Waarom zo nieuwsgierig naar privéleven "bekende mensen"?
Roddelbladen kennen we al 50 jaar. Mensen die bekend zijn in hun privésituatie fotograferen, soms stiekem, speculaties over hun privéleven, iedereen met wie ze op het strand zitten is meteen een "nieuwe liefde" en met name de tegenslagen in hun leven worden met gretigheid uitgemolken.
Tegenwoordig ook op TV. Het liefst als mensen een "ziekte moeten overwinnen". Smullen doen we ervan. Maar waarom? Vanwaar dit voyeurisme in het leven van mensen die je helemaal niet persoonlijk kent? Waarom willen we zo graag een inkijkje in hun privéleven hebben, en in het verlengde daarvan, mógen die mensen nog een privéleven hebben?
Hetzelfde met Louis van Gaal nu. Tuurlijk, je gunt niemand kanker. Maar Louis had er zelf voor gekozen dat binnen de kring van familie en een paar hele goede vrienden te houden. En dat waardeer ik dan, immers, het is privé, het hoeft niet op de voorpagina. En dan toch, in een talkshow, moet het blijkbaar opeens geuit worden. Waarom?
Ik waardeer mensen om de prestatie die ze leveren en die hen soms een plaats in de openbaarheid geven. Een goede zanger, een goede acteur, een goede sporter. Maar verder dan hun professionele prestaties hoeft van mij het plaatje niet te gaan. Ik hóef niet te weten met wie ze in bed liggen, met wie ze op vakantie gaan, wat voor huis ze hebben, welke auto ze rijden, aan welke kwalen ze lijden.
Of vinden jullie het wél belangrijk dat dat allemaal openbaar bekend is?
Goeie vraag. Heb daar nooit iets van begrepen en heb ook nooit een idool gehad ofzo. Kan me herinneren bij bands als de spice girls en verschillende boybands dat fans daar bijna inbleven en huilden als ze zo iemand tegenkwamen op een concerten. Ik heb wel zangers/ presentatoren etc die ik “leuk/ goed” vindt, maar verder niets.
“Vroeger” las ik nog weleens op Wikipedia over een bepaalde acteur oid, omdat ik diegene in die serie/ film een leuk persoon vond. Daar ben ik ook mee gestopt, omdat iemand vaak toch wel van z’n voetstuk viel, bleek toch niet zo leuk/interessant als in de betreffende serie.
Ze venten zichzelf ook uit door aan al die BN-er programma's mee te doen. Heb soms 't idee dat er een bureau achter zit die in 't slop geraakte BN-ers laat rehabilitateren. Die porno/haakdame o.a.
Leuke vraag. Tja, waarom.
Aan de ene kant fungeren dergelijke personen als idool, iemand die inspireert, verrast, bijzondere ervaringen laat meebeleven. Ze tillen je een beetje op uit 'het gewone' (wat totaal niet gewoon is, maar dat is een ander verhaal).
Aan de andere kant zijn beroemdheden net zo kwetsbaar als de mensen in het gewone dagelijks leven, ze hebben ook tegenslagen, nare aandoeningen, verdriet, teleurstellingen. Vanwege hun 'idool-status' vinden velen het interessant om mee te leven én herkenning te vinden in eigen sores.
Al met al bevind je je als Bekend Persoon in een kwetsbare positie. Je hebt je rol, en je hebt je persoonlijke grenzen. Bij sommigen staan die grenzen akelig open, voor mijn gevoel - zou me kunnen voorstellen dat ze daar later spijt van krijgen, helemaal nu films en allerlei fragmenten 'eeuwig' over internet dolen.
Ben het helemaal met je eens. Ik snap er ook echt helemaal niks van.
Mij is dat allemaal ook volslagen vreemd. Ik vergeet altijd meteen de namen van BN'ers en ik ben werkelijk 0 procent geïnteresseerd in hun privéleven. Ik heb ook nog nooit in mijn leven een Story of Privé gelezen. Dat is voor mij net zoiets als een blad over vissen of over voetbal of zo, ik heb echt geen enkele behoefte om zo'n blad open te slaan.
Wat me echt irriteert, is dat nu.nl de laatste tijd (1 à 2 jaar?) ook zoveel aandacht schenkt aan dat soort roddels. Blijkbaar is er behoefte aan, want soms staan bij "Meest gelezen" 5 items die me allemaal niks zeggen.
Ik vind het nog iets anders als mensen doodgaan. Toen David Bowie of Leonard Cohen stierf en dat in het nieuws kwam, dacht ik wel: shit, nou komt er nooit meer muziek van hem uit! Dat heeft om die reden dus wel nieuwswaarde. Maar of iemand die ik niet (persoonlijk) ken nou gaat scheiden van iemand die ik ook niet ken - ik zie echt niet in waarom ik dat zou willen weten.
van Gaal vertelde het nu omdat er een film / docu over hem uit is waarin dit ook naar voren komt.
Maar verder, tja, waarom roddelen mensen überhaupt? Heeft toch iets te maken met bevestiging zoeken, oordelen, nieuwsgierigheid, leedvermaak, adoratie, minachting, en alles ertussenin. Heel menselijk allemaal. Maar opmerkelijk, zeker. En tegelijk doodgewoon.
Nee, meestal vind ik dat totaal niet belangrijk. Ik heb maar 1 keer een soort van obsessie voor een bepaalde artiest (niet Nederlands) gehad, wat maakte dat ik er alles over wilde weten. Maar uiteindelijk is dat gelukkig overgegaan.
Of ze nou bekend zijn of niet, ik vind dat je nooit kunt weten wat er precies speelt in het privéleven van mensen zolang je ze niet persoonlijk kent.
Daar onbeperkt en vaak respectloos over speculeren staat mij nogal tegen. En dat mensen dan zeggen: dat is nou eenmaal hoe het gaat als je een bekend gezicht hebt, of dan hadden ze maar niet bekend moeten worden, slaat echt helemaal nergens op.
Ik verbaas me over de liefhebbers van roddelbladen etc. Er zijn echt mensen die er een een dagtaak aan hebben om alles bij te houden. En dat is dan niet eens omdat ze iemand bewonderen, maar gewoon om het roddelen zelf. Terwijl ik dan denk, wat kan mij het nou schelen met wie die en die nu weer in bed ligt? Vaak ken ik al die namen niet eens waar ze het over hebben
Ik kijk wel dagelijks even op mediacourant voor de laatste roddels
redbulletje schreef op 12-04-2022 om 21:55:
Ik kijk wel dagelijks even op mediacourant voor de laatste roddels
Ik ook. Niet de hele dag roddels lezen, maar er zo even doorheen scrollen vind ik wel grappig.
Als het je niet boeit, hoef je het niet te lezen. Ik vind het altijd wel aardig. Vroeger las ik bij de tandarts en de kapper altijd de roddelbladen en nu lees ik nog wel eens op De Telegraaf. Alleen het vrij toegankelijke deel, want het is ook weer niet zo dat ik niet zonder kan 
En echt iedere dag berichten bij de Telegraaf over Hazes!
Soms als ik een oudere film zie op TV , Netflix of Videoland , of iets op de radio hoor denk ik wel eens : hoe zou het daar nu mee zijn ? Leeft hij/zij eigenlijk nog ? En dan google ik op de naam + nieuws of ik kijk op WIKI .
Nee, dit snap ik ook niet. Bij de beroemdheden waar ik sowieso al geen interesse in heb, heb ik nog minder interesse in roddels over hen. Bij de beroemdheden waar ik “fan” van ben, en dus oprecht graag volg, wíl ik de roddels en achterklap helemaal niet weten. Dit gaat dan om artiesten. Ik wil alles weten over hun muziek en kijk graag interviews, met hunzelf. Maar interviews waarin anderen over hun praten Ugh nee. Documentaires waarin hun verslaving en andere psychische problematiek wordt uitgemolken, alsjeblieft niet. Ik ben dan echt fan van de persoon zelf en wat diegene als artiest presteert. Niet in randzaken en sensatieberichten. Ik wil intelligente dingen horen over muziek en cultuur, laat de artiest aub zelf over zijn/haar visie aan het woord. Dat is interessant.
Wat mij trouwens ook stoort (dit is even een zijpaadje), dat bij die programma’s zoals The Voice dramaverhalen ook zo worden uitgemolken. Je staat daar niet omdat je goed zingt. Je bent geselecteerd omdat je moeder is overleden aan kanker en je kind overreden door een bus en jij bent opgegroeid in de kelder van je gestoorde tante. En dan zetten ze het zo op dat het gesprek bij de jury daar heel toevallig naartoe gaat. Kots! Nog erger als ze dit bij kinderen doen.
Jaja.. bijna niemand leest roddelbladen, maar iedereen weet wel altijd alles 🤣