich meebrengen.)
"Normale" inschrijvingen bij woningnet komen hierdoor bijna niet aan de beurt, mocht dat toch gebeuren dat is het als werkende bijna niet te doen om tussen de probleemgevallen te moeten wonen.