Werken aan gezondere levenstijl en gewicht in 2024

Poison 
Logisch dat je het er moeilijk mee hebt, het is ook niet niks.

Met mij gaat het redelijk. Ik volg nu een jaar het COOL traject. De kennis had ik al wel, maar de ondersteuning van en de saamhorigheid in groep is heel fijn. Het houdt me gemotiveerd. Al blijft het moeilijk.
Ik beweeg steeds iets meer. Gisteren heb ik een stukje gefietst in de bossen. Het leek op sommige momenten wel op waterfietsen (werd ik erg blij van, door de plassen fietsen). Gelukkig heb ik een driewielligfiets. 
Ook ik kan beter helemaal niet snoepen. Het lukt me niet om maar 1 of 2 kerstkransjes te eten.
Daarom start ik in januari met saxenda.  Hopelijk helpt het me. 

Ik volg topfitsuikervrij. Dit helpt mij erg met eetwissels en gebruik nu veel minder suiker.
Hierdoor merk ik dat ik meer naar hartig eten verlang dan naar zoet.

Poison, begrijpelijk dat je het er moeilijk mee hebt. Wat een ellendig bericht. Ik hoop dat je een goed gesprek hebt met de internist straks en een voor jou goed voelende keuze kunt maken. Het is niet niks

Bijzonder dat iedereen hier weer een andere kijk heeft op wat wel of niet werkt met snoepen. Is ook voor iedereen anders. Ik was vroeger ook degene die na één hand chips de zak moest leegeten of na één koekje de rest van het pak hoorde roepen (en luisterde). Het is en blijft een strijd en vergt enorm veel discipline en wilskracht. Altijd maar op een bewust niveau bezig zijn met (gezond) eten, ik vind het soms vermoeiend en soms gaat het juist heel gemakkelijk.

I.p.v. zakken chips en pakken koek leegvreten kies ik tegenwoordig voor dingen waar ik écht van geniet, zoals het taartje vanmorgen. Wel intens duur (7 euro voor een taartje en 5 euro voor een cappuccino), maar dat houdt het snaaien ook tegen, haha! We waren bij Saranne in Oisterwijk, echt een tip als je in de buurt bent en even een genietmomentje wilt (wel om de hoek bij de bakkerij van Robert van Beckhoven, dat is wel een beetje de kat op het spek binden )

Dolfje, bewegen en naar buiten idd! Ben zo blij dat ik dat meer heb ingepast nu, al deed ik het al redelijk door de hond. Maar gaf de hond op slechte dagen met alle liefde uit handen, en dat lukt me niet meer. Slechte dag vandaag, slecht geslapen, maar zoo blij met mijn (kleine) wandeling in bos even, het móet ook echt nu, zo voelt het. 
Roos, de afgelopen maanden had ik nauwelijks gesnoept. Het kostte me hoogstens de eerste weken wat discipline en wilskracht maar daarna ging het echt vanzelf. Het was hooguit op sociaal gebied soms onhandig/ onmogelijk. 
Nouja, ik moet maar zien natuurlijk of het nu ook weer zo gaat. 

RoosOpJeHoed schreef op 21-12-2024 om 13:40:

Bijzonder dat iedereen hier weer een andere kijk heeft op wat wel of niet werkt met snoepen. Is ook voor iedereen anders. Ik was vroeger ook degene die na één hand chips de zak moest leegeten of na één koekje de rest van het pak hoorde roepen (en luisterde). Het is en blijft een strijd en vergt enorm veel discipline en wilskracht. Altijd maar op een bewust niveau bezig zijn met (gezond) eten, ik vind het soms vermoeiend en soms gaat het juist heel gemakkelijk.

I.p.v. zakken chips en pakken koek leegvreten kies ik tegenwoordig voor dingen waar ik écht van geniet, zoals het taartje vanmorgen. Wel intens duur (7 euro voor een taartje en 5 euro voor een cappuccino), maar dat houdt het snaaien ook tegen, haha! We waren bij Saranne in Oisterwijk, echt een tip als je in de buurt bent en even een genietmomentje wilt (wel om de hoek bij de bakkerij van Robert van Beckhoven, dat is wel een beetje de kat op het spek binden )

Haha, ik las je bericht en dacht gelijk aan

-knip op verzoek plaatser-

toen je de prijs noemde , maar idd erg lekker.

Buiten bewegen vind ik met dit weer ook lastig. 

Bailey26 schreef op 21-12-2024 om 15:32:

ik vind naar buiten gaan met dit weer ook verschrikkelijk. Ga mij deze vakantie toch eens verdiepen in z'n kleine loopband.

Bij mij werkt niet snaaien ook beter als een klein beetje snaaien. Want na dat kleine beetje wil ik meer en nog meer.
Ik probeer er dan ook vanaf te blijven. Het helpt alleen niet dat man dan vrolijk naast mij komt zitten met snaai. Dan kan ik de verleiding toch niet weerstaan.

Ja, dat is ook wel heel moeilijk. Wij zijn hier thuis al jaren bezig met het op en af reguleren van snaai en dat heeft er iig toe geleid dat we nog maar weinig gezamenlijk snaaien, dat scheelt flink. Het ligt ook nog maar zelden openlijk in huis. (Met deze dagen dit x wel weer) 

Maarja op werk en in vrienden en familiekring volop dus blijft soms lastig. 

RoosOpJeHoed schreef op 21-12-2024 om 13:40:

Bijzonder dat iedereen hier weer een andere kijk heeft op wat wel of niet werkt met snoepen. Is ook voor iedereen anders. Ik was vroeger ook degene die na één hand chips de zak moest leegeten of na één koekje de rest van het pak hoorde roepen (en luisterde). Het is en blijft een strijd en vergt enorm veel discipline en wilskracht. Altijd maar op een bewust niveau bezig zijn met (gezond) eten, ik vind het soms vermoeiend en soms gaat het juist heel gemakkelijk.

I.p.v. zakken chips en pakken koek leegvreten kies ik tegenwoordig voor dingen waar ik écht van geniet, zoals het taartje vanmorgen. Wel intens duur (7 euro voor een taartje en 5 euro voor een cappuccino), maar dat houdt het snaaien ook tegen, haha! We waren bij Saranne in Oisterwijk, echt een tip als je in de buurt bent en even een genietmomentje wilt (wel om de hoek bij de bakkerij van Robert van Beckhoven, dat is wel een beetje de kat op het spek binden )

Normaal gesproken, al meer dan 10 jaar, doe ik het ook op deze manier.  En dan bij voorkeur tijdens een wandeling waarbij ik minstens 800 kcal ga verbranden.  De laatste tijd was het dus anders. En ik weet precies hoe dat komt.  Mantelzorg voor familielid en ernstige zorgen om mijn ouders. Zoals jullie konden lezen was dat laatste terecht. 

Ondanks dankbaarheid is er natuurlijk rouw.  Dat betekent dat ik het bijvoorbeeld veel kouder heb dan normaal.  En teveel snoep.  En dan komen er deze weken ook nog zo'n 10 kerstpakketten binnen met chips en chocolade (een chocolade veiligheidsbeleid vond ik wel grappig). En koekjes.  En slagroom.  Truffels.  Lekkere bonbons.  Normaal gesproken geven we dat jaarlijks weg. Maar mijn poetshulp is ziek,  mijn vriendin aan de Saxenda,  de anderen ook op dieet.  Ik ga volgende week wat in weggeefkast zetten want bijvoorbeeld al die chips,  daar kan ik niet mee omgaan.  Ik heb het dus nooit meer in huis. 

Vandaag hebben we ruim 6 km gelopen.  Het was droog met een waterig zonnetje.  We liepen met ons tweeën in een natuurgebied waar 7 Midwinterhoornblazers verspreid over het terrein stonden.  De georganiseerde groep was al lang geweest (daar had ik geen zin in). Wij hadden met ons tweeën een prachtige wandeling.  De zonnewende.  Het deed ons wat.  Sowieso vind ik wandelen prettiger dan een loopband.  Ik moet me echt de deur soms uitschoppen maar op een loopband gaan staan is voor mij nog moeilijker.  De regen,  ik liep eerder deze week 13 km in miezer,  vind ik wanneer ik eenmaal buiten ben makkelijker te verdragen dan de gedachte aan lopen in de regen.  Natuur is mooi voor mij en ik hoop op deze manier toch meer licht op te vangen dan bij binnen blijven gebeurt.  Met wellicht een beter gemoed dan zonder daglicht. Alle beetjes helpen hopelijk