Woon je in een fijne wijk?

Nee, niet echt. Veel flats, vaak troep op de straat en niemand heeft veel contact hier. Bij de supermarkt hangen allemaal mensen met blikjes bier. Met mensen op mijn verdieping is het contact wel goed. 

Qua bereikbaarheid is het wel prima. 

Ik woon in een fijne wijk, maar dat heeft vooral praktische redenen. Dichtbij station, bij winkels, snel op de grote weg etc. Meer dan dat zoek ik ook eigenlijk niet in een wijk. We groeten* over het algemeen wel, maar ook niet de hele wijk. Er wordt jaarlijks iets georganiseerd voor burendag, ik heb daar geen behoefte aan. Enige klachten die ik heb zijn het gebrek aan parkeerplaatsen en hoe vaak ergens weer een vuurkorf of openhaard aan gaat.

*sidenote: voor mij is er verschil tussen je buren op straat groeten als je van huis naar je auto loopt, en volstrekt onbekenden groeten als je tijd voor jezelf opzoekt tijdens een wandeling. 

Ja, ik woon in een fijne buurt. Ken niet veel mensen persoonlijk want we wonen een redelijk stuk van elkaar vandaan, maar er is een buurtapp die gebruikt wordt zoals een buurtapp in mijn ogen gebruikt moet worden. Met mededelingen die ertoe doen en geen nodeloos geouweneel. Wij wonen in het eerst huis van de straat, het laatste huis is een paar kilometer verderop, en er komt eigenlijk alleen bestemmingsverkeer en wat fietsers. Als je buiten bent en er komt iemand langs, steek je even je hand op, als je hulp nodig hebt is er altijd wel iemand die kan helpen en verder laat je elkaar lekker je ding doen.

De wijk is goed genoeg. Genoeg ruimte, genoeg groen, min of meer genoeg parkeergelegenheid. Redelijk kleine afstand tot uitvalswegen, winkels etc. Station is prima op fietsafstand. Waren allemaal wensen toen we een huis zochten een is gelukt. (Een kleine 30 jaar geleden toen er nog iets te kiezen was.)

Onze straat is heel fijn, met buren die nog naar elkaar omkijken, elkaar helpen, genoeg gezonde sociale controle. 

Ik woon in de meest burgerlijke wijk van het land. Jaren zestig huizen met eerste verdieping en ruime zolder. Voortuin en schuurtje in de achtertuin die uitkomt op een brandgang. 
Basisschool, supermarkt en iedereen heeft katten of een hond. Ik ken mijn directe buren goed, verderop vooral van gezicht. 
Het enige wat niet fijn is dat in onze brede straat er maar aan een kant huizen staan, dus dat we de parkeerdruk van de rest van de wijk oplossen. Tot geparkeerde hijskranen, trekkers en pick up trucks aan toe. 

Ja fijnste wijk ooit waar ik gewoond heb. Hoop er nog lang te kunnen wonen. Kindvriendelijk, groen, leuke mensen, leuke huizen 

Wij zijn gegaan voor praktische ligging en betaalbaarheid.

10 minuten fietsen van de stad, 10 minuten fietsen van het station en 5 minuten rijden van de autostrade.

Een buurt vol (oude jaren 30) rijhuizen met kleine tuintjes.

Alleen parkeerplaatsen zijn er chronisch te weinig.

Er is een buurt-Facebook die vooral gebruikt wordt voor verloren katten. En 1 keer per jaar een burendag. Waar altijd dezelfde 10 à 20 mensen zijn. Zowat allemaal gelinkt aan 1 grote familie, die 3 of 4 huizen in de straat heeft.
Als ik veel zin heb laat ik mijn hoofd daar een uur zien, de rest van 't jaar hoor of zie ik die mensen nagenoeg niet. En loop ik ook niet te bedelen bij hen.
(Wat hier zo'n beetje algemeen geldt. Je laat je buren zoveel mogelijk met rust en probeert je eigen problemen zelf op te lossen. Tenzij je kat ervandoor is.)

En jep, die enkele keer dat ik de directe buurvrouw - en alles tot 3 huizen - verder op straat tegenkom zeg ik goeiedag als ze oogcontact maakt. Maar ik ga niet aan iedereen zijn bel hangen.

Het wijkje waarin ik woon is prettig. Haren 30 woningen. Veelal twee-onder-een-kap of vrijstaand, vrij ruime tuinen, nabij het centrum en station. Prettige buren in de straat met een goed werkende burenapp. Af en toe borrelen we samen maar niet te vaak en gewoon gezellig. Minder fijn is het dat het fietsverkeer naar de kroeg door de straat komt in het weekend. Dat geeft weleens overlast. 

Ja, fijne buren. Tenminste, aan de ene kant, aan de andere kant komen binnenkort nieuwe mensen te wonen. Er is één keer per jaar een buurtfeest.
Station en bushalte (en basisschool toen het nog nodig was) op 7 min loopafstand, binnenstad op de fiets binnen 20 minuten bereikbaar. (Edit: er stond 30, maar het is dus 20 min, en ik fiets langzaam).
Verder redelijk groen en nog meer groen op loopafstand.

Ja, in het centrum van een grote stad, niet echt kindvriendelijk om te wonen en alles lekker in de buurt.
Het is hier rustig, groen omdat we uitkijken op een mooie binnentuin maar alles ligt echt op loopafstand. 

Jazeker! Vlakbij het centrum en 2 parken dus alles op fiets en loopafstand, veel mensen rond mijn leeftijd, een groene/milieubewuste wijk en de allerleukste 'trend' in mijn wijk is dat bewoners door de hele wijk wanneer ze hun huis opruimen regelmatig prima spullen een doos of krat met 'neem gratis mee' erbij een tijdje op de stoep zetten. En daar loop ik dan regelmatig net langs, een soort schatzoeken als je er een beetje doorheen kan kijken. Ik heb er  inmiddels de leukste dingen gevonden. Vorige week nog, een erg leuk bijzettafeltje, een leuk schilderijtje en een tekstbordje, ik heb een x een rekje voor in de douche gevonden, een paar weken terug een leuk kleine grijze poef en ook een paar boeken.

Niet meer. Het is een zich telkens herhalend patroon in mijn leven dat ik aanvankelijk in een fijne omgeving woonde maar langzamerhand veel buren en bekenden naar een betere wijk vertrokken, reagerend (stil maar met hun voeten) op de veranderende sfeer, en de oude wijk werd dan minder gezellig, en tenslotte had ik niet veel andere keus dan ook maar te vertrekken.

Is nu vijf keer gebeurd. Laatste keer ben ik in een stille buitenwijk gaan wonen met veel natuur en planten, maar dat is kennelijk niet goed want er moet bijgebouwd worden en nu woon ik weer in de herrie (er wordt permanent gebouwd) en helaas: het is niet meer waar ik zo graag voor getekend heb tien jaar geleden.

Momenteel permanente herrie. Eens per drie, vier dagen is het een dag rustiger.